Sytuacja mająca miejsce dość często:

Dochodzi do zapłodnienia, powstaje zarodek. Ale na skutek poważnej usterki genetycznej która powstała już w momencie zapłodnienia (pierwszy podział komórkowy już ją zawierał), zarodek szybko, po kilku czy kilkunastu dniach zanika, zostaje "puste jajo płodowe".

Czyli na skutek zapłodnienia powstało coś, co de facto z góry nie było przeznaczone do tego, aby rozwinąć się do postaci człowieka, jaką wszyscy znamy.

Czy to "coś" to był waszym zdaniem mimo wszystko człowiek, czy nie?

Oczywiście punkt wyjścia do dyskusji jest taki, że każdy zarodek, który w sprzyjających warunkach rozwinąłby się prawidłowo, to człowiek. Bo zdarzają się sytuacje, w których zarodek zagnieżdża się pechowo np. na bliźnie po cesarskim cięciu, powstaje np. krwiak podkosmówkowy który w efekcie prowadzi do poronienia. Czyli zarodek ma zwyczajnie "pecha", bo gdyby trochę inaczej trafił, to by się urodziło zdrowe dziecko - genetycznie wszystko było w porządku. Wtedy mówimy o śmierci człowieka i nie jest to wątek do roztrząsania, czy słusznie taki zarodek jest przez niektórych uważany za człowieka, czy nie.

Ale co z tymi zarodkami, które z góry miały "usterki" i nie były od samego początku przeznaczone do tego, aby istnieć dłużej, niż kilka dni nieuchronnie zmierzając do samoistnego, naturalnego poronienia, najczęściej nawet niezauważonego przez kobietę? To też byli ludzie, czy nie ludzie?

A jeszcze ciekawiej się robi, gdy zaczniemy się zastanawiać, czy takim z góry skazanym na naturalne poronienie zarodkom Bóg także "przydziela" duszę...

Zawsze człowiek. Obumarły = żył i umarł. Żył. Istniał fizycznie.

Człowiek jest człowiekiem od poczęcia.Od połączenia gamet, nie ma obwarowania czy prawidłowego czy nie.

Zaintrygowaniec

To „coś” było na pewno zespołem ludzkich komórek. Natomiast to czy był to człowiek zależy tylko i wyłącznie od indywidualnego rozstrzygnięcia na gruncie preferowanej definicji człowieczeństwa.

Nie. Nigdy fakty nie zależą od definicji. Chyba że masz na myśli opis - ten od definicji zależy - wówczas racja.

Kawałek naskórka to też "zespół ludzkich komórek". Więc czy złuszczony kawałek naskórka to człowiek?

Mówimy o zespole komórek, który ze względu na wady genetyczne nie miał prawa rozwinąć się w nic więcej, niż zespół komórek, przez kilkanaście dni, po czym musiał zatrzymać się w rozwoju.

Poza tym w takim razie nieuchronnie zmierzamy do zagadnienia szacunku dla ciała człowieka po śmierci w kontekście podpasek wyrzucanych do śmietnika i skrzepów krwi spłukiwanych w sedesie i trafiających do szamba...

Nie. Mówimy o człowieku, który na skutek choroby genetycznej zmarł na tym etapie rozwoju.

Jedne człowiek umiera mając godzinę, inny mając 5 lat, inny mając lat 90, inny kilak tygodni od poczęcia. Tyle w temacie.

Biologicznie to wg mnie Człowiek jest od 1 komorki taki 1 komorkowy sobie rosnie i sie dzieli ... Ja tez kiedys bylem 1 komorka powstala z malego wesolego plemniczka od taty i jajeczka od Mamy

O dziecko dbasz od momentu poczęcia a nawet prędzej... wiem bo się już postarałem o pociechę Wiec Profesjonalnie odpowiadam

Tak mówisz ze często zapładniasz ?

Z 1 partnerka nie wychodzi czesciej niz raz na miesiac a potem 9 miesiecy Przerwy.


.... chyba masz duzo kobiet tak jak w starym testamencie mieli kilka żon..
Tez tak chcialem kiedys

Zaintrygowaniec

I dlatego nie uważam by między takim zarodkiem/zespołem komórek a człowiekiem należało stawiać znak równości. Widzę tu miejsce co najwyżej na wspólny mianownik.

To już jest, a przynajmniej powinien być, problem katolików – w końcu to zdaje się oni są zdania, że wraz z plemnikiem w komórkę jajową wnika dusza nieśmiertelna, której posiadanie jest dla nich wyznacznikiem człowieczeństwa.

Wcale nie trzeba poważnej usterki genetycznej. Kod genetyczny zarodka może być absolutnie prawidłowy a i tak prawdopodobieństwo, że dotrwa on do końca pierwszego tygodnia nie jest stuprocentowe.
Czynników, które mogą spowodować odrzucenie zarodka może być wiele:
1. Chwilowa niedyspozycja organizmu kobiety (dowolnego rodzaju).
2. Nawet niewielkie zatrucie (niekoniecznie alkohol).
3. Uraz mechaniczny zewnętrzny mający chwilowy wpływ na pracę organów wewnętrznych (np. upadek, silne stłuczenie itp).
4. Silna emocja (głównie negatywna).
5. Zakażenie lub choroba zakaźna dowolnego rodzaju.

Czytałem (nie podam źródła, to było źródło "dorywcze"), że istnieje ok. 75% do 80% szansy* na zagnieżdżenie się zarodka, jeśli tylko jest on zdrowy. Pomijamy tu kwestie środowiskowe (np. permanentne niedożywienie, wtedy to prawdopodobieństwo może spaść nawet do 0%).

Ale wróćmy do pytania zawartego w tytule wątku: człowiek to czy nie?
Według walczącego KK człowiek, ale tylko, jak się na nim zbija kapitał społeczny czy polityczny. Jak trzeba ochrzcić i pochować zarodek, to już nie jest człowiek, tylko mięsko. No bo czy ktoś słyszał o pochówku zarodka, który w sposób naturalny (nie wywoływany sztucznie) został odrzucony? A o jego chrzcie? A przecież statystycznie rzecz ujmując w Polsce dochodzi do takich sytuacji (to moje oszacowanie*) ok. 25 000 razy na rok. Ile z tych "dusz" zostało ochrzczonych? Czy którykolwiek ksiądz się o to upomniał?

Mamy do czynienia z walką, ale tylko wtedy, gdy można coś ugrać, jak nic nie ma do ugrania, to "duszę" takiego zarodka ma się gdzieś... (mowa o tych, którzy wierzą w "duszę") - moje poglądy w tym temacie to zupełnie inna "para kaloszy".


* Do oszacowania przyjąłem naciągniętą wartość 93%.

E? Szanownemu Rutusowi nie pomylił się KK z Mormonami?
Pierwsze słyszę o chrzczeniu zmarłych..

Wcale nie zmarłych - umierających.

A pozostałe elementy wywodu nie drażnią? Tylko skojarzenie ze ŚJ? (zresztą nie moje, tylko naciągane)

To powiedz mi jedną rzecz: Skąd ma ksiądz wiedzieć że zaczyna umierać i w jaki sposób ochrzcić zarodek, który składa np. z kilkuset komórek?

Jest "duszpasterzem". Skoro uważa, że jest to człowiek, to on powinien się interesować a "świadomy" parafianin mu w tym pomóc. Wszyscy to olewają, gdyż to nie jest człowiek, tylko zarodek. Stąd "kłopot". Jakby był to człowiek, kłopotu by nie było - ludzie (ci niby zainteresowani) sami swoimi czynami zaświadczają, że zarodek to zarodek (po owocach ich poznacie, czyż nie?).
Odpowiednie siły robią raban wyłącznie wtedy, gdy mogą coś uszczknąć dla siebie. Jak trzeba działać (bo jest powód), to siedzą cicho, bo ten "człowiek" (w rzeczywistości zarodek) ich obchodzi dokładnie tyle samo, co kilkaset komórek dowolnego mięska.