A jak brzmi teoria nieco bardziej "przyjazna"?

Oj, musiałbym mieć dużo więcej czasu i pary by to opisać (zabieram się do tego, ale to potrwa). Niemniej był tu wątek na ten temat - świetnie pisał o tym JacekS.
jest też jego tekst na necie, ale wymaga b.uważnej lektury http://mateusz.pl/rekolekcje/2004/js/index.htm

Dzięki ofierze Jezusa może być jednocześnie konsekwentny i miłosierny

W takim razie zostawmy to na inną okazję A ja tym czasem poczytam sobie to z Mateusza i się ustosunkuję

I bądź tu człowieku mądry. No ale po co ofiara Jezusa, jak Bóg mógł po prostu odpuścić, przebaczyć, powiedzieć "kocham Was, ludzie, i dlatego zmieniam zdanie, że karą za grzechy jest śmierć, to było za surowe, nie chcę Waszej śmerci, idźcie i nie grzeszcie więcej" tak o, bez krwi, krzyża i całej tej krwawej jatki?!

Przecież napisałem dlaczego. Chcesz żebym wyjaśnił Ci czemu dla Boga jest tak ważne aby być konsekwentnym i sprawiedliwym? Obawiam się, że nie jestem kompetentny. Wiem jedynie, że taki właśnie jest.

Jakos jezeli chodzi o konsekwencje i sprawiedliwosc Boga, to jakos nasuwa mi sie na mysl superniania. Czyli brak konsekwencji wobec dzieci prowadzi do tego, ze wyrastaja z nich male potworki. Dopiero wprowadzenie systemu kar i nagrod jest w stanie zdyscyplinowac bachory dla ich wlasnego dobra tak naprawde. W wielu odcinkach jest tak, ze matka, ktora wlasnie wymierza kare dziecku placze razem z nim, ale musi pozostac konsekwentna dla dobra dziecka. Myslicie, ze Bog kieruje sie podobna logika?

Bóg nikogo innego nie ukarał, On (Bóg) wydał samego siebie za nas. .(Jeśli uznajesz boskość Jezusa, a mniemam, ze tak). Nikogo innego nie potępił, tylko sam dobrowolnie się wydał, sam zgodził sie ponieść karę - sam Bóg!

hmmm, ja też czekam aż wypowiesz jaka jest ta prawdziwa teoria.

Jak sam Bóg, skoro wydał na śmierć Syna swojego.Jezus będąc na krzyżu wołał donośnym głosem.... Boże Boże czemuś mnie opuścił....Wiec kto umierał sam Bóg czy Syn Boga?

Jezus na krzyżu nawiązał do psalmu lamentacyjnego, w którym są własnie te słowa.
Nadto Jezus umierał jako "grzech" biorąc nasze grzechy na siebie - a grzech jest brakiem Boga.
Trzeba uważać z wnioskami - tu potrzebna jest precyzja.

Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Św. to JEDEN Bóg w trzech Osobach. Rozumem tego pojąć nie mogę, ale wierzę, bo wiara jest krokiem dalej niż logika, wiedza czy zrozumienie.

bo Bóg stał się człowiekiem i dlatego nazywany był na ziemi Synem Bożym.

Miłosierdzie Boga o wiele bardziej przewyższa jego sprawiedliwość.

Chciałam dzisiaj trochę z innej beczki, bo nawet jak nie pisze, to drążę temat. Mam już trochę puzzli, ale jeszcze nie wyszedł z tego obrazek.

Znacie może bestlesera „Simplify your life“ i jego autora. Jeden z jego tekstów jest dla mnie kolejnym elementem układanki. Autor twierdzi, że poświęcanie się jest jednym z pierwotnych skłonności i instynktów samozachowawczych człowieka. Tak jak dzisiaj człowiek dzisiaj poświęca wszystko dla dzieci czy poświęca się karierze tak już człowiek pierwotny mieszkający w jaskini i chodzący na polowanie musiał się poświęcać, żeby zapewnić przetrwanie swojemu gatunkowi czy plemieniu. Poświęcenie się to coś, co jest ostatecznością człowieka, gdy nic więcej już się nie da zrobić. Według badań archeologów już praludzie poświęcali cenne im rzeczy, aby mieć wpływ na rzeczy, których nie mogli kontrolować i których nie rozumieli. W momencie, gdy nie mieli na coś wpływu i nic nie mogli zrobić, żeby zmienić niekorzystną dla nich sytuację, poświęcali jakby w akcie ostatecznej desperacji i walki o przetrwanie coś dla nich ważnego, mając nadzieję, że jednak uda im się coś zmienić. Na przykład na pogodę poświęcali część żniwa, na chorobę (tu nie znalazłam informacji co poświęcali) czy na zwycięzką walkę z wrogiem na przykład zwierzęta czy ludzi. W najgorszych przypadkach poświęcali samych siebie. I tu pojawia się zdanie klucz: dowiedziono, że robili to już ludzie, zanim zostały wymyślone religie, bożki, bóstwa. Czyli składanie ofiar różnym bożkom było jakby naturalną ewolucją instynktów samozachowawczych człowieka, jako instynktowną ostateczność w walce o przetrwanie gatunku.

I teraz czas na moje odkrywcze rozumowanie. Jeżeli składanie ofiar było naturalną częścią egzystencji człowieka a może nawet już małp, to może Jahwe po prostu wbił się w ten istniejący już od dawna schemat i ludzki mechanizm, żeby dopasować się do ludzkiego wyobrażenia bóstwa. Może gdyby nie kazał składać sobie ofiar zwierząt, ówcześni ludzie nie traktowaliby Go jako boga, bo nie pasowałby im do wyobrażenie o bóstwie jakie sobie sami wyrobili. Czyli może Bóg powiedział ludziom, że za niewypełnianie Jego woli grozi ludziom kara śmierci, bo oni i tak już wcześniej myśleli a ponieważ wcześniej innym bożkom składali ofiary na przebłaganie między innymi krwawe ofiary ze zwierząt, to i Jahwe od nich tego żądał, bo innego schematu nie byliby w stanie zrozumieć swoimi ludzkimi móżdżkami.

I jeszcze jedno w tym kontekście. W związkach fenomen ofiary pojawia się często jako środek ostateczny, żeby przekonać partnera lub zmienić jego zdanie/ zachowanie. Stwierdzenie "to ja się dla ciebie poświęcam, a Ty nawet nie..." ma bardzo wysoką skuteczność. Możnaby więc wywnioskować, że Bóg posunął się właśnie do takiego ostatecznego środka w swoim związku z człowiekiem. Żeby przekonać i skłonić człowieka do tego, żeby robił to co Bóg mu nakazuje (a co jest dla człowieka dobre, bo tylko dlatego Bóg daje taki a nie inny nakaz albo zakaz), żeby udowodnić człowiekowi, że go kocha, posunął się do największego środka jaki ludzka logika sobie może wyobrazić i ostatecznej ostateczności, czyli do ofiary polegającej na oddaniu swojego życia. Po to, żeby przekonać człowieka do swoich racji - według ludzkiej logiki. Czyli tak samo jak ludzie składali bożkom ofiarę, żeby wysłuchali ich próśb, tak Bóg złożył się w ofierze, żeby ludzie Go wreszcie zaczęli słuchać. Nie wiem, czy to ma sens, ale tak sobie ostatnio to wymyśliłam.