Wybrana
Jeśli piszesz o zwolenniku bezkrytycznie powielającym przekazy. To nie jestem tego zwolennikiem. Teraz postawienie na, no właśnie na co? Wiara to postawienie na współpracę. Wierzenie, to chęć weryfikacji tego w co się wierzy. By w to wejść, trzeba się na czymś oprzeć. Na przekazie oczywiście, lecz nie samym. Trzeba ten przekaz weryfikować, gdzie? Tam gdzie on jest na tapecie jego rozważania. Uważasz że ludzie w Kościele nie umieją tego przekazu rozważać? A nawet jeśli tak jest, to jakaś część umie to robić. Tej umiejącej, powinno się zaufać. Imaczej to po prostu, człowiek ten przekaz zrozumie po swojemu. Co w przekazie dotyczącym ogółu ludzi, będzie nie weryfikowalne, no bo jak z samym sobą? To co dotyczy w przekazach samego pojedynczego człowieka, można samemu zweryfikować, mając pewność sprawdzalności. Natomiast to co dotyczy ogółu ludzi, weryfikujemy z nimi ( z ogółem ). Do ogułu zaliczamy Kościół, wspólnota ludzi wierzących. Bo oni tym się zajmują z zasady przynależności. Lecz i weryfikujemy z pozostałymi, którzy do Kościoła nie należą, lecz umieją wyrazić swe zdanie na ten temat. Nie muszą mieć racji. Bo do weryfikacji konieczne jest porównanie całości. I teraz powiedz mi co robisz, gdy to wszystko co weryfikujesz, jakoś sobie przeczy? Dla jednej osoby takie sprzeczności siłą żeczy występują. Bo ma swe tylko doświadczenia, a w innych tematach po prostu jest niewiadomą. Wszystkiego żaden człowiek nie wie. Można po prostu wybrać. To prawda wybieramy i tym się kierujemy. Tylko nieusi to być jednak dobry wybór i tak się dzieje w wielu przypadkach. Czyli mam rozumieć że nie chcesz ustnej weryfikacji, czyichś dobrych bądź nie decyzji. Wolisz polegać na sobie, no bo się okaże już pewnie, czy było to dobre, bądź złe. Masz wtedy siebie u swą intymność w przeżywaniu tych spraw. Tu bym zaznaczył, że musisz się czuć mocna w takiej postawie. Ja tam wolę to, by inni też mieli wkład w to sprawdzanie. A ja tylko wysłuchując ich, mam już łatwe i gotowe wzory zachowań.
Możesz ciś napisać o swoich praktykach, które umocniły ciebie w sadzielnym doświadczaniu życia. Czy raczej to jest bunt, nie przyjmowania informacji od innych? Na podstawie tego, że ktoś ciebie już w tych sprawach okłamał. Czyli niezrozumiale się wzajemnie komunikowaliście i tak wyszło. A to niezrozumienie, to aż natto jest widoczne tu na forum. Nie ma tak że ktoś na złość coś pisze, lecz pisze nie umiejąc coś opisać tak. By do innych ta forma opisu, przemówiła w trafnym znaczeniu. Trafiając w temat, mamy bezcenną poradę. Nie szukając takich trafmych porad, zdajemy się na swe ogramiczenie pojmowamia.

I jeszcze - wybrana.
W sprawie dotyku Boga, bo o tym gdzieś wspomniałaś i tego się trzymasz.
To zależy co się z tobą działo. Jeśli nie miałaś nadziei na dalsze życie. To Bóg wspiera tak, że oddala to beznadzieje. Nie oznacza to jednak jakiegoś wyróżnienia w sensie, że jest to nagroda. Choć tak to człowiek z ulgą odczuwa. Raczej należało by się wystraszyć że Bóg mósiał u nas interweniować. Tylko że do tego nie dochodzi u nas, bo cel jest inny. Mamy się pozbierać z najgorszego. Tak to wygląda.

Natomiast to co czujemy radość z interwencji Boga.
To w prawdzie. To jest przedsionek nieba przyszłego naszego stanu, jeszcze nie będącego teraz na stałe u nas. Ale dzięki interwencji Boga, znamy już teraz jego smak.
To powinno tobie pomóc w zrozumieniu tego, z czym tu na forum przyszłaś.

Przez 50 lat wszystko przyjmowałam bezkrytycznie. Jak byłam małym dzieckiem, to słuchałam Mszy w Kościele głoszonej po łacinie, a gdy Ksiądz przyszedł na kolędę, to moją powinnoscia było pocałować go.w rękę. Jednak coś wewnętrznego.przez 50 lat mojego życia się we mnie buntowało. Gdy miałam już możliwość czytania Biblii, to treść Nowego Testamentu dala mni wnioski, że czasy kasty już się w mojej świadomości skończyły. Tak jak nauczał Jezus, to my ludzie jesteśmy Kościołem, a nie budynek czy kler żyjący w przepysze kosztem ludzi. A przecież mieli nawet 2 szat nie brać że sobą, by nauczać.
Historia działania tej organizacji kościelnej, nie buduje wiary, lecz przyczynia się do wewnętrznego zniechęcenia. Dalej bazowanie na nauce ST I głoszenie o groźnym i karzącym Bogu jest niewłaściwe , bo Bóg nie karze, lecz naucza i wszystko co czyni jest dobrem dla nas i miłością. Czasem musi przygrozic nawet palcem. Jednak nie możemy mówić, że zło jakie sobie wzajemnie czynią ludzie jest z woli Bożej. Nawet na jednym forum ktoś uważający się za wielkiego chrześcijanina napisał, że hitler czynił mord na Żydach z woli Bożej, bo to była karą za ich nieposłuszeństwo- totalna brednia i szkalowanie świętości Bożej.
Wykreowany zła obraz Boga sprawia, że bardziej czci się szatana niż Boga.
Tylko prawda jest istotą wiary, prawda jaką dał nam Syn Boży Jezus.

Jeśli ufasz Bogu tak jak piszesz to. Czy sądzisz tak że, Bóg nie ma wpływu na tych co nauczają o nim? Jeśli ma, to czym będą ich błędy dla nich samych? Jeśli poznałaś boleśnie coś, to czy innych można od tego uchronić? Czy może taką ochronę dać ktokolwiek z ludzi?
O dystans do tego kim jest Bóg tu chodzi, o nic więcej. A to oznacza że co wolno ( możliwe jest ) Bogu, to ludziom jest niedostępne. Tylko o to chodzi. Nawet gdy ktoś tak nie myśli, że dorównuje Bogu. Lecz wyraża się niezbyt składnie, tak że inni myślą że on próbuje dorównać Bogu ( nie chodzi tu o naśladowanie Boga ). To i tak oznacza to to samo w przestrzeni publicznej, jak by się pysznił poplecznictwem Boga. Dlatego nie może taki ktoś nauczać że jemu się coś sprawdziło i dawać tego przykład. Albowiem wezmą go niesłusznie za sługę Boga. Taki ciężar gatunkowy, obwarowany jest opisom prawdziwym doświadczania Boga. Nawet gdy doświadczył ktoś na prawdę pomocy Boga. To pozostaje to w sferze obiawień prywatnych. A nie w nauce publicznej, jako wzór dla innych. Tego trzeba się trzymać. To jest najlepsze. Jeśli o tym wspominać, to jednocześnie wsłuchwać się co na to inni piszą. Jeśli nie podzielają tego, to czyż Bóg tego nie widzi? A jak Bóg widzi, to jaki problem by przekonał takie osoby w swoim czasie ( najlepszym dla tych osób ). Takie podejście jest konieczne, by wzajemnie się niepotrzebnie nie ranić, albo źle rozumieć. Zbyt wielką wagę przypisujemy swem, naszym ludzkim wypowiedziom. A zbyt mało miejsca zostawiamy na działanie Bogu. To takie zagalopowanie się w wierze. To nasze realia, bez wyjątku.

Witoldm, Bóg może wszystko uczynić, ale dał nam wolną wolę kształcenia i wyrażania wiary. Jesteśmy ludźmi wolnymi i to my ludzie wybieramy jaką prawdę I jaką drogę chcemy przyjąć. Kościół trzeba pielęgnować i umacniać w oparciu o prawdę wiary jaką dał nam Jezus.
Kiedyś wieczorem gdy się modliłam zapytałam się Boga
- Panie Jezu, jeżeli KK jest twoim Kościołem, którego Ty prowadzisz, to czemu w historii tego Kościoła jest tyle nieprawości?
Tej samej nocy miałam sen.
Śniła mi się bardzo duża sala w której stał wielki owalny stół. Dookoła stołu siedziało dużo ludzi. Wystrój tej sali był piękny- piękne rozświetlone żyrandole, na stole leżał biały obrus. Na stole była piękna zastawa objadowa talerzy. Stały piękne duże lampki do wina oraz świeczniki że świecami. Wszyscy goście tam pili alkohol, ale nie przyniesiono tam nic do jedzenia. Bardzo się dziwiłam, dlaczego nic nie przynoszono tam nic do jedzenia. Martwiłam się, że ci ludzie się upija i bardzo źle się tam czułam i.chciałam z tamtąd wyjść.
Wystrój piekny tam był, tylko pokarmu brakowało.

Na drugi dzień po raz pierwszy przeczytałam Objawienie Jana i w wersecie 17,18 otrzymałam całkowitą odpowiedź.

To jeszcze o niczym nie świadczy, by o tym mówić publicznie.

Jeremiasz 23
25 Słyszałem to, co mówią prorocy,
którzy prorokują fałszywie w moim imieniu:
"Miałem sen, miałem sen!"
26 Dokądże będzie tak w sercu proroków,
przepowiadających kłamliwie
i przepowiadających złudy swego własnego serca?
27 Zmierzają ku temu, by przez sny swoje,
które jeden drugiemu opowiada,
poszło w niepamięć moje Imię u mojego ludu,
podobnie jak zapomnieli mego Imienia dla Baala ich przodkowie.
28 Prorok, który miał sen,
niech opowiada swój sen!
Kto miał moje słowo,
niech wiernie opowiada moje słowo!
Co ma wspólnego słoma z ziarnem11 - wyrocznia Pana.
29 Czy moje słowo nie jest jak ogień12 - wyrocznia Pana -
czy nie jest jak młot kruszący skałę?
30 Oto dlatego się zwrócę przeciw prorokom - wyrocznia Pana -
którzy kradną sobie nawzajem moje słowo13.
31 Oto się zwrócę przeciw prorokom - wyrocznia Pana - którzy używają swego własnego języka, by wypowiadać wyrocznie. 32 Oto się zwrócę przeciw tym, którzy prorokują sny kłamliwe - wyrocznia Pana - opowiadają je i zwodzą mój lud kłamstwami i chełpliwością. Nie posłałem ich ani nie dawałem polecenia; w niczym też nie są użyteczni dla tego narodu - wyrocznia Pana.

Jeremiasz 29
8 Bo to mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Nie dajcie się wprowadzić w błąd przez waszych proroków, którzy są wśród was, i przez waszych wróżbitów; nie zwracajcie uwagi na wasze sny, jakie śnicie3. 9 Oni bowiem prorokują wam kłamstwo w moje imię. Nie posłałem ich - wyrocznia Pana.

Zachariasz 10
2 Posążki bóstw1 natomiast mówią tylko brednie,
wróżbici widzą tylko kłamstwa,
i złudne są sny, które wyjaśniają,
pocieszają zwodniczo.
Dlatego pójdą dalej, podobni do trzody
błądzącej ciągle, bo nie ma pasterza.

Wybrana

Taki sposób tłumaczenia sobie woli Bożej prowadzi donikąd. Zły duch ma wpływ na treść marzeń sennych. Pojawia się pytanie o różnicowanie. Myślenie przyczynowo skutkowe jest także wpisane w ludzką naturę. Jeśli ktoś o czymś myśli to bardzo prawdopodobne, że znajdzie to wyraz w marzeniach sennych. Za szybko na odpowiedź Boga. Zły duch jest natomiast bardzo pomocny. Bóg najpierw wychowuje człowieka, przygotowuje naturę.
To tylko dopowiedzenie, punkt widzenia racjonalnego katolika. On zawsze zada sobie pytanie o różnicowanie: natchnienie, pokusa czy echo przeżyć dnia? I nie ma pewności, bo to oddziaływanie na ludzką wolność, ale tak by nie narzucać odpowiedzi.
Znalazłaś w Biblii odpowiedź, której oczekiwałaś, dlatego zwróciłaś na nią uwagę.
Z punktu widzenia katolika takie metody to jazda we mgle. Znaki drogowe są niewidoczne, więc wybiera przypadek.
Kolejna sprawa: w pokusach, chorobach psychicznych człowiek szuka metody. Tymczasem Bóg podchodzi do człowieka kiedy chce, jak chce i zawsze inaczej, by nie przywiązywał się do tych 'metod' . Dlaczego? Bo to jego zwierzęcość, czyli uczy się prostych schematów. Bóg przychodzi zazwyczaj o pół godziny za późno, więc to Jego wolność decyduje.
W przypadku spirytyzmu otrzymasz odpowiedzi na zamówienie, czytasz sferą emocji, więc to silne oddziaływanie. Dobrze to podkreśliłaś: wiedziałam, znałam odpowiedź.. Wystarczy wpływ złego ducha w owym miejscu Biblii na sferę emocji, by człowiek odczuł poruszenie.

Ja doskonale wiem, że tego nie przyjmiesz (za duże mam doświadczenie). ale czytają takie teksty także osoby z zewnątrz, więc podaję opcję katolicką. Jest bardzo trudna: w przypadku zdarzeń incydentalnych należy to ignorować. powód podałam wyżej. To posłuszeństwo zostanie wynagrodzone. Jeśli to było natchnienie. Bóg podejdzie inaczej. Człowiek uczy się pokory.

Nie odpowiesz na żadne pytanie dotyczące różnicowania natchnień, pokus, zaburzeń psychicznych oraz fizjologii układu nerwowego, więc to realizacja swojej woli. Nie ma w tym nic z racjonalności.

Wydaje mi się, że ta książka to czysty wymysł/oszustwo William S. Sadlera, jego żony, i brata żony, który najprawdopodobniej służył za medium przekazu. Na podstawie wpisu z Wikipedii rozumiem, że przekaz zaprzecza, że Jezus jest Drugą Osobą Trójcy Przenajświętszej, a ponadto ma być inkarnacją Michała z Nebadonu (Michała Archanioła?). Na moje oko, szkoda czasu na czytanie tej książki. Pewnie lektura biografii Williama S. Sadlera przyniosłaby więcej pożytku

Jak najbardziej potwierdza, że Jezus jest drugą osobą Trójcy Świętej. Potwierdza, że Michał w Niebie , który jest władcą planetarnym naszego wszechświata (Bogiem) wcielił się w ziemskiego syna Jezusa.
Imię Jezus przyjął na ziemi jako człowiek. Było to obdarzenie przez Boga ziemi sobą. Duch Boży zamieszkał w ziemskim człowieku w Jezusie. W świecie duchowym w Krolesteie Nieba, też jest hierarchia.
Jest Bóg i jego Synowie - Anioły oraz Pradawni czasu których Biblia nazywa - 24 Starców. W Niebie również obowiązuje konsyytucja prawa. Przeciwko tej konstytucji wystąpił lucyfer, szatan i diabeł, dlatego nasza ziemia jest dotknięta konfliktem odstępstwa. Lucyfer I szatan są uwięzieni z chwilą przyjścia Jezusa na ziemię .
Diabeł jeszcze działa na ziemi, by ludzie się wypowiedzieli czy pragną należeć do Boga czy do buntownikow.

Ręce opadają... Im dalej jesteś od Kościoła, w tym większe bzdury wierzysz.

@Wybrana

Mam pytanie, czym się różni szatan od diabła?

Zbyt dużo opisu nie znamy, ale według tej Księgi tu jest opis

https://www.urantia.org/pl/ksiega-urant ... t-lucyfera

Przecież to standard. Zawsze tak jest z tymi którzy odrzucają nauczanie katolickie.

Nie da się nie zauważyć. Tak się kończy gdy ktoś sam sobie jest autorytetem i nie ma nikogo, kogo by posłuchał.