Chyba się zapędziłeś.. Jezus oddał życie za przyjaciół swoich by... oni mogli żyć.
Bóg się Mojżeszowi przedstawił "Ja jestem który jestem", czyli jest Istnieniem, inaczej Życiem.

Ja zrozumiałam, że Witold pisze o wierze, które przekłada się na wartość życia. Pilnuje więc życia ze względu na to, że wiara owocuje nie w rodzaju światopoglądu, ale działaniu. Nie ma więc rozjechania między religijnością a wiarą. Religijne jest całe życie. Ma świadomość odpowiadania za nie, więc jest najważniejszą sprawą, którą mu powierzono. Tak pełni wolę Bożą. Nie można też jednego wpisu traktować jako wykładni, ale dokłada się do wszystkich innych wypowiedzi i spogląda na fundament wiary: jest spójny czy rozjechany? Ten fundament musi być skałą, bo na skale buduje i ma wgląd na to co jest najważniejsze. Nazywam to pilnowaniem intencjonalności działań. Wie po co żyje, więc wie też jak żyć.
Inaczy to ujmując przywołam Sołżenicyna...Co jest w świecie najceniejsze? Okazuje się, że świadomość iż ty nie bierzesz udziału w niczym niesprawiedliwym. To co niesprawiedliwe jest od ciebie silniejsze, trwa i będzie trwać, ale nie trwa dzięki tobie.

Uważanie życia i materii za wartość najwyższą to modernistyczne herezje.
Nieprawdą jest, że Jezus umarł za ludzi, aby oni mogli żyć. Jezus Chrystus złożył z siebie ofiarę za nasze grzechy, nie abyśmy mogli żyć, ale abyśmy mogli dostąpić zbawienia: "Przekazałem wam na początku to, co przejąłem: że Chrystus umarł - zgodnie z Pismem - za nasze grzechy" (1 Kor 15, 3). Nie złożył z Siebie ofiary dla przedłużenia czyjegokolwiek życia fizycznego. Ta sama ofiara ponawiana jest podczas Ofiary Mszy Świętej.
To prawda, że Bóg "Jest", ale nie jest ograniczony do materii, to nie o istnienie tymczasowej materii chodzi, bo każda materia kiedyś ulegnie rozpadowi. Chodzi o życie nadprzyrodzone i sprawy nadprzyrodzone. Jeśli ograniczamy się do materii, to popadamy w herezje modernizmu i humanizmu.

Nikogo nie pociągnie się do wiary takimi deklaracjami, życiem tak. Najlepsi księża są też najbardziej zapracowanymi. Ludzie poszukują ich wsparcia i pomocy, właśnie w rozwiązywaniu problemów życiowych. Potrzebują praktyków a nie uczonych wywodów, które nie mają przełożenia na sprawy życia codziennego.
Witold wspominał, że celem jego pobytu na forum jest dzielenie się z innymi doświadczeniem życia i wiary. Jest długo na forum i potrafi rozmawiać nie wchodząc w konflikty. To dużo mówi o człowieku; nie prowokuje konfliktów, ale broni swych przekonań. Ma więc poukładany system wartości wedle reguł katolickich. Nie ma wiary i życia, ale życie wiarą. Jest więc prawdziwy. To oczywiście mój odbiór.

Mylny wniosek, nie o to chodzi. Bez życia nie ma istnienia, postaci osobowej człowieka. Bo życie to też istnienie w każdej formie jego manifestacji. Więc nie ma tego człowieka, gdy nie ma on życia. W przykładzie wypowiedzi Chrystusa, chodzi o akt zwany miłością o nakwiększym znaczeniu. Czyli podkreślenie tego, jaka jest najwięksa miłość, akt ofiary własnego życia. Za czyjeś życie. To nie oznacza że mamy obowiązek, konieczność dokonywania tego heroizmu. To nie plan pracy dla nas ludzi. Owszem gdy ku temu nastąpi taka konieczność i ktoś tak postąpi. To będzie to przejawem jego największej miłości.
Nie po to człowiek otrzymał życie, także fizyczne, by go nie był zobowiązany szanować.
Pisałem o poszanowaniu daru własnego życia. Co nie przekreśla aktu heroicznego, gdy sytuacja ku temu może powstać.
Skupiłeś się na własnych wyobrażeniach, co niby ja napisałem, że napisałem o życiu tylko fizycznym. Pociągnąłeś przykład nie do tego adekwatny, o oddaniu życia za kogoś. Więc sprostowałem.
Każdy ma obowiązek szanować własne życie, także fizyczne, jako największy dar Boga. To jest bezdyskusyjne. Nie można lekceważąco z niego korzystać, narażając się na jego utratę. Dużo jest w życiu spraw, gdy można zaniedbać je. A potem nasze życie zawiśnie na włosku, można go bardzo łatwo utracić. Trzeba unikać takich sytuacji. Czy to chodzi o swe zdrowie, czy też chodzi o zachowanie grożące utracie życia.

No jeszcze o oddawaniu życia jako heroizm. Musi nastąpić ku temu, bardzo ważny powód. Musimy dobrze znać takie sytuacje, zanim podejmiemy taką heroiczną decyzję. Chrystus nie oddał swego życia za nas, za nasze grzechy. Jako niewiele znaczącym powodem. Tym powodem było to, że bez tego aktu, nie przeżył by nikt z nas, w każdej naszej postaci życia. Po prostu zniknęlibyśmy na zawsze. To jest ogromnej wagi powód, możliwy do uratowania ludzi, tylko przez ofiarę Boga Chrystusa. Nie możemy my się, z tą ofiarą mierzyć w żaden sposób. Możemy tylko tak jak już pisałem, w razie konieczności oddać swe życie, by przeżył przez to kto inny. Np. matka oddaje swe życie, by przeżyło dziecko będące w jej łonie. Gdy jest szansa że przeżyje, a matka umrze. Czy M.Kolbe, oddał swe życie, za życie innego więżnia, bo ten miał rodzinę. Tak więc to są te adekwatne sytuacje, do talich heroicznych czynów.
Teraz lepiej to rozumiesz?

witoldm, Pan mi przypisuje rzeczy, których nie napisałem i nie twierdzę. Oczywiście, że oddawanie życia to heroizm i nie jest on nakazany. Jednak przekaz z Ewangelii jest jasny: życie nie jest najważniejsze. Swoje życie poświęcił sam Jezus Chrystus oraz wszyscy Jego uczniowie apostołowie (może za wyjątkiem św. Jana, który nie został brutalnie zabity). Mamy szereg świętych, którzy zostali świętymi, bo oddali życie za wiarę, tak jak wszyscy męczennicy.
Powtórzę może to, co jest sednem sprawy: ubóstwienia życia samego w sobie, jako celu i wartości nadrzędnej to jest idea światowa, humanistyczna i modernistyczna, pozbawiona myśli i świadomości rzeczy nadprzyrodzonych.
To nie znaczy, z kolei, że życie nie ma wartości i znaczenia, bo ma. Po to mamy przykazanie, które zabrania nam mordowania.

Skąd Waszej Miłości wzięła się ta materia???


Co to wg Ciebie znaczy życie "fizyczne"? Czy jako katolik nie wierzysz w zmartwychwstanie ciała? Co to jest wg Ciebie Zbawienie? Co to znaczy że Chrystus umarł za nasze grzechy? Po co to było? Co daje nam zgładzenie grzechów? Po coś to wszystko było (i jest). Za tym idzie przecież obietnica życia wiecznego w jedności z Bogiem



Wasza Miłość tradycyjnie popisuje się obalaniem chochołów..

Iustus
Warto pisać z kontekstami i motywacjami, wtedy nie ma nieporozumień. Co do modernistycznych postaw, to masz rację, nie o to mi chodziło. A chodziło o Katolickie ujęcie dbania o to co doczesne, bo na to mamy najpierw wpływ. Na życie po życiu doczesnym, wpływu nie mamy.
To co piszesz o większej wadze oddania życia, za czyjeś życie. Ma umiejscowienie w wieczności. Czyli znamy tekst że - kto oddał swe życie, by inny człowiek przeżył. Ten otrzyma na nowo życie i to już wieczne. Nie jest to jednak jedyna przyczyna uzyskania życia wiecznego. Dla nas ważna w tym, że po takiej postawie. Mamy już wiedzę o tym, że to życie będzie z całą pewnością z Bogiem, bo może tak nie być w innym razie. Tylko przestrzegał bym w takim tu myśleniu przed tym. By po prostu polować na możliwość oddania życia za kogoś. Inaczej nastawić się na skorzystanie z takiej możliwości, bo będzie wtedy możliwość życia wiecznego z Bogiem.
To tak się nie odbywa, nie powinno się tak myśleć. Było by to po prostu wyrafinowane działanie. A to już niweczy owe pierwsze i jedyne wyjaśnienie. Że kto odda z miłości za kogoś życie, nie myśląc w ogóle o tym, że będzie miał przez to życie wieczne. Tego dotyczy ten biblijny opis, po tym jak tego dokona. Miłość nie kalkuluje, tego się trzymaj. I to chciałem zaznaczyć we wpisie, by nie było wieloznaczności. By poruszone zagadnienia, miały klarowne jednoznaczne wyjaśnienie. Wtedy łatwiej jest to pojąć, także tym mniej kumatym w naszej wierze.

PeterW, Wszystko wzięło się od Boga, co nie znaczy, że stworzenie, czy życie ma wartość największą. To jest modernistycznym, humanistyczny i bezbożny punkt patrzenia.

Życie fizyczne znaczy dla mnie materialne funkcjonowanie w materialnym świecie, czyli to, co przysługuje zwierzętom. My z racjo wolnej woli, rozumu, duszy i że zostaliśmy stworzeni na obraz/podobieństwo Boże posiadamy także życie nadprzyrodzone i to ono jest istotne.

Jezus umarł za nasze grzechy, abyśmy mogli dostąpić zbawienia pełniąc Wolę Bożą.

Pan nadal moderując z nazwy "katolickie" forum sieje zgorszenie publicznie obrażając swoich rozmówców. To zły przykład. Do każdego trzeba się zwracać z szacunkiem, a nie drwić sobie z niego przypisując mu jakieś dziwne tytuły. Powtórzę po raz n-ty, nie boli mnie to, katolik powinien pokochać krzyże. Niech Pan będzie tego świadomy. Takie działanie może robić krzywdę na ludzki sposób, ale sprawy światowe to sprawy drugorzędne, to duszę trzeba ratować, a w tym celu można czynić ofiary, np. przyjmując obelgi. Takie trudności można, a nawet należy ofiarować Bogu razem z Jezusem Chrystusem.


witoldm, spokojnie, nie chciałem zasugerować, że należy tylko szukać okazji do oddania życia. Nie pamiętam w jakiej pozycji ostatnio czytałem, że nie ma zasady, która jednoznacznie stawia ofiarowanie życia ponad np. pokorne, posłuszne i długie życie. Jednak i w tym drugim przypadku, te długie fizyczne życie wcale nie jest celem. Jest środkiem do celu.

Jak wasza ekscelencja przestanie zwracać się do innych userów per "Pan/Pani" i dostosuje się do przyjętego na forum zwracania się "po nicku", to my przestaniemy pisać do waszej ekscelencji używając określeń "wasza ekscelencja"/"Wasza Miłość".

Bardzo katolickie podejście: "bądź taki jak Ci każemy, albo dostaniesz po głowie". Gleichschaltung mi przychodzi do głowy... Ciekawe z którego nauczania Jezusa Chrystusa Pan to wyciągnął. Może Pan przytoczyć te fragmenty Ewangelii? Bardzo bym prosił.

Acha.. czyli mamy dwa życia? Czy może jednak jedno rozpoczynające się na Ziemi i kontynuowane w Wieczności?




I znowu mamlanie o mamlaniu.. Co to jest Zbawienie?



Bla bla bla bla.. "Cierpię za myiliony.." - powiedział pluszowy męczennik..

Ta manipulacja nie działa, wasza ekscelencjo. Na forum obowiązują określone zasady, na które miała wasza ekscelencja już wielokrotnie zwracaną uwagę. Skoro wasza ekscelencja się wywyższa ponad innych userów tytułując nas odpowiednio do płci "Panem/Panią", to niech nie ma pretensji o to, że inni zwracają się do waszej ekscelencji w sposób odpowiedni do jej wywyższania się ponad zwykłych ludzi.

Na szczycie praw należy stawiać Prawo Boże.

I kolejny unik waszej ekscelencji. Takie teksty, przykro mi pisać, nie dowodzą niczego poza tym, że osoba się do nich uciekająca nie ma argumentów.