Szczegolnie zonom lub przyszlym zonom jej klijentow. Poza tym to co napisal poprzednik "Sobie nawzajem, swoim rodzinom może? Swoim mężom, żonom? Może się czymś zarażą, może ktoś potem uzna, że to normalne i sam zacznie tak robić. Może ktoś przeczyta posta Katki i pomyśli - hmmm skoro kobieta pisze, że wolna miłość to nic złego to jutro pójdę do agencji i zażyję życia" ale nie kazdy ma wystarczajaca ilosc wrodzonych talentow oraz nie kazdego srodowisko potrafi uksztaltowac w ten sposob, ze widzi kazde zagadnienie szeroko i przewiduje mozliwie najwieksza ilosc konsekwencji swoich zachowan. Drastyczny przyklad z terrorystami, ktorzy nie sa w stanie widziec rzeczywistosci inaczej.

A niby jaką robi krzywdę? Zaczaja się na nieszczęśnika w lesie, napada, gwałci i odgryza męskość? Mężczyzna sam przychodzi do prostytutki, z własnej woli. I jeśli ktoś kogoś krzywdzi, to on. Równie dobrze mógłbyś atakować barmana, że sprzedaje piwo, a potem mąż przychodzi do domu pijany.

Zapytaj zony Tiger Woods.

Myślałam, że to sam Tiger Woods zdradzał tę kobietę.

A co powiecie na temat rzadkich, ale jednak zdarzających się przypadków poślubiania prostytutek przez ich klientów?
Mało tego, tacy mężczyźni potrafią zaakceptować sposób zarabiania pieniędzy przez żonę, także po ślubie. I nie chodzi tu o typowe zachowanie alfonsa, ale o uczucie jakim darzą partnerkę.

Wychodząc z założenia prezentowanego przez niektórych uczestników dyskusji, że od częstego użycia.....itd., do takich zdarzeń nie powinno dochodzić.

Te zakonnice wyciągają potem z tego "bagna" tak bronione przez Ciebie prostytuki. Ciekawe dlaczego nie jest na odwrót, prawda?


Ciężko Ci się musi patrzeć w lustro w takim razie.


Zwłaszcza dwójki nowo poznanych osób w kiblu, bez zabezpieczenia - kwintesencja dojrzałości.


To Twoja własna interpretacja tego artykułu.


I jak tu nie tracić wiary w kobiety.


Rodzina to też zona, maż, dzieci. A jeśli nie piszemy o mężach i żonach, chociaż nie ujęłaś tego, to zdrady są nie tylko w małżeństwach, skrzywdzić można kogoś również wykorzystując go i powiedzieć pa, to wszystko ma wpływ na człowieka.


A napisałaś to gdziekolwiek, że nie będącymi w małżeństwie?


Nie wiem czy to wymaga komentarza.


Wolna miłość - pięknie brzmi. To chyba nawet był taki okres w dziejach USA - tego byś chciała?

To teraz ja Cię oświecę - nie wszyscy ludzie podchodzący do spraw seksu z rozsądkiem, z szacunkiem do intymności swojej i partnerki/ra, kierujący się w życiu jakimiś zasadami, posiadającymi wartości, maja od razu jakieś defekty fizyczne czy psychiczne które wykluczają ich z tego Twojego "normalnego" życia cywilizowanego świata zachodu i wolnej miłości.

Tak ważne w życiu sprawy regulować słownie? Bredzisz teoretycznie, a w praktyce wiadomo jak jest. Idź do banku i poproś na słowo kredyt hipoteczny, który w zamyśle często trwa kilkadziesiąt lat, a nie całe życie. Miłość miłością, zaufanie zaufaniem, ale niektóre kwestie na papierze musisz mieć i basta.



Nie wiesz ile miałem kobiet. To fakt, że nie wiesz. To Ty uważasz według stereotypu, że jak ktoś nie miał iluś tam kobiet (ile to już zależy od człowieka - im więcej miał tym bardziej może okłamywać się, że jest lepszy od innych), to nic nie wie. Tymczasem chodzi o osiągnięcie spokoju i szczęścia w życiu, a posiadanie wielu partnerek bardzo utrudnia osiągnięcie tego co napisałem wyżej. Kwestia zaufania jest tu podstawowa, bo mając wiele partnerek często mogło być tak że oszukiwały Ciebie, albo Ty je. Później myślisz, że wszyscy oszukają tak jak Ty i te partnerki, które Ciebie oszukały. Zbudowanie na nowo zaufania często jest ponad siły ludzi prowadzących rozwiązły tryb życia. To mega poważny problem, a najgorsze że tacy ludzie robią często wszystko, aby nie dostrzec go i wmawiają sobie ile to pozytywów jest z tego że ze mnie taki ogier. Jeśli chodzi o Ciebie, to jest takie powiedzenie: pies, który dużo szczeka wcale nie musi być groźny - , więc śmieszy mnie stworzenie przez Ciebie teoretycznej konstrukcji w której ja czekałem z seksem do ślubu, a Ty jesteś ogierem mającym tak wiele partnerek.



Smoków nie ma, kobiety są, seks nie uprawia się w wieku dziecka, więc Twoje porównanie znów jest bezsensu.
Seks bardziej związuje ludzi, jeśli nie mieli już dużej ilości partnerów. Jeśli mocniej związuje, to rozstania człowiek mocniej przeżywa i jeśli był oszukiwany, albo oszukiwał (później będzie podejrzewał w związku inne o to co co sam zrobił wcześniej, czyli oszukiwanie, a będzie jeszcze większy problem jak rozkręci swoje podejrzliwości), to problem z zaufanie pojawia się automatycznie. Jeszcze gorsze, jak ktoś przestanie wierzyć w miłość, to później z tego naprawdę ciężko się wydobyć, ale na szczęście Bóg może wszystko.


To znaczy, że nie interpretujesz samych słów, które pisze do Ciebie, ale dodajesz sobie coś tam od siebie zupełnie nie mając ku temu podstaw,choć wmawiasz sobie że je masz, a tymczasem wyciągasz wnioski np. ze swoich zgadywanek np. był prawiczkiem przed ślubem. W ten sposób ciągle mnie o coś oskarżasz bezpodstawnie, a ja ciągle tłumaczę Ci, że tak nigdy nie myślałem. Ty oczywiście myślisz, że myślałem, ale zmieniłem zdanie i jesteś taki super w dyskusji. Tymczasem nie umiesz w ogóle dyskutować, bo nie umiesz słuchać i dlatego ciągle interpretujesz rozszerzająco. Jeśli zaczniesz ze mną dyskutować, to nagle będziesz musiał przemyśleć moje argumenty i nie będziesz mnie bezpodstawnie oskarżał, a przemyśleć nie chcesz. Ty tylko w kółku stwierdzasz jestem super i basta, a Ty katolik jesteś taki .......... Tymczasem nie jesteś w stanie wykazać, gdzie to super w Twoim życiu, więc oskarżasz mnie, że jestem gorszy od Ciebie, bo np. chciałem mieć wiele kobiet, ale nie umiałem i katolicyzm pozwala mi oszukać siebie, że jestem taki super. Tymczasem wątpię, abyś umówił się (nie przespał tak abyś nie mógł znów rozszerzająco interpretować, bo to już moja prywatna sprawa i nie chce jej poruszać) w życiu z tyloma kobietami co ja.



No weź chłopie czytaj ze zrozumieniem. Czuje się obrażany, a nie obrażony, bo nie pisałbym z Tobą. Ile mam powtarzać?

Skąd wzięły się problemy? Bo życie składa się z problemów. Wiele problemów pojawia się w życiu bez naszego udziału np. choroby mimo naszych starać o dobry i zdrowy tryb życia, bezrobocie, klęski żywiołowe, wypadki i często ludzie nie są winni negatywnych następstw tych zdarzeń, bo nie jesteś w stanie zabezpieczyć się przed wszystkimi zagrożeniami, które są w życiu.

Aby wykazać błędność mojego wnioskowania musisz wykazać mi nielogiczność, a tego nie potrafisz jak na razie.

Twoje poczucie, że jesteś lepszy od innych nie ma na razie żadnych podstaw. Chcesz tak się czuć i wmawiasz sobie np. nie płaczę jak mi jest źle, to jestem odpowiedzialny. Pod względem logicznym, to totalny bezsens, ale dla Ciebie to argument jaki jestem super. Bezsens goni u Ciebie bezsens, a to przez to, że wybrałeś straszną drogę okłamywania samego siebie, która będzie rujnować Cię od środka.



No oskarżałeś mnie, że uważam nie dziewice za kobiety do niczego, jeśli chodzi o małżeństwo? Według Twoich wartości (według moich to pochwała) oskarżasz mnie o bycie prawiczkiem przed ślubem, zupełnie nie znając mnie. Oskarżasz mnie o ocenianie Ciebie. Oskarżasz mnie o obrażanie się na Ciebie. Mam wymieniać dalej?

Na razie nie dyskutujemy o założeniach, ale o wnioskach i argumentach potwierdzających te wnioski. Założenia są proste - przeciętna kobieta i facet i tu chyba nie ma po między Nami sporu.



Pamiętam, jak rozmawiałem z Tobą ileś miesięcy temu na tym forum i wiem, że jesteś doradcą finansowym. U Was praca na wynagrodzenie prowizyjne z obowiązkiem założenia własnej firmy jest, ale nie każdy chce i nadaje się do tej pracy. Weź znajdź umowę ze stałym wynagrodzeniem miesięcznym i premiami za sprzedaż, nawet przy prowadzeniu działalności gospodarczej. I co? Tu już pracy nie ma, albo jest jej niewiele. Firmę można założyć, ale gorzej ją utrzymać, bo po 2 latach masz już np. około 1 tys. samego ZUS-u, a tyle to niektórzy zarabiają w Polsce. Na razie jesteś na mniejszym ZUS i z opłaceniem mandatów masz problem, zobaczymy na pełnym ZUS, jaki będzie z Ciebie kozak, ale wiem jakby co to nie będziesz płakał i dlatego będziesz kozak. No totalnie bezsensu. Jednak życzę Ci jak najlepiej, ale nie ośmieszaj się pisząc, że coś bardzo trudnego jak praca jest proste, bo według moich kryteriów nie masz jakieś pracy marzeń. No wiem, jesteś lepszy ode mnie bo zaciskasz zęby i nie narzekasz. Masakra.



Czasami polityków, czasami losowych wydarzeń np. wypadku. Tu nie chodzi o to, aby na siłę szukać wszędzie winnych za wyjątkiem siebie, tak samo jak nie chodzi o to, aby na siebie zrzucać całą winę, bo na wiele sytuacji wpływu nie masz i nie będziesz mieć, a takie postępowanie bardzo negatywnie na Ciebie wpłynie, bo będziesz mieć ciężko z wytrzymaniem Twojej winy, bo problemów będziesz miał że ho ho.



Ale piszesz bzdury. Jak ktoś trafi na dobrego oszusta, to ciężko przed wszystkim zabezpieczyć się. Oszust od początku chce Cię oszukać i szuka tylko na czym by tu oszukać, ty chcesz np. uczciwie dobić targu i już w tym momencie jesteś na przegranej pozycji. Oszust może nie mieć na siebie już żadnego majątku i to co podpisze z Tobą jest czasami bez większego znaczenia w praktyce. Chyba nie chcesz powiedzieć, że jesteś w stanie sprawdzić kondycję każdego kontrahenta? Są oczywiście ubezpieczenia, ale one też mają wyłączenia, potrzeba więc prawnika itd. , a przy takim zabezpieczaniu, może okazać się że jesteś na minusie. Sprawy trudne przedstawiasz, jako proste i ośmieszasz się. Nawet jak masz rację z odszkodowaniem, to czasami z firmą ubezpieczeniową musisz się sądzić, a to trwa itp. itd. , a w tym czasie co z płynnością finansowa firmy?



Moim zdaniem jest ciężko na świecie, choć bardzo ciesze się że żyje i z tego co mam. Nie obwiniam wszystkich naokoło pomijając siebie, ale równocześnie nie obwiniam siebie za wszystko. Twój mandat i picie zamiast nauki, albo pracy są tak oczywiste, że chyba nie sądzisz że będę szukał jakiś sztucznych usprawiedliwień. Znów piszesz twierdząc, że ja tak sądzę, choć znów mnie nie słuchałeś i skorzystałeś znowu z wykładni rozszerzającej, która np. w sądach jest zabroniona. Ja pisałem o zupełnie innych przypadkach, bo Ty generalizujesz że człowiek jest winny za wszystko co złe spotyka go w życiu. Jeśli ktoś wybrał jakąś partię X (abyś znów nie miał problemu z interpretacją rozszerzającą, to nie głosowałem w ostatnich wyborach) i okłamała go, to kogo to wina. Jego, że zaufał, no nie tego kłamliwego polityka, bo niektóre kłamstwa wcale nie są tak oczywiste. Zrozum, że nie jesteś lepszy od tych co nad sobą płaczą, bo niektórzy z nich nie są winni za cierpienie które ich spotkało, a już Twoje zaciskanie zębów nie świadczy jakoś o odpowiedzialności. Płakanie i żal nie oznacza poddania się i nie mierzenie się z własnymi problemami. Podam może bardziej drastyczny przykład: Jakaś kobieta została zgwałcona i kogo to wina? No chyba nie twierdzisz, że tej kobiety, choćby nie zachowała ostrożności?

Teoretycznie tak, tylko ile jest związków (małżeństw i konkubinatów) w których ludzie nie ufają sobie. Dzisiaj mamy olbrzymi kryzys zaufania do innych i to jest fakt. To już prawie norma, że wiele ludzi wchodzi w związki nie mając podstawowego zaufania i twierdzi, że pojawi się ono później, co ma bardzo negatywne skutki do budowy większego zaufania. Twoje twierdzenie, jakoby człowiek wchodzący w związek musi ufać jest niefortunny. Trochę dużo ludzi według Twojej diagnozy wpadłoby do koszyka chory psychicznie. Przesadzasz. Brak zaufania, to problem, a nie objaw choroby psychicznej.



W małżeństwie, to nie taki duży problem, jak w konkubinacie, bo zawsze można iść do sądu.



Pod względem prawa takie deklaracje niewiele znaczą. Proszę nie porównuj
wypierania się małżeństwa ze zrywaniem przy konkubinacie, bo narażasz się na śmieszność.



Twoja ironia nie jest merytoryczna. Znów twój skrót myślowy - nie jesteś młodą mężatką nie wypowiadaj się , dziewica nie może rozmawiać o seksie, bo go nie doświadczyła itp. Bezsensu jest to Twoje generalizowanie. Wystarczy mi, że moja żona była młodą mężatką i widziałem jak było. Poza tym prowadziłem firmę i byłem na dużej ilości rozmów kwalifikacyjnych. Przy dużym bezrobociu zawsze trzeba szukać jakiegoś kozła ofiarnego. Zresztą pracodawca wie, że czy mężatka, czy nie, to dziecko może mieć. Oczywiście są stanowiska, gdzie nie można bez problemu kogoś zastąpić i tu może być problem, ale to mniejszość. Zresztą teraz facet też może iść na tacierzyński i co też ma takie same problemy, jak pokaże obrączkę? Przesadzasz. Problemem jest bezrobocie, a nie obrączka. Jak jest duże bezrobocie, to pracodawcy zamiast wybierać według kompetencji i możliwości rozwoju danego człowieka, to
już wymyślają. Jeden wymyśli obrączkę, inny nieodpowiedni kształt nosa itp.



Zrozum, że im większe bezrobocie tym większe absurdy. Na to chyba nie ma rady. Najśmieszniejsze, że w podanym przez Ciebie badaniu kobiety nie podały, że wielkim problemem była obrączka. Nawet pytanie pracodawcy o chęć posiadania dzieci w przyszłości nie ma wiele wspólnego z obrączką, bo wiadomo że kobieta bez małżeństwa może chcieć dziecka. Jak ktoś chce o dzieci zadać pytanie, to zada je wszystkim kobietom, a nie tylko tym z obrączką. Osobiste pytania to trochę mało, aby twierdzić, że wszystkie zostały zapytane zostały o obrączkę. W sporadycznych przypadkach może pojawić się problem z obrączką, ale większym problemem są kosmiczne wymagania niektórych pracodawców z płacą 1500 zł.



Ja sam robię przede wszystkim zakupy spożywcze i chemię. To jednak nie przeszkadza żonie w chęci robienia zakupów w centrach handlowych np. z ubraniami, kosmetykami itp. Często nic jej nie podoba się i nic nie kupuje. Iść do sklepu nie mając niczego konkretnego do kupienia, to dla mnie naprawdę abstrakcja, ale beze mnie nie pójdzie, bo muszę ją w tym zobaczyć, co mnie cieszy, ale z drugiej strony wiem ile czasu zmarnuję i jak będę się nudził. Już kiedyś nawet poprosiłem ją kilka lat temu, aby chodziła z koleżankami z którymi tak często się widzi, to zdenerwowała się na mnie, więc nie powracałem do tego tematu. Po prostu tego zrozumieć nie potrafię i nie narzekam, bo bez sensu byłoby gdyby kobiety były takie same jak faceci.



Przesadzasz, zresztą już nie pierwszy raz. Kobieta moim zdaniem jest bardziej czuła i lepiej opiekuje się dziećmi, więc nie krytykowałbym generalnie takiego orzecznictwa sądów. Jednak rozumiem, że mężczyźni też woleliby opiekować się dziećmi, niż być weekendowym tatą. Rozwód, to dramat w rodzinie, dlatego jest on ostatecznością i sądy dążą do kompromisów małżonków, dodatkowo wcale nie jest go tak łatwo i szybko uzyskać, ale to dobrze, bo dobro dziecka jest najważniejsze.



Wspólny budżet działa pozytywnie na trwałość małżeństwa, bo zwykle finansowo każdy traci na rozwodzie, ale nie odgrywa pierwszoplanowej roli przy podejmowaniu decyzji o rozwodzie. Nie dziw się, że pisałem Ci znów przesadzasz.



Nie wiem, czy nie zauważyłaś, ale są spore różnice pomiędzy kobietą, a mężczyzną. Wierz mi, że Ameryki to ja nie odkryłem.



To w takiej sytuacji tym bardziej kobieta może liczyć, że znajdzie faceta, który będzie lepiej zarabiał.
Dodatkowo sąd może wziąć pod uwagę ile mniej więcej facet ze swoim zawodem i kwalifikacjami może zarabiać, a nie ile zarabia, jeśli byłyby spore rozbieżności. Zresztą kobieta może wykazać jakie były miesięczne wydatki i nie wiedzieć skąd dokładnie pochodziły pieniądze. To tylko problemy w postępowaniu dowodowym i znów przesadzasz piętrząc problemy, które są do pokonania.



Wydaje mi się, że znów przesadzasz. Małżeństwo może trwać, ale relacje mogą być trudne do zniesienia, nawet dla osoby która zdradza i nie dba o relacje. Takie zachowanie, to wbijanie sobie samobójów, no chyba że chce się wywrzeć presję na druga stronę co do rozwodu, podziału majątku itp., albo występuje jakaś patologia np. znęcanie się, ale takie zachowanie nie jest na dłuższą metę realne za wyjątkami oczywiście.



Ja po swoim małżeństwie wiem, że Bóg bardzo pomaga, choć czasami wydaje Nam się, że Nas nie słucha i jest obojętny. Skoro mi pomógł, to może pomóc innym, bo jakoś nie czuje się lepszy w stosunku do innych ludzi, bo wszyscy jesteśmy dziećmi Boga.



Ale bzdury piszesz. Większość umarła 70 letnia staruszka ma chodzić po sądach itp., to często woli się pomęczyć do końca. To, że może u Ciebie był taki rozwód, to nie znaczy że to częsty widok. Pomiędzy małżonkami tworzy się coraz większa więź i sieć wzajemnych zależności. Im dłuższe małżeństwo, to tym trudniej podjąć tą decyzję, oprócz wyjątków.



Ja nie znam żadnego. Mówiąc wiele mam na myśli kilkadziesiąt lat np.30 lat. A ile Ci ludzie mają już za sobą nieudanych konkubinatów? Nie mów mi, że to był ich jedyny, co nie zmienia faktu, że kilka to bardzo mało.



No wreszcie nie przesadzasz. Generalnie małżeństwo pomaga, szczególnie to sakramentalne pomaga. Jak małżeństwo nie pomogło, to już konkubinat z pewnością nie pomógłby w utrzymaniu tego związku, a o to chodzi bo chodzi o to, aby dzieci miały naturalnych tatusiów i mamusie.



Użyłem słowa często, więc nie chodziło mi tylko o pary z odmiennymi charakterami, bo takie po prostu najczęściej dobierają się, bo uzupełniają się. Nie może tak jak małżeństwo sakramentalne. Oczywiście tu już bez wiary ani rusz, więc nie oczekuje z Twojej strony zrozumienia.



Szczęścia i pokoju wewnętrznego. Niestety to chyba trudno zmierzalne i dlatego czasami tak trudno komuś wykazać jak dużo daje wiara katolicka.



Tu Mi chodziło o jakieś jedno prawie idealne i praw podobieństwo jest większe w przypadku małżeństw. Co do praw podobieństwa patologii to nie zgodzę się. Jeśli np. na 10 małżeństw, 1 jest patologiczne, a na 10 konkubinatów, 2 są patologiczne, to praw podobieństwo nie zgadza się z Twoja tezą. Do takich badań nie dotarłem, więc podaje przykłady wzięte z sufitu, ale realne, bo konkubinaty tez są patologiczne i takie też znam, nawet znam takich patologicznych konkubinatów więcej od patologicznych małżeństw.



W kościele są zapowiedzi, przygotowania do ślubu i u mnie od zaręczyn minął około rok do ślubu, bo zaręczanie się bez wyznaczania bliskiej daty ślubu jest dla mnie bezsensu, więc każdy miał czas to przemyśleć. Ja jako osoba wierząca nie zastanawiałem się nad konkubinatem, bo mi zależało przede wszystkim na opiece Boga i ją otrzymałem za co mam nadzieje będę Bogu zawsze wdzięczny.



Jeśli bierzesz wszystkie, to ustal sobie stosunek wszystkie do tych nieszczęśliwych. Z konkubinatami zrób to samo. Tylko zapytaj tych ludzi o spokój wewnętrzny i poczucie szczęścia, a nie zewnętrzną otoczkę np. mówienie jak jest dobrze, bo ona niewiele znaczy.



Jeśli jesteś szczęśliwa w swoim wnętrzu i masz spokój wewnętrzny, to najważniejsze. Poziom szczęścia jest trudno zmierzalny, ale można go zobaczyć, jeśli bardziej przyjrzysz się i porozmawiasz z ludźmi z konkubinatów. Ci ludzie często tworzą otoczkę szczęścia i często jak pojawi się prawdziwy problem, to po prostu zwijają żagle i proszę nie porównuj tego do rozwodów, bo jest pomiędzy nimi przepaść, choćby nawet ta proceduralna, w rodzinie, u przyjaciół itp. Sam w sobie konkubinat nie zakłada jakiejś trwałości, bo wtedy Ci ludzie wzięliby ślub, który daje im szereg praw.



Dziękuje za bardzo miłe życzenia. Wiesz moja żona ma wady, ale ja je lubię, choć może brzmi to dziwnie. Szczerze wątpię, że znalazłbym kogoś z tak idealnymi wadami



Po części trafiona ironia, ale nie do końca. Jak Ci to powiedzieć. Na niektóre sprawy możesz patrzeć, a ich nie widzieć i do tego po prostu trzeba wieku. To tak, jak patrzyłem na śmierć. Kiedy byłem bardziej młody i nie zmarł mi żaden z rodziców nie wiedziałem, co to śmierć. Jak zmarł mi ojciec, to dopiero zobaczyłem czym jest śmierć. Niby tylko zmarł mi ojciec, ale to było aż.



Kłótnia jest oczywiście czymś dość naturalnym, jeśli nie ma przemocy i innych patologii.
Przedstawiasz to wszystko bardziej skomplikowanie, niż jest w rzeczywistości. Sprawa jest prosta, że jak dwie osób chcą naprawiać błędy, to je zwykle naprawią, a jak chociażby jedno nie chce to po zawodach bez względu, czy to małżeństwo, czy konkubinat. Jednak małżeństwo ze względu na dzieci musi być trwałe, więc powstało szereg spraw wymuszających wręcz tą ciągłą gotowość do naprawiania błędów np. przysięga przed Bogiem - odrzucając małżonka odrzucasz Boga, więc pod względem duchowym tracisz wszystko. W małżeństwie małżonkowie są wręcz zobowiązani do ciągłej gotowości naprawy błędów, często nie swoich, ale miłość na tym polega. Jak Twoje dziecko coś przeskrobie, to mimo tego, że jesteś zła próbujesz go ratować i w małżeństwie przez właśnie tą nierozerwalność powinno być tak samo. Z dzieckiem nierozerwalność jest naturalna, a w małżeństwie sakramentalnym polega na przysiędze złożonej sobie na wzajem przed Bogiem i ciężko znaleźć w życiu coś bardziej romantycznego, a zarazem praktycznego.



Tylko teraz niektórzy uważają już, że takiego obowiązku nie mają, bo zawsze mają prawo do dokonania aborcji. Jak ktoś czuje obowiązek, to już duży krok, aby go wypełnić. Nie musi sam go wypełniać i nie musi chcieć dziecka, ale może oddać do adopcji. Najważniejsze, aby człowiek nie wmawiał sobie, że takiego obowiązku nie ma. Poczucie obowiązku, to sprawa o kapitalnym znaczeniu. Tak samo małżeństwo czujące obowiązek utrzymania swojego związku ma większe szanse przeżyć kryzys od konkubinatu w którym rzadko kto czuje taki obowiązek, a obowiązek zastępuje się chceniem itp. , co często nie wystarcza. Człowiek jest słaby, więc w kwestii trwałości obowiązek zawsze będzie lepiej się sprawdzał.



A myślisz, że mnie nie ponosiła? Byłbym bardzo zdziwiony, gdyby nie ponosiła Cię fantazja.



Czuje się bardziej pewnie, niż gdy myślałem o tym, co bedzie jak będzie rozwód. Wiem że moja żona jest też tylko słabym i grzesznym człowiekiem i różnie może być w przyszłości. Ja po prostu nie zastanawiam się, co by było gdyby moja żona chciała rozwodu. Kiedyś zastanawiałem się, ale później pomyślałem po co, jak i tak uderzy mnie ta sytuacja i nie jestem w stanie przewidzieć do końca mojej reakcji (tak jak było ze śmiercią ojca), więc dopóki jestem szczęśliwy, to powinienem się cieszyć i być szczęśliwy, a nie pisać czarne scenariusze, które mącą moje szczęście i radość w tej niepowtarzalnej chwili. To szatan właśnie w ten sposób umniejsza odczuwane przez Nas szczęście i ciągle nakazuje Nam jakiejś formy podejrzliwości w stosunku do najbliższych. To smutne, że ludzie na to się łapią. Człowiek też może zastanawiać się, co robi żona na wyjeździe z pracy, ale po co skoro o niczym nie dowiedziałem się i będę tylko psuł sobie nastrój jakimś czarnowidztwem. Sprawdzać nie zamierzam, bo moja żona sama mi mówi, gdzie i z kim idzie, a nigdy dotąd nie nadwyrężyła mojego zaufania. Ja powiedziałem jej, że sprawdzać jej nie będę, ale jak dowiem się już czegoś i to potwierdzi się to, to zmienię się o 180 stopni i wprowadzę pewne formy kontroli i nie będzie mnie obchodzić, czy je będzie chciała zaakceptować. Moja żona sama mówi mi również o tym, kto ją podrywa, tak samo jak ja, aby nie było niedomówień, jak ktoś odtrącony zacznie pleść ploty, aby na złość zniszczyć nasz związek. Zresztą przed ślubem powiedziałem kiedyś żonie, że ta i ta mnie podrywa i w jaki sposób to robi, później nabrała zaufania i sama mówi mi o takich sprawach. Właśnie dlatego stawiam tezę iż rozmowa w małżeństwie jest najważniejsza. Szczerość to naprawdę klucz rozwiązujący mnóstwo problemów, które mogłyby pojawić się w małżeństwie. Natomiast dziecko moim zdaniem trzeba od czasu skontrolować.

c.d.n.

A czemu od razu ma być w kiblu i bez zabezpieczenia?



W takim razie zacytuj fragment, który potwierdzał twoje tezy, a obalał moje.



Nie, nie napisałam, że wszyscy. Ale fobia przed za luźną pochwą wiąże się logicznie z mocnym kompleksem wielkości członka u panów. I cechuje raczej niedoświadczonych, bo doświadczeni wiedzą, że defekt pochwy, który by czynił pożycie zauważalnie niekomfortowym, u kobiet jeszcze nierodzących i w wieku przed menopauzą to zjawisko praktycznie nie występujące. A jak już jakaś para ma duży problem (np. po porodzie z powikłaniami), to już od wielu dekad można to chirurgicznie poprawić. Plus, pochwa jest z natury niewielka i naprawdę ciężko o efekt "atmosfery autostrady".
Jak kiedyś zaczniesz ten seks uprawiać, to się o tym sam przekonasz.

@pyszny



Dlatego to, co stoi napisane na akcie ślubu w szufladzie nijak się czasem ma do tego, czy między ludźmi ISTNIEJE jakiś związek.



Problemy z samooceną i poczuciem wartości to nie jest choroba.



I co ten sąd orzeknie? Każe ścigać małżonka, aresztować, przywieść siłą do miejsca zamieszkania chorego i przykuć łańcuchem, aby się opiekował?



Zerwania w konkubinacie są zazwyczaj z poważniejszych powodów niż orzeczenia o nieważności małżeństwa dla "niedojrzałych", "przymuszonych" itd., którzy przypominają sobie o tym po x latach.



Świetnie, a ja ci piszę, czego ja doświadczyłam. Więc mi nie wmawiaj, że czegoś nie ma.
Aha - jak rozumiem, była młodą mężatką w Polsce, po 2008 roku (tj. w kryzysie), tak?



Tacierzyński trwa w PL jakieś 2 tygodnie, tego się nawet nie zauważa, bo to jak normalny urlop.
Jak kobieta idzie na macierzyński, trzeba zatrudnić zastępstwo, bo to idzie w miesiące.



Ja to rozumiem, ale prawda jest taka, że nasze cudowne państwo, zamiast zachęcać pracodawców do zatrudniania młodych kobiet i matek, próbuje ich przymusić, skutek jest taki jak widać.



Przesadzasz i generalizujesz.
Są duże różnice między psychiką ludzi jako takich, niezależnie od płci.



Przesadzasz i generalizujesz.
W pokoleniu naszych dziadków, do którego sam się odwoływałeś, polityka zaciskania zębów i cierpienia, bo... (wstaw: dobro dzieci, strach przed piętnem rozwodnika, opinia sąsiadów etc.) była całkiem powszechna. A w pokoleniach wcześniejszych...



Gratulacje. Jednak nie jest to regułą. W małżeństwie moich teściów relacje bardzo się pogorszyły od czasów silnego nawrócenia jednego z nich.



Jak się teraz zastanawiam to tak - w większości przypadków konkubinat był jedyny, zresztą funkcjonował na zasadzie drugiego małżeństwa, tylko bez formalizacji.



Jak dużo daje wiara katolicka, to ja obserwuję po nieudanych małżeństwach wokół, gdzie nierzadko generatorem konfliktów jest rzeczona wiara.
Z jakiegoś też powodu osoby wybierające konkubinat, które już raz były w małżeństwie (zazwyczaj sakramentalnym), nie chcą zawierać ponownie małżeństwa. Widocznie tak im nadojadło szczęście i spokój wewnętrzny.



Przesadzasz i generalizujesz.
A ja dokładnie odwrotnie: znam chyba tylko jeden nieudany konkubinat, gdzie jedna strona daje dużo więcej niż otrzymuje. Natomiast nieudanych małżeństw znam trochę.
Ale ani moi znajomi, ani twoi nie są żadną próbką, więc może skończmy licytację? Prawidła wygłaszane z poważną miną na podstawie 10 przypadków to żaden materiał do dyskusji. Na każdy przykład, na podstawie którego oświadczasz tezy o "większym spokoju wewnętrznym i szczęściu" czy "małej liczbie udanych konkubinatów" mogę ci podać kontrprzykłady, więc może darujmy sobie?



Przesadzasz i generalizujesz.



W teorii musi. W praktyce nic nie musi.



Nikt nie ma obowiązku chcieć dziecka.



Znowu przesada z generalizacją.



Człowiek jest słaby, dlatego woli być przymuszony niż zrobić coś z własnej woli.
Sęk w tym, że trwanie powodowane przez przymus jest niewiele warte. To tylko podtrzymywanie statusu prawnego. Związek emocjonalny jest czymś innym.



Ale fantazja a propos czego konkretnie?

Temu, że o takich przykładach była mowa i skoro się wypowiadasz na ten temat to rozumiem, że dotyczy to też takich przykładów.


Zinterpretowałaś "nadmierną ilość stosunków seksualnych" jako stosunków z jednym partnerem, dla mnie ewidentnie świadczy to o wielu partnerach seksualnych.


To Twoja osobista opinia?

Ciągle uderzasz w tą fizyczność,z uporem maniaka wmawiając mi co miałem na myśli pisząc o "autostradzie" . Jakoś nie ciągniesz tak wątków tych moralnych konsekwencji "wolnej miłości". To zrozumiałe, elastyczność pochwy łatwiej wybronić (choć zostało jasno ustalone, że może się rozciągać więc nie wiem czemu jeszcze głupio się bronisz), zdecydowanie trudniej obronić rozwiązłość pewnych dam, lepiej powiedzieć, że tak uważają tylko właściciele małych penisów oraz prawiczki. A co, w końcu jestem Katka - wyrocznia.

Kolejny dowód na to, że Twoje opinie należy traktować z przymrużeniem oka.

c.d. Na ostatni post spróbuje, jakoś odpowiedziec w najbliższym czasie. Na razie nadrabiam zaległości



Bo narażasz się na śmieszność, ewentualnie nie umiejętność przyznania racji osobie z którą dyskutujesz w sprawie oczywistej.

Jednak, jak masz problemy nadal z przyznaniem mi racji, to zadaj sobie pytanie ilu znanych Ci ludzi osobiście zaraziło się wirusem HIV u fryzjera, a ilu ma dzieci mimo używania środków antykoncepcyjnych



Dewaluujesz orzeczenia sądów kościelnych, które badają sprawy i wydają wiążące katolików wyroki. Nie lubię dyskutować z ludźmi, którzy lekką ręką nie mając podstaw podważają wyroki sądów państwowych, albo kościelnych. Najśmieszniejsze, że wszystko Ci nie pasuje. Najpierw twierdzisz, jak to ciężko uzyskać orzeczenie o nieważności małżeństwa. Zaraz później twierdzisz, że za łatwo. No kobieto zdecyduj się, jak jest, bo moim zdaniem jest w sam raz.



To co kapłan ma udowodniać Ci niewinność? Przypominam, że nie żyjesz w totalitarnym państwie w którym na kogoś widzimi się trzeba udowadniać, że nie jest się wielbłądem. Najśmieszniejsze, że nie dawno pisałaś, jak to łatwo obdarzyć kogoś podstawowym zaufaniem na początku związku, a tu takie przypuszczenia dotyczące każdego kapłana. I pisz mi jeszcze dalej, jak to trzeba umieć na podstawowym poziomie zaufać komuś na początku.



Generalnie służy dzieciom, a wyjątki np. patologie np. alkoholizm tylko potwierdzają regułę. Każde dziecko ciągnie do naturalnego rodzica i jest to oczywiste. Może babcia nie wiadomo, co dawać i robić dzieciom, a one i tak bardziej kochają rodziców. To co dopiero w sytuacji, jak jakiś obcy facet stara się później zastąpić ojca.



Dzieci generują sporo problemów i obowiązków, ale dają również masę szczęścia i pociechy. Trzeba umieć pokonać w sobie egoizm i zrozumieć, co jest w życiu ważniejsze, ale to jest bardzo trudne. Niestety teraz jest moda, że tylko moje potrzeby się liczą, a to bardzo destrukcyjny sposób myślenia, który pozbawia ludzi rozwoju w miłości, która daje z czasem o wiele więcej poczucia szczęścia od dbania prawie tylko o swoje potrzeby.Nie przez przypadek mówi się, że dawanie daje o wiele więcej szczęścia od brania.



Pierwsze oznaki patologii występują często przed ślubem, więc orzeczenie nieważności w takich przypadkach, to nie jest znów taki wielki problem, jak go wyolbrzymiasz.



Niezdolność psychiczna w momencie zawierania małżeństwa, to nie tylko zatajanie chęci zdradzania i znęcania się. Znów wyolbrzymiasz. Może to być np. zatajanie przed żoną ilości kontaktów seksualnych z innymi partnerami, a jak mi powiesz że facet wprost opowiadał swojej przyszłej żonie katoliczce, jaki to był z niego ogier, to już będzie naprawdę śmiesznie. Oczywiście nie twierdze, że nieważność w KK dostaje się tak łatwo, jak rozwód cywilny, ale Ty przesadzasz jak zwykle i robisz z tego coś prawie niemożliwego, a wystarczy poczytać orzecznictwo sądów kościelnych.



Tu nie chodzi o zrównywanie winy obojga małżonków, ale nie wydawanie wyroku przez dziecko na osoby, które kocha tak samo mocno. Dziecko kocha obojga rodziców i ma prawo nie myśleć kto był bardziej winny, jeśli nie było jakiejś patologii. To chyba oczywiste, że ojciec alkoholik wydający wszystkie swoje pieniądze na alkohol będzie przez dziecko uznany za zdecydowanie bardziej winnego od dobrej matki.


Oczywiście, że nie powołane do tego specjalnie przez jakąś instytucje wykwalifikowane osoby nie powinny mieszać się w małżeństwach. Jeśli zagrożona jest sama w sobie egzystencja małżeństwa, to powinno dać się możliwość interwencji niezależnej instytucji państwa, kościoła w przypadku osób wierzących. Przyjaciółka może nie lubić męża, a poza tym zwykle widzi same problemy po stronie mężu, bo przecież nie po stronie swojej przyjaciółki.



To fajnie i dlatego powinnaś połączyć romantyczność z praktycznością, co gwarantuje ślub w kościele. Samo przeidealizowanie romantyczności, partnera itp. może skończyć się wielkimi problemami, ale każdy wybiera sam co dla niego będzie lepsze, więc ja Ci nic nie narzucam, a jedynie wyrażam swoją opinię, co jest lepsze.



KK ma wymogi i dobrze, bo decyzję na całe życie nie podejmuje się z marszu i trzeba na tak poważną decyzje, młodych ludzi przygotować duchowo i psychicznie. Poza tym trzeba starać się wykluczyć sytuacje w których są powody, albo ktoś zna ktoś powody nie zawierania ślubu, a nie ma możliwości ich powiedzieć. Po to są zapowiedzi przedślubne. Tylko te wszystkie wymogi KK wcale nie zmniejszają romantyczności. Ty oczywiście możesz przeidealizowawszy romantyczność twierdzić, że bardziej romantycznie jest np. na łące pełnej maków ślubowanie sobie bez żadnych świadków, że będą z sobą do końca życia, ale to trochę jak dla mnie telenowelowa definicja romantyczności.



Tak, ale nie sam seks. Większość problemów z emocjami podczas seksu wiąże się z relacjami w związku niezwiązanymi z seksem, dlatego brak doświadczenia w seksie obojga małżonków nie jest problemem, jeśli szczerze ze sobą rozmawiają o swoich oczekiwaniach i potrzebach. Oczywiście są wyjątki, np. ukryte choroby itp. , ale w takich sytuacjach nawet KK nie robi jakiś wielkich problemów z nieważnością.



To Twój problem, że spowiedź widzisz w krzywym zwierciadle i myślisz, że katolicy opowiadają, czy brali żonę z tyłu, czy w seksownej bieliźnie, czy na łące jak ich nikt nie widział itp. Ksiądz nie che słuchać erotycznych opowieści, ale chce jedynie aby seks był ludzki, a nie zwierzęcy z obrożami na szyi, biciem pejczem, pluciem, sikaniem na siebie albo seksem analnym, bo to nienaturalna dziurka.



Jak masz na myśli np. prezerwatywę, to po pierwsze seks jest mniej przyjemny, a po drugie jest to dość słaba forma antykoncepcj. Są urządzenia wyznaczające dni w których nie powinno się uprawiać seksu, bo istnieje spore praw podobieństwo zapłodnienia. Poczytaj o nich i opiniach lekarzy, np. wskaźnik Perla przy niektórych urządzeniach na poziomie 0,7, to jak antykoncepcja hormonalna. Oczywiście żadna metoda nie jest 100%



Oj nie wszystko. Dla mnie bicie itp. nie jest dozwolone. Zresztą z tego co pamiętam w Skandynawii była głośna sprawa seksu z użyciem przemocy, gdzie kobieta podpisała na piśmie, że zgadza się na taki seks, a sąd i tak faceta skazał, bo rodzice donieśli na prokuraturę, a to nie była sprawa o zbyt mały wiek kobiety.



Na ten temat mogą poczytać i porozmawiać. Zresztą na niezranienie partnera jest jedna znana mi recepta - szczera rozmowa. Problem z opadająca erekcja w młodym wieku nie dotyczy wszystkich, ból - wystarczy rozmowa, że definitywnie przerywamy bez względu na moment w którym jesteśmy, krew widział chyba każdy - ja z tym nie miałem problemów, pytałem tylko czy na pewno nie bolało, no i podczas miesiączki nie ma seksu, ale aby to wszystko zrozumieć nie trzeba seksu przed ślubem. Jeśli oboje będą to robić pierwszy raz, to odpada im wiele innych problemów, np. porównywanie swojego/swojej z byłymi, mniejsze problemy z zaufaniem, wspólne uczenie się seksu i początkowo nie zwracanie uwagi na błędy partnera, nie udawanie eksperta, większa pewność braku chorób takich jak AIDS i wenerycznych - to nie takie proste powiedzieć partnerowi przebadajmy się, bo może ktoś czymś się zaraził itp. To są naprawdę duże problemy, a te Twoje to błahostki oprócz może tej opadającej erekcji, ale o tym można pewnie sporo poczytać i wątpię, aby wcześniejsze doświadczenia dużo pomogły, bo można było mieć wcześniej tylko partnerów bez tego problemu.



No cóż każdy ma jakieś wyobrażenia i warto je zakomunikować przed ślubem. No może być tak, że facet powie będę chciał codziennie, a kobieta o nie, raz na tydzień. Każdy ma jakiś temperament i wyobrażenie na swój temat i wcale do tego nie trzeba doświadczeń w seksie. Poza tym facet mniej więcej wie, jak często chce, bo od początku pojawia się u niego problem związany z onanizowaniem. Jak jest u kobiet nie wiem.

Czego nie będą robić - np. w rozmowie stwierdzają, że bicie itp. odpada i nigdy do tego nie posuną się, mogą w porozmawiać o swoich fantazjach, ustalają że do czegoś nowego wymagana jest zgoda obydwojga i nikt nie będzie nic narzucał.

Z nowym partnerem też nie musi podobać Ci się, co z poprzednim. Zresztą ja pisałem, jak będą informować o tym co im się podoba, a nie rozmawiać o tym co się podoba.



Granicą dla katolików jest godność człowieka. Zresztą osobiście nie wyobrażam sobie takich zachowań w łóżku, gdzie mam żonę która kocham i szanuje jednocześnie. Dla mnie i katolików, to obrzydliwość, która pokazuje że człowiek może stać się nie tylko zwierzęciem, ale czymś gorszym. Jak ktoś nie wierzy, to granicą jest prawo powszechnie obowiązujące, ale tutaj interpretacji norm prawnych nie będę z pewnością podejmował się, bo ta sprawa mnie nie dotyczy.



Nie gra, bo po pierwsze nikt tego nie proponował, a po drugie ja powiedziałbym zdecydowane nie, gdyby nawet padła taka propozycja.



Skoro dla bardziej wyuzdanego seksu zrezygnował z małżeństwa, to taki seks był dla niego ważniejszy od żony i małżeństwa. Tak zrozumiałem Twoje poprzednie reklamy tej książki.



Ośmieszasz się uznając moje stwierdzenie o wybujałej fantazji na temat małżeństw młodych małżonków za jakąś formę psychoanalizy. I ja jestem jeszcze winny za rewanżyk, brawo - wzorcowy przykład okłamywania samego siebie, tylko pytanie czy jesteś w stanie wierzyć w tak bzdurne swoje kłamstwa? Jeśli chcesz kimś manipulować, to chociaż zrób to porządnie, a nie jak jakiś uczeń podstawówki, bo masz podobno ponad 20 lat, a to zobowiązuje do jakiegoś poziomu.



Analiza godna gimnazjum, brawo Twój poziom podskoczył ze szkoły podstawowej. To już coś, ale nadal bardzo słabo, jak na Twój wiek. Po tym tekście tez nie przeczytam tej książki, bo chcąc być dobrym małżonkiem szukam dobrych wzorców, a nie anty wzorców, chcąc być dobrym księgowym czytałbym książki dobrych księgowych, a nie tych którzy tłumaczyliby mi dlaczego nie są dobrymi księgowymi. Nie interesuje mnie opinia kogoś, kto przegrał swoje małżeństwo, bo ja chce zwyciężyć.

Miałem trochę kontaktu na studiach ze studentami psychologii i nazywając Twój zlepek negatywnych opinii na mój temat psychoanalizą trochę wypaczasz znaczenie tego słowa.

Wiara w jedną miłość broni przed nagłym zauroczeniem się (nie myl z miłością) inną kobietą
Opis zdrady przeraziłby mnie, przecież ja je widzę na co dzień na żywo.
Nie oskarżaj mnie o wmawianie sobie, bo na razie widzę że kity z satelity sama sama sobie zapodajesz. To Ty masz jak Kaset, który oskarża mnie o to co sam robi. No w porównaniu z konkubinatami, to z pewnością statystycznie jako małżeństwo sakramentalne mam większe szanse, chyba że pokażesz mi wiarygodne badania, które zaprzeczają temu co widzę wokół siebie. Śmiem twierdzić, że jako małżeństwo sakramentalne mam
statystycznie większe szanse od małżeństw ateistów z tego co widzę wokół siebie. Zauważ, że dyskutuje z Tobą i oczekuje od Ciebie badań, które obalą moje tezy, więc nie okłamuje się i nic sobie nie muszę wmawiać.
Ja nie stresuje się i bardzo spokojnie z Tobą dyskutuje. Skąd to idiotyczne oskarżenie? To chyba Ty się stresujesz i wmawiasz sobie, że ja bardziej. Ja wiem, że sakramentalnemu małżeństwu Bóg pomaga, bo mi pomógł z samym sobą, a dokładnie z pychą i z żoną za co jestem strasznie wdzięczny.



Jestem za stary, aby próbować odpowiadać sobie na pytanie, co by było gdyby. Takich bzdurnych pytań możesz zadawać wiele np. Co byś zrobił, jakby udowodnili, że Chrystus miał żonę? No, ale nie udowodnili, więc po co mam nad tym zastanawiać się.
Twoje pytanie jest i tak bez żadnej wartości logicznej, bo wiarę w instytucję małżeństwa zrównujesz z moją wiarą we własne małżeństwo, która zawsze jest zdecydowanie silniejsza od wiary w instytucje małżeństwa, bo kochając żonę nie mogę czuć inaczej. Zadajesz nielogiczne pytania i oczekujesz ode mnie odpowiedzi, na co z pewnością mnie nie namówisz.

Przeczysz sam sobie - raz twierdzisz, że "o takich przykładach była mowa", zaraz potem, że "też o takich przykładach".
Dobrze wiesz, że nie wprowadziliśmy nigdzie założenia, że rozmawiamy tylko o pokątnym seksie po pijaku na dyskotece. A jeśli poczyniliśmy, to zacytuj.
Dyskusja z tobą coraz mniej zabawna się robi.



Kłamiesz.
Napisałam, że liczba partnerów nie ma znaczenia. Może być jeden, może być stu.
A teraz ty zacytuj z tego artykułu, na podstawie czego wnioskujesz, że "nadmierna ilość stosunków seksualnych ewidentnie świadczy o wielu partnerach seksualnych".



Tak.



To nietrudne, albowiem do tej pory mimo wielu próśb nie wyjaśniłeś, o co ci chodziło pisząc o "autostradzie", jeśli ci chodziło o coś zupełnie niefizycznego, to proszę zdementuj, odpowiadając przy okazji na wielokrotnie postawione przeze mnie pytanie: po czym partner seksualny rozpoznaje "atmosferę" w pochwie i co ta "atmosfera" oznacza?



Jakich wątków?



Może się rozciągać, ale liczba partnerów nie ma znaczenia, więc bredzisz od samego początku dyskusji. A przypominam, że na metaforze "autostrady" była zbudowana cała twoja teoria o wartości kobiety (jak sam raczyłeś zaznaczyć, nie ma ona do zaoferowania żadnej intymności ani uczucia, więc o tym nie rozmawiamy).



"Rozwiązłość" jest oceną, dla niektórych rozwiązła jest kobieta, co ma spódnicę krótszą niż do ziemi. Bronić takiej oceny powinni ci, co je wyznaczają, ja mam to w nosie.
Natomiast czym innym są rzekome rewelacje o "autostradzie" w pochwie, co to się robi od zbyt wielu partnerów - twierdzisz, że istnieje taka zależność, ale nijak nie potrafisz tego udowodnić.



Chłopie, ja cię traktuję rozrywkowo od samego początku.

@pyszny



1:1
Co mnie podtrzymuje w tezie, że pewne zachowania ZMNIEJSZAJĄ ryzyko, ale go nigdy nie ELIMINUJĄ.



W takim razie mi wytłumacz, w jaki sposób można po wielu latach dojść do wniosku, że w zasadzie to się nie dojrzało do małżeństwa albo działało pod przymusem.



Moim zdaniem za łatwo i dlatego nieważność małżeństwa to jest to samo co rozwód cywilny, tyle że w białych rękawiczkach. Przypadków, gdy ktoś faktycznie coś zatai przed ślubem lub okaże się homo jest ułamek procenta. I kiedyś ten ułamek procenta otrzymywał takie orzeczenie. Dzisiaj "niedojrzałość" jest wielce ważnym powodem do ustania wieloletniego stadła.



Jeśli mam potraktować poważnie jego nauki, powinien świadczyć całym swoim zachowaniem, że według nich żyje. Takiego księdza do tej pory nie spotkałam, a i statystyki nie wyglądają zachęcająco. Wśród wiernych jeszcze gorzej - według tej nauki żyje jakieś parę procent ludzi. To dla kogo ona jest? I co świadczy o jej prawdziwości?



To, że przed ślubem były oznaki patologii, nic nie oznacza. Powód musiałby udowodnić, że o nich nie miał prawa wiedzieć. Czyli się żenisz a tu bam! Nagle okazuje się, że żona jest nałogową pijaczką. Wtedy masz 100% racji i moje błogosławieństwo na otrzymanie orzeczenia o nieważności, bo ktoś cię zrobił w ciężkie bambuko. Natomiast jeśli wiedziałeś, że bierzesz popijającą babę, to nie rób potem afery i nie chodź z pretensjami do innych.



W jaki sposób utrzymywanie kontaktów seksualnych przed ślubem czyni cię niezdolnym psychicznie do małżeństwa?
Przecież idąc tym tropem to można udowodnić, że jak facet skłamał żonie, że nie lubi marchewki, to też jest psychicznie niezdolny do małżeństwa.



Co to znaczy interwencja niezależnej instytucji?



Wzięłam ślub w kościele i jakiejś specjalnej romantyczności to nie przydało. Wręcz przeciwnie, tzw. protokół przedmałżeński był bardzo nieromantyczny.



Innymi słowy - KK stawia wymogi, które ci ludzie muszą spełnić, aby mogli dotykać swoich własnych ciał. Wow. Esencja romantyzmu.



Jak dziewica z prawiczkiem może rozmawiać o swoich oczekiwaniach i potrzebach w zakresie seksu? To jakbym ja z tobą rozmawiała, jakim będę kierowcą, a wiedz, że nawet nie zaczęłam kursu teoretycznego.



1. Zwierzęta takiego seksu nie uprawiają. Zwierzęta uprawiają seks dla prokreacji. Tyle w temacie zwierzęcości.
2. Dlaczego ksiądz chce, aby jacyś ludzie uprawiali seks w ten czy inny sposób? Jaki on ma w tym interes? To jest wg ciebie romantyczne? Uprawiasz seks taki czy inny, bo tego chce jakiś ksiądz? Brrrr!



Niemerytoryczne. Pierwsze primo, są prezerwatywy podnoszące jakość stosunku, po drugie nawet gdyby były rewelacyjną formą antykoncepcji, to i tak byś ich nie używał, żeby zaspokoić potrzeby jakiegoś obcego faceta - księdza.
Ja nie wiem, jak można stawiać wyżej potrzeby obcego mężczyzny niż swoje i ukochanej, ale ja jestem widocznie zbyt romantyczna.



Seks pod dyktando urządzeń i facetów w konfesjonale... mamy różne wizje romantyczności.



A gdyby twoja żona tego bardzo chciała? Czyje zdanie byłoby ważniejsze - jej czy księdza?



Można, ja też sobie czytam na temat prowadzenia samochodu, więc pewnie będę świetnym kierowcą i nie spowoduję wypadku. Bo mi jakiś opis w necie da super wyobrażenie o tym, jakie są warunki na drodze, jak szybko zareagować, jak prawidłowo ocenić sytuację, no gwarancja doskonała, nie potrzebuję już jazd w terenie, prawda?



No tak, bo o problemach dziewicy i prawiczka można poczytać, a o problemach pary doświadczonej poczytać się przecież nie da



Mam takie wyobrażenie, że będę super ostrożnym kierowcą. Pożyczysz kluczyki do auta?



A jak chcesz poznać swój temperament seksualny nie uprawiając seksu? Na czym konkretnie te wyobrażenia są oparte? Lekturze for internetowych?



Większość kobiet zaczyna się onanizować po rozpoczęciu współżycia, więc o swoim temperamencie przed 1. stosunkiem wiedzą tyle, co o pogodzie na Marsie.



Tak sobie stwierdzają, a potem w praniu okazuje się, że jedno z nich to strasznie kręci. Zresztą po co zaraz bicie - wystarczy lekka dominacja, wiązanie oczu lub rąk. I to, co sobie ustalili przed ślubem, można włożyć między bajki.



Skąd mają mieć te fantazje, skoro trening życia w czystości polega na unikaniu podniecenia i treści erotycznych?



Ale już jako tako znasz siebie - przed rozpoczęciem współżycia wiesz o sobie bardzo niewiele w tym zakresie.



W jaki sposób może naruszać czyjąś godność coś, czego pragną i na co decydują się bez przymusu dwie dorosłe, kochające się osoby?



Czyli główny powód - "ja bym tego nie zrobił, więc to uwłacza tobie".



Bohater książki wcale nie chciał rezygnować z żony dla seksu. Chciał mieć jedno i drugie.



Wybacz. Napisałam przecież, że staram się dorównać poziomem do twoich analiz.



Tego cię nauczyli studenci psychologii czy to produkt twojej gimnazjalnej wiedzy psychologicznej?



Na brak rozwodu, tak. Natomiast na jakość tego małżeństwa - brak danych, więc nie szalej z tym "wygrywaniem".



A jakie badania ty przedstawiłeś? Jak na razie "znam takie pary, co...", "Nie znam żadnego konkubinatu, który..."



Proszę, raz statystyka się dla ciebie liczy - według ciebie więcej małżeństw "się udaje" niż nie-małżeństw.
Ale statystykę mówiącą o tym, że dla grubej większości ludzi (w tym księży) nauka KK o seksie się nie sprawdza, ignorujesz.
Żyjesz według nauki, która się nie sprawdza dla 90% społeczeństwa, której sami jej wyznawcy i eksperci nie stosują, ale twardo się upierasz przy tym, że statystycznie masz jakieś szanse, bla bla bla.

To może raczysz przy wygłaszaniu swoich teorii zaznaczać czego one dotyczą a nie manipulować jak to masz w zwyczaju robić.



Fiu, fiu , mocne słowo jak na kogoś kto napisał to:


...by troszkę wcześnie twierdzić coś takiego:


A na końcu dodać to:



Jak na kogoś kto się kłamstwem brzydzi całkiem nieźle idzie Ci wcielanie tego kłamstwa w życie.



I tutaj należą się moje przeprosiny, gdyż niedokładnie zacytowałem fragment, w artykule użyty został zwrot "nadmiernych kontaktów seksualnych".


Tak też myślałem


Odpowiedziałem i nie zamierzam się powtarzać.


O konsekwencjach zdrady, które wynikają z rozwiązłości, o wyższości prostytutek nad zakonnicami( bo dziwiłaś się zakonnicom, że wstępują na tę drogę, natomiast prostytutki według CIebie pełnią pożyteczną funkcję?), o tym co dla Ciebie znaczy bujne życie seksualne.


Już wyżej wyjaśniliśmy, że łżesz.

No taka jedna z drugą zwolenniczka wolnej miłości nie ma nic do zaoferowania normalnemu, porządnemu facetowi z zasadami.


A co dla Ciebie oznacza rozwiązłość?

Sama to wyżej udowodniłaś.Doskonale Ci poszło.
Btw. rozumiem, że moje twierdzenie opierasz na fragmencie o "autostradzie", przykro mi, że nie potrafisz zrozumieć.


Rozrywkowa to Ty niewątpliwie jesteś.

Bzdury! Prostytucja powinna być zakazana.

Ateizm też!