Czyli "wydaje mi się że czuję, że Duch do mnie mówi". Stare, oklepane zwiedzenie każdego odstępcy.
Czyli Jezus żartował w przypowieści o ziarnie albo mówiąc:
Mt 7:26-27 "Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki."

Nie ma tu nic z tego, co usiłujesz w ten fragment włożyć. Tekst mówi o tym, że Słowo Boże jest kryterium oceny człowieka - a nie, że działa w jego życiu niezależnie od tego, czy je przyjmie i zastosuje, czy nie (stąd zresztą nazwa "tradicio" oznacza po prostu kryterium).

Twoja teza nie tylko jest magiczna (tekst działający po wypowiedzeniu to nie SŁowo, ale zaklęcie) lecz jeszcze sugeruje, jakoby Bóg nie szanował naszej wolności.

Różnymi.

©©©©



"1. AMP to paradygmat programowania,
który wykorzystuje wiele rdzeni lub procesorów
do wykonywania wielu zadań
w tym samym czasie.

Wymaga jednego rdzenia/procesora
aby był GŁÓWNYM RDZENIEM
z systemem operacyjnym (OS).
Wysyła on zadania do innych rdzeni,
zwanych rdzeniami dodatkowymi.

Należy pamiętać, że te rdzenie mogą,
ale nie muszą być
tej samej architektury.

W rzeczywistości można skonfigurować konfigurację AMP na różnych komputerach.

2. SMP to także paradygmat, który
pozwala na uruchomienie programu wielowątkowego
na wielu rdzeniach.
Jednak w SMP
każdy rdzeń
uruchamia kopię systemu operacyjnego.
Harmonogram w każdym rdzeniu
działa niezależnie,
wybierając uruchamianie zadań
ze wspólnej listy.

SMP wymaga, aby
rdzenie były ze sobą ściśle powiązane,
często współdzieląc
pamięć RAM i inne zasoby.
W rezultacie, zazwyczaj okazuje się, że
SMP jest zbudowany
na wielu rdzeniach tej samej architektury."

Źródło:
https://www.digikey.com/en/maker/projec ... c0637e7d50
®®®®

Jeżeli rozmawiamy o Bogu w kontekście Katolicyzmu (w tym Biblii), to jestem zdania, że
najlepiej wykorzystywać defincję "Dobry = Doskonały", żeby była zgodna z treścią Biblii i nie tworzyła nieporozumień, gdzie ktoś
myli "język Biblijny" z "językiem polskim XXI wieku".

Dodatkowo:
Potoczne definicje słowa "Dobry" mogą się rozpaść po bliższej analizie albo inne rzeczy okazać. Chcesz spędzać na tym czas?



"In order of increasing difficulty:
1. Novice
2. Average
3. Experienced
4. Skilled
5. Adept
6. Masterful
7. Inhuman
8. Godlike"



Wracamy do pytania podstawowego:
"Czy Pierwszy Byt może stworzyć coś co nie jest podzbiorem Pierwszego Bytu?"
Jak?





Nie rozumiem.
Przykład "w kontekście czego" istnieje "czas".

Co jest przyczyną, że następuje jakakolwiek zmiana?
Pierwsza Przyczyna?



Mgliste określenia dla mnie.

Co to znaczy, że czas "biegnie"? (potoczne?)
Czas ma dwie nogi?



Czas zmienia siebie sam?
Czas porusza sam siebie?

Z czego czas jest zbudowany?
Półprosta rzeczywista? (gęsta i ciągła)



A może uznajesz, że istnieje "atom czasu" (najkrótszy krokowy odcinek czasu)?



Nie musi, ale taka może być wola Boża.

Tak "Matematyka współpracuje z naukami przy-rodni-czymi".
Matematyk liczy, liczy, "czasem nie wiadomo co z tego będzie", a wychodzi coś praktycznego.

Przykłady:

©©©©
Matematyk rozwija tematy, których nikt inny nie widzi sensu, lub popycha idee daleko w abstrakcję, daleko poza miejsca, w których inni by się zatrzymali.
(...)
Najnowszy Międzynarodowy Przegląd Nauk Matematycznych (Engineering and Physical Sciences Research Council; 2010), niezależna ocena jakości i wpływu badań brytyjskich, ostrzegła, że ​​
nawet najbardziej teoretyczne idee matematyczne „mogą być przydatne lub pouczające w nieoczekiwany sposób, czasem nawet kilkadziesiąt lat po ich pojawieniu się”.
(...)
Nie można z góry zagwarantować, jakie zastosowanie znajdzie później czysta matematyka. Możemy tylko pozwolić, aby proces ciekawości i abstrakcji miał miejsce, pozwolić matematykom obsesyjnie doprowadzać wyniki do ich logicznych skrajności, pozostawiając znaczenie daleko w tyle, i czekać, aby zobaczyć, które tematy okażą się niezwykle przydatne. W przeciwnym razie, gdy nadejdą wyzwania przyszłości, nie będziemy mieć pod ręką odpowiedniego fragmentu pozornie bezsensownej matematyki.
(...)
Aby to zilustrować, poprosiłem członków Brytyjskiego Towarzystwa Historii Matematyki (w tym siebie) o niewypowiedziane historie o nieplanowanym wpływie matematyki (poza wykorzystaniem teorii liczb we współczesnej kryptografii lub o tym, że matematyka do obsługi komputera istniała, gdy jeden został zbudowany lub że liczby urojone stały się niezbędne do skomplikowanych obliczeń, które latają samolotami). Oto siedem; więcej informacji można znaleźć na stronie http://www.bshm.org . Petera Rowletta

1.Mark McCartney i Tony Mann: Od kwaternionów do Lary Croft
Uniwersytet w Ulsterze, Newtownabbey, Wielka Brytania

2. Graham Hoare: Od geometrii do Wielkiego Wybuchu
Redaktor korespondencji , Mathematics Today

3. Edmund Harriss: Od pomarańczy do modemów
Uniwersytet Arkansas w Fayetteville

4. Juan Parrondo i Noel-Ann Bradshaw: Od paradoksu do pandemii
Uniwersytet w Madrycie; Uniwersytet Greenwich w Londynie

5. Peter Rowlett: Od hazardzistów do aktuariuszy
Uniwersytet w Birmingham, Wielka Brytania

6. Julia Collins: Od mostów do DNA
Uniwersytet w Edynburgu, Wielka Brytania

7. Chris Linton: Od strun do energii jądrowej
Uniwersytet Loughborough

Źródło:
https://www-nature-com.translate.goog/a ... r_pto=wapp
®®®®

Warto też na to spojrzeć:

The Langlands Program
(The Biggest Project in Modern Mathematics):
https://youtu.be/_bJeKUosqoY
13 minut

©©©©
Problem matematyczny opracowany 243 lata temu może zostać rozwiązany tylko przy użyciu splątania kwantowego wynika z nowych badań.

Źródło:
https://www-livescience-com.translate.g ... r_pto=wapp
®®®®

Nie wszystko jest takie "jasno widoczne".
Wiele osób się zbyt szybko poddaje nie rozumiejąc różnych rzeczy. Nie widząc sensu, algorytmu, izomorfizmów. A mogą zaskakujące tajemnice się ujawniać.





"Czas Plancka to czas potrzebny fotonowi
do przebycia długości Plancka."
I co z tego wynika?



"Rozmowa to badanie."
Warto pobadać jak sobie to wyobrażasz, że
"powstanie coś czego nie ma w Istnieniu Wszystkiego".



Dlatego pytam o podanie przykładu czegoś
czego nie może.
Co można uczynić większego niż stworzenie świata?
Czego nie może uczynić Stwórca świata?



Tutaj wchodzimy w kwestię:
Które atomy należą do "Ja"?

Czy te bakterie:
1) należą do ciała człowieka
2) zamieszkują ciało człowieka
?

Czy "Człowiek" to:
1) Całe ciało (+ niemateria)
2) Układ nerwowy (+ niemateria)
3) Mózg (+ niemateria)
4) Jakiś jeden płat (+ niemateria)
?

Załóżmy na razie model, że tylko neurony (atomy neuronów) składają się na "Ja".

Rozumowo:
W modelu "materialnych myśli" mamy, że
"Ja"/"dusza"/"myśli" są materialne.
"Jeżeli wszystkie atomy człowieka byłyby odsunięte każdy od każdego na odległości między-galaktyczne, to nie tworzy to 'duszy', 'myśli', 'Ja'. Dopiero gdy są w odpowiednio małej odległości od siebie.

Budujemy model.
Numerujemy wszystkie atomy człowieka od 1 do N.
Budujemy tablicę (macierz/matrix) N x N.

Obrazowa 3x3:
[ 0 nm, (2,3) nm, (1,2) nm]
[ --------, 0 nm , (3,4) nm]
[ --------, -------- , 0 nm ]

(2,3) nm na pozycji (x=2,y=1) oznacza, że cząstka nr. 2 i cząstka nr. 1 muszą być w odległości od 2nm do 3nm aby struktura uzyskała "emergencję duszy z materii".

Czy istnieje jeden taki neuron lub atom, po którego usunięciu "Byt Złożony Człowiek" staje się podzielony i traci "emergencję duszy z materii"?

Jeżeli nie ma takich neuronów/atomów, to jak można uważać, że "Ja"/"Dusza"/"myśli" są materialne?

"Jeżeli istnieją takie neurony, to mamy "substancjalną część układu nerwowego".

Utrata jednego neuronu z tego zbioru powoduje "utratę emergencji myśli z materii".
{Dodatek:
Jak łatwo byłoby np. żeby promieniowanie przenikając i uszkadzając neurony, nie trafiło akurat jednego z "neuronów substancjalnych"?}

Jeżeli człowiek "utraci emergencję myśli z materii", to bakterie nie jedzą atomów "człowieka", bo (w modelu "emergencji myśli z materii") "tego już nie ma". ("utracił emergencję") Są atomy "pozbawione emergencji myśli z materii".

Znowu, bakterie nie "rozkładają atomów człowieka", bo tego (w tym modelu "nie-duchowym") "już nie ma" w momencie gdy "traci emergencję myśli z materii".

Trudno też mówić o tym, że "atomy zabrane przez bakterie ulegają destrukcji" jeżeli "żadna dusza ich nie spaja". Atomy są oddzielne, nic nie zostaje zniszczone.

Znowu to nie jest "tworzenie autodestrukcyjne".

&&&&

Możemy też rozważyć model z perspektywy neuronów i synaps. Mamy N neuronów, S synaps.

Zakładam, że gdy synaps jest ZERO to również "emergencja myśli z materii nie występuje".

Znowu pytamy o "synapsy substancjalne".
Czy są takie, które "muszą być działające"?

Jak w ogóle można tworzyć "Jeden byt" z neuronów gdy te "są oddzielone synapsami", komunikują się "kichając na Siebie neuronami z pewnej odległości"? Gdzie "spójność bytu"?



To jakby powiedzieć, że dwa domy są jednym, bo można przepłynąć między nimi łodzią?



"Jak jedność się transportuje przez czas i przestrzeń?"

&&&&

Jeszcze jakaś próba wymyślenia przykładu "Stworzenia Autodestrukcyjnego"?



Jaki na to dowód, że "nie jest możliwe bez materii"?



Skoro jakby uznałeś istnienie rzeczy niematerialnych, to przechodzimy do pytania:

Czy Pierwszy Byt jest:
1) materialny
2) niematerialny
3) materia + niemateria
?

Spróbujemy zacząć iterację od:

©©©©
Tomasz z Akwinu

Jestestwa niematerialne
nie mogą
zajmować miejsca.

Materię określamy:
to, co
jest w możności.

Bóg jest czystą rzeczywistością-aktualnością,
bez domieszki jakiejkolwiek możności.

Materia to możność-tworzywo.
Przyczyna sprawcza jest
stroną aktualizującą tę możność.

Pierwszy, najwyższy byt
żadną miarą nie jest w możności do czegoś,
ale jest tylko samą rzeczywistością,
czyli najczystszą aktualnością.

Chociaż bowiem
w jakimś jednym i tym samym podmiocie,
w którym coś przechodzi
z możności do urzeczywistnienia,
możność pod względem czasu
wcześniejsza jest od rzeczywistości,
to jednak bezwzględnie rzecz biorąc,
zawsze rzeczywistość poprzedza możność.

Czemu?
Co jest w możności,
nie stanie się rzeczywistością inaczej,
jak tylko za pomocą bytu,
który już jest rzeczywistością.
®®®®

To może być kluczowe pytanie:
"Tylko to co Istnieje może coś zmienić. To co nie istnieje nie może nic zmienić. Jeżeli dokonano zmiany, to dokonało tej zmiany coś Istniejącego.":
1) Prawda
2) Fałsz
3) Nie wiem
4) Prawda i Fałsz
?

Czyli jeżeli nie istnieje A rzeczywiste w Pierwszym Bycie, to nie będzie A potencjalnego w stworzeniu?

"Jak może A potencjalne, stać się A rzeczywistym,
jeżeli nigdzie nie ma i nie było nigdy żadnego A rzeczywistego?"

Czy "zmiana" istnieje?
Jeżeli tak, to w jakim KONTEKŚCIE?

"Co to jest "kontekst"?"
"Kto zwycięża w konkurencji:
"Logika" vs "kontekst"?
Co to znaczy "istnieje w kontekście"?

&&&&

Jeżeli by Pierwsza Przyczyna "zajmowała miejsce" (była "wewnątrz" jakichś pojemników/pudełek/butelek/itd.):



... to czy to ma sens?
("Przestrzeń jest jak pudełka.
Ciągłe jak liczby rzeczywiste.")

"Pierwsza Przyczyna zawarta w pudełkach":
1) "była ZAWSZE w pudełkach" ("pudełka w której jest Pierwsza Przyczyna są Pierwszą Przyczyną")
"Byt zawiera Siebie samego?"
"Ale wtedy i Pierwszy Byt i pudełko w którym jest, jest Pierwszą Przyczyną? Czy "pudełko będące Pierwszą Przyczyną wraz z Pierwszą Przyczyną, która jest w pudełku" jest w drugim pudełku, itd.? Nieskończoność pudełek w sobie? I każde jest Pierwszą Przyczyną?"

PIERWSZA PRZYCZYNA ⊂ PIERWSZA PRZYCZYNA ⊂ PIERWSZA PRZYCZYNA ⊂ PIERWSZA PRZYCZYNA ⊂ PIERWSZA PRZYCZYNA ⊂ PIERWSZA PRZYCZYNA ⊂ PIERWSZA PRZYCZYNA ⊂ PIERWSZA PRZYCZYNA ⊂
PIERWSZA PRZYCZYNA ⊂ PIERWSZA PRZYCZYNA ⊂ PIERWSZA PRZYCZYNA ⊂ PIERWSZA PRZYCZYNA ⊂...
......



Jaki to ma sens?

------------




2) "Sama weszła do pudełek które stworzyła" (in-karn-acja? inatomizacja?)

----------

3) "ktoś wtrącił Pierwszą Przyczynę do pudełek"
?

©©©©
Tytanomachia (gr. Τιτανομαχία Titanomachía) –
w mitologii greckiej
walka bogów, pod wodzą Zeusa,
z tytanami o władzę nad światem,
zakończona zwycięstwem bogów olimpijskich i strąceniem tytanów do Tartaru.

Rozpoczęła się mniej więcej w momencie, gdy młody Zeus dorósł do męskiego wieku. Wówczas wrócił z groty Ida na Krecie, okryty egidą aby obalić swojego ojca, Kronosa i wypełnić tym samym plan przygotowany przez Reę lata temu. Po dotarciu do tronu tytanów na szczycie nieboskłonu, planował otwarcie zaatakować, jednak za radą Metydy (Metis) Rea podała Kronosowi zioła, które wywołały wymioty. Kronos zwrócił ze swoich wnętrzności rodzeństwo Zeusa (które wcześniej połknął), czyli Posejdona, Hadesa, Herę, Demeter i Hestię. Zeus zabrał swoje rodzeństwo i obwarował się na najwyższej górze Grecji – Olimpie. Stamtąd dowodził nierówną walką, jednak szala zwycięstwa miała wkrótce się przechylić.
(...)

®®®®

A po co Pierwszemu Bytowi miejsce pobytu?
Co to jest "miejsce"?



https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Struktura_matematyczna

Tomasz z Akwinu:
"Jestestwa niematerialne
nie mogą
zajmować miejsca."

Bonus:

https://swieccy.dominikanie.pl/2015/01/ ... -z-akwinu/

Kolejna zagwozdka. To właśnie zauważył u reformatorów Erazm z Rotterdamu i napisał dzieło ' O wolnej woli'. Luter zareagował dziełem polemicznym 'O niewolnej woli'. Potem wchodzą różnej maści niedouczeni ateusze i zarzucają katolikom to czego nauczał Luter. Mieszają wolności Boga i człowieka.
Gregor, jak zauważyłam, nie wchodził głęboko w zawiłości teologiczne. Chyba nie wyklucza wolnej woli, ale jednocześnie w wypowiedziach wskazujących na ludzką wolność wykreśla ją z rejestru, bo nie widzi wielu powiązań biblijnych w kontekście wolności. Mamy więc poglądy pełne sprzeczności, ale u magików wszystko się łączy sakramentalnym: ale ja tak uważam. Taka postawa wyklucza też nawrócenie, bo nie ma żadnego solidnego punktu odniesienia. On wie co Bóg do niego mówi. Skąd to wie? Na to pytanie mi nie odpowiedział (cytaty biblijne są sprzeczne, gdy je przywoływać), ale reformowani protestanci to wiedzą i sama to napisałam na forum. Na tę okoliczność musieli zmienić znaczenie pojęcia Kościół, bo się im wyznania zaczęły rozmnażać jak króliki.

Bo każdy abstrakt, którego używamy został stworzony przez materialne istoty. Każdy symbol musi być zinterpretowany, aby przestał być jedynie wzorkiem na kartce.
Nie ma tu stricte dowodu, raczej brak obserwacji innych możliwości. Oczywiście, jeśli udowodnimy, że istnieją niematerialne istoty, które potrafią posługiwać się abstraktami, będzie to obalało moje twierdzenie.


Brak danych. Zerknij też na trzeci typ niematerialnych rzeczy o którym wspomniałem. Myślę że on jest tu kluczowy do udowodnienia istnienia rzeczy, które są prawdziwie niematerialne.


Nie koniecznie. Możliwe, że w niematerialności występuje podobny koncept co do miejsc. Podobno też duchy mogą przenikać do naszego świata i zajmować określone miejsce.


Raczej to, co posiada interakcję z grawitacją.


Twierdzenie niepoparte niczym.


Materia to nie możność. Co reszty OK.


Kolejne twierdzenie bez dowodu.


3) Nie wiem - taka odpowiedź w związku z tym, co zapoczątkowało nasz świat.


Możliwe, że zajmuje pudełko w kategorii “było i nima”, jeśli mówimy o kategoryzowaniu. Jeśli mówimy o faktycznie zajmowanym miejscu, to powiedziałbym: brak danych. Możliwe, że pierwsza przyczyna była chwilowym zjawiskiem, którego nie możemy jeszcze wyjaśnić, a może Bogiem, który ciągle trwa.
Przypomnę: na ten moment PierwsząPrzyczynę akceptuję jako “Coś, co rozpoczęło nasz świat”. Bez dodatkowych cech, bo brak mi danych.

Nie da się też mówić o tym, aby PierwszaPrzyczyna zajmowała jakieś miejsce przed powstaniem świata. Przestrzeń powstała dopiero wraz ze światem.
Więc:
Jeśli PierwszaPrzyczyna dalej istnieje, prawdopodobnie nie zajmuje miejsca w naszym świecie, a jest zewnętrzna (niematerialna, a może z innego wymiaru?).
Jeśli PierwszaPrzyczyna była jakimś przemijającym zjawiskiem, które jedynie stworzyło nasz świat, rozważania o miejscu nie mają sensu.


Ale mam też wrażenie, że nie do końca rozumiem, co miałeś na myśli z tymi pudełkami.


Warto go zapytać. Mogę wymyślić potencjalną odpowiedź:
Pierwszy byt uciekał przed międzywymiarowymi łowcami. Stworzył świat w którym mógłby się schować, a w nim urządził sobie dom.
Co ciekawe taki byt ma tylko moc stwarzania światów i podróży międzywymiarowych. Nie jest wszechmocny.

Zaczniemy od zapoznania z opinią.
Aby był punkt wyjścia.

©©©©
Tomasz z Akwinu:



Psalmista:
„który czyni aniołów swoimi duchami”.

Bóg powołuje do bytu stworzenie
poprzez swoją myśl i wolę.

Być ujętym w granice,
jakimi krępuje miejsce,
jest właściwe ciałom.

Być ujętym w granice,
jakie wyznacza istota,
jest wspólne każdemu stworzeniu:
tak cielesnemu
jak duchowemu.

Ambroży pisze:
Chociaż niektóre rzeczy
nie są objęte miejscami cielesnymi,
są jednak ograniczone przez swą istotę.

Aniołowie nie mają
ciał złączonych z sobą
w sposób naturalny.

Aniołowie
1) nie są ciałami
2) nie mają ciał złączonych z sobą naturalnie
dlatego niekiedy
3) przybierają ciała.

Aniołowie nie potrzebują
przybranego ciała
dla siebie samych,
ale dla nas.

Powietrze
w stanie rozrzedzonym
nie otrzymuje kształtów ani barw.

W stanie zgęszczonym
może nabywać kształty i odbijać barwy
- świadczą o tym chmury.

Tak aniołowie
biorą sobie ciała
z powietrza:
mocą Bożą zgęszczają je
jak i ile trzeba
do utworzenia ciała,
które chcą przybrać.

Aniołowie składają się z
1) „jestestwa,
2) władzy i
3) działania”.

Mówi się o aniele:
to Myśl, Umysł,
bo całe jego poznanie
jest poprzez
myśl.

Poznanie duszy jest
1) częścią poprzez myśl,
2) częścią poprzez zmysły.

Aniołowie
„bywają oświecani przez idee rzeczy”.
Zatem poznają
poprzez ideę rzeczy,
a nie poprzez własne jestestwo.

Forma
jest tym, poprzez co
działacz działa.

Żeby Forma
w pełni wyczerpała możność,
musi w sobie zawierać to wszystko,
na co się ta możność rozciąga.

W rzeczach rozkładalnych
forma nie wyczerpuje w pełni
możności materii,
bo możność materii
rozciąga się na więcej
niż zdoła pojemność
tej czy innej formy.

Możność myślenia anioła
swoje poznanie
rozciąga na wszystko,
gdyż przedmiotem jej myśli
jest byt i prawda powszechna.

Sama istota anioła
nie zawiera w sobie wszystkiego,
bo jest istotą
o określonym rodzaju i gatunku.

Zawierać w sobie wszystko
w sposób niezłożony i doskonały
to właściwość przysługująca
wyłącznie istocie Bożej,
która jest nieskończona.

Sam przeto Bóg
poznaje wszystko
poprzez Swoją istotę.

Anioł poprzez swoją istotę
nie może poznać wszystkiego,
ale do poznania rzeczy
jego myśl
musi być wyposażona
w formy poznawcze.

„U istot niematerialnych
tym samym jest myśl
co i to, co ona poznaje”
oraz
„myśl aktualnie poznająca
jest tym samym,
co aktualnie bywa przez nią poznawane”.

Dzięki temu coś staje się
aktualnie myślowo poznawane,
że jest
niematerialne.

Aniołowie
„nie nabywają Bożego poznania
1) ani od rzeczy podzielnych,
2) ani od rzeczy postrzegalnych”.

Formy,
poprzez które aniołowie poznawają,
nie są nabywane od rzeczy,
lecz są im dane wraz z
naturą.

Możność najwyższych ciał
jest w swojej naturze
całkowicie wypełniona przez formę.

Możność materii ciał niższych
nie jest całkowicie
wypełniona przez formę,
ale możność ta
nabywa od jakiegoś działacza
raz jedną,
raz inną formę.

Podobnie jest z niższymi jestestwami myślącymi,
tj. z duszami ludzkimi:
Ich możność (władza) myślenia
nie jest z natury wypełniona,
ale dopiero stopniowo wypełnia się ona w nich
przez nabywanie form myślowych
od rzeczy.

Natomiast możność (władza) myślenia
wyższych jestestw duchowych, tj. aniołów,
z natury
jest wypełniona przez formy myślowe.
Do poznawania wszystkiego, co
w sposób naturalny mogą poznać
- mają formy poznawcze
dane im wraz z
naturą.

Niższe jestestwa duchowe, tj. dusze,
mają istnienie
nastawione na
bytność z ciałem
Są formami ciał.

Dlatego
z samego sposobu ich istnienia
przysługuje im, żeby
od ciał i poprzez ciała
zdobywały doskonałość
swojego poznania myślowego
- inaczej na próżno byłyby
złączone z ciałami.

Natomiast wyższe jestestwa, tj. aniołowie,
są całkowicie wolne od ciał:
tak w swoim bycie niematerialnym,
jak i w swoim poznawaniu myślowym
są samoistne
- od nich niezależne.

Dlatego swoją doskonałość myślową
otrzymują poprzez
wpływ myślowy:
dzięki niemu to
wraz z naturą duchową
otrzymały od Boga
formy rzeczy poznawanych.

Stąd też, żeby nie wiem jak potężną była
myśl anielska:
nie zdoła form materialnych
przenieść do
poziomu bytu form myślowych,
jeśli najpierw
nie przeniesie ich do
poziomu bytu form wyobrażeniowych
- a to jest niemożliwe,
gdyż, jak się już rzekło:

Anioł nie ma wyobraźni.

Przyjąwszy nawet, że
mógłby odrywać
formy myślowe
od rzeczy materialnych,
to by ich nie odrywał:
po prostu by ich nie potrzebował,
gdyż ma już
gotowe ‘wrodzone’ formy myślowe.

Dla poznania anioła
jest obojętne czy
rzecz jest blisko, czy daleko co do miejsca.

Jego ruch lokalny
nie jest przez to pozbawiony sensu:
nie porusza się lokalnie dla nabycia poznania,
ale dla dokanania czegoś w miejscu.

Wyżsi aniołowie
obdarzeni są wiedzą
ogólniejszą niż niżsi.

Wyżsi aniołowi mają formy ogólniejsze.

W Bogu
cała pełnia myślowego poznania
zawiera się w jednym,
mianowicie w istocie Bożej.
To poprzez nią
Bóg poznaje wszystko.

Ta pełnia myślowego poznania
znajduje się również i
w myślach stworzonych,
ale w stopniu niższym i
w sposób mniej niezłożony.

To, co Bóg poznaje
poprzez jedno,
niższego stopnia myśli
poznają poprzez wiele.

Im niższego stopnia jest myśl,
tym
więcej form poznawczych potrzebuje.

Im anioł jest wyższy,
tym mniejszą ilością
form poznawczych
zdoła uchwycić
ogół rzeczy myślowo poznawalnych.

Dlatego jego formy
muszą być ogólniejsze i
każda z nich
musi się rozciągać
na większą ilość przedmiotów.

Przykład z nas zaczerpnięty:
są tacy, którzy
nie zdołają zrozumieć jakiejś prawdy myślowej
i dopiero trzeba im
jedno po drugim wyjaśniać.
Natomiast inni
z niewielu potrafią zrozumieć wiele.

W Słowie Boga
istnieją powszechne idee rzeczy,
albo przynajmniej
według porządku natury
- i tak powszechne idee (treści) rzeczy
istnieją w myśli anielskiej.

Wszystkie rzeczy materialne
przedistnieją
w aniołach
sposobem
1) bardziej niezłożonym i
2) niematerialnym
niż są w samych rzeczach,
ale rozliczniej i
nie tak doskonale,
jak są w Bogu.

Wszelka rzecz, która jest w czymś,
przyjmuje sposób bytowania tego,
w czym jest.

Aniołowie stosownie do swojej natury
to istoty myślące.

Dlatego jak Bóg
poznaje rzeczy materialne
poprzez Swoją istotę,
tak aniołowie
poznają je
dzięki temu, że
owe rzeczy są w nich poprzez
swoje formy myślowe.

Rzecz poznana
staje się
doskonałością poznawcy myślącego
dzięki temu, że
myśl posiada w sobie formę myślową tejże rzeczy.

W ten sposób
formy myślowe,
które są w myśli anioła,
są doskonałościami i ziszczeniami (actus)
myśli anielskiej.

Zmysł
nie dosięga (non apprehendit) istot rzeczy.

Postrzega jedynie
przypadłości zewnętrzne.

Nie czyni tego również i
wyobraźnia.

Dosięga samych podobizn ciał tylko.
Sama tylko myśl dosięga istoty rzeczy.

Przedmiotem myśli
jest ‘czym coś jest’
- i co do tego się nie myli,
tak jak i zmysł nie myli się
co do swojego właściwego przedmiotu.

Istoty rzeczy materialnych
są w myśli człowieka lub anioła
tak, jak rzecz poznawana myślowo
jest w myślącym.
Nie są w niej
według swojego realnego istniemia.

Są i takie, co
przebywają w myśli lub w duszy
obydwoma postaciami istnienia.
I wtedy myśl widzi jedno i drugie.

Gdyby anioł
nabywał poznanie rzeczy materialnych
od samych rzeczy materialnych,
musiałby wpierw
- dokonując abstrakcji
[tj. odmaterializowania i odjednostkowienia]
– sprawić, żeby te rzeczy
były przystosowane do
poznawania przez myśl
[tj. aktualnie poznawalne myślowo].

Ale on nie nabywa
poznania rzeczy materialnych
od tychże rzeczy.

Znajomość ich ma poprzez
‘wrodzone’ sobie i
już przystosowane do myślowego poznawania
formy rzeczy.

[I poprzez nie tak je poznaje]
jak je poznaje nasza myśl
poprzez formy,
które dopiero
drogą abstrakcji
czyni przystosowane
do poznania przez myśl,
tj. rzeczywiście myślowo poznawalne.

Jak człowiek
za pomocą różnych władz poznawczych
poznaje wszystkie rodzaje rzeczy:
1) myślą:
a) powszechniki i
b) byty niematerialne,
2) zmysłem:
a) poszczegóły i
b) rzeczy cielesne,

Tak anioł
za pomocą jednej władzy: myślenia,
poznaje jedno i drugie.

Nie można
myśleć naraz o wielu rzeczach,
jeśli brać każdą z osobna.

Można
- o ile łączą się
w jeden przedmiot poznawczy.

Każda rzecz
bywa aktualie poznawana przez myśl
dzięki temu, że
jej podobizna jest w myśli.

Wszystko, co można poznawać
za pomocą jednej formy myślowej,
myśl poznaje jako
jeden przedmiot poznawczy i
dlatego poznaje naraz.

Co zaś poznaje się
za pomocą różnych form myślowych,
myśl poznaje
jako różne przedmioty poznawcze.

Jeśli chodzi o to poznawanie,
jakim poznawają rzeczy w Słowie,
aniołowie poznawają wszystko
za pomocą jednej formy myślowej,
którą jest istota Boża.

Dlatego
- jeśli chodzi o ten właśnie typ poznania -
poznawają wszystko naraz.
Tak jak i my w Niebie.
O czym tak pisze Augustyn:
„Myśli nasze
nie będą już wtedy tak ruchliwe,
przerzucając się i
znów wracając
z przedmiotu na przedmiot.
Ale całą naszą wiedzę
będziemy ogarniać
jednym spojrzeniem”.

Jeśli zaś chodzi o to poznawanie,
jakim poznawają rzeczy
poprzez formy wrodzone,
aniołowie mogą poznawać
naraz te wszystkie rzeczy,
które poznawają za pomocą jednej formy.

Nie te, które poznawają
za pomocą różnych form.

Myśleć o wielu jako o jednym
to poniekąd myśleć o jednym.

Myśl jest zarysowana
przez tę formę myślową,
którą ma w sobie.

Dlatego tak może
za pomocą jednej formy myślowej
poznawać naraz
wiele przedmiotów poznawczych.

Dionizy pisze o aniołach, że:
„Nie gromadzą swego poznania Bożego
z rzucanych tu i ówdzie wypowiedzi,
ani też nie wyciągają szczegółowych wniosków
z jakichś ogółów”.

Między ciałami niebieskimi a ziemskimi
zachodzi taka różnica, że
ziemskie osiągają swoją końcową doskonałość
poprzez zmianę i ruch,
niebieskie mają swoją końcową doskonałość
od razu - z samej swojej natury.

Podobnie myśl niższego szczebla,
mianowicie ludzi,
w poznawaniu prawdy osiąga doskonałość
poprzez jakowyś ruch i przebieg działania myślowego.

Gdy z poznania jednego
idzie do poznania drugiego:
Gdyby w samym poznawaniu
zasady sobie już znanej
od razu widziała [jakby na dłoni]
jako sobie znane
wszystkie wynikające zeń wnioski
- co wtedy?

Wtedy nie byłoby miejsca
na rozumowanie.
To właśnie zachodzi u aniołów.

Oni w tym, co w sposób naturalny
jako pierwsze poznawają,
od razu widzą wszystko,
cokolwiek można w tym poznać.

I dlatego zwą się ‘myślące’ [istoty] (intellectuales).

I u nas
[a chodzi o terminologię łacińską i scholastyczną]
- o tym, co od razu w sposób naturalny
[ jakby samorzutnie]
myślą chwytamy,
powiadamy, że to
‘intelligimus’: pojmujemy.

Stąd nawet u nas
'intellectus': intuicja, inteligencja, pojętność
zwie się:
zdolność czy sprawność
pojmowania pierwszych zasad.

Natomiast dusze ludzkie
- ponieważ zdobywają znajomość prawdy
drogą jakowegoś wnioskowania,
czyli rozumowania
- zwą się ‘rationales - rozumne’.

Pochodzi to u nich
ze słabości światła umysłowego.

Gdyby bowiem miały
pełnię światła umysłowego
- tak jak aniołowie,
natychmiast w pierwszym spojrzeniu
na zasady
ogarnęłyby cały ich zasięg,
widząc wszystko,
cokolwiek z nich można wywnioskować.

Rozumowanie czy wnioskowanie
wyraża jakowyś ruch – przebieg,
a wszelki ruch wiedzie
od jednego – poprzedniego,
do drugiego - następnego.

Wtedy zachodzi rozumowanie,
gdy z czegoś pierwej poznanego
dochodzimy do poznania
czegoś drugiego - poznawanego później,
a co wpierw było nieznane.

Jeżeli
patrząc na jedno pierwsze,
widzi się zarazem i drugie
- tak jak w lustrze
widzi się i obraz rzeczy,
i zarazem rzecz samą –
to jeszcze nie jest to rozumowanie.
A właśnie w ten sposób
aniołowie poznawają rzeczy w Słowie.

Aniołowie
mogą udowadniać
w tym znaczeniu, że
poznawają dowód (syllogismum)
i że w przyczynach widzą skutki,
a w skutkach przyczyny.

Nie w tym znaczeniu, żeby
zdobywały poznanie
nieznanej prawdy
metodą wnioskowania:
z przyczyn o skutkach,
ze skutków o przyczynach.

Anioł myśli bez łączenia i rozłączania.

Tak się ma wniosek
do zasady
czy przesłanki większej
- gdy chodzi o myśl rozumującą,
jak się ma orzeczenie do podmiotu -
gdy chodzi o
myśl łączącą i rozłączającą, [tj. tworzącą sąd].

Gdyby myśl
od razu w samej zasadzie
dostrzegała prawdę wniosku,
nigdy by nie myślała
drogą wnioskowania czy rozumowania.

Podobnie, gdyby
myśl pojąwszy sedno podmiotu
od razu znała wszystko,
co można
przyznać podmiotowi lub mu odmówić,
nigdy by nie myślała
drogą łączenia i rozłączania.

Wystarczyło by tylko
pojąć sedno rzeczy.

Nasza myśl
z tego samego powodu
poznaje poprzez wnioskowanie,
co i poprzez łączenie i rozłączanie.

Z tego mianowicie powodu, że
poznając jakiś pierwszy przedmiot
w samym tym pierwszym poznaniu
nie może od razu dojrzeć
wszystkiego, co się w nim wirtualnie kryje.

To pochodzi ze słabości
naszego światła umysłowego.

Ponieważ światło myśli anioła
jest doskonałe
- jak mówi Dionizy:
jest ono zwierciadłem czystym i najjaśniejszym
- dlatego anioł
obywa się zarówno
1) bez rozumowania, jak i
2) bez łączenia i rozłaczania.

Poznaje łączenie i rozłączanie
sądów czy zdań (enuntiationum),
tak jak i rozumowanie dowodów.

Poznaje:
1) złożone - w sposób niezłożony,
2) podległe ruchowi - bez ruchu,
3) materialne – niematerialnie.

Poznawają po prostu sedno rzeczy
i to im wystarcza.
®®®®



Opinia.

©©©©
Tak,
anioł jest w miejscu,
[ale zgodnie ze swoją naturą].

Nie w tym samym znaczeniu
mówi się:
anioł jest w miejscu,
co i ciało jest w miejscu.

Ciało jest w miejscu
tak, że
przylega do miejsca
poprzez styczność
ilości wymiernej.
Tej jednak u aniołów nie spotkasz.

Istnieje w nich inna ilość:
mianowicie siły.

Gdy mówimy, że
anioł jest w miejscu cielesnym,
to właśnie jest w nim
przez przyłożenie siły anielskiej
do jakiegoś miejsca
- w jakikolwiek sposób.

NIE powinno się mówić, że
1) anioł ma wspólną miarę z miejscem,
2) lub ma [określone] położenie w [jakimś] ciągu

To cechuje ciało umiejscowione:
jako że jest ilością wymierną.

Nie widać potrzeby, żeby
był objęty przez miejsce.

Jestestwo niecielesne,
swoją siłą
stykając się z rzeczą cielesną,
obejmuje ją,
a nie jest
przez tą rzecz objęte.

Też dusza jest w ciele
1) jako obejmująca,
2) nie jako objęta.

Podobnie mówi się o aniele, że
jest w miejscu cielesnym
nie jako objęty,
ale w jakiś sposób obejmujący.

Siła i istota anioła jest skończona.
Siła i istota Boża jest nieskończona.
Jest także powszechną przyczyną wszystkiego.

Dlatego Bóg siłą swoją
dosięga wszystkiego
i jest nie tylko w wielu miejscach,
ale wszędzie.

Ponieważ siła anioła jest skończona,
dlatego nie rozciąga się na wszystko,
lecz na coś określone jedno.

Anioł jest w miejscu
przez przyłożenie swojej siły
do miejsca.

Punkt jest niepodzielny,
ale mający położenie.

Anioł jest niepodzielny,
ale istnieje poza działem ilości i położenia.

Nie ma sensu ograniczać go
do jednego niepodzielnego miejsca
co do położenia.

Jest on w miejscu
1) podzielnym czy
2) niepodzielnym,
3) dużym czy
4) małym,
według tego, jak własną wolą
przykłada swoją siłę
do ciała większego czy mniejszego.

Tak całe ciało,
do którego przykłada swoją siłę,
odnosi się do niego
jako jedno miejsce.

‘Być w miejscu’
odnosi się
1) i do ciała,
2) i do anioła,
3) i do Boga,
ale w różny sposób.

Ciała powierzchnia
jest bezpośrednio otoczona czy okolona
miejscem (circumscriptive).
Stwierdzamy tu
dopasowanie czy współprzymierzenie
powierzchni ciała
do powierzchni miejsca
- tzn. ciało jest współmierne z miejscem (commensuratur loco).

Anioł nie jest tak w miejscu, aby był
otoczony czy okolony miejscem,
bo nie jest współmierny z miejscem,
lecz jest w miejscu w ten sposób, że
swoją siłę przykłada i ogranicza
do określonego miejsca (definitive).
Tak bowiem jest w jednym miejscu, że
nie jest w innym.

Bóg nie jest w miejscu tak, żeby
1) był otoczony czy
2) okolony miejscem, ani też tak, by
3) był ograniczony do określonego miejsca,
lecz jest wszędzie.
®®®®








Czy grawitacja ma interakcję z:
1) "ja"
2) "myślami"/"duszą"
?

Podaj przykład zmiany myśli
pod wpływem grawitacji.



Podaj w "naturze"
przykład zmiany
dokonanej
bez istniejącego podmiotu.
"Zmiany dokonanej przez Nicość."



Wracamy:
Czym się różni zjawisko (zmiana) od bytu?
Czy zjawisko (zmiana) istnieje?
Jeżeli tak, to "w jakim kontekście"?



Jeżeli by nawet przestała istnieć po stworzeniu:
Jakby przyznałeś, że:
"Zanim Pierwsza Przyczyna poświęciła się dla stworzenia świata, była niematerialna."
?

"Pierwsza Przyczyna
przed stworzeniem świata i
auto-annihilacją była:
1) materialna
2) nie-materialna
?

Dodatkowo:
Jeżeli Pierwsza Przyczyna stała się niczym,
to Nic jest też niematerialne?

Co to jest "inny wymiar"?
Czy "wymiary" nie są częścią świata?



Podaj więcej detali czego nie rozumiesz.



Którzy to łowcy są:
1) Pierwszym Bytem
2) stworzeniem
?

Ad. 1)
Uciekał przed Sobą?

Ad. 2)
Znowu Tytanomachia?
Stworzył istoty, które go mogą unicestwić?
Po co?
Bo tych którzy chcą Go unicestwić,
uznał za bardziej wartych istnienia niż Siebie?
Dlaczego?
Jakimi kryteriami oceny wartości bytu się kierował?



Stąd pytam o to czego NIE MOŻE.
Nie pytam co może.

Podaj jakiś przykład rzeczy, której nie może.

Możliwie ogólnie ujęte.
Np. nie wróżki, łowcy itp.
Tylko np.:
1) "istoty materialne"
2) "istoty niematerialne"
3) "istoty materialno-niematerialne"

Nie "kupił jabłka", tylko np.:
Zmodyfikował świat materialny.

Ciekawe, czy gdyby Tomasz wiedział o świecie, tyle, co my wiemy dziś, czy ciągle pozostawałby przy tym, co napisał.

A poza tym, bardzo dużo o aniołach, ale niestety nie ma to znaczenia, bo są to zdania rzucone w próżnię i nie poparte niczym.


To takie samo zdanie rzucone w próżnię i bez dowodu, jak to, co pisze Tomasz. Dla mnie tak samo prawdopodobne. A to rzecz, której akurat sam nie wymyśliłem, tylko cytuję łowców duchów.


Tak, z wykluczeniem duszy.


Bezpośredniego wpływu nie potrafię wykazać. Jednak jako, że myśli dzieją się w mózgu, a ten zbudowany jest z materii - masz odpowiedź.
Może gdy zapytam Cię o to, jak grawitacja wpływa na obliczenia w procesorze, to łatwiej będzie mi odpowiedzieć poprzez analogię.


Potencjalnie powstanie świata. Jednak jak mówiłem - nie wiem, bo brakuje mi danych.


Byt trwa, jest zbudowany z czegoś. Zjawisko to pewna akcja lub sekwencja wydarzeń. W tym kontekście, zjawiskiem, które mogło być PierwsząPrzyczyną to np lokalny spadek entropii, w wyniku którego powstałą materia i antymateria.


Nie koniecznie. Nasz świat mógł stworzyć jakiś materialny czarodziej z multiwersum uciekający przed międzywymiarowymi łowcami.


Brak danych. Jeśli chcesz bajki, to mogę wymyślić coś na obie wersje. Już chyba nawet je wcześniej wypisałem.


Nie wiem, czy stała się niczym. Może anihilowała całkowicie bez śladu. A może pozostawiła swój wrak w niematerialnym świecie.


Wyobraziłbym to sobie jako inne instancje świata, które nie są powiązane z naszym, jak w Marvelu. A może coś będącego ciutkę obok naszego, jak w Stranger Things.
Nie znam dowodów na te inne wymiary, więc traktuj to tylko jako kolejną hipotezę bez poparcia.


Musisz wywnioskować z mojej odpowiedzi, czy zrozumiałem sedno tego, o co Ci chodziło [o pudełkach i miejsca Boga]. Zwyczajnie nie byłem pewien, czy odpowiedziałem na twój argument, czy coś źle zinterpretowałem.


Może jednym z wielu bytów, które istniały od zawsze i nie zostały stworzone.


Nie może np latać jedynie siłą woli, nie może strzelać laserami z oczu, po tym jak stworzył cały świat nie może już tworzyć więcej materii, bo zużył całą energię.
Imo to trochę głupie pytanie. Wymieniać rzeczy, których się nie może można w nieskończoność.


Wróżki są definitywnie niematerialne. Łowcy są materialni tylko, gdy odwiedzają konkretne światy, ale stają się niematerialni, gdy podróżują pomiędzy światami.

Założenie tezy?. ("myśli dzieją się w mózgu") i:
"Nie wiem, nie potrafię. Ale... 'tyle, co MY wiemy dziś' ".

Jeżeli komputer np. wpadnie do czarnej dziury (duża grawitacja?) to mamy hipotetyczne stany zależnie np. jak blisko jest środka czarnej dziury:
1) nic się nie dzieje z bitami
{ 2) zmieniają się bity (0 -> 1, 1 -> 0) }
3) "bity przestają istnieć"

Stan 2) może w ogóle nie występować przed stanem 3).

Czym są bity (0,1) u człowieka?
Gdzie można je znaleźć?
W Neuronie?



Przy założeniu, że stan 2) wystąpi u człowieka przed stanem 3), w jaki sposób grawitacja może spowodować, że człowiek myśli sobie:
"Kot pije mleko."
I grawitacja powoduje, że myśli np.:
"Kot pije mreko."
"Lot pije mleko."
"Kot wije mleko."
?

Gdzie są te zdania czy słowa?
Z jakich "atomów materialnych" są zbudowane?
Podaj jeden przykład materialnej cząstki bądź "kształtu fali elektromagnetycznej", który jest "nośnikiem zdania".

Np.

direct 8 download





A może:
"Nie wiem, nie potrafię. Ale 'tyle, co MY wiemy dziś' ".

Podpowiem może.
Model:
Jeżeli stan jest zapisany w materii, to potrzebne są różne podzbiory przestrzeni "wszystko-wymiarowej"

Np.
Bit ma dwa stany, 0, 1.

Może taki model:
Mamy N cząstek we Wszechświecie 3D. (R^3)

Traktujemy substancjalny skład atomowy człowieka jako GC - Grupa Cząstek.

GC ma L cząstek.
Traktujemy to jako wektor informujący gdzie wszystkie cząstki są:
GC = (GC_1, GC_2, ... , GC_L)
GC_i ∈ R^3 (i-ta cząstka jest w miejscu np. (7,1,14))
(tutaj można dawać inną ilość wymiarów zamiast 3)
{I tak R jest równoliczne z R^n, n ∈ N

}

Dzielimy myśli człowieka na bity.
Zakładam, że tych bitów jest B.
(Argumentum ad JohniumMnemonium)

Przy założeniu, że bity byłyby 3 tak Obrazowo może być:
A_000
A_001
A_010
A_011
A_100
A_101
A_110
A_111

A_i (np. A_011) - zbiór możliwych położeń wektora GC "grupy cząstek człowieka", w obrębie którego człowiek ma stan bitów 'i' (np. 001)




Teraz warto by wskazać miejsce w Neuronie gdzie zapisują się "człity - człowiecze bity".



Może choć zawęzimy poszukiwania?
Czy:
1) Człity są w aksonie.
2) Człity są w dendrytach.
3) Człity są w błonie komórkowej.
4) Człity są w jądrze komórkowym.
5) Człity są w rybosomach.
6) Człity są w mitochondrium.
7) Człity są w... (wpisz brakujące)
?

Wskażesz czy:
"Nie wiem, nie potrafię. Ale 'tyle, co MY wiemy dziś' ".



Czy "początek świata" jest "naturalny"?
Czy "zmiany dokonane przez Nicość" są "naturalne"?
Zdefiniuj "naturalny".

Czy istnieje jakieś INNE zjawisko "naturalne"
niż "potencjalnie początek świata",
które wskazuje na to, że
"Nic coś zrobiło"?

Łatwiej by było rozmawiać
jakbyś zdefiniował ściśle słowo:
NIC. (nie potocznie)

NIC to pojęcie pierwotne?
Jeżeli tak, to jakie aksjomaty spełnia?
Jeżeli nie, to jaka jest defincja i jakich pojęć pierwotnych używa?

"Czy Nic też przestało istnieć
po tym jak dokonało rzekomej zmiany?"

A może "Nic nadal istnieje." i nadal może robić różne rzeczy? "Co ostatnio zmieniło Nic"?



trwać
1. istnieć
istnieć
przez jakiś czas

Czyli, że coś jest zawarte na 2 lub więcej klatkach filmu?



Czy Punkt istnieje?
Z czego jest zbudowany Punkt?





1. Akcja:

action (n.)
(...) rzeczownik działania od przeszłego partycypacyjnego rdzenia
agere "robić"
(od korzenia PIE
*ag- "prowadzić, wyciągać lub naprzód, poruszać się").

Synonim zmiany?

2. Sekwencja wydarzeń





Czyli znowu klatki filmu?

Czym się różnią te klatki filmu gdzie jest byt,
od tamtych klatek filmu gdzie jest z-jawi-sko?
Czy "nieruchomość bytu" jest "zjawiskiem"?

Kto przerzuca do następnej klatki?
Klatka "sama się" przerzuca?

Czy mogą być klatki filmu gdzie:
Zjawisko jest, ale nie ma "bytu to zjawisko czyniącego"?
Przedstaw może jeden przykład
ZBB - Zjawiska Bez Bytu?

Powiedz jak rozróżnić byt na klatkach filmu od zjawiska?



Jak rozróżnić "byt Koń" od "biegu"?
Masz dostępne KPzO - Klatki Pikseli z Oka.

Tak wyglądają "klatki filmu gdzie jest byt":
0001000000100011

Tak wyglądają "klatki filmu gdzie jest zjawisko":
0001000000100011

"Różnica jest w interpretacji?"

A co jeżeli mamy istotę, która "mieszka w 4-wymiarach" i "widzi wszystkie klatki filmu naraz"? Czy dla tej istoty "zjawisko" (4-wymiarowy byt?) i "byt" (coś co trwa w czasie więc też 4-wymiarowy byt?) się czymś różnią?
Czym?
Czy "dla istoty z percepcją 4-wymiarową" "zjawisko jest bytem"?

A może "3-wymiarowy człowiek",
dlatego że nie ogarnia "4-wymiarów"
to "potrzebuje N spojrzeń 3-wymiarowych
by ogarnąć byt 4-wymiarowy"?



"Biegnący_koń ∈ byt-4D."
"Nieruchomy_koń ∈ byt-4D."

Czy "koń, którego atomy nie mogą się poruszać (V = 0 = const)" (bo np. "wyzerowano prawa fizyki")
ma "emergencję myśli z materii"?
Czy jednak "tego konia nie ma, a są jego atomy"?

A może to co "jednoczy byt w INTERPRETACJI oczu ("mózgu" ) człowieka" to jest "postrzeganie JEDNEJ WOLI" (np. "trajektorii wielu obiektów ruszających się jak JEDEN po jednych szynach do jednego celu")?



VS.



Też:





©©©©
Wiki:

Entropia (s lub S[a]) –
termodynamiczna funkcja stanu,
określająca
kierunek przebiegu
procesów spontanicznych (samorzutnych)
w odosobnionym układzie termodynamicznym.

Proces samorzutny w termodynamice nazywany też czasem naturalnym to proces, który
można zrealizować
bez konieczności
wykonywania pracy
nad układem.

Procesom samorzutnym
towarzyszy zawsze zwiększenie entropii.

Procesy, w których entropia się zmniejsza,
nigdy nie są samorzutne.
Wynikiem procesu samorzutnego jest zawsze wykonanie przez układ pewnej pracy.

Procesy niesamorzutne
nie mogą wykonać pracy
– wręcz przeciwnie –
do ich zajścia
potrzebne jest
wykonanie na nich
pewnej pracy.
®®®®

Czyli spadek entropii
w całym Świecie
wymaga "pracy z zewnątrz"?

Kto wykonał "pracę potrzebną by powstała pierwsza materia i antymateria"?



Jak może "spaść entropia" gdy nie ma żadnej materii?



annihilate
an-nihil
ad-nihil
do-zera

annihilacja = zmiana w Nic

annihilate (v.)
"zredukować do zera", 1520s, od średniowiecznego łacińskiego annihilatus, imiesłów bierny
annihilare "zredukować do zera", od łacińskiego
ad "do" (patrz ad-)
+ nihil "nic" (patrz nil).

Czym się różni:
1) stanie się Niczym
2) annihilacja
?

Jaki jest "ślad po tym co stało się Niczym"?
Zdefiniuj "ślad czegoś".



Nie jestem w temacie.
Ogólnie:
"Multiwersum" tworzy Jeden Multi-Świat?

Możesz tworzyć Światy typu 2 zawierające Światy typu 1.
Światy typu 3 zawierające Światy typu 2.
Itd.
I tak to jest jeden "WszystkoŚwiat".

Światy
SĄ POWIĄZANE
np. tym, że
1) albo "są jednym z Pierwszych Bytów" (bez przyczyny) 2) albo "zostały stworzone przez jeden lub więcej Pierwszych Bytów".
Więc jak "są nie-po-wiązane",
skoro mają wspólne cechy?

Zdefiniuj "powiązany".



Czyli wracamy z hipotezą, że
"Pierwszy Byt jest podzielony".

Jeżeli za metodę rozpoznawania "jedności Bytów" weźmiemy "jedną Wolę" to "przeprowadzamy analizę na przykładzie dwóch bytów i dwóch bitów o władzę nad którymi toczy się walka."

Mamy dwie Istoty z mocą:
I1 i I2
Oraz dwa bity o władzę nad którymi można walczyć:
B1 i B2

Teraz mamy uprawnienia do zmiany bitów.

Przypadek 1:
I1 rządzi B1 i B2. => Wszechmoc
I2 niczym => Zeromoc

Przypadek 2:
I1 rządzi B1,
I2 rządzi B2
(B1 i B2 nie wchodzą w konflikt)

I1 akurat rządzi "bitem - WszystkoŚwiat istnieje". (ktoś powołał go do bytu?)
"Jest tym, który może stworzyć WszystkoŚwiat i drugi nie może się w to mieszać".
Konflikt, bo jeżeli I1 zdecyduje się WszystkoŚwiata nie stworzyć, to I2 nie może używać swojej władzy nad B2? (która władza jest zależna od stworzenia "WszystkoŚwiata"?)

Reductio ad absurdum?

Przypadek 3:
I1 i I2 "rządzą wspólnie" nad B1 i B2.
Jeżeli zgadzają się w tym co powinno się dziać z B1 i B2 to "są jednym według Woli w tej kwestii".
"Według uznawania czegoś jednym
według 'jedności Woli',
są Jednym
nie mniej niż komórki w ciele człowieka
'są jednym człowiekiem' "?

Przypadek 4:
I1 i I2 "toczą konflikt o B1".
Jak?

Przypadek 5:




Wszystko czynności wymagające:
1) manipulowania polem wektorowym?
2) tworzenie materii do użycia (opcjonalne)
?

Latanie = pole wektorowe (na swoje cząstki)
Laser = pole wektorowe (na fotony) + (opcjonalnie) stworzenie fotonów do strzału

Stąd mówiłem, żeby dawać ogólne rzeczy, a nie detale.





A co to jest ta "energia"?
Energia jest jednym z "Pierwszych Bytów"?
I jak się jej używa do "tworzenia świata"?



Jakbyś zrozumiał prośbę i się zastosował do niej zamiast ją zlekceważyć, to mogłoby być mądrzejsze.

Napisałem byś pisał możliwie OGÓLNIE, a nie "podawał nowe nazwy na to samo" (łowcy, wróżki, itd.).
Do prośby się nie zastosowałeś, więc wyszło, że pytanie głupie.

"Nie ma znaczenia czy "byt materialny" nazywa się 'wróżka, helikopter, dąb'. Jest to "byt materialny".

"Nie ma znaczenia czy zmiana, którą wprowadza byt, to 'idzie, siedzi, skacze, gra w piłkę nożną'. To jest zmiana w materii."

Ty chcesz siedzieć na poziomie szczególików, 'szczegółowych historyjek z fikcji'. Ja mówię, dokonaj abstrakcji na możliwie wysokie poziom.

Wtedy nie będę musiał, że:
"1 = 1"
"1 + 2 = 3"
"1 + 2 + 3 = 6"
"1 + 2 + 3 + 4 = 10"
Itd. (+oo dowodów)

Wystarczy udowodnić, że:
Dla każdego n ∈ N
1 + ... + n = n*(n+1)/2

To się sprowadza np. do:
1) 1 = 1
2) Jeżeli:
1 + ... + n = n*(n+1)/2
To:
1 + ... + n + (n+1) = (n+1)*(n+2)/2
(tzw. indukcja matematyczna)

Czyli:
"+oo kroków, zamieniło się w 2 kroki".

Istnieje nawet tzw. Indukcja Pozaskończona:
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Indukcj ... C5%84czona

I można indukować po liczbach porządkowych.


Czasem:
"nieskończoność można traktować jako jedno".

Jeżeli będziesz "dziubać się dalej w wróżki, łowców i magów, którzy różnią się tylko nazwą",
"dziubać się w lasery, kule ognia, pioruny, które wszystkie są (stworzenie) i/lub (pole wektorowe)".
Zamiast uogólniać do "większych zbiorów mających wspólne cechy".
To rzeczywiście możemy się "bawić w nieskończoność".

"Nie może stworzyć:
1) Psa, który szczęka uchem.
2) Wiewiórki strzelającej plazmą.
3) Krucjatora co łączy atomy.
Itd."

Zgadza się. Jak nie zaczniesz używać ABSTRAKCJI do odnajdywania wspólnych cech tych istot czy sytuacji i będziesz wymieniać "pojedyncze liczby naturalne", to może iść to do nieskończoności.

Ale to już od Ciebie zależy
czy "przekroczysz poziom wróżek"
czy tu chcesz zostać?




Jakbyś zechciał zmierzać w tej hierarchii słów w kierunku ogółów to mogłoby być bardziej sensowne.

Jakbyś zechciał rozmawiać o liczbach rzeczywistych, zesplonych,
Zamiast
Rozmawiać o 1,
o 2,
o 3,
o 4.
To mogłoby to może pójść kawałek do przodu.

Pytanie czy rozumiesz co oznacza:
"Podawaj możliwie jak
najOGÓLNiejsze
przykłady tego czego Bóg nie może.".

Wtedy "nieskończoność może się zamienić w skończoność".

Tak, nie znam detali. Nie wiem dokładnie jak odbywa się myślenie na poziomie komórek.


To na tej samej zasadzie zmienią Ci się myśli. Jednak ciągle - nie potrafię tego wykazać z natury tego jak silną jest grawitacja - w procesorze i w mózgu w normalnych warunkach jest pomijalna.


Mam wrażenie, że wiele razy odpowiedziałem Ci, że nie wiem dokładnie, jak działają procesy myślowe. Nie zaprzecza to jednak temu, że można metodami fizycznymi na nie wpływać, co wg mnie jest dobrą przesłanką na to, że same też są fizyczne.


Nie wiem, ale skłaniam się ku odpowiedzi “tak”. Czemu? Bo nie widzę innych realnych możliwości.


Brak czasu, brak materii, brak przestrzeni.


Kiedyś myślałem, że cząstki wirtualne, ale ktoś mnie naprostował w tej sprawie. Aktualnie nie jestem w stanie wskazać czegoś takiego.



Jeśli nie było nadnaturalne, to musiałobyć naturalne. Czyli wynikające z właściwości tego NIC. Mogę jedynie powtórzyć za Kraussem - wg niego nic może być niestabilne, świat mieć łączą energię równą zero.


https://en.wikipedia.org/wiki/Fluctuation_theorem
Niestety nie zgłębiałem tematu na tyle, aby powiedzieć, że wiem więcej niż to, co przeczytałem w prasie. A i tak części tego, co przeczytałem nie zrozumiałem.

Myślę, że odpuszczę dalszą dyskusję. Chciałbym dostać dobrą przesłankę na to, że coś niematerialnego istnieje, a ciągle skaczemy dookoła tematu. Ciągle mam też wrażenie, że w mojej niewiedzy lub z tego, że na coś ogólnie nie ma jeszcze odpowiedzi, chciałbyś wycisnąć przyznanie, że Twoja hipoteza jest bardziej prawdopodobna. A ja znowu powtórzę, że na to jest potrzebny pozytywny dowód, którego zapewne nie masz, bo inaczej Twoim modus operandi nie byłoby “zmniejszanie prawdopodobieństwa innych opcji”.
Cytaty Tomasza też nie ułatwiają. Rzuca on wieloma tezami bez dowodu i na nich buduje dalsze dowody.

Świat powstał naturalnie - co do tego nie ma właściwie wątpliwości. Owszem, jego powstanie było "prawdopodobnie mało prawdopodobne", ale nie niemożliwe.
Prawdziwym cudem jest to, że w ogóle istnieją prawa fizyczne (chemiczne itd), które umożliwiły jego powstanie i trwanie. I to niezależnie od tego, czy jest tylko jeden Wszechświat, czy wiele i czy panuje w nich ta sama fizyka.

Znowu korekta.
Mało, że nie wiesz JAK.
Nie wiesz
CZY W OGÓLE
"myślenie odbywa się na poziomie komórek".

To jest D-KJB - DOGMAT Kościoła JimmyBlack'olickiego.

Może.
Credo KJB:
" 'Wierzę' w złożonego tylko z materii człowieka.
Którego materia po zbliżeniu się do siebie,
weszła w magiczną niewykrytą przez naukowców,
ale istniejącą wg mojej 'wiary'
interakcję, zwaną emergnecją myśli z materii.
'Wierzę' w niewidzialne, ale istniejące w materii
banki pamięci człowieka,
gdzie człowiek przetrzymuje B bitów pamięci.
Wierzę, że bity zmieniają się pod wpływem grawitacji, choć nie ma na to żadnego dowodu.
(...)"
Itd.

A piszesz, że nie wiesz JAK,
sugerując że to jest prawda,
a "TYLKO" nie wiesz JAK.

A może:
"Jeżeli nie wiesz JAK, to nie wiesz CZY."
?

Może po prostu:
"TAM W MÓZGU
MYŚLI NIE ZNAJDZIESZ."
"ANI PAMIĘCI."



A może Prawda jest taka, że:
"NIE WIESZ W OGÓLE
jak działają procesy myślowe."
?

Może też:
"NIKT z naukowców NIE WIE
jak działają procesy myślowe."
?

Może:
"Jedynie sobie WMAWIASZ, że
to co 'sobie' MGLIŚCIE WYOBRAŻASZ
daje Ci JAKIEKOLWIEK podstawy
do 'wiary' w
emergencję myśli z materii.
W wyniku czego niesprawiedliwie
przesuwasz prawdo-podobieństwo
choćby o epsilon spoza równowagi 50-50."
?

"Podczas gdy aby pozwolić sobie na
uznawanie emergencji,
stosujesz niesprawiedliwe
WADLIWE METODY
uznawania/dowodzenia."
?



Może:
"JEDYNĄ 'przesłanką' jaką
wydaje Ci się, że masz na:
"Emergencję myśli z materii."
Jest, że:
"Materialne zmiany w atomach Neuronów,
KORELUJĄ ( ! NIE wpływ/przyczyna-skutek ! )
ze zmianami w myśli."

ko-relacja

(deepL)
correlation (n.)
1560s,
"wzajemna relacja,
współ-zależność,
wzajemne połączenie",
od francuskiego corrélation,
od cor- "razem" (patrz com-)
+ relacja (patrz relacja).
Znaczenie "działanie polegające na doprowadzeniu do uporządkowanego połączenia" pochodzi z 1879 roku.

Masz warianty:
A) Bóg istnieje.
B) Bóg nie istnieje.

Ad. B)
W ramach hipo-tezy 1: "Bóg nie istnieje."
Emergencja myśli z materii?
Myśli materialne?
Stąd działanie na materię neuronów,
jest przyczyną zmian myśli.

Ad. A)
W ramach hipo-tezy 2: "Bóg istnieje."
Człowiek = Dusza + Ciało?
Ciało zostało tak stworzone,
że działanie na materię neuronów,
ma WYGLĄDAĆ JAKBY było
przyczyną BEZPOŚREDNIĄ zmian myśli.
W rzeczywistości, jest przyczyną POŚREDNIĄ.
Tzn. to Bóg powoduje, że
W TYM SAMYM CZASIE GDY
1) materia działa na materię neuronów,
JEDNOCZEŚNIE
2) zmieniają się myśli niematerialne w duszy.

Może to nawet mieć cel.
Np. Gdyby to co się robi z atomami neuronów
nie miało wpływu na myśli
byłoby to chyba dziwne.
Mogłoby "wzbudzić podejrzenia",
że chyba myśli NIE są materialne.
Wtedy jak można by ukryć przed ludźmi
istnienie istot niematerialnych, "dwu-częściową" budowę człowieka (dusza niemateria + ciało materia) i Boga?
Jak mógłby istnieć aTEI-zm czy aGNO-stycyzm?

Dlaczego Bóg miałby chcieć aby
aTEI-zm i
aGNO-stycyzm
w żadnym momencie historii nie istniał?

Czy to by było dla Historii Zbawienia:
A) pozytywne
B) negatywne

2 Tesaloniczan 2
Dlatego
Bóg dopuszcza
działanie na nich oszustwa,
tak iż uwierzą kłamstwu,
aby byli osądzeni wszyscy,
którzy nie uwierzyli prawdzie,
ale upodobali sobie nieprawość.

&&&&

"Że nie jesteś w stanie wskazać
żadnych dowodów na nieIstnienie Boga,
to co najmniej jest 50%-50%.
Może być na korzyść istnienia Boga."
"Wobec tego nie możesz z tego określić,
która wersja jest poprawna."

&&&&

Tak się jednak składa, że
próbując znaleźć
myśli pod mikro-skop-em,
czy gdzie są bity pamięci,
jakoś jest "problem je znaleźć".
A może zwyczajnie:
"ICH TAM NIE MA."

Może po prostu jest to:
"Masa wyobraźni ludzi, którzy
bardzo chcą
nie uwierzyć w Boga,
wobec czego wmawiają sobie,
że wyobraźnia to rzeczywistość."

"Jeżeli ktoś pokaże palcem
na rysunku Neurona i Synapsy
gdzie te 'materialne myśli' są,
gdzie ta pamięć jest,
to można zacząć coś
analizować."

Do tego czasu "poszukiwanie myśli materialnych"
może być na poziomie np.:



Do tego jest problem z JEDNOŚCIĄ BYTU,
zwanego Człowiekiem,
na "przepaści ODDZIELAJĄCEJ pojedyncze
Neurony, zwanej Synapsą."
Człowiek ma "podwójną naturę"?
CNE - Człowiek Neurotransmiterowo-Elektromagnetyczny?
W jaki sposób atomy neurotransmitera
stanowią część Człowieka gdy są
w połowie drogi między Neuronem a Neuronem?
"PUSTĄ PRZESTRZEŃ"
traktujesz jako
łącznik Jedności Bytu?



Dlaczego nie połączyć wszystkiego
w JEDEN WIELKI BYT,
jeżeli NIESPÓJNOŚĆ materialna
nie przeszkadza
w WYOBRAŻANIU SOBIE, że
coś jest ZJEDNOCZONE,
gdy NIE jest?

To, że "substancjalnych neuronów"
(takich których utrata JEDNEGO kończy "emergencję myśli z materii")
może nie być wcale,
też raczej wskazuje na niematerialne myśli.

Jeżeli jednak uważasz, że takie istnieją i
jesteś w stanie znaleźć informacje, które to są,
wskazać płat, itd. to chętnie przeczytam taki
artykuł naukowy.

A może jednak:
"Żaden naukowiec tego nie wie.
Ani czy takie są, ani gdzie."

Jednak czekam na rzetelne źródła naukowe.



Alternatywna definicja Nic:
"Coś co nic nie może zmienić.
Nie jest w relacji z żadną rzeczą."



No nie.
Możesz też myśleć "samodzielnie".
Zamiast przyjmować konformistycznie
jakie dogmaty Kraussolicyzmu głosi
ten "Katecheta nieTeizmu" czy inny.



Zależy jak je definiuje.
Wycinek recenzji:

©©©©
Jednak jego wysiłki
zmierzające do zdefiniowania Nic
wydają się bez przekonania;
definiuje ją najczęściej jako
pustą przestrzeń,
która nie jest zauważalnie bardziej precyzyjna.

Proponuje również
równe ilości materii i antymaterii (s. 177) oraz
przestrzeń wypełnioną stałą gęstością energii (s. 103),
z których oba brzmią bardziej
jak Coś niż nic.

Dostępne są ostrzejsze definicje:
najbardziej oczywista byłaby taka, że
​​wszystkie stopnie swobody
znajdują się w stanie najniższej energii (stan podstawowy):
wrócimy do tego poniżej.

Bardziej radykalną definicją byłby
brak stopni swobody,
w takim przypadku
z pewnością niemożliwe byłoby
uzyskanie czegoś z niczego.

Źródło:
https://web-physics-wustl-edu.translate ... r_pto=wapp
®®®®

Jeżeli od Nic
coś można odjąć
to co to za Nic?



Zdefiniujesz "Energię"?



"Nic to Nic.
Jeżeli możesz w Nic
opisać dwie rzeczy
na które Nic się składa,
to co to za Nic?
Jeżeli można, którąś z tych
rzeczy usunąć z Nic,
to mamy
JESZCZE WIĘKSZE NIC?"

Ale ja rozmawiam o Nic Absolutnym. ("Nic Minimalne")
Czy Nic Absolutne może coś stworzyć?



Skaczemy dookoła:
1) Ciebie
2) Twoich wątpliwości
3) nieprawdziwych zdań, które wypisujesz z możliwe, że "nieuzasadnionym przekonaniem"
4) rzeczy, których nie rozumiesz

Każda osoba może mieć
zestaw wątpliwości
UNIKALNYCH dla
tej osoby
i/lub
jej "subkultury".

Ja nie wiem:
1) co uznasz
2) co zrozumiesz
3) jakie z tego wyciągniesz dalsze wnioski

Stąd ten "dowód" jest "algorytmiczny".
Np.

while (istnieje_wątpliwość() )
{
Obal_następną_wątpliwość();
}

Jednym z powszechnie akceptowanych
rodzajów dowodów
jest DOWÓD NIE WPROST.

Zakładam, że nieprawda (np. "emergencja myśli z materii") jest prawdą
i wyciągając z tego wnioski,
doprowadzam sprawę
do sprzeczności z innym zdaniem,
które uznajesz.

Eksperyment myślowy:
Co by się wydarzyło, gdyby zostały obalone
WSZYSTKIE Twoje wątpliwości?
(Nie miałbyś żadnych zdań.)



Jw.
Nawet jeżeli prawdopodobieństwa się zniwelują do 50%-50%, to już może być "wygrana dla Boga".
Może to być jedna przeszkoda do przyjęcia Wiary mniej.

Ile ich możesz mieć?
Nieskończoność?
"Może przez indukcję pójdzie jak jedna?"



Do odblokowania Wiary może wystarczy
"Uczciwe 50%-50%".

A może:
"Uwierzysz, gdy
przestaniesz wiedzieć,
to czego nie wiesz."



Tam gdzie się da to próbuję przekonać,
co jest kwestią INDYWIDUALNĄ.
(jednego to samo zdanie przekona, innego nie,
co Ty masz chyba częściowo problem zrozumieć,
że ludzie nie są klonami-umysłowymi)

Ale nawet "remis niesymetryczny" też ma wartość.
Biorę co jest na daną chwilę w danym podtemacie.

Dowód zależy od tego jaki rodzaj dowodu przyjmiesz.

Dlatego pytam po raz Nty, jakie konkretnie
rodzaje dowodów uznajesz za dowód.

Nie chcesz ujawnić listy
dopuszczalnych
metod dowodowych?

Ja mam jakieś ogólne pojęcie jak te Grafy Dowodowe wyglądają i z tego wyciągam ogólne wnioski.
Ty masz chyba problem by wejść na ten poziom abstrakcji, wyobrazić sobie Grafy Dowodowe i wyciągać z tego szersze wnioski, więc próbuję opisywać te rzeczy z większą ilością detali.

"Jakbyś dalej nie pojmował, że każde zdanie, które wypowiadasz pochodzi z "Twojego wyznania wiary".
A jak "wyznanie wiary" jest sprzeczne ze Sobą, to co się powinno stać ze Światopoglądem, który bazuje na sprzecznym "wyznaniu wiary"?"



"Ty rzucasz wieloma tezami bez dowodu."
"Uznajesz jak Ci pasuje."

Jak masz zmienić światopogląd na Katolicki,
jeżeli nie rozumiesz czym jest, a masz jedynie
wykrzywiony obraz?

Żeby coś móc przyjąć
to najpierw warto wiedzieć czym to jest?

Jeżeli czyiś światopogląd się rozsypie
("rdzeń nieTeistyczny - BSOD"),
a nie ma alternatywnego rdzenia
obsługującego inny światopogląd,
to gdzie pójdzie człowiek dalej?
Panteizm? Buddyzm?
Do "StrawMan Catholicism" raczej nie wrócisz.

Co może robić człowiek "bez działającego światopoglądu"? Może będzie zniekształcał rzeczywistość, aby nie utracić "jedynego światopoglądu jaki ma". I co dalej? "Jak żyć bez światopoglądu?"

Może warto mieć w pogotowiu jakiś niesprzeczny
światopogląd na który można uciekać z tonącego nieTeizmu.



Przypomnę też ponownie, że
piszę również dla innych.
Niektórzy mogą rozumieć więcej,
np. z tytułu bycia Wierzącymi.



Wolna Wola.
Możesz odpisywać na wybrane rzeczy
albo żadne.

Listowałem Ci już jakie dowody bym akceptował. Co więcej lista jest otwarta, bo dopuszczam istnienie takiego dowodu, który nie pasuje do tych, które wylistowałem.

Co do myśli. Odrzucasz silną korelację w kontrolowanych warunkach - Twoja wola, lecz dla mnie wchodzisz już w rejon odrzucania faktów dla utrzymania swojej wizji świata. Dla mnie silna korelacja jest mocną przesłanką. Oczywiście, że może być tam coś jeszcze, czego nie potrafimy teraz uchwycić - jak już wiele razy mówiłem: zawsze jest ryzyko pomyłki.

Co do Twojego ogólnego podejścia w “dowodzeniu” na przykładzie myśli.
Starasz się obalić opcję materialną, bo uważasz, że sprawi to, że opcja “niematerialna dusza” będzie bardziej prawdopodobna. To tak nie działa. Nawet jeśli obalisz materialność myśli, wtedy mogę wymyślić 100 alternatyw, które będą równie prawdopodobne jak dusza. Choćby to, że wszystkie myśli wkłada nam do głowy bezpośrednio Bóg, albo, że jesteśmy tylko programem komputerowym, któremu wydaje się, że myśli i żyje.

To tak, jakbyś zakładał, że zabił kamerdyner, którego nie widać, bo udało Ci się wykluczyć żonę.

Mojego ateizmu jeszcze nie ruszyleś. Niestety nawet jeśli obalisz wszystkie poglądy, które teraz posiadam, nie zbliżysz się do teizmu, bo do tego potrzebny jest pozytywny dowód, aby wyjść z pozycji “nie wiem”.

Z czytania na DZIŚ (16 czerwiec 2023):
http://mateusz.pl/czytania/2023/20230616.html

Mateusz 11
1) W owym czasie
2) Jezus
3) przemówił tymi słowami:
4) "Wysławiam Cię,
5) Ojcze, Panie nieba i ziemi,
6) że ZAKRYŁEŚ
7) te rzeczy
8 ) przed mądrymi i roztropnymi,
9) a OBJAWIŁEŚ je
10) prostaczkom.
11) Tak, Ojcze,
12) gdyż takie było
13) TWOJE UPODOBANIE.



Skoro jest otwarta, to może nie marudź co chwila, że dowodu nie ma. Bo może być dowód innego typu niż z listy.



Nie.

Zacytuję siebie z innego wątku:
¶¶¶¶
(modyfikowane)

Wiesz co oznacza zdanie
"nie ma podstaw do odrzucenia Hipotezy Zerowej"?

Statystycy podkreślają to bardzo,
bo jest to ważne,
a zdaje się
powszechnie lekceważone rozróżnienie.
Oznacza tylko tyle
co jest napisane
i nic więcej.

"Nie ma podstaw do odrzucenia." ≠ "Jest prawdziwa."

{ Choć bardzo wiele osób
może lekceważyć to rozróżnienie,
bo np.
"Łatwiej jest zrozumieć nieprawdę, niż prawdę." }



Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Weryfikac ... ystycznych

W esencji albo albo:
A) H0 odrzucona => H1 przyjęta
(przy założeniu arbitralnej liczby 0.05)
B) H0 nie ma podstaw do odrzucenia => nie możemy ani przyjąć ani odrzucić, ani H0, ani H1

Dlatego, że 
bezpośrednim celem testowania hipotez
"nie jest poznawanie prawdy,
tylko odrzucanie fałszu".

Tzn. że mamy sobie teorię i
ta teoria mówi, że
konkretny wzór
opisuje dane zjawisko.

JEŻELI:
ta teoria jest prawdziwa,
TO:
wyniki eksperymentów
powinny się zgadzać z teorią.
{ ! WNIOSKOWANIE JEDNOKIERUNKOWE ! }

JEŻELI:
Wyniki eksperymentu
nie zgadzają się z teorią,
TO:
Teoria jest fałszywa.

JEŻELI:
Wyniki eksperymentu
zgadzają się z teorią,
TO:
Teoria
może być
1) zarówno fałszywa
2) jak i prawdziwa.
Ponieważ
może być wiele teorii
zgodnych z tym samym eksperymentem.
(szczególnie gdy mamy błąd pomiarowy)

Dam Ci uproszczony abstrakcyjny przykład.

Mamy obiekt materialny np. piłeczkę,
w pustej przestrzeni kosmicznej.

Piłeczka stoi w miejscu,
nie rusza się.

Mamy dwie teorie.
Teoria 1.
Mówi, że
nie istnieją żadne siły na świecie,
które mogłyby poruszyć piłeczką.

Teoria 2.
Mówi, że
istnieją siły
i na piłeczkę
działają dwie siły
idealnie przeciwne
równoważące się.

Zrobisz sobie hipotezę np.
H0: Prędkość = 0 (zgodną z obiema Teoriami 1 i 2)
H1: Prędkość <> 0 (nie-zgodną z obiema Teoriami 1 i 2)

Jeżeli wyjdzie Ci "odrzucamy H0"
to odrzucamy
1) zarówno Teorię 1
2) jak i Teorię 2
( przy arbitralnym 0.05 )

Jeżeli wyjdzie Ci "nie ma podstaw do odrzucenia H0",
to nie ma podstaw do odrzucenia:
1) ani Teorii 1,
2) ani Teorii 2.

Bo różne teorie
mogą mieć
taki sam efekt widzialny.
"Różny genotyp fizyczny,
ten sam fenotyp fizyczny".

Testuje się hipotezy, aby sprawdzić
"CZY TEORIA JEST FAŁSZYWA,
A NIE CZY JEST PRAWDZIWA".

I szuka się
prawdziwej teorii
DROGĄ ELIMINACJI FAŁSZYWYCH TEORII.

A teorii
zgodnych z hipotezą zerową
może być nieskończenie wiele.
(szczególnie przy błędzie pomiarowym)

Źródło:
https://dyskusje.radiokatolik.pl/viewto ... &start=795
¶¶¶¶

Po tym wstępie:

Zarówno:
1) Teoria 1 - "Bóg istnieje."
2) Teoria 2 - "Bóg nie istnieje."

Przechodzi Test:
H0 - (W tym samym czasie) Gdy
atomy Neuronów są poruszane,
nie zmieniają się myśli.
H1 - Gdy
atomy Neuronów są poruszane,
to myśli zmieniają się.

Używając tego Testu:
1) Albo obalasz obie Teorie?
(~(A ^ ~A) ? Fałsz? )
2) Nie ma podstaw do odrzucenia obu:
A) Teorii 1
B) i Teorii 2

&&&&

Sama korelacja,
gdy tej korelacji odpowiadają
na równi
dwie teorie (Bóg i nieBóg),
nic Tobie nie daje.

Stąd jak piszesz np. pracę magisterską,
poza Korelacjami, daje się tzw. Teorię.
"Teoria to krótko mówiąc "wyobraźnia naukowa"."

Dalej sprawdza się, która teoria jest NIEPRAWDZIWA,
bo niezgodna z wynikami.

"Która teoria jest prawdziwa,
sprawdzić się ogólnie tą metodą
NIE DA."

Wyjątkiem byłaby sytuacja,
gdyby przeprowadzono N różnych testów,
które
WYKLUCZYŁYBY
WSZYSTKIE TEORIE
POZA JEDNĄ.

Jeżeli pójdziesz po linii:
"Zawsze można wymyślić
nieznaną dotąd Teorię
i dlatego nie uznam NIC."
To:
Zostajesz z niczym?
Jak można podejmować
decyzje życiowe,
bez ŻADNEJ Teorii?

A jednak podejmujesz JAKOŚ
decyzje życiowe.

Wniosek:
Uznałeś jedną z Teorii
za przewodnika życiowego.
Pomimo, że:
"Zawsze można wymyślić
nieznaną dotąd Teorię."

Wobec tego może jest to kolejny "błąd systematyczny",
którego nie warto rozpatrywać i powoływać się na:
"Może kiedyś coś będzie."

Gdyż
"dzisiejsze decyzje,
podejmujemy dzisiaj,
a nie jutro".

A jeżeli chodzi o podjęcie decyzji o tym:
"Jaką Teorią należy się
DZISIAJ
kierować w życiu?"
To:
"Nie ma znaczenia,
co dowiesz się jutro,
bo jutro,
dzisiejsza decyzja przeminie.
A dziś
nie dowiesz się tego
czego dowiesz się jutro."

Model:
"Równie silna korelacja jest w przypadku:
1) Teorii 1 - Bóg istnieje.
2) Teorii 2 - Bóg nie istnieje."

Wobec tego Twój zarzut, że:

1) "Odrzucam silną korelację."

Fałsz. Taka sama korelacja w obu Teoriach.

2) "Odrzucam fakty
dla utrzymania
swojej wizji świata."

Nie. Faktu korelacji nie odrzucam.
Odrzucam Twoje niezrozumienie
"badań naukowych".

Masz możliwe, że (jak wielu podejżewam ludzi)
"POTOCZNE ROZUMIENIE NAUKI".
POTOCZNE tu oznacza błędne.

Możesz myśleć, że:
"Badania Naukowe dowodzą jakieś Teorie."
Fałsz.
"Badania Naukowe obalają błędne Teorie.
Nie dowodzą."

Teraz wskaż mi proszę
dowód na to, że:
Teoria "Bóg nie istnieje."
lepiej wyjaśnia tą korelację
niż Teoria "Bóg istnieje.".

De facto:
"Ty odrzucasz fakty (Co jest skutkiem prowadzenia badań naukowych, badania hipotez, a co nie jest.)."
... "po to by utrzymać swoją wizję świata"?

"Może się łatwiej żyć w ILUZJI,
że naukowcy cokolwiek dowodzą,
a nie 'TYLKO' obalają fałsze."
(Przy nieskończoności nowych Teorii,
ten proces NIGDY się nie kończy.
Wydłuża się "TYLKO" ilość obalonych Teorii.)

Niektórym ciężko uznać, że potocznie:
"Żadna Teoria nie jest prawdziwa,
dopóki nie wykluczy się,
WSZYSTKICH innych."



Wtedy będę starał się
"Twoje dziubdzianie się w 1,2,3,4,5,6,7,...,100
zamienić na pracę
ze zbiorem liczb naturalnych, wymiernych, rzeczywistych, zespolonych, porządkowych.
Spróbować obalać je 'hurtem'.".



Twoje 100 alternatyw, może się okazać,
że ma wspólne cechy.
"100 kontrprzykładów wąskich = 1 kontrprzykład szeroki".
"100 jest 1".
Jak to było w przypadku modelu np.:
Magia = stworzenie i/lub pole wektorowe
("dwa pojęcia zastępują całą gamę czarów, których możesz wymieniać nie tylko 100 ale i 1000")





Jeżeli Twoim celem będzie się "rozdziubdziać w mini-przykładach" to rzeczywiście, możesz osiągnąć skutek, który może być "izomorficzny ze strajkiem włoskim".
Czy takie zachowanie jest sprawiedliwe?

Jednak, jeżeli będziesz współpracować w
ABSTRAHOWANIU cech, tak by można
kontrargumenty podzielić na
małą ilość grup
podobnych kontrargumentów
i obalać je hurtem.
Wtedy wcale nie musi być tego "100 innych".

Czy jednak zrozumiesz ogólnie
na czym to polega
i czy zechcesz współpracować
tego nie wiem.



Jaka tu sprzeczność?

©©©©
Do myślenia
nie wystarczałaby
niematerialność myśli możnościowej,
gdyby nie weszła
myśl czynna,
która by drogą oderwania,
czyli abstrakcji
przedmiotu poznania umysłowego
uczyniła poznawalnym w rzeczywistości.

Ponad umysłową duszą ludzką
musimy przyjąć
istnienie jakiejś wyższej myśli,
od której dusza
otrzymywałaby zdolność myślenia.

Otóż dusza ludzka zwie się
umysłową, czyli myślącą,
z racji częściowego
udzielnia jej i otrzymania
zdolności myślenia.

Według świadectw naszej wiary
myśl oddzielona - to sam Bóg, Stwórca duszy,
jedynie w którym
- jak niżej wyjaśniamy -
ona znajduje szczęście.

To właśnie On
udziela duszy ludzkiej
światła umysłowego,
stosownie do słów psalmu:
„Wznieś ponad nami, o Jahwe,
światłość Twojego oblicza”.
®®®®



Po wyjściu poza komputery (Matrixy),
mamy rasę budowniczych/programistów komputerów,
która kiedyś komputerów nie znała?
I problem redukuje się znowu do ludzi i Boga?

Czyżby kolejny z
GRUPY KONTRARGUMENTÓW typu
"błąd systematyczny nieusuwalny"?



Nie. Jw.



1)
Jeżeli będziesz na pozycji "nie wiem",
może Bóg da Wiarę.
To może być taki "lockpick".

2)
Teorie możesz sobie odrzucać, ale
"decyzje życiowe narzucają się same".

Jeżeli na "dualną parę pytań:
A) Czy należy żyć jakby Boga nie było?
B) Czy należy żyć jakby Bóg był?
Odpowiesz:
Ad. A) Nie wiem.
Ad. B) Nie wiem.

To co dalej?

Przedstaw mi dowód, że:
A1 = "Jeżeli NIE WIEM
czy należy żyć jakby Boga nie było.
To należy żyć jakby Boga nie było."

Ogólny schemat dowodowy wyabstrahowany:
A_abstr = "Jeżeli nie wiem
czy należy A,
to należy A."

Używam wyabstrahowaną metodę dowodową:
A2 = "Jeżeli NIE WIEM
czy należy żyć jakby Bóg był.
To należy żyć jakby Bóg był."

Teraz przedstaw dowód, że:
Jeżeli używam schematu A_abstr.
To:
Podstawienie A1 jest ok.
Podstawienie A2 nie jest.

Dlaczego?
Czym to się różni?
Kryterium Sprawiedliwości?

&&&&

Masz jeszcze jakieś (możliwie szerokie)
alternatywy
poza Teoriami:
1) Bóg i myśli niematerialne.
2) Myśli materialne. (których nie ma nigdzie?)
?

Może ten dowód gdzieś tam jest, ale chyba nie tu.
Twoje podejście jest ogólnie niepokojące. Widać, że nie zamierzasz wykazać, że Twoja teza jest prawdziwa, a raczej zamierzasz obalać wszystkie inne. Tak, jakbyś dobrze wiedział, że przyjąłeś tą pozycję bez dowodu czy dobrych przesłanek "za", ale... któż wie...

METODA NAUKOWA jest NIEPOKOJĄCA?
"POTOCZNĄ metodą naukową?"

Nie wiem ile razy muszę powtórzyć, że
moja szersza definicja słowa "dowód"
obejmuje to co robię.
Ty za to lekceważąc to co mówię,
dalej mówisz, że nie dowodzę.

Przedstaw więc swoją
ogólną ŚCISŁĄ
definicję słowa "dowód",
abym mógł
ściśle sprawdzić
czy jest zgodna
z tym co piszę.
Na razie Ty
robisz za sędziego
"co jest dowodem, a co nie"
bez ujawniania tajnej "UoDSD - Ustawy o Definicji Słowa DOWÓD".
Czy to sprawiedliwe być sądzonym z ukrytym prawem?
Bo Ty będziesz dekretował, co dowodem jest, a co nie jest, arbitralnie, zgodnie z widzimisię?
A jak mogę skontrolować jakość Twojej dekretacji?

Dowód jest Trans-forma-cją:
Wątpliwości ==Dowód==> Brak Wątpliwości (zwane też "Pewnością Ludzką")

Ty nie chcesz tego uznać i
upierasz się, że
dowody naukowe na tym nie polegają.

Podczas gdy to niepokojące Ciebie podejście,
nazywa się "metoda naukowa".
I używają tej "niepokojącej metody" wszyscy naukowcy, którzy rozumieją jak to działa.

Niektórzy nie rozumieją jak to działa
i dalej wydaje im się, że
udowadniają prawdziwość czegoś
przez przetestowanie JEDNEJ hipotezy. (np. korelacji)

Jeżeli nie rozumie tego ktoś
kto nigdy nie pisał pracy naukowej, (np. dyplomowej)
to może nie jest to wielkie zdziwienie.

Jeżeli robi to student
mający styczność ze statystyką,
to nie raz oznacza, że
jest to student typu ZZZ.
A Prawda przez takiego studenta
może być zwyczajnie
LEKCEWAŻONA
na rzecz łatwiejszego do zrozumienia
FAŁSZU. Łatwiej jest zrozumieć nieprawdę?

Wtedy mamy "Pseudo-brzytwę Ockhama":
"Jeżeli nie rozumiem złożonej Prawdy,
to po to by nie czuć dyskomfortu
który może być związany
z próbą zrozumienia tej Prawdy,
lub dyskomfortu z przyznaniem się,
że nie radzę sobie ze zrozumieniem.
To dla ujścia od trudów,
uwierzę w NIEPRAWDĘ.
Bo tak jest łatwiej."

W końcu pewna opinia, która może funkcjonować to:
"""Co to za znaczenie co jest Prawdą.
Liczy się aby ZZZ.
Albo żeby coś sprzedać.
I dostać pieniądze, za szerzenie kłamstwa.
W końcu ludzie są dorośli
i sami odpowiadają za to czy
dadzą się zrobić w głupa
przez 'dział marketingowo-psychologiczny'
wyszkolony do robienia ludziom
wody z mózgu.
I nieraz celujący w tych,
którzy mało są zdolni w rozpoznawaniu
manipulacji psychologicznych.
Ja mogę mówić dowolne bzdury
jakby były faktami
z czystym sumieniem.
W końcu jest wolność słowa.
Mam prawo kłamać do woli.
Albo też nie przykładać wagi
do tego co mówię i piszę
i wynikających z tego konsekwencji.
W końcu to "TYLKO SŁOWA".
W końcu jaką to może przynieść szkodę
takie "zwykłe mówienie"?
Mam prawne przyzwolenie w postaci
PdL - Prawo do Lekceważenia."""
?

Jeżeli nie rozumie "metody naukowej"
w wersji niepotocznej
tzw. naukowiec,
a uważa, że
dowiódł pozytywnie Teorii,
odrzucając jakąś JEDNĄ HIPOTEZĘ
to jest kiepsko.
(chyba, że udało mu się,
jedną hipotezą,
obalić wszystkie Teorie poza jedną.)

Jeżeli do tego szerzy to WYOBRAŻENIE,
że coś dowiódł pozytywnie,
wśród ludzi niezaznajomionych
z NIEPOTOCZNĄ "metodą naukową"
to może "wywoływać epidemię/pandemię kłamstwa"?
Czy ten człowiek jest świadom co czyni?
Czy jest lekceważący?
"Pandemia lekceważenia"?

Potem mamy np. na internecie
takie rozumienie
"metody naukowej":
(z komentarzami)


&&&&

Stąd mamy taki model SRN - Symulację Rozwoju Nauki:

t1 - Wyobrażenie (Teoria) 1 {np. dynamika Newtona
lub https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Teoria_flogistonu }
t2 - Eksperyment 0 - nie obala nic
t3 - Wyobrażenie (Teoria) 2
t4 - Eksperyment 1 - obala Wyobraźnię 2
t5 - Wyobrażenie 3
t6 - Eksperyment 2 - obala Wyobraźnię 1
t7 - Wyobrażenie 4
t8 - Wyobrażenie 5
t9 - Wyobrażenie 6
t10 - Eksperyment 3 - obala Wyobraźnię 3,5 i 6
(została na razie Wyobraźnia 4)
t11 - Eksperyment 4 - nie obala nic nowego,
tylko już obalone W1 i W2
t12 - Wyobrażenie 7
...



Lista aktualnie (na czas t12)
nieodrzuconych przez eksperymenty
WYOBRAŻEŃ:
1) Wyobraźnia Naukowa 4
2) Wyobraźnia Naukowa 7
3*) Nieskończoność niepoznanych Wyobrażeń (Teorii)

*błąd systematyczny



Lista aktualnie dostępnych
eksperymentów (unit testów) obalających:
Eksperyment 0,1,2,3,4
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Test_jednostkowy

Tak mniej więcej działa "metoda naukowa".
Jeśli dla Ciebie "metoda naukowa"
jest "ogólnie niepokojąca"
to nie musisz jej używać,
ale "nie udawaj, że to robisz",
gdy w rzeczywistości używasz
"POTOCZNEJ metody naukowej".

Ja stosuję "metodę naukową"
w przypadku Teologii.
Ty mi mówisz, że
używanie "metody naukowej"
aby dowodzić Boga
spełnia cechy:
1) "nie zamierzasz wykazać, że
Twoja teza jest prawdziwa,"



"Widać żaden z naukowców,
używających "metody naukowej"
"nie zamierza wykazać, że
Jego tezy są prawdziwe,
a raczej zamierza
obalać wszystkie inne."
?

2)
"Także naukowcy używający "metody naukowej"
"jakby dobrze wiedzieli, że
przyjęli swoją pozycję
bez dowodu
czy dobrych przesłanek "za",
ale... któż wie..."

Wobec tego czas odrzucić
wszystkie Teorie (Wyobraźnie) Naukowe (Sci-Fi),
które "zostały udowodnione (nie odrzucone)
metodą naukową"?



Czy odrzucasz
Dowody nie Wprost
jako poprawną
metodę dowodzenia:
1) Tak
2) Nie
?

Proponuję teraz rozwiązać zadania:

Zadanie 1*
Udowodnij, że
liczb pierwszych
jest nieskończenie wiele,
używając DOWODU WPROST.

Zadanie 2**
Udowodnij, że
światło istnieje
używając DOWODU WPROST.

Zadanie 3**
Udowodnij, że
A jest A
używając DOWODU WPROST.

Teraz pytania dwa:

1) Czy rozumiesz i uznajesz
dowód NIE WPROST
na to, że
liczb pierwszych
jest nieskończenie wiele?
A) Tak
B) Nie

2) Czy potrafisz podać
dowód WPROST,
na to, że
liczb pierwszych
jest nieskończenie wiele?
A) Tak
B) Nie
?

&&&&

Czy podasz alternatywy dla Teorii:

1) materialne myśli (magiczne i niewykrywalne?)


2) niematerialne myśli i Bóg


3) na razie brak pomysłów (wątpliwości?)?

To jak? "Obalasz Naukę"?

TS7,
Tak, zgadzam się, próbujesz czegoś dowodzić, ale bez wskazywania dowodów, czy też przesłanek. Twoje dowodzenie obejmuje jedynie obalanie tez, które są sprzeczne z Twoim światopoglądem.

W przypadku przyczyny powstania świata na ten moment jesteśmy w stanie dość do "nie wiem" i to jest moja pozycja. Przyjęcie tu jako początek Boga bez żadnej przesłanki nawet pomimo obalenia alternatyw to fikołek mentalny. Odrzucasz pewne tezy, bo brak im dowodu, ale akceptujesz inną bez dowodu.

W wypadku myśli starasz się obalić ich materialne pochodzenie, ale nie potrafisz wskazać, co wskazuje na ich niematerialność. Ja nie potrafię opowiedzieć dokładnie jak działa myślenie, ale potrafię Ci wskazać, co wskazuje na ich materialny charakter. W tej dziedzinie możesz kłócić się z pracami naukowymi, które powstały w dziedzinie badań mózgu.
Nawet jeśli nigdy nie dowiemy się jak dokładnie formują się myśli, to nie będzie to dowód za ich niematerialnością.

Muszę jednak przyznać, że wykluczanie alternatyw może zbliżać do prawdy, bo eliminuje jakieś fałszywe przekonanie. Zmusza to jednak do szukania nowego wytłumaczenia jakiegoś fenomenu, uformowania hipotezy, a następnie próbie weryfikacji.

Mam wrażenie, że już to mówiłem, ale nie oczekuję od Ciebie 100% dowodu. Szukam jednak mocnej przesłanki ZA tym, że coś niematerialnego istnieje (ciągle myśląc o tej niematerialności niezależnej od materii).

Powtórzę więc jeszcze raz pytanie:
Czy masz jakiś dowód, przesłankę na to, że coś niematerialnego istnieje? Zastanów się, co przemawia najbardziej ZA tą tezą i możesz zwyczajnie o tym napisać. Nie myśl o tym, czy wg mnie to jest dowód. Jeśli Ciebie to przekonało i dobrze to przeanalizowałeś, to mnie też powinno przekonać.