Według mnie należy uszanować to, co powyżej napisał watchman. Nic ponadto.

Nie będę oceniał wyborów osobistych człowieka chorego, cierpiącego, w kategoriach "dobrze" lub "źle" robi/wybiera gdy odmawia przyjmowania lekarstw. Wierząc jednak, że Pan Bóg jest obecny wszędzie...w ludziach chorych, cierpiących także:
„Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci Moich najmniejszych, mnieście uczynili.” (Mt. 25, 40) Ci bracia cierpiący, chorzy, sa tutaj darem dla zdrowych, bo w nich szczególnie upodobał sobie Chrystus, dlatego ich pragnienie pozostania z nami zależy tylko od naszego podejścia do nich...

Ale nie chodziło mi o cierpiących. Przykładowo człowiek, u którego przy okazji robienia badań okresowych dowiaduje się, że trzeba coś szybko robić, bo...

No skoro lekarz radzi, że trzeba coś szybko zrobić, żeby pewnie nie dopuścić do gorszego stanu, to dlaczego nie brać tego za dobrą monetę i nie poddać się proponowanej formie leczenia...???

Bo chce się jak najszybciej znaleźć u Boga, ale chodziło mi o to, z jakiego źródła pochodzi taka myśl.

Pochodzi z dwóch źródeł: chorej natury człowieka (objaw choroby, zmiany w fizjologii mózgu) i być może wzmocnień szatańskich, które na tym pracują. To racjonalizacja, którą opisują podręczniki medyczne.

Chęć możliwie szybkiego powrotu do Boga pochodzi z Dobrego źródła.
Bóg stworzył Duszę i Dusza wie, gdzie jej miejsce, że jest "na wygnaniu".
Taka myśl jest Dobra.
Myśl o popełnieniu samobójstwa jest już z kolei zła. Pochodzi ze złego źródła.
Nie ma drogi na skróty. Każdy ma misję do wykonania i lepiej ją tutaj wykonać, niż w czyśćcu. Nie mówiąc już o tym, że można tak pobłądzić, że się wyląduje w piekle..
Jest taka historyjka o noszeniu krzyża.
Człowiek, co chwila prosił Boga o to, by mógł nosić lżejszy krzyż. Systematycznie podcinał go sobie od dołu. Tak przeżył całe życie, bez większych problemów. Miał wrażenie, że wszystko mu wychodzi, że się urodził pod szczęśliwą gwiazdą. Współczuł innym ludziom, którym "los" zgotował dużo cierpienia..
Po śmierci, wyposażony w swój "krzyżyk" ruszył w kierunku Nieba.
Nagle pojawiła się przepaść. Osoby, którym współczuł, miały długie krzyże, po których przeszły na drugą stronę..

Każda myśl rodzi się w sercu człowieka. Polecam link do medytacji biblijnej ks. prof. J. Kudasiewicza Medytacja - Bóg patrzy na serce

Chora natura człowieka to nic innego tylko... natura człowieka. Nie żadne słówko anioła stróża, czy podszept diabła.

eee, a nie w mózgu?

Poczytaj co Biblia mówi o sercu człowieka.

Materia nie tworzy ducha (myśli), tylko duch (myśl) tworzy materię.

Myślenie materialistyczne jest herezją. Duch (myśl) nie pochodzi z materii (mózgu). Jest dokładnie odwrotnie.
Najpierw jest myśl, duch, który tworzy i porusza materię.

To po co nam część mózgu odpowiadająca za myślenie?

Mózg jest potrzebny do odbioru i przetwarzania myśli.
By myśl mogła się zamanifestować. To jest urządzenie, za pomocy którego dusza łączy się, kontaktuje ze światem materialnym.
Mózg nie jest od tworzenia myśli. Nie jest kreatorem. Duch jest kreatorem.
Mózg jest narzędziem..
Nie powiesz nigdy, że pędzel i farba stworzyły obraz..

I jeszcze jedno.. Czy po śmierci, przestajesz myśleć? Nie masz tam przecież mózgu, który zostaje tutaj.. (i to w nie najlepszej kondycji.. )

Pełna zgoda. I potrafimy to uargumentować, pisałam już o tym.
Co stanowi serce?