Ech. Jak chcesz.

No tak, bo sąsiedzi nie wiedzieli ktos zacz

Ja pamietam czasy, gdzie na urzędach prawie nie uświadczyło się polskobrzmiacego nazwiska.

Którzy to towarzysze nierzadko wywodzili się z ludności prawosławnej, np. mój były zastepca dyrektora SKR (prawosławny) za to, że był ojcem chrzestnym w cerkwi, dostał reprymendę od I Sekretarza PZPR, który wywodził się z tego samego narodu. Więc proszę, nie generalizuj.

Oto polskobrzmiące nazwiska we władzch PZPR: np.
https://pl.wikipedia.org/wiki/W%C5%82od ... 82odziejuk
http://katalog.bip.ipn.gov.pl/showDetai ... aId=39004&
http://katalog.bip.ipn.gov.pl/showDetai ... aId=57356&
Nie chce mi sie więcej szukac, ale spójrz na lata rzekomej syskryminacji prawosławnych.

Edit;
dyskryminacji
Swoja drogą myslałam, że martyrologia jest domena/przypadłością Polaków, a okazuje sie że wiekszości Słowian.

Nie chce rozwijać swojej myśli to nie rozwijaj ale nie "echaj" bo czytać w myślach nie umiem a nie chciałbym żebyś mi zarzucała, że Ciebie źle zrozumiałem.


Właśnie że nie wiedzieli bo duża ilość ludności katolickiej w tamtych terenach to ludność napływowa.




A ja jakoś pamiętam



No i co w tym dziwnego ? Każdy kto szedł do partii i chciał zajmować jakieś stanowisko lub miał z partią do czynienia wiedział na co się pisze. To była droga w jedną stronę dla każdego. Tylko co ten przykład ma wspólnego z naszą dyskusją ?



I znowu się zapytam co masz na myśli ? Pokazując mi te nazwiska ?

Teoretycznie masz 100% racji, to ludność napływowa, tylko tak - żeby nie skłamać - z XIII wieku...

Szlag by to ..., odpisałam, wysłalo sie, widziałam nawet swój post, a tu ani śladu po problemach z serwerem .

Ok, nieważne, bo za duzo pisania, a drugi raz nie mam weny.

Napływowa powiadasz, no to spójrzmy kiedy powstały parafie katolickie na Podlasiu:
http://drohiczynska.pl/bielsk-podlaski- ... -mikolaja/ XIV w.
http://drohiczynska.pl/bocki-parafia-sw ... antoniego/ XVI w.
http://drohiczynska.pl/bransk-parafia-w ... iecia-nmp/ XV w.
http://drohiczynska.pl/ciechanowiec-par ... swietszej/ XV w.
http://drohiczynska.pl/drohiczyn-parafi ... swietszej/ XIII w.
http://drohiczynska.pl/kleszczele-paraf ... -zygmunta/ XV w.
http://drohiczynska.pl/lubin-koscielny- ... ryi-panny/ XVI w.
http://drohiczynska.pl/mielnik-parafia- ... panskiego/ XV w.
http://drohiczynska.pl/milejczyce-paraf ... eczennika/ XVI w.
http://drohiczynska.pl/niemirow-parafia ... eczennika/ XVII w.
http://drohiczynska.pl/siemiatycze-para ... ryi-panny/ XV w.
http://drohiczynska.pl/strabla-parafia- ... panskiego/ XVI w.
i przywołane do tablicy Tokary:
http://drohiczynska.pl/tokary-parafia-p ... -swietego/ XVI w.
Oczywiscie to tylko wybrane z całego obszaru diecezji drohiczyśkiej (nie chce mi sie szukac w białostockiej).
Jak widzisz, katolicy dobrze wiedzieli kto jest kto, takze prawosławni nie mogli ukryć swego wyznania, chocby i chcieli.

Przemilcze prawdziwy powód, bo znam takie przypadki, ale tych co wyjechali do Warszawy (Batkonto, Ciebie to nie dotyczy, ani Twojej rodziny).

Nic dziwnego, a co ma wspólnego? No chocby zaprzecza Twojej tezie, że nie brzmiące polsko nazwiska nie miały szansy na karierę.

Jw. Chyba zauważyłeś wśród wielu nazwisk na wysokich wówczas stanowiskach także brzmiące niepolsko.

Dokładnie, a mu tu rozważamy okres powojenny (po II wojnie swiatowej).

Ja myślę, dziadek Andropow rzecz święta!

12 listopada br. w kalendarzu liturgicznym wspominaliśmy św. Jozafata, biskupa i męczennika.
Jozafat Kuncewicz urodził się we Włodzimierzu Wołyńskim około 1580 r. Jego rodzice byli wyznawcami prawosławia. Po przyjęciu wiary katolickiej, Jozafat wstąpił do Zakonu Bazylianów. Przyjął święcenia kapłańskie i został potem arcybiskupem połockim. Rozwijał pracę misyjną. Poniósł śmierć męczeńską w Witebsku 12 listopada 1623 r.

No to skoro jesteś z tamtych okolic to rodzice pewnie wiedzą kiedy katolicy przybyli do Tokar. Bo sam kościół zbudowany w XVI w. został zbudowany dla Pana jako że był katolikiem, a nie dla ludności bo to w 99% była prawosławna. Najbliższe skupisko ludności katolickiej było w Siemiatyczach. Po wojnie w polskiej części Tokar pojawiło się 30 rodzin katolickich w Wilanowie 7, w Klukowiczach 2 w Litwinowiczach nie ma, w Werpolu z 10 w Siemichoczach 13 w Piszczatce nie ma w Tymiance nie ma, W Wólce Nurzeckiej 1, w Zubaczach nie ma, w Bobrówce nie ma, w Radziwiłówce i Moszczonej Królewskiej kilku, mielnik pół na pół



O nazwiskach nic nie pisałem. Ale nadal uważam, że to nie ma nic wspólnego. Bo idąc do partii i chcąc zajmować jakiś stanowisko każdy musiał się zaprzeć swojego wyznania ( przynajmniej formalnie ). Wiec to jakiś mit o tym że do partii brali Prawosławnych bo byli prawosławni, do partii przyjmowali ludzi którzy swojego wyznania gotowi byli się wyrzec.



A my nie piszemy cały czas o relacjach prawosławni/katolicy ? I potem się ludzie dziwią że Prawosławnych ciągnie ku wschodowi, jak już nazwisko brzmi "nie polsko".

Rodziców juz niestety nie zapytam.
Nieprawda jest, że dopiero po wojnie katolicy przybyli na tereny bliżej geanicy niz są od niej oddalone Siemiatycze. Dlaczego? Mieszkałam 2 km od Grabarki, od Siemiatycz 12 km i wszyscy mieszkali tam przed wojną.
Ciekawe, że kościół był zbudowany jedynie dla pana (skąd się wziął ten pan katolik wśród prawosławnych?), bo kościołów nie budowano dla jednej rodziny, ale mniejsza o to (wpierw Tokary nalezały do parafii właśnie w Wilanowie). W Wilanowie miałam rodzinę tez osiadłą przed wojną (nie wiem niestety kiedy).
Oczywiście, masz racje, że są wsie, w ktorych do dzisiaj nie ma katolików. Nie dowodzi to jednak tego, że ludność katolicka na Podlasie zjechała po wojnie (mój dziadek ze strony ojca był przed wojną wójtem w Mielniku, a mieszkał 2 km od Grabarki). Natomiast teściowie mieszkali tuż przy dzisiejszej granicy w Niemirowie jeszcze przed wojną. Teść tam się urodził, teściowa w odległej kilka km Wólce (dzisiaj nie istnieje), a mieszkała w Sutnie (na wschód od Mielnika). Jej ojciec pochodził z Kajanki (wieś 7 km od Siemiatycz na wschód, wieś w całosci katolicka), a urodził sie jeszcze w XIX w.

Pisałeś. Pisałeś, że aby cos osiągnąć, prawosławni musieli zmieniać nazwiska na polskobrzmiace.
A oczywiście masz racje, że musieli się wyrzekać wiary (tak samo prawosławni jak i katolicy).

Też i o tych relacjach.
Ani dla mnie, ani dla mieszkających na Podlasiu katolików nie ma znaczenia jak brzmi nazwisko i gdzie kto chodzi na liturgie (do koscioła czy do cerkwi). Wielu katolików chodzi na św. Górę w Grabarce nie na spacer, ale aby się tam modlić. Fakt, w przeszłości była to cerkiew należąca do katolików (greckokatolicka), ale mniemam, że dzisiaj szczególnie młodsi nie maja o tym pojęcia. Gdyby rzeczywiście był tam wielki konflikt międzywyznaniowy, katolicy przekazywaliby z pokolenia na pokolenie tę informację, nie uważasz?

Nigdzie nie pisałem że katolików tam w ogóle nie było



W linku który wstawiłaś jest napisane skąd się wziął Pan w Tokarach, a wioska do wojny była w całości prawosławna.




Ale ja wcale czegoś takiego nie twierdzę, że przed wojną nie było katolików na Podlasiu.



Nie pisałem nie pisałem.



Odważna teza. Ja za swojego ojca nie poręcze co mu w głowie siedzi.




* Może i chodzi, ale ile razy tam byłem ( z 6-7 razy w roku ) nikogo nie widziałem, tylko jaki ma to związek.

**Bo może to nie jest takie jednoznaczne ?

Smokepsv ma rację co do kolonizacji tych terenów przez ludność katolicką, jednak ten proces był równie silny za czasów II RP, więc przed wojną (czyli zgadza się z tym, co mówisz).
Co do kościoła dla pana i jego rodziny, nie będę opisywał długiego i skomplikowanego procesu polonizacji i katolicyzacji litewskiej (ruskiej) szlachty i bojarstwa, bo to temat rzeka.



Zdaje się, że była mowa o imionach, a nie o nazwiskach, poza tym przechrzty katolickie często mają ruskie nazwiska, więc nie może ono być do końca pewnym wyznacznikiem konfesji.

Pisałes, pisałeś, że to ludność napływowa po wojnie.

Do wojny..., ale od kiedy? W sumie nieważne.

Albo zapomniałes, albo xle zrozumiałam, nieważne.

http://www.dyskusje.katolik.pl/viewtopi ... 6#p1014206

Może trochę przesadziłam, bo własnie z Wilanowa katolicy z wiejskiej zabawy wyjeżdżali z brona w plecach (nie mówią z jakiego powodu i kto zaczynał te burdy, bo nie wiem) . W kazdym razie w okolicy w jakiej mieszkalam nie było tych problemów.
Najlepszą moją przyjaciółką ze szkoły srednie do dzisiaj jest prawosławna.

Sorry, nie dopowiedziałam, że chodzi głównie o Spasa 19 sierpnia.

Jest, jest, ale tej historii nie dowiesz się na stronie cerkwi, ale tu juz tak:
http://www.grekokatolicy.pl/aktualnosci ... barke.html
Miałam kiedys w ręku książkę o historii ziemi siemiatyckiej, w której czytałam w jaki sposób ta cerkiew zostaa przejęta. Dzisiaj to nie ma znaczenia, bo nie ma tam grekokatolików (niektórzy siła wcieleni do prawosławia, inni przeszli na rzymski katolicyzm), ale pamiętać trzeba.

Reasumując: bezsensowne dzisiaj sa spory kto, gdzie i kiedy. Żyjemy w jednym kraju, który od zawsze był wielokulturowy i tolerancyjny wobec innych (zaraz wyjedziesz z Łupaszka czy kims innym) i niech tak zostanie. Bądźmy sobie braćmi a nie wrogami. Niektórych (tak katolików jak i prawosławnych) nie zmienimy i to jest przykre. Trzeba pamietać i to co dobre i to co złe, ale nie znaczy, że mamy oceniać siebie przez pryzmat zła jakiego dopuścili sie i jedni i drudzy.

Zależy od tego, czyją wersję datowania początków sankturium na Grabarce przyjąć - Mironowicza, czy Maroszka. Wbrew pozorom sprawa nie jest prosta, bo oba nazwiska są poważne.

Jak by nie było, fakty są takie, że na pewno była świątynią unicką przez cały XVIII wiek i połowę XIX wieku. Potem zostaje odebrana grekokatolikom (są tezy, mówiące o tym, że unici sami chcieli, ale ja byłbym ostrożny w tych sądach, bo po likwidacji Unii nadal odprawiano tam greckokatolickie nabożeństwa dla sporej grupy chętnych) i dana prawosławnym, ten stan trwa do dziś. Monaster jednak jest stricte prawosławny, zbudowany po II wojnie światowej.

Pytanie tak naprawdę jest tego rodzaju, czy przed XVIII wiekiem istniał na Grabarce prawosławny kult w tej czy innej formie (jak uważa Mironowicz), czy raczej jest to późniejsza dobudowa legendy (jak sądzi Maroszek). Wiadomo jak jest z legendami - ostrożnie ale bez dziecka z kąpielą. I jeszcze na to wszystko nakłada się zagadnienie historycznej zasadności Unii samej w sobie.

Ciężka sprawa, ja bym nie był taki kategoryczny w wychodzeniu poza same pewniki.