U mnie jest tak: jestem ja, młodsza ode mnie osoba o dość niepewnej sile zdrowia i dzieci. Jak "odizolowac"

Sprowadźmy problem do prostszego dylematu: ukraść jedzenie jednej głodującej osobie żeby nakarmić inną. Według mnie byłoby to czymś niemoralnym. Jeśli poza odebraniem jedzenia nasze działanie wywołałoby jeszcze jakieś dodatkowe problemy, to sprawa jest dla już mnie całkiem oczywista.

Żeby analogia była trafna, trzeba uwzględnić, że kradniemy jedzenie nasyconej w tej chwili osobie, żeby nakarmić osobę w tej chwili umierającą z głodu.

Nikt na to do tej pory nie zwrócił uwagi, ale pamiętajmy, ze w tej mojej sytuacji bazujemy na modelach, przewidywaniach, które uznajemy za wiarygodne na podstawie zebranych przesłanek, ale z czasem mogą dojść nowe przesłanki i czarny scenariusz może się nie spełnić.

Przekładając na przykład z okradaną osobą, może jej nigdy tego jedzenia nie zabraknie. A ta druga osoba w tej chwili umiera.

Ale nasza kradzież sprawi, że zabraknie jej w przyszłości, o czym wiemy na podstawie naszych modeli. To czy brakuje jej teraz, czy z naszej winy zabraknie kiedyś, z moralnego punktu widzenia nic nie zmienia.

A to już zmienia postać rzeczy, ale założeniem dylematu było, że nasze modele są wiarygodne. W tym momencie zmodyfikowałaś dylemat.

Nie zmodyfikowałam, modele nie przestają być wiarygodne przez to, ze w przyszłości okażą się błędne. Na tę chwilę są wiarygodne.

Z małą poprawką: co przewidujemy , co z moralnego punktu widzenia wiele zmienia.

Nie rozumiem. Czy na podstawie modeli da się przewidzieć liczbę ofiar z całą pewnością, czy nie?

Oczywiście, że nie, przecież to tylko modele, a nie czarodziejska kula. Napisałam we wstępniaku, że na ich podstawie można z bardzo dużym prawdopodobieństwem ustalić skutki przyjęcia takiej a nie innej strategii.

To eksperyment myślowy, więc możemy założyć, że się da. W takim razie decyzja zależy ich wiarygodności.

W tym moim eksperymencie właśnie ważny jest ten aspekt niepewności. Celowo go w nim zamieściłam, żeby to był prawdziwy dylemat.

Załóżmy że nie robimy ograniczeń, wirus przybywa w zastraszającym tempie, brakuje łózek szpitalnych, respiratorów, właśnie cierpią na tym inni chorzy niż na koronawirusa.
NAWET gdyby ograniczenie nie zmniejszyło globalnej ilości chorych, to zawsze SPŁASZCZA krzywą, epidemia trwa dłużej ale każdego dnia mniej osób chorych, w ten sposób system opieki zdrowotnej może wyrobić.

W takim razie ten dylemat jest niemożliwy do rozstrzygnięcia bez dokładnej znajomości tej niepewności. Dla skrajnych przypadków odpowiedzi będą różne.

Mówisz o pacjentach, którzy potrzebują natychmiastowej pomocy, a wskutek tej pandemii odwołuje się planowe operacje, zabiegi, diagnostyke etc., co znacznie rozszerza pulę potencjalnych ofiar.

A który dylemat etyczny jest do rozstrzygnięcia? Cały urok w tych dylematach, że ich się nie da obiektywnie rozstrzygnąć.

Ja ten temat założyłam po to, żeby się dowiedzieć, jak inni myślą, jak wartościują, czym się kierują w decyzjach moralnych, czemu ufają, a nie po to, żeby rozstrzygnąć ten dylemat, w sensie: dojść do bezwzględnego konsensusu.

Miałem na myśli to, że nie mamy wystarczających danych koniecznych do podjęcia decyzji. To tak jakbym miał zdecydować czy lepiej postawić na Real czy na Barcelonę nie wiedząc jakie są kursy u bukmacherów.

W prawdziwym życiu nie masz tych pewnych danych, a decyzje podejmujesz. W mojej hipotetycznej sytuacji masz przynajmniej te wiarygodne modele, a my naprawdę nawet tego nie mamy, a politycy i eksperci od zdrowia z całego świata muszą podejmować decyzje.

Myślę, że dylematy moralne służą temu, aby nauczyć nas czegoś o nas samych. Np. jeśli zrobię ankietę kto stawia na Real a kto na Barcelonę i podam kursy to prawdopodobny wynik będzie proporcjonalny do iloczyny prawdopodobieństwa oszacowanego zwycięstwa danej drużyny oraz aktualnego kursu zakładów. Jeśli wynik będzie odchylony od tej wartości, to będę mógł wnioskować na temat przewagi fanów danej drużyny wśród ankietowanych. Jeśli przeprowadzę podobną ankietę, ale nie podam kursu, tylko powiem żeby sobie jakiś tam przyjąć, to rezultat będę mógł wyrzucić do kosza.

Żeby problem był dylematem moralnym, trzeba znać wszystkie warunki, które mogą wpłynąć na podjęcie decyzji.