Jaaasne. Wiedza powszechna. "Wiedza powszechna" wśród Hutu w Rwandzie była, że Tutsi są "karaluchami", więc można ich mordować. Wśród Niemców, że Żyd to nie człowiek. Wśród Burów (holenderskich kalwinów w RPA) "wiedzą powszechną" było, że Murzyn nie człowiek.
Pierwsze, co się robi, by kogoś zamordować uspakajając jednocześnie sumienie, to neguje się jego człowieczeństwo.

Napisałam, że różnicuje się mordowanie niewinnych od zabijania. Etyka katolicka wyprowadzana jest z Biblii. Jest hierarchiczna już na poziomie zasadniczym, czyli wagi norm. Etyka świecka ma inne pochodzenie. To także inna antropologia i inna koncepcja wolności, rozumu i prawdy.
Zgoda czy niezgoda na aborcję wywodzi się więc z innej koncepcji człowieka. Rozum powinien być uzdolniony do odkrywania w tych przeciwieństwach prawdy. Niestety, ale niewiele ludzi używa rozumu, więc ważne jest prawo. Jeszcze podczas procesu Norymberskiego sędziowie amerykańscy powoływali się w orzekaniu na prawo naturalne, bo nie było uregulowań międzynarodowych. Dziś to już niemożliwe, bo prawo rozjechało się z prawem naturalnym. Człowiek został uprzedmiotowiony subiektywnie, czyli jeden człowiek ma prawo decydować o życiu innego. Mamy więc takie kwiatki z eutanazją, że zabija się ludzi wbrew ich woli czy decyzja woli to wola osoby zniewolonej zaburzeniami. Na potrzeby eutanazji sprawa depresji z myślami samobójczymi nie ma żadnego znaczenia i nie leczy się choroby podstawowej, ale ułatwia człowiekowi odejście. Sprawy więc życia traktuje się uznaniowo. Wielu chorobom przewlekłym towarzyszą depresje i to pozostaje poza wzrokiem. Nieużyteczni dla społeczeństwa chorzy...Klasyfikujemy ich jak zwierzęta, bo też zabrano różnice jakościowe między człowiekiem a zwierzęciem. Mnie jeszcze tego uczono.
Katolików należy edukować i wskazywać ich inność. Z innej koncepcji człowieka wynika wiele różnic. Tylko wówczas rozumiemy o co chodzi. Świat będzie się oddalał a ludzie pozbawieni Boga będą coraz bardziej zagubieni.

Jeśli mamy inną antropologię to rozmowy o aborcji są bezprzedmiotowe. Ktoś ma jakąś opinię i nie ma pojęcia skąd ją wyprowadzić. Trzeba dłużej porozmawiać, by się zorientować jak ktoś inny myśli: myśli czy tylko mu się wydaje, że myśli.
Zarzuciłam koledze protestantowi rozbiegane myśli a on mi to zaraz udowodnił: jakieś praktyki w celu sklecenia człowieka w laboratorium. Nie rozumie, że to inna antropologia, inna koncepcja wolności i prawdy. Nie rozumie podmiotowości czlowieka oraz drogi logicznego rozumowania, że początek życia został ustalony. Każdy człowiek ma swój początek w zygocie. Ma określoną liczbę chromosomów przewidzianą dla gatunku. Uprzedmiotowiony czlowiek jest jak cyborg; wgrano mu program, więc wie, że macica i jej zawartość to własność kobiety. Tyle, że do dziecka poczętego nie używa terminu: ja. To jest ty: ktoś obcy i będący zagrożeniem.

To nie jest argument. Żaden zabieg medyczny, nawet ekstrakcja zęba nie jest bezpieczny. Po wielu zabiegach występują powikłania czy potrzeba bolesnej rehabilitacji. Nie kwestionujemy potrzeby ich przeprowadzenia nawet wówczas, gdy coś tracimy i nigdy nie powrócimy do pełni sił.

Co mamy we Francji? Nie wolno odradzać. Nie zapala ci się czerwona lampka, że coś nie tages...? Ktoś nam majstruje przy człowieku...Widzisz wszystko w szufladkach, ale komody nie dostrzegasz.

To świeckie myślenie i oparte o nieznajomość natury ludzkiej oraz tego, że lęk skrzywia widzenie spraw. Inna więc antropologia, inna etyka i inne patrzenie na psychikę czlowieka.

Można oddać dziecko. Można stosować antykoncepcję (zło, ale mniejsze lub w przypadku katolików można uzyskać zgodę). Ile tych aborcji? Co rok czy co pół roku? Tak bywało w rodzinach patologicznych. Mąż wysyłał żonę na skrobankę i potrafił wyzwać lekarza, gdy ten powiedział, że kolejnej skrobanki kobieta nie przeżyje. Miała ich kilkanaście. Patologii nie leczy się patologią. Nie uśpiono męża, ale zabijano dzieci i kobiety. Tak myślisz broniąc mężczyzny. Jego należy ubezpłodnić w tej świeckiej etyce. Tymczasem ogłupiono kobiety.

Wychowa to dziecko. Moja sąsiadka wyskoczyła z okna szpitalnego po urodzeniu dziecka. Jej matka nie wiedziała kim ma się opiekować: córką w szoku poporodowym (połamala sobie sporo kości i do dziś kuleje) i cudem ocalałą czy jej dzieckiem. Pomogli też sąsiedzi. Dziecko otoczono miłością w rodzinie a ojca nie ma w życiu dziecka. Nie wyszła za mąż.

Zmieni, bo ten zakaz generuje odpowiedzialność. Nie o to jednak chodzi, ale prawo powinno stać na straży ochrony życia. Tymczasem stoi na straży ochrony życia psów. To wiem od psiarzy, których niesforne suczki poszły za zewem natury i wybrały na ojców swych dzieci kundelki. Ileż potem było problemów z aborcją u suczki!

Nie rejestrujesz, że mamy zalęknione społeczeństwo, społeczeństwo wygodne. Kobiety z góry zakładają, że być może dziecko nie urodzi się w klasie extra i samo się do tego wychowa. Są niewolnikami w korporacjach pracując w trybie dyspozycyjności. Wiesz co zmienia taki stan rzeczy? Wojna. Ona pokazuje prawdziwe zagrożenie a nie wyimaginowane.

To diagnoza, że ludzie są różni. Z tej oceny stanu rzeczy nie wynika jednak moja powinność, by nie stać na straży ochrony życia. To, że kobiety domagają się prawa do aborcji nie wynika, że ja zagłosuję w referendum tak jak one tego chcą. Mam czytelną tożsamość a nie jestem monadą.

Powierzchowne myślenie. A dlaczego społeczeństwo zmieniło zdanie? Nie widzisz tych co pociągają za sznurki.

Bo to niby mózg ma generować świadomość. Patrz, możesz wpływać na świadomość poprzez uszkodzenia mózgu/narkotyki (to chyba najmocniejszy argument redukcjonistów)

Wskazałem Ci, ze kwestia" kiedy zaczyna się człowiek" ma co najmniej dwa naukowe punkty widzenia.
Stąd pozostawienie możliwości wyboru co do aborcji jest jak najbardziej zasadne i uczciwe.

Zatem człowiek nieświadomy (nieprzytomny, albo po prostu śpiący) nie jest człowiekiem, i można go zamordować?


Nie. Napisałeś, jakoby tak było. Bez podstaw.
Nie bardziej, niż "pozostawienie możliwości wyboru" Niemcom, czy mordować Żydów, Hutu, czy mordować Tutsi, czy afrykanerom, czy mordować Murzynów.

Jest załamujące, że człowiek, który pisze o "zasadności i uczciwości" pozostawienia "wyboru" czy mordować, mówi o sobie "biblijny chrześcijanin" (czy nawet "chrześcijanin").

Niestety w przypadku aborcji - czym jest, a czym nie jest zdania są podzielone, więc należny pozostawić prawo wyboru w stanowionym prawie.

Przecież w przypadku rozwoju człowieka kierujemy się właśnie uznaniowością. Pełnoletniość - 18 lat. Prawo jazdy kat. B od 18 roku życia, itd., ślub -18 lat.
Lata życia człowieka liczą się dopiero od urodzenia. Dlaczego nie przyznać wszystkich praw od poczęcia?

Ty uważasz to za zło, ale inni nie. Dlatego ci, którzy nie podzielają Twoich poglądów w temacie aborcji powinni mieć prawo wyboru. Nie żyjemy w państwie wyznaniowym, więc stanowione prawo musi uwzględniać stanowiska innych osób w sprawach tak niejednoznacznych jak aborcja. Poza tym prawo do aborcji to nie przymus jej wykonywania.

To już inna kwestia, bo zaistniały inne okoliczności - pojawił się człowiek. W takich przypadkach bada się sprawy osobniczo, bo istnieje medyczny termin "depresji poporodowej", w którym kobieta może dopuścić się takiego czyny nie myśląc racjonalnie.

W tym przypadku to subiektywny pogląd odnośnie prawa o podłożu światopoglądowym - nieobiektywnym.

Mój pogląd na aborcję jest jak najbardziej subiektywny. Prawo nie może opierać się na subiektywnych przesłankach.

To tylko jeden z poglądów naukowych. Jest też inny, o którym pisałem Barney`owi.
W drugim podejściu zarodek nie jest uznawany za byt ludzki. W argumentacji kładzie się nacisk na obecne stadium rozwoju, na podstawie którego zarodka nie można uważać za pełnowartościowego człowieka. Istnieje tak zwana teza „do 14. dnia”, która po raz pierwszy pojawiła się w latach 70. ubiegłego wieku w Anglii i dzisiaj jest najczęściej stosowana w systemach prawnych na całym świecie.

Jak już wskazałem powyżej, to nie jest jedyny punkt widzenia od strony nauki.

j.w

To nie zmienia faktu, ze stanowione prawo powinno być sprawiedliwe, a nie podlegać subiektywnym przekonaniom większości.

Tak więc uwzględniajmy głos owego społeczeństwa tak zróżnicowanego w swoim podejściu do aborcji.

Tak samo jak Ty - "bez podstaw".

Oto Twój brak argumentów - pozostaje Ci tylko taki bełkot na bazie religijnych przekonań - słabe. Nie potrafisz ochronić życia już istniejącego przed krzywdą wyrządzaną przez swoich duchownych, a grasz rolę obrońcy życia nienarodzonych. Trzeba mieć tupet...

Polecam Ci rozważyć historię Kaina i Abla.
Czy w niej Pan Bóg okazał się współwinnych zabójstwa Abla, bo nie zapobiegł czynowi Kaina, chociaż wiedział na co się zanosi?

Nie rozumiem porównania i związku z dyskusją.
Kto miałby być Ablem, kto Kainem, a kto Bogiem (może Ty?)

Nie. Kod DNA jest niepowtarzalny.
I znów to samo - próba usprawiedliwienia wsparcia dla morderstwa grzechami innych.
Nie tylko niemerytoryczne, ale jeszcze obrzydliwe.

Czyli - w imię tego - jak ktoś na ulicy morduje dziecko, powinienem "pozwolić"?
Ohyda.

Dla ustalenia uwagi: napiszcie, że "to nie dziecko".

Inne pytanie należy postawić. Czy inny człowiek (jego początek ustanawia zygota) jest moim bliźnim? Pytanie w przykazaniach miłości dotyczy bliźniego. Kto jest moim bliźnim? Czy wolno mi zamordować innego bliźniego a zwłaszcza bezbronnego? A drugie pytanie to zdefiniowanie wolności.
Człowiek w życiu prenatalnym może mieć trzy statusy: wróg, obojętny lub odrębny byt o którym nie wolno mi decydować, bo moja wolność dotyczy mojego życia oraz odpowiedzialności za innych. Poczucie odpowiedzialności jest tu hamulcowym, więc nie szkodzę innemu.
Jeśli rozum indywidualnie precyzuje, że ludzie są moimi bliźnimi (podmiot) lub mają status przedmiotu to aborcja dotyczy przedmiotu i wolności mającej charakter 'chcę, więc mogę'.
Kiedy określam się jako chrześcijanin a chrześcijaństwo opiera się na przykazaniach miłości to wiemy kim jest bliźni. W judaizmie bliźnim był Żyd i dlatego Jezus został zapytany w kontekście przykazań miłości o bliźniego. A kto jest moim bliźnim? W chrześcijaństwie to błąd rozumu. Człowiek jest mistrzem świata w samooszukiwaniu się, więc wola nakaże rozumowi znaleźć rozwiązanie tak by pogodzić sprzeczności.
Po sposobie argumentowania poznajemy czlowieka: prawy czy nie. Tam, gdzie widzi się pokrętne wnioskowanie szukamy głębiej.

Bóg zostawił człowiekowi dwa zakazy: nie zrywaj owoców z drzewa poznania dobra i zła i drzewa życia. Za zerwanie owocu z pierwszego drzewa człowiek został wyrzucony z raju. Niczego nie poznał. Za zrywanie owoców z drzewa życia człowiek zostanie także ukarany. To prymitywne więc stawianie problemu o zabawy w Boga w zakresie człowieka zmodyfikowanego genetycznie i to przez kogoś określającego się jak chrześcijanin. Ściąga człowiek na siebie karę. Przekroczył granicę etyczną w zakresie możliwości stosowania metody naukowej. Tym razem także wkroczy Bóg.

To piekło na ziemi. Wyobraźmy sobie że przeciętny Chińczyk żyje 70 lat, natomiast Mao-Tse-Tung ma już 500 lat , jest w świetnej formie i wprowadza kolejną rewolucję kulturalną.

To upadlanie człowieka, bo technicznie będzie możliwe wyprodukowanie posłusznych i bezwolnych podludzi, zmodyfikowanych genetycznie ludzi ale z ukrytymi wadami i te wady mogą ujawnić się w kolejnych pokoleniach, ale trudno będzie przypisać to przyczynie. To rozleje się na ludzkość. Będą też nadludzie. Możemy tego nie ogarnąć i zabawa w Boga wymknie się spod kontroli. Wierzymy, że kres życia wyznacza Bóg, więc może komuś spaść na głowę zabłąkana gałąź i na zawsze przenieść do krainy wiecznych łowów. Nie wymienimy człowiekowi wszystkich komórek, a te mają czas działania i potem przechodzą w apoptozę. Najsłabsze komórki wyznaczą śmierć.

Zakazy postawione człowiekowi miały go chronić przed jego wlasną głupotą i ciekawością eksperymentatora. O karze dla ludzkości wspomniał też JPII. To nieuchronne, bo cała ludzkość zapłaciła za głupotę zjedzenie owoców z drzewa poznania dobra i zła. Niczego nie poznała, bo człowiek jest zbyt głupi. Myślał, że będzie jak Bóg, czyli bezkarna jest postawa zmiany zawierzenia i postawienie na siebie. Uwierzył kusicielowi.

Bóg nas tak skonstruował, że osiągniemy maksimum swych możliwości jedynie korzystającv z łaski. Łaska zaś nie dotrze, gdy zbudujemy barierę o nazwie: wiem lepiej i proszę mi się - Boże - nie wtrącać.

Nie jesteś w stanie wyciągnąć wniosku z historii Kaina i podjętych działań Pana Boga? - czy zwyczajnie nie chcesz?

Zrozum, że Twoje przekonania nie są obligatoryjne dla wszystkich ludzi.
Pan Bóg nikomu nie odbierał i nie odbiera prawa wyboru. Za to każdy będzie sądzony za swoje czyny.
Co do dzieci abortowanych, to się nie martw - Pan Bóg otrze wszelką łzę z ich oczu.
Ty zajmij się raczej ochroną dzieci już żyjących przed "duchownymi", którzy je krzywdzą i rujnują ich doczesne życie.

Zapobiegaj takim tragediom - to oczywiście jest trudniejszym zadaniem.

Zatem według Ciebie, "wniosek z historii Kaina" jest taki, że powinienem to dziecko na ulicy pozostawić bandytom?

CO do reszty - już CI pisałem (ale fakty masz gdzieś). Ani księża katoliccy nie są tu bardziej winni niż pastorzy (statystyki mówią, ze wręcz przeciwnie), ani usprawiedliwianie tego, że wspierasz morderstwa dzieci grzechami innych ludzi nie jest w porządku.