Czy encykliki papieskie są nie omylne ?

Jeśli chodzi Ci o nieomylność ścisłą - w sensie definiowania dogmatów - to nie.
Natomiast mogą zawierać (i zawierają) nieomylną naukę - np. o tym że Bóg jest miłością, że Jezus nas już zbawił itd.

Idąc dalej - są nauczaniem Kościoła - a należy się posłuszeństwo przełożonym jak nas poucza Biblia - więc należy je czytać, rozważać i stosować

Papież,następca św.Piotra-jest nieomylny,więc i jego słowa są nieomylne,jeżeli dotyczą spraw wiary i moralności.Natomiast trzeba pamiętać,że nasz Król wisi na drzewie i ma przebite ręce, z którego szydzą i żołnierze i kapłani,a lud się przypatruje. Pozdrawiam

Tematyka nie wystarczy

Encykliki, bulle nie są nieomylne - poza tymi nielicznymi, w których papież ogłasza dogmat.

Papież jest nieomylny w sprawach wiary i moralności i jego nauczaniu należy się uległość ducha,nawet wtedy gdy nie ogłasza w sposób uroczysty jakiegoś dogmatu wiary.Encykliki są nauczaniem Magisterium Kościoła,choć formalnie wydajesz się mieć rację.Pozdrawiam.

Owszem, ale nie są nauczaniem nieomylnym.
Co, jak słusznie zauważyłeś, nie zwalnia nas z posłuszeństwa.

Dokładniej opisałem "poziomy" nauczania - na podstawie dokumentu JPII Ad tuendam fidem - tutaj (strona 32)

Jeśli masz na myśli Jezusa Chrystusa to wiedz że On zmartwychwstał i nie wisi na drzewie.
Natomiast na drzewie wisiał z Judasz.

Jeśli chodzi o ogłoszenie dogmatu o nieomylności papieża to miał on miejsce podczas I Soboru Watykańskiego 1869-1870 r.

Zatem rodzi się pytanie co z nieomylnością papieży żyjących przed tą datą?

to sprawdź jeszcze kiedy było ogłoszenie dogmatu o Trójcy Świętej, albo o zmartwychwstaniu Jezusa

Datowanie dogmatów liczymy wg innego klucza niż podaje M-M. Nie obowiązuje tu zasada prawa rzymskiego- Lex retro non agit

Owszem, podczas I Soboru Watykańskiego ogłoszono i tą zasadę, którą przedsatwia merss. Jednak nadal nie zmienia to faktu że dogmat o nieomylności papieża ustanowiono podczas I Soboru Watykańskiego (1869-1870).

Podaję źródło informacji z których korzystałam.
http://www.rozmawiamy.jezuici.pl/forum/116/n/12641


Mówisz i masz.
Czy wiesz kiedy ogłoszono dogmat mówiący o czyśćcu?

Proponuję zajrzeć do aktualnego Katechizmu naszego Kościoła, wydanego za pontyfikatu Jana Pawła II. Paragrafy 889-882:

889 Dla zachowania Kościoła w czystości wiary przekazanej przez Apostołów, sam Chrystus, który jest prawdą, zechciał udzielić swojemu Kościołowi uczestnictwa w swojej nieomylności. Przez "nadprzyrodzony zmysł wiary" Lud Boży "trwa niezachwianie w wierze" pod przewodnictwem żywego Urzędu Nauczycielskiego Kościoła.

890 Misja Urzędu Nauczycielskiego jest związana z ostatecznym charakterem przymierza zawartego przez Boga w Chrystusie z Jego Ludem; Urząd Nauczycielski musi chronić go przed wypaczeniami i słabościami oraz zapewnić mu obiektywną możliwość wyznawania bez błędu autentycznej wiary. Misja pasterska Urzędu Nauczycielskiego jest ukierunkowana na czuwanie, by Lud Boży trwał w prawdzie, która wyzwala. Do wypełniania tej służby Chrystus udzielił pasterzom charyzmatu nieomylności w dziedzinie wiary i moralności. Realizacja tego charyzmatu może przybierać liczne formy.

891 "Nieomylnością tą z tytułu swego urzędu cieszy się Biskup Rzymu, głowa Kolegium Biskupów, gdy jako najwyższy pasterz i nauczyciel wszystkich wiernych Chrystusowych, który braci swych umacnia w wierze, ogłasza definitywnym aktem naukę dotyczącą wiary i obyczajów... Nieomylność obiecana Kościołowi przysługuje także Kolegium Biskupów, gdy wraz z następcą Piotra sprawuje ono najwyższy Urząd Nauczycielski", przede wszystkim na soborze powszechnym. Gdy Kościół przez swój najwyższy Urząd Nauczycielski przedkłada coś "do wierzenia jako objawione przez Boga" i jako nauczanie Chrystusa, "do takich definicji należy przylgnąć posłuszeństwem wiary". Taka nieomylność rozciąga się na cały depozyt Objawienia Bożego.

892 Boska asystencja jest także udzielona następcom Apostołów, nauczającym w komunii z następcą Piotra, a w sposób szczególny Biskupowi Rzymu, pasterzowi całego Kościoła, gdy - nie formułując definicji nieomylnej i nie wypowiadając się w "sposób definitywny" - wykonuje swoje nauczanie zwyczajne, podaje pouczenia, które prowadzą do lepszego zrozumienia Objawienia w dziedzinie wiary i moralności. Nauczaniu zwyczajnemu wierni powinni okazać "religijną uległość ich ducha", która różni się od uległości wiary, a jednak jest jej przedłużeniem.

W paragrafie 891 mowa właśnie o dogmatach (chociaż być może nie tylko; zależnie od definicji dogmatu). Jeżeli więc papież ogłasza coś aktem definitywnym w dziedzinie wiary i moralności, to jest to niewątpliwie nieomylne. Przykład - ogłoszenie dogmatu o Niepokalanym Poczęciu NMP w bulli Ineffabilis Deus w 1854 roku przez Piusa IX:

A tak wezwawszy pomocy całego dworu niebieskiego i z westchnieniem przywoławszy Ducha Świętego za Jego natchnieniem ku chwale świętej i nierozdzielnej Trójcy, ku czci i sławie Bogurodzicy Dziewicy, dla podniesienia wiary katolickiej i dla wzrostu religii chrześcijańskiej powagą Pana naszego Jezusa Chrystusa, świętych Apostołów Piotra i Pawła oraz Naszą oświadczamy, stanowimy i wyrokujemy, że od Boga jest objawiona, a przeto przez wszystkich wiernych mocno i stale ma być wiarą wyznawana nauka, według której Najświętsza Dziewica Maryja w pierwszej chwili swego Poczęcia za szczególniejszą łaską i przywilejem Boga Wszechmogącego, przez wzgląd na przyszłe zasługi Jezusa Chrystusa Zbawiciela rodzaju ludzkiego zachowana była wolną od wszelkiej zmazy pierworodnej winy.

Jasno chyba z tego widać, co to znaczy "akt definitywny" i jak sformułowane są zdania, którymi papież ogłasza coś nieomylnie.

Ale dalej w Katechizmie, w paragrafie 892 jest może coś bardziej adekwatnego do tematu wątku. Otóż z tego paragrafu wynika, że również nauczanie zwyczajne biskupów, a przede wszystkim papieża, nacechowane jest Boską asystencją - innymi słowy Duch Święty nie opuszcza biskupów i papieża, gdy nauczają oni w sposób "niedogmatyczny", podając objaśnienia w dziedzinie wiary i moralności. I wierni powinni również okazać wobec tych pouczeń uległość.

A w jakim stopniu to zwyczajne nauczanie biskupów, a przede wszystkim papieża, jest nieomylne, czyli autentyczne? Moim zdaniem - podkreślam, moim - można przyjąć zasadę, że im bardziej wypowiedź papieska jest stanowcza i definitywna, tym bardziej jest nieomylna i nie pozostawiająca złudzeń.

nieistotne chciałem Cię na kierować na myślenie - czy fakt że naukę o Trójcy Świętej oficjalnie (dogmatycznie) podano na soborach w Nicei (325 r.) i w Konstantynopolu (381 r.) oznacza, że wcześniej w to nie wierzono? że Bóg przekształcił się w Trójcę wtedy, a wcześniej był jakiś inny?

Tak.Zmartwychwstał Pan i żyje dziś. Blaskiem jaśnieje noc.
https://www.youtube.com/watch?v=YBMW9mjGDbg

Papieże żyjący przed tą datą również byli nieomylni w sprawach wiary i moralności, tak samo jak Jezus był Bogiem przed stwierdzeniem tego na Soborze w Nicei (325r).Pozdrawiam

To samo chciałbyś usłyszeć o dogmacie dotyczącym nieomylności papieża?

Takie teksty że chciałeś mnie nakierować są czystą manipulacją.
Najpierw siebie nakieruj na dialog. Inaczej jest to nieistotne.

Cieszę się że jesteśmy w tej kwestii zgodni


Skąd ta pewność?
Wszak ich życie jak i "dokonania" świadczą zupełnie o czymś innym. Pomyśl, gdyby tak było w istocie, kościół nie musiałby ogłaszać dogmatów.
Historia papiestwa świadczy zupełnie o czymś innym.
Święci i grzesznicy - historia papieży.
Odcinki: 1-2.
https://www.youtube.com/watch?v=vIEe2OwLDSw
3-4
https://www.youtube.com/watch?v=S-72dgHNKAw
5
https://www.youtube.com/watch?v=_l0EKOkT-rw
6
https://www.youtube.com/watch?v=gS0raIBYAoc

Pomyśl, dlaczego Bóg nie musi ogłaszać dogmatów?

W religioznawstwie dogmat jest uznawany za urzędową wersję mitu obowiązującą w danej religii.

Ale szanuję Twój pogląd.

Pozdrawiam Cię serdecznie.