Postawa jurydycznego pojmowania grzechu, to zadośćuczynienie po odpuszczeniu w ramach sprawiedliwości.

A to jest postawa człowieczeństwa. Gniew może prowadzić do zemsty, a może również prowadzić do pragnienia sprawiedliwości.

"Tak więc gniew i dumę, i wszystko co pisarz tradycji ewagriańskiej uważałby za demony, abba Izajasz postrzega jako naturalną część naszej stworzonej przez Boga osobowości. Pożądanie czy gniew nie są grzeszne same w sobie. Decyduje o tym sposób ich wykorzystywania. Nasza ascetyczna strategia to nie umartwianie, lecz ponowne ukierunkowanie, nie wykorzenianie, lecz kształcenie, to nie wyzbycie się, lecz przemienienie" - bp Kallistos, "Misteria Uzdrowienia".

No fajnie, tyle że merss pisze, że emocje są neutralne, więc nic z nimi nie trzeba robić oprócz zdobycia się na pojedynczy akt rozumu. Nic nie pisała o tym, że trzeba je przemienić, kształcić.

Zależy, co rozumiemy poprzez "przemianę". Jeżeli przemianę gniewu w miłość, to nie o to chodzi. Chodzi o to:

Ach, jak ja go nienawidzę, że tak o mnie powiedział. Hm... Zastanówmy się, a jeśli miał rację?
|
v
Ach, jak ja nienawidzę, że ktoś o mnie wygłasza sądy, nawet jeśli miał rację. Hm... Zastanówmy się, a czy mi, albo komukolwiek innemu wolno robić takie rzeczy?
|
v
Ach, jak ja nienawidzę wygłaszania sądów.

To nadal nienawiść, ale poprowadziła do dobrych rzeczy.

Czy nawet jeszcze prościej:

Pragniesz kogoś, kto nic do ciebie nie czuje. Możesz albo wziąć siłą, albo przelać swoje emocje na papier w formie wiersza. W pierwszym wypadku pożądanie pokierowało tobą, w drugim ty pożądaniem. Your call.

No to kiepsko zrozumialeś, ponieważ posłużyłam się przykładem, by łatwiej zobrazować różnicę między emocjami (nie mogą mieć wagi moralnej, ponieważ pochodzą z nieświadomości, na którą nie mamy wpływu) a postawami wynikającymi z emocji. Rozpoznanie emocji pozwala woli na poznanie siebie i pracę nad emocjami i ukierunkowanie ich na dobro, nie grzech. Dopiero decyzja na poziomie świadomości ma wagę moralną, emocje pochodzą z układu limbicznego...przychodzą kiedy chcą i jakie chcą.
Zauroczenie pociąga za sobą wyłączenie lub osłabienie osądu osoby (tylko tej, której pożądamy), tam, gdzie pojawia się silna więż emocjonalna rygory etyczne zostają rozluźnione, tu działa biologia. Ta pozorna dezaktywacja tych części mózgu, które uczestniczą w dokonywaniu osądów jest logiczna z biologicznego punktu widzenia. Służy ona łączeniu się w celach biologicznych nawet najdziwniejszych par, a tym samym zwiększanie zmienności.
Dopiero po dłuższym czasie włączy się wola i rozwinie się miłość jako pragnienie jedności, uzupełnienie siebie do całości i pragnienie dobra drugiej osoby.
Kościół w swojej mądrości wskazuje na czas (narzeczeństwo) i czystość, ponieważ, wbrew obiegowym opiniom, pozwala ona lepiej poznać drugiego człowieka. Mamy więc pracę nad emocjami. Nie należy uznawać pożądania za coś grzesznego, działanie ukierunkowujemy inaczej.

Rada w takim przypadku to niebezpieczny dar, jeżeli dotyczy czegoś więcej niż zwykłe odesłanie do spowiednika i męża. Nie będę więc zastanawiał się czy to grzech, czy nie, bo po prostu nie wiem. Sugeruję natomiast wybranie się do spowiedzi, albo po prostu z wizytą do księdza, i dokładne omówienie z nim tej sytuacji.

Oby na Wigilię i Boże Narodzenie nikt nie pozostał samotny.
Telewizor, radio, ani nawet kartka świąteczna nie zastąpi człowieka, ale może komuś tylko to pozostanie?
http://kartki4u.eu//3162_ekartka_wesolych_swiat.html

Pewnie jest grzechem, bo nie angażujesz się w rzeczy ważniejsze np. na inne obowiązki.
Proponuję ci nie katować się tym, ponieważ działałaś w nieświadomości (nazywa się to błogosławioną świadomością popełnienia grzechu, zapewne lekkiego w tym przypadku, ale warto unikać i takich, ponieważ pozwala to nam wzrastać w świętości, do której są powołani wszyscy - patrz św. Joanna Beretta Molla) bo masz dobrze uformowane sumienie i to jest ogromny plus, sam fakt tego, że piszesz świadczy o tym, że rozumiesz w sercu i duszy, że jest coś nie tak. Przy okazji spowiedzi możesz oczywiście o tym księdzu powiedzieć, wydaje mi się że potraktuje to zagadnienie delikatnie, tak powinien.
Nie jest dobrze, że jest odległość z mężem, nie jest też dobrze, że sobie z kimś tak telefonujesz. To już wiadomo.
Pewnie szukasz odpowiedzi co z tym zrobić, bo kochasz i męża, i dzieci.
I bardzo dobrze, bo Jezus błogosławi sakramentalnym małżeństwom.
Odpowiedź jest prosta - znaleźć wspólnotę, w której będziesz mogła spotykać się z osobami, które mają podobne problemy i życie jak i ty. Przy Kościele na pewno na takie możesz trafić. Polecałbym też wspólnotę dla rodzin
Pięknie, że w przededniu tak wspaniałych rodzinnych Świąt twój problem ujrzał światło dzienne, bo w sercu na pewno sobie to poukładasz.
Z mojej strony jeszcze jakbym mógł zaproponować to porozmawiać z mężem o wzajemnych relacjach, dużo małżonków zamiast rozmawiać ze sobą o sytuacji w związku rozmawia z kimś na boku i szuka rady, podczas gdy powinni rozmawiać z Bogiem o tym i ze sobą
życzę wszystkiego błogosławionego dla twojej wspaniałej rodziny, głęboko wierzę że Dobry Pan scali na nowo i umocni twoje małżeństwo

Samotność...w niedzielę najmniej ją odczuwam. Może dlatego, że to dzień święty.

Odpowiem cytatem z Małego Księcia Na ostatniej planecie Mały Książe spotyka pilota i żmiję która mówi mu że wśród ludzi też można być samotnym jak na bezludnej wyspie . Mały Książe nie chciał być sam . Wrócił do swojej Róży. Zrozumiał że lepiej zaryzykować cierpienie i odrzucenie jeśli można wygrać w tej stawce prawdziwą bliskość i miłość.

Nie rozmawiałam z księdzem,natomiast rozmawiałam z panią ,która będąc wdową zapoznała pana z którym zamieszkała.Po pewnym czasie zaprzestali współżycia(ona wdową,on rozwodnik) i ona po rozmowie z księdzem przystępuje do komunii.Ksiądz powiedział,kiedy nie współżyją, nie ma grzechu ,bo zdrada wiąże się tylko ze współżyciem, co wy na to?

Maryla bron sie i nie pisz ze "sie zakochalas" tak jak w pierwszym poscie.
Potrafisz sama. Co trudnego powiedziec, ze po prostu sie boisz o swoja i swojej rodziny przyszlosc i skonczyc z telefonami. Kiedys bylem dluzszy czas na zachodzie i wieczorem przyszla do mnie kolezanka w takiej samej sytuacji. Po kolejnym kieliszku wina ktos puka do drzwi. Akurat moj Aniol Stroz przyslal innych znajomych i dalszego ciagu nie bylo. Postaram sie powiedziec mojemu Aniolowi Strozowi aby porozmawial z Twoim Aniolem Strozem zeby Ci zepsul telefon.

Bzdura. Zamiast słuchać "księży" lepiej poczytać Świętych Ojców albo chociaż użyć swojego rozumu. To najlepsze lekarstwo na "mądrości" wygłaszane przez tak zwanych "pasterzy".

Nie uważasz, że to trochę inna sytuacja od Twojej?

Maryli pewnie chodzi o to, że nie współżyjąc z tym zapoznanym panem, nie zdradza swojego męża.