cześć . Nurtuje mnie bardzo czy zaplanowanie/planowanie płci dziecka jest czymś złym dla Kaścioła katolickiego czy może nie ma nic w tym złego. Modne bowiem teraz jest korzystanie z różnych metod (mniej lub bardziej skutecznych/wiarygodnych), które pozwalają przyszłym rodzicom cieszyć się ukochanym synkiem bądź córką. Żadna z tym metod nie jest oczywiście 100 %skuteczna, co najwyżej 80 %, ale chodzi mi o sam fakt "korzystania" z tych metod. Czy to grzech? Oczywiście, że trzeba się cieszyć każdym dzieckiem, obojętnie jakiej płci, ale jakby to powiedzieć...żadnej zbrodni chyba nie ma w tym, prawda? Dodam że nie praktykowałam ale znam kilka osób którym się udało "trafić"

Wydaje mi się, że jeśli są to naturalne metody, to nie jest to grzechem.
Gorzej jeśli w grę wchodzi in-vitro. Tam oprócz płci można wybrać sobie kolor oczu czy włosów itp.

Przypomniała mi się taka historia, która w liceum opowiadała nam profesorka od biologii. W Ameryce dwie panie, będące w związku, zapragnęły mieć dziecko. Jedna z nich była niewidoma, więc zażyczyły sobie, żeby ich dziecko też było niewidome. Oczywiście lekarze spełnili tą prośbę.

Tak, mam na myśli tylko natuaralne planowanie
Metoda która jest jakby wiodąca bo ma najwiekszę szanse na powodzenie polega na tym , żeby współżyć w odpowiednim momencie: chcąć mieć córeczkę ma to być kilka dni przed owulacją kobiety (3-5 dni), natomiast jeśli się pragnie syna, to najlpiej w dniu owalucji bądź zaraz po niej.

Naprawdę masz problem z rozeznaniem tej kwestii czy chciałaś po prostu pogadać i nie wiedziałaś jak zacząć ? Może pojawi się jakiś nowy dział "dzieciowy", o czym niedawno była dyskusja, to będzie wiecej okazji do poruszania się wokół tej temtyki.

Mamuśko. Z tymi synusiami to nie żadnego problemu. Z córuchnami jest większy. Znam osobę, która mając syna zapragnęła córuchnę. Po 6 latach starań machnęła ręką: niech się dzieje wola nieba. I natychmiast, ze współżycia w 8 dniu cyklu urodził się chłopczyk. Prawdopodobnie żywotność plemników męża nie pozwalała na przeczekanie do okresu owulacji.
Życzę szczęścia, ta metoda obarczona jest jednak dużym ryzykiem niepowodzenia. Pierwsza faza cyku ulega bowiem przesunięciom a żywotność plemników z chromosomem X może być krótka.

Wychodzi na to, że samo "chcenie" syna czy córki i jakieś tam działania podkołderne niewiele dają. Pan Bóg i tak przydzieli według własnego uznania. Chciałem od początku syna - mam wspaniałą córkę i jestem Bogu wdzięczny, że dokonał takiego przydziału. Teraz po latach nie wyobrażam sobie inaczej. Na postawione w temacie pytanie mogę odpowiedzieć, że planowanie płci naszego potomka samo w sobie nie jest niczym złym, bo jak Bóg bedzie chciał, to da według naszych oczekiwań. Ale brak akceptacji dla Bożego wyboru, lub też brak zaufania dla Bożych planów- to już jest grzech.

Grzechem takie planowanie nie jest, to raczej współpraca z naturą

Grzechem byłoby raczej ingerowanie w naturę, jak wspomniane wcześniej metody czy techniki.

Co do planowania płci - wszystko zależy od regularności cyklu, moi rodzice chcieli mieć po mnie synka i jest mój brat - nawet urodzony tym tygodniu co im "pasowało"

dziękuję wszystkim za wypowiedzi. Być może i ja skorzystam z tej metody o której pisałam. Jak na razie mam córkę więc chciałabym mieć też syna ale oczywiście nie mam ogromnej na to presji, tylko " co Bóg da". pozdrawiam

Temat PRZENIESIONY

Lepiej było by z Nim o tym porozmawiać ,niż szukać pomocy u ludzi na forum.
On zawsze daje ,to co dobre tym ktorzy Go proszą.
Więcej wiary.

Z własnego doświadczenia ,polecam także Nowenne pompejańską zwaną „Nowenną nie do odparcia”.

A weź na to spójrz z innej strony.
Po co planować?
Zdaj się na Pana Boga, pomódl się, żeby wybrał za was (małżonków) sam
Nie uważasz takiej postawy za postawę bardziej ufną w kierunku Pana Boga?

U mnie w rodzinie wszystkie dzieci zaplanowane co do płci i nawet znaku zodiaku. Zrealizowane w 100%. paniczdomi, mamy z żoną z tego powodu ogromną satysfakcję. Problemów z dziećmi nie mniej niż inni...po kilku latach być może zmienilibyśmy założenia...ale mamy jak chcieliśmy i chwała Panu. Nie uważam,że popełniliśmy grzech.

Tak lekko dygresyjnie... znaki zodiaku? astrologia i wiara się kłócą..

poczytaj źródła na temat.
A poza tym, ty masz co chciałeś, ale skąd wiesz, że Pan Bóg tak chciał?
I co z ciebie za katolik skoro kierujesz się zodiakami?
proszę cię zastanów się nad sobą bracie.

Znak zodiaku nie ma dla mnie żadnej głębszej treści niż sama nazwa. No może jeszcze powierzchowne stwierdzenia typu: raki lubię a baranów raczej nie. W gazetach horoskopy omijam, astrologią się nie interesuję.