Barneyu, nie sądzę, żeby kiedyś dziecko miało żal do rodziców, że tak pragnęli jego istnienia, żeby uważało, ze powstało w niegodny, lub mniej godny sposób. Może się takie myślenie zdarzyć, ale niekoniecznie. Ja bym tak nie pomyślała.
Poza tym uważam, że godność to nie jest argument aby uzasadniać taką decyzję moralnym złem, grzechem. Dalej mam wątpliwości.

Tutaj póbujesz się trochę wywyższa życie jest darem ja sama dusiłam się pępowina i mało nie umarła mam traume z tym związaną ale doceniam życie nawet może za bardzo...Mysle ze kto nie miał takich problemów nie moze zrozumiec ja musiałam walczyć o zycie i to w tak młodym wieku w okresie bycia noworodkiem cudem jest ,że przezyłam .I chodz ta trauma ciągnie sie za mną przez całe zycie potrafie je docenić.Pomysl ze ktos nie miał wyboru z jakich okolicznosc powstanie .Wiem ze gwałt nie jest akceptowany i pewnie nigdy nie będzie ale stalo się i trzeba się jakos do tej cytuacji dostosowac.Mysle ze taka osoba z gwałty jest tak świety Mikołaj który puka do ludzki zatwardziałych serc pomysl o tym w ten sposób.

Nie Ty jedna miałaś taki problem. Przeżycia osobiste nie są argumentem.

Nie chce sie z nikim kłócic.Jednak co masz Barnej na myśli nie sa arumentem gwałt to grzech jak każdy inny mniemam że taka osoba urodzona za jego sprawką nosi go w sobie ,przez prawo dziedziczenia grzechu napewno jest jej trudno ,gdy dookoła wszystcy taką sytuacje potępiają inny potepiają a ta osoba nosi go w sobie myśle ,że potępianie do niczego nie prowadzi a prawdziwe Boskie przebacznie tzn spowiedz gwałciciela może sytuacje uzdrowić

Chyba trochę przesadziłaś.. Jak dobrze rozumiem, to uważasz, że dziecko zrodzone z gwałtu jest współwinne temu gwałtowi???

Absolutnie nie uwazam tylko ze nosi ten grzech w sobie w formie dziedziczenia,.

Grzech w formie dziedziczenia? tylko pierworodny grzech

Śmiało, prosimy.

Osobiście zgadzam się z tymi, którzy uważają że dzieci zmarłe bez chrztu zostaną zbawione przez miłosierdzie boże.

To my, płodni ludzie, powołujemy do życia innych. Bóg dał nam ten przywilej i możliwość. To, że nie zawsze wiemy w którym dokładnie momencie dojdzie do zapłodnienia lub robimy to w sposób nienaturalny nie powoduje, że Bóg w tych sytuacjach odbiera nam wolną wolę i możliwość poczęcia nowego człowieka.

W Piśmie Świętym nie znajdziesz bezpośredniego odniesienia, a w KK jest określone co jest nauczaniem Kościoła. Jeśli ktoś planuje począć dziecko metodą in vitro na dzień dzisiejszy powinien być świadomy, że zrobi to wbrew nauce Kościoła i wziąć za to odpowiedzialność wraz z konsekwencjami za tym idącymi.

Osobiście nie dziwię się przyjęciu takiego stanowiska przez hierarchów KK, ponieważ zaakceptowanie metody in vitro w pewnych sytuacjach mogłoby prowadzić do zbyt wielkiego zamieszania wchodzenia w szczegóły zapisów prawno-medyczne co do selekcji plemników i jajników, sposobów postępowania z zarodkami itd.
Np. takiego, jak w przypadku metody NPR przez wielu traktowanej wyłącznie jako skuteczną antykoncepcję i jednocześnie przekonanych, że stosowanie NPR zawsze jest zgodne z wolą Bożą, a każda świadoma ejakulacja poza łonem małżonki, w tym w prezerwatywę, jest grzechem śmiertelnym.

W przypadku metody in vitro , która się wciąż rozwija, jeszcze trudniej zapisać szczegóły. Łatwo powiedzieć "tylko tyle zarodków, by żaden nie został zniszczony lub zamrożony na wieczne nigdy", ale realizacja tego zamierzenia może się okazać niewykonalna lub o wiele mniej skuteczna, bardziej kosztowna i do tego nieweryfikowalna co do zastosowania zgodnie z naszymi zamierzeniami.

No właśnie, tylko na czym KK opiera swoje przekonania. Może by jednak warto pochylić się głębiej nad problemem, jeśli już się wyraża opinie i daje nauki.



A jak się dziwię. Uważam, że nie jest wielkim problemem sporządzenie takiego zapisu prawnego, który mógłby być akceptowaną przez KK możliwością korzystania z procedury invitro.
W klinikach para również podpisuje umowę i nikt nikogo nie zmusza do produkcji nadliczbowych zarodków. Np, chcą mieć podane dwa zarodki, to tworzy się dwa zarodki. Czasem jest tak, że nie dochodzi do transferu, bo zarodki się przestaną rozwijać, ale to są rzadkie sytuacje. Para się z tym liczy.



Nie jest to jakiś skomplikowany zapis naprawdę. Wiadomo, że metoda może się okazać o wiele mniej skuteczna, bardziej kosztowna, ale to nie są brane pod uwagę te kwestie, tylko te, że para bierze na siebie te koszty, ryzyko i podejmuje próbę poczęcia dziecka metodą invitro nie tworząc nadliczbowych zarodków.
Pytanie jest zasadnicze takie: co w tym moralnie złego i gdzie tu grzech?
Czy to nie jest pogląd KK na wyrost, z którego później KK się wycofa kiedyś?

Grzechem jest niegodny sposób zapłodnienia. Człowieka się płodzi, a nie produkuje. Ani nawet hoduje.

Moim zdaniem tak własnie in vitro jest jak hodowanie.Pózniej takie dzieci z in vitro mogą się czuć gorsze nie pomijająć tych z gwałtu.
Podsumowująć po co do takiej sytuacji doprowadzać ,in vitro powinno być zakazane i tyle.

in vitro i gwałt to jeszcze nic.
mało kto wie, ze codziennie miliony dzieci spuszczane są do kibla po zapłodnieniu, ponieważ około 30% zapłodnionych jaj nie zagnieżdża się w macicy. (z roznych powodow, brak warunkow itp)

Tak wiec wiele kobiet zachodzi w ciąże i nawet o tym nic nie wie a dzieci lecą do kibla.

No i co z tego?
100% ludzi umiera w pewnym wieku (jesli go dozyje).
Czy z tego wniosek, że można zabijać staruszków?