Ależ ci jehowici mają problemy. A przede wszystkim mają problem z tym: "Niech mowa wasza będzie: tak, tak, nie, nie." Było u mnie ostatnio dwóch i przynieśli mi Biblię w wydaniu NŚ. Pytam: Czy jest przetłumaczona z języków oryginalnych? ŚJ: bla, bla, bla, bla. Ja: No to jest, czy nie jest? ŚJ: bla, bla, bla, bla. Ja: Zacytuję wstęp do tego wydania: "(...) zostało oparte na wyżej wspomnianej edycji angielskiej z roku 1984." ŚJ: On potrafi czytać (wielkie OCZY).
Bądź tu mądry...

Nawet jeżeli, to nie mam na to dowodów i chcąc nie chcą przyjmuję "sytuację zastaną". To że ŚJ w PNŚ wstawili Imię - na to dowody już są (o tym rozmawiamy)Przykro, że i Ty nie czytasz, tylko wkładasz w moje usta słowa których nie wypowiedziałem. Mam dla Ciebie propozycję. Weź na najbliższe spotkanie jakąś "inną" Biblię i skorzystaj z niej w czasie studium. Przy okazji policz też ile osób korzysta z przekładu innego niż PNŚ. Może zrozumiesz?Mylisz się - są. I to dowody z dokumentów ateistów (no przynajmniej nie chrześcijan).

A jeżeli cytuje i wpisuje Imię tam, gdzie go nie ma ? Zróbmy test (zabrzmiało jak w reklamie ). Uprzedzam innych czytelników, że korzystam z PNŚ (no oprócz hebrajskiego).
(1Pt 1:25) lecz wypowiedź Jehowy trwa na wieki”. Otóż tą „wypowiedzią” jest to, co zostało wam oznajmione jako dobra nowina.
(w moim wydaniu, może w innych inaczej, ale raczej nie, literka w - odnośnik - Iz 40:8)
(Iz 40:8) Zielona trawa uschła, kwiecie zwiędło, lecz słowo naszego Boga będzie trwało po czas niezmierzony”.
(Iz 40:8) ​יבשׁ חציר נבל ציץ ודבר אלהינו יקום לעולם׃.
Pozostaje pytanie z czego cytował Piotr? Z czego tłumaczył tłumacz (chyba nie jeden, bo by pamiętał jak tłumaczył w ST)?

Myślę że tu jest sprawa bardziej podstawowa jeśli chodzi o Biblię jako Słowo Boże.
Otóż (oprócz poglądów negujących Biblię w ogóle lub sprowadzających ją do zwykłego reportażu) są tu drugie zasadnicze stanowiska:

• pierwsze: natchnienie biblijne dotyczy zarówno tego co zostało powiedziane, jak i tego co zostało zapisane i przekazane do naszych czasów, Nie implikuje to oczywiście że nie ma przekładów błędnych- ale że generalnie dysponujemy kopiami tego natchnionego, pewnego tekstu
• drugie: natchnienie dotyczy zdarzeń biblijnych (ostatecznie ich pierwszego zapisu), natomiast nie ma żadnej gwarancji że to co dotrwało do naszych czasów jest prawdziwe

Łatwo zauważyć że druga opcja jest opcją Boga "martwego" (względnie "nieobecnego") - Bóg dał nam Biblię i sobie "poszedł".
Opcja pierwsza zakłada że Bóg żyje, działa, w dziejach opiekuje się swoim słowem.

Opcja druga pozostawia nas właściwie bez wiarygodnego przekazu; po prostu nie mamy Biblii której możemy zaufać. Za to otwiera pole do dywagacji co "powinno być", co "było" a co "nie było" - tak jak nam zaprezentował "ja".

Nie rozśmieszaj mnie.
Nawet w Strażnicy są cytaty z innych przekładów.





Rewelacja.
Ateista jest autorytetem jeśli chodzi o postacie biblijne.



Mylisz się nie ma.

A o Józefie Flawiuszu słyszałeś?

Jest autorytetem, jeśli chodzi o postaci historyczne, a Jezus taką postacią jest.
Jest autorytetem, jeśli kieruje się dowodami i wiarygodną metodologią,
a nie uprzedzeniami czy ideologiami.
http://www.bartdehrman.com/books/did_jesus_exist.htm

Dla mnie niestety nie jest to śmieszne. Z moich doświadczeń wynika, że jesteś ŚJ (ręczę na 90%). Zamiast czytać i/lub słuchać, mówią/piszą swoje. Nie mówiłem nic na temat innych przekładów w Strażnicy. Spróbowałeś i policzyłeś tak jak proponowałem?
Mówiliśmy o autorytetach, czy dowodach? Z Twojej wypowiedzi; wnioskowałem, że raczej nie chodzi Ci o tych, którzy czytają Biblię i tam mają wystarczające dowody.
(Dla kogoś, kto nie wierzy Biblii, dowody biblijne są bezwartościowe.)
Dodam, że Flawiusz to nie jedyny przypadek.
Jakoś nie odniosłeś się do 1 Pt 1:25. Przeoczenie?

Po co?
Czy w kościele Katolickim używają przekładu NŚ?
Nie.
Tak samo ŚJ używają przekładu w którym istnieje imię boże.
Ale nie ma zakazu aby używać innych przekładów.
Do momentu w którym nie było PNŚ posługiwali się Biblią warszawską albo BT.


No tak dla wierzących to jasne.


Nie zauważyłem.
Rzeczywiście jest jak mówisz ale być może werset 7 z Izajasza יבש חציר נבל ציץ כי רוח יהוה נשבה בו אכן חציר העם spowodował że w 1 piotra wstawiono imię boże.
A być może to nie cytat.

IZ
(8) Trawa usycha, więdnie kwiat, lecz słowo Boga naszego trwa na wieki

PI
(24) trawa uschła, a kwiat jej opadł, (25) słowo zaś Pana trwa na wieki

oba wersety z BT

Jeżeli to nie cytat, oryginału, lub kopii listu Piotra z Imieniem też nie ma, to co to, na jakiej podstawi wstawiono Imię? To przynajmniej nadużycie, chociaż niektórzy mogą powiedzieć, że manipulacja (czy nie będą mieli podstaw do takiego stwierdzenia)?

Akurat w tym wypadku tak.
Ale to raczej wyjątek. Nie upieram się przy tym że wszędzie gdzie jest imię Jehowa w NT powinno ono być. Zostało zapewne wstawione na takiej samej zasadzie na jakiej zostało usunięte przez inne przekłady .
Ale tam gdzie jest cytat to na 100% powinno być.

Czyli i jedni i drudzy oszukują. (Nie jest to jedyne miejsce)
Inna sprawa, to "specyficzność" tłumaczenia. Dokładniej mówiąc tłumaczenie tego samego słowa greckiego różnie, w zależności od doktryny (ale to już zupełnie inna sprawa).
Ja odpowiedź dostałem. Pozdrawiam.

Chyba nic dodać, nic ująć.
Dziękuję wszystkim za udział i "kochana" moderacjo można zamknąć.

Kto i gdzie się nim posługiwał? Cały Izrael, wszyscy Żydzi?
Jakie są na to dowody?
Nie Stary Testament, tylko Pentateuch
(Pięcioksiąg - tradycyjnych 5 ksiąg Mojżesza).
Reszta ksiąg była tłumaczona później (bo nawet niektóre z nich później powstały).
Która była cytowana przez autorów NT
próbujących oddać to, co Jezus i apostołowie mówili lub pisali.
Jezus (Iησους/Iesous, a nie Jesus - nawet nie znasz zapisu greckiego)
to grecka forma semickiego imienia.
Dlatego więc dla oddania dźwięku 'sz' używano litery 's'(sigma).
Rzekł do Niego Juda[Ἰούδας - Ioudas], ale nie Iskariota:
Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu?
(Jana 14:22)

Szymon Gorliwy i Judasz[Ἰούδας - Ioudas] Iskariota, ten, który Go zdradził.
(Mateusza 10:4)

Jezus mu rzekł: Judaszu[Ἰούδα - Iouda], pocałunkiem wydajesz Syna Człowieczego?
(Łukasza 22:48)

syna Aminadaba, syna Admina, syna Arniego,
syna Esroma, syna Faresa, syna Judy[Ἰούδα - Iouda],
syna Jakuba, syna Izaaka, syna Abrahama, syna Tarego, syna Nachora,
(Łukasza 3:33-34)

αρνι Ἀρνεὶ - Arni Arnei
αραμ - Aram
http://openscriptures.org/prototypes/manuscript-comparator/?passage=Lk+3%3A33&view=parallel&strongs=1


Widząc to Szymon[Σίμων - Simon] Piotr przypadł Jezusowi do kolan i rzekł:
Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiek grzeszny.
(Łukasza 5:8)

Szymon[Συμεὼν - Sumeon] opowiedział, jak Bóg raczył wybrać sobie lud spośród pogan.
(Dzieje 15:14)

A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon[Συμεὼν - Sumeon].
Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela,
a Duch Święty spoczywał na nim.
(Łukasza 2:25)


ŁAZARZ
po grecku Ladzaros od hebr. Eleazar: Bóg pomaga.
http://www.opoka.org.pl/slownik/sladamibiblii4.html

Mojżesz, kapłan Eleazar[Ἐλεάζαρ] i wszyscy książęta społeczności wyszli z obozu naprzeciw nich.
(Liczb 31:13)

Eliud ojcem Eleazara; Eleazar[Ἐλεάζαρ] ojcem Mattana; Mattan ojcem Jakuba;
(Mateusza 1:15)

Był pewien chory, Łazarz[Λάζαρος - Lazaros] z Betanii,
z miejscowości Marii i jej siostry Marty.
(Jana 11:1)


Były tam również niewiasty, które przypatrywały się z daleka,
między nimi Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba Mniejszego i Józefa, i Salome.
(Marka 15:40)

Μαρία μαριαμ η μαγδαληνη - Maria Mariam he Magdalene
μαρια η μαγδαληνη - Maria he Magdalene

ιωσητος - Iosetos
ιωση - Iose
http://openscriptures.org/prototypes/manuscript-comparator/?passage=Mk+15%3A40&view=parallel&strongs=1

Między nimi były: Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba i Józefa,
oraz matka synów Zebedeusza.
(Mateusza 27:56)
ιωση - Iose
ιωσηφ - Iosef
http://openscriptures.org/prototypes/manuscript-comparator/?passage=Mt+27%3A56&view=parallel&strongs=1


syna Maata, syna Matatiasza, syna Semei, syna Josecha, syna Jody,
(Łukasza 3:26)

σεμειν Σεμεεὶν - Semein Semeein
σεμει - Semei

ιωσηχ - Iosech
ιωσηφ - Iosef

ιωδα - Ioda
ιουδα - Iouda
http://openscriptures.org/prototypes/manuscript-comparator/?passage=Lk+3%3A26&view=parallel&strongs=1

syna Jana, syna Resy, syna Zorobabela, syna Salatiela, syna Neriego,
(Łukasza 3:27)

ιωαναν - Ioanan
ιωαναν ιωαννα - Ioanan Ioanna
//możliwe, że to literówka
http://openscriptures.org/prototypes/manuscript-comparator/?passage=Lk+3%3A27&view=parallel&strongs=1

syna Melchiego, syna Addiego, syna Kosama, syna Elmadana, syna Hera,
(Łukasza 3:28)
μελχι Μελχεὶ - Melchi Melchei
μελχι - Melchi

ελμαδαμ - Elmadam
ελμωδαμ - Elmodam
http://openscriptures.org/prototypes/manuscript-comparator/?passage=Lk+3%3A28&view=parallel&strongs=1

Gdy Jezus[Ἰησοῦς - Iesous] zobaczył tłum dokoła siebie, kazał odpłynąć na drugą stronę.
(Mateusza 8:18)

syna Jezusa, syna Eliezera, syna Jorima, syna Mattata, syna Lewiego,
(Łukasza 3:29)
ιησου - Iesou
ιωση - Iose

ιωριμ Ἰωρεὶμ - Jorim Ioreim
ιωρειμ - Ioreim

Μαθθὰθ - Maththath
ματθατ - Matthat

λευι Λευεὶ - Leui Leuei
λευι - Leui
http://openscriptures.org/prototypes/manuscript-comparator/?passage=Lk+3%3A29&view=parallel&strongs=1

syna Symeona, syna Judy, syna Józefa, syna Jony, syna Eliakima,
(Łukasza 3:30)

συμεων - Sumeon
συμεων σιμεων - Sumeon Simeon

ιωναμ - Ionam
ιωναν - Ionan

ελιακιμ Ἐλιακεὶμ - Eliakim Eliakeim
ελιακειμ - Eliakim
http://openscriptures.org/prototypes/manuscript-comparator/?passage=Lk+3%3A30&view=parallel&strongs=1

syna Meleasza, syna Menny, syna Mattata, syna Natana, syna Dawida,
(Łukasza 3:31)

μεννα - Menna
μαιναν μεναμ - Mainan Menam

ναθαμ - Natam
ναθαν - Natan

δαυιδ Δαυεὶδ - Dauid Daueid
δαυιδ δαβιδ - Dauid Dabid
http://openscriptures.org/prototypes/manuscript-comparator/?passage=Lk+3%3A31&view=parallel&strongs=1

syna Jessego, syna Jobeda, syna Booza, syna Sali, syna Naassona,
(Łukasza 3:32)

ιωβηδ - Iobed
ωβηδ - Obed

βοος - Boos
βοοζ - Booz

σαλα - Sala
σαλμων - Salmon
http://openscriptures.org/prototypes/manuscript-comparator/?passage=Lk+3%3A32&view=parallel&strongs=1


itd.itd.


Masoreci nie posługiwali się nowoczesnych hebrajskim,
bo ich praca przypadała na lata średniowiecza,
natomiast "nowoczesny hebrajski" (nowohebrajski) to dopiero koniec XIX wieku.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Język_hebrajski#Etapy_rozwoju
http://pl.wikipedia.org/wiki/Eliezer_ben_Jehuda
http://www.iwrit.pl/nowohebrajski.php

Proszę podać wiarygodne źródło.
Praktycznie go nie ma, czyli jest.
Do tetragramu w Septuagincie podawano już linki odysłające do źródeł.
Jah też występuje w Septuagincie - wystarczy sprawdzić:

Alleluja[αλληλούϊα, הללו יה ]. Chwalcie, słudzy Pańscy, chwalcie imię Pana
(Psalmów 113:1)
http://apostolic.interlinearbible.org/psalms/113.htm
http://paleo-bhs.hebrewtanakh.com/psalms/113.htm
http://paleo-wlc.hebrewtanakh.com/psalms/113.htm
http://www.blueletterbible.org/Bible.cfm?b=Psa&c=113&v=1&t=KJV#conc/1
http://iwrit.pl/index.php?ww=1&slowo=alleluja&x=0&y=0&tps=on&ccnb=on

...jak i przez ewangelikalnych protestantów.
I to nie jest rzekomo żydowskie imię tylko faktycznie istniejące od wieków.
Formy Jeszu używają też niektóre grupy biblijnych fundamentalistów ewanelikalnych:
http://www.youtube.com/watch?v=XYwcPSd1jR4

chociaż argumentacja z bezbłędności i dosłowności zapisu greckiego jest dość słaba,
tym bardziej że form zapisu było wiele (jak pokazałem wyżej).

Skąd wiadomo, że zaczął pojawiać się masowo?
Czyli wcześniej był, ale potem zaczęto go częściej stosować?
Znasz jakieś wcześniejsze manuskrypty hebrajskie,
z którymi te późniejsze mogłyby być porównane?
A z jakich źródeł korzystali masoreci?
Może wszystko sobie wymyślili?
I z tego wnioskujesz, że Żydzi nie mogli go używać?
Co to ma do rzeczy, z jakiego języka pochodzi słowo Biblia?
Proszę podać miejsce, gdzie można zobaczyć
kompletny manuskrypt Septuaginty z roku ok. 285 p.n.e.
Dlatego że Septuaginta jest przekładem, a nie "oryginałem"
(kopią w języku najbardziej zbliżonym do oryginału).
Którzy teologowie?
Co to znaczy "zupełnie odmienne" języki?
Może zaprezentowałbyś nam kilka zdań w obu językach
i wtedy moglibyśmy porównać.
Nie mają dosłownie NIC wspólnego?
I co to ma za znaczenie, w jakim alfabecie zapisany jest język?
Czy przez to, że starożytny hebrajski był zapisany piktogramami,
paleo-hebrajski był zapisywany alfabetem fenickim,
a powygnaniowy hebrajski alfabetem asyryjskim (znanym jako pismo kwadratowe)
ma jakieś znaczenie dla natchnienia Pisma?
Sprawdzasz wcześniej, co wysyłasz,
czy tylko bezmyślnie wklejasz informacje z wiadomego źródła?

Porównaj i ucz się:
http://en.wikipedia.org/wiki/History_of_the_Hebrew_alphabet
http://en.wikipedia.org/wiki/Paleo-Hebrew_alphabet#Letters
http://www.ancient-hebrew.org/3_al.html
(historia rozwoju zapisu liter języka hebrajskiego)

A no tak się ma,że jeśli mieli prawo to i w NT go nie musieli zapisać--chodzi o Imię Boga.Gdyby jednak okazało się,że prawa takiego nie mieli to i apostołowie powinni byli Imię to zapisać.Ale skoro wierzymy,że apostołowie pisali pod natchnieniem Ducha Świętego więc wszystko jasne.Chyba?