Niebyt nie mógł nigdy zaistnieć, bo z niebytu nic nie mogłoby powstać, a jednak jest raczej coś niż nic, zatem jeśli przyjmiemy to za prawdę, to odwracając sytuację - nie jest możliwy proces (czy to przypadkowy, czy to sterowany), który to z obecnego stanu rzeczy (bytu) tworzyłby niebyt, Istnieją rzeczy nieśmiertelne, których istnienia nie zdołałaby wymazać żadna istota wszechmogąca, jest to np. idea logiki. Nic np. nie zmaże faktu, że istnieje (istniał) Wszechświat zamieszały przez ludzi. Odwracając sytuację po raz kolejny - nic nie zmaże faktu (nawet w pierwotnym niebycie), że w przyszłości jest możliwe zaistnienie świata zamieszkałego przez ludzi.
Jeśli zatem niebyt nawet istniał, to nie był prawdziwy, ale okrojony
Zatem logika istnieje i istniała nawet przed powstaniem ludzi (nie jest tworem ludzi, lecz odwiecznym zbiorem praw bytu). Wnioski: Byt jest, niebytu nie ma (i nie było... i nie będzie).

A dlaczego niebyt ma być nielogiczny? zdefiniuj najpierw niebyt.

Raz piszesz że niebyt jest logiczny bo "bo z niebytu nic nie mogłoby powstać" a z drugiej strony piszesz że jak zostają same prawa logiki to nie było by niebytu.
Widzę więc, że to Ty jesteś nielogiczny.
Zauważ jednak, że Bóg stworzył wszystko z niczego (czyli niebytu) a nie ze swego ciała, to jest dopiero sztuka!

Andy
Onus probandi kolego. Ja nie sugeruję istnienia niebytu, wręcz przeciwnie, pokazuję, że nawet nie można się zbliżyć do definicji tego tworu, nie mówiąc o jego istnieniu bądź opisaniu przy pomocy logiki.
Właśnie o to chodzi, że niby wszyscy wiemy co to jest ten niebyt, ale nijak nie można tego ubrać w żadne znane ubranko.

Tak. Problem w tym, że logika zwróci dwie różne odpowiedzi (bo jest tylko narzędziem) co do natury niebytu, zależnie od założeń początkowych.

Możemy się bawić w takie dyskusje w nieskończoność: niebyt jest albo logiczny, albo nielogiczny, zatem tak czy inaczej posiada cechę z zakresu logiki, przeto przy zupełnym niebycie istnieje logika, przeto nie ma tak na prawdę niebytu. Jeśli nawet istniej trzecia możliwość (poza logiczny-nielogiczny) to w niebycie w takim wypadku istnieją prawa, które nie pozwalają logice do niebytu wtargnąć, przeto niebytu nie ma.
[/quote]
Pierwsze primo: jeśli jest Bóg, to nie ma niebytu. No i chwatit.

Nie definiujesz niebytu a twierdzisz że nie istnieje. To tak jakbyś powiedział "prumpumpum nie istnieje"
Ja definiuję ściśle niebyt jako zbiór pusty i wychodzi że niebyt istnieje i jest dokładnie jeden.

Skąd pomysł, że niebyt można definiować jako zbiór (czyli nomen omen zaliczać go jako podległego/dającego się opisać w teorii zbiorów)... Musisz coś wiedzieć o niebycie więcej niż ja, tylko jak zdobyłeś informacje o tak nienamacalnym "obiekcie"?

Dobre sobie. Ja za to definiuję psy jako istoty czteronożne i skrzydlate i wg mnie psów na Ziemi nie ma.

Inaczej mówiąc, jeśli coś się nie da opisać i nie ma żadnych przesłanek na istnienie tego, ani to nie oddziałuje na nic - to tego nie ma (ani nie było).

Bachus z niebytem ma acje, jest to filozoficzne pojęcie, i nic wiecej chyba nie da się nawet do tego dodać. Podobnie "nic" czy " wszystko" ale tutaj możemy łączyć i mieszać, by zrozumieć.



No ok...ale był niebyt?

Jeżeli mnie nie było to spałem? Teraz żyję, póżniej znowu zasnę i będę śnił?

Jeśli Cię nie było to nie spałeś, tylko byłeś w niebycie.

A gdzie ten niebyt jest? , że tam byłem?

Lepiej przyjąć i to jest bardziej logiczne, że spałem.

Spisz to codziennie, przed narodzeniem Cię nie było, po śmierci albo Cie nie będzie albo będziesz w jakimś ponadnaturalnym stanie.

Wyżej pisałeś, że byłem w niebycie... oczywiście to wszystko rozważania filozoficzne.
Jednak to nam pokazuje, że zawsze coś można wykombinować przeciwnego.
Bo czy wystarczy wyłączyć świadomość jak w czasie nu by nas ie było?

W czasie snu ma się świadomość osłabioną, np. 30% świadomości. Chyba że na początku snu, gdy się nic nie śni, ma się zero świadomości.
Poza tym to jest straszenie, że po śmierci będzie się spało i nie będzie można się obudzić. Ja mam wprost przeciwną teorię - śmierć to właśnie przebudzenie do jeszcze bardziej realnego świata, niż ten który nas otacza. Tak że życie będzie się wydawało długim snem.