Wybrana,



Mnie chodzi o odpowiedzi na konkretne pytania, a nie szukanie igły w stogu siana.



Któremu "Chrystusowi"?
Wiesz, że niektórzy się podszywają pod imiona?
Używają imion nienależących do nich?

https://malopolska.policja.gov.pl/dokum ... 6-7085.png

Aby "ufać Chrystusowi" warto abym wiedział, który to jest "ten Prawdziwy" i jakie zdania wypowiedział?

Marek 13
21 I wtedy jeśliby wam kto powiedział:
Oto tu jest Mesjasz, oto tam: nie wierzcie.
22 Powstaną bowiem
fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy
i czynić będą znaki i cuda,
żeby wprowadzić w błąd,
jeśli to możliwe wybranych.
23 Wy przeto uważajcie! Wszystko wam przepowiedziałem.

Gdzie mogę znaleźć pisma, które opisują to co "Chrystus" powiedział?
Bo z Nowego Testamentu nie wiem, które wersety uznajesz.



Słownik Wsjp.pl:
religia
1. wiara
zbiór wierzeń
dotyczących
istnienia Boga
lub bogów,
świata niematerialnego,
pochodzenia i celu życia człowieka
oraz związane z tymi wierzeniami
obrzędy i nakazy moralne

Nie masz zbioru wierzeń dotyczących istnienia Boga?
Pochodzenia i celu życia człowieka?
Nie ma żadnych nakazów moralnych w Twoich wierzeniach?
Ani obrzędów?

™™™™™™™
A tu od Tomasza z Akwinu:

Odpowiedź.
Jak powiada św. Izydor, człowiek religijny to taki, który rozważa i odczytuje to, co się odnosi do czci Bożej.
1) A więc wyraz: „religia” pochodziły od słowa: „relegere” oznaczającego ponowne odczytywanie, a mianowicie tego, co dotyczy czci Boga, zgodnie z słowami Pisma św.
(Przyp 3, 6): „Na wszystkich drogach twoich myśl o Nim, a On wyprostuje ścieżki twoje”.
2) Można jednak ów Wyraz wyprowadzać również od słowa: „reeligere” czyli „ponownie wybierać” ze względu na to, że zgodnie z nauką św. Augustyna, powinniśmy wybierać ponownie Boga, gdyśmy Go utracili na skutek zaniedbania.
3) Wreszcie można „religię” wyprowadzać od słowa „religare”, oznaczającego ponowne wiązanie, zgadnie ze słowami św. Augustyna, że religia wiąże nas ponownie z jedynym wszechmocnym Bogiem.

Bez względu jednak na to, czy wyraz ,,religia” będziemy wyprowadzać od
częstego odczytywania, czy ponawianego wyboru tego, co się utraciło na skutek zaniedbania, czy też od ponownego związania - w każdym razie religia oznacza właściwie stosunek do Boga, gdyż z Nim głównie mamy się wiązać, jako z niezłomną Praprzyczyną, do Niego ma się stale zwracać nasz wybór jako do ostatecznego celu i Jego mamy odzyskać przez wiarę i jej wyznawanie, jeśliśmy Go przez grzech utracili.

Ale z drugiej strony czytamy w Psalmie (83, 3): „Serce maje i ciało moje uweseliły się do Boga żywego”.
Otóż podobnie jak czynności wewnętrzne przypisujemy sercu, tak czynności zewnętrzne przypisujemy członkom ciała.
A więc wydaje się, że Boga należy czcić nie tylko wewnętrznymi, ale także zewnętrznymi czynnościami.

Odpowiedź.
Bogu oddajemy cześć i chwałę nie ze względu na Jego korzyść, gdyż Bóg jest sam w sobie pełen chwały i stworzenie niczego nie może Mu dodać, ale
ze względu na nas w tym znaczeniu, że
przez oddawanie Bogu czci i chwały
duch nasz poddaje się Jemu,
a na tym właśnie polega nasza doskonałość,
gdyż każda rzecz doskonali się
poddając się wyższemu bytowi,

np. ciało doskonali się dzięki temu, że ożywia je dusza, a powietrze dzięki światłu słonecznemu.
Otóż duch ludzki do zjednoczenia z Bogiem potrzebuje rzeczy zmysłowych jakby poręczy,
gdyż jak mówi Apostoł (Rzym 1, 20):
„Albowiem od stworzenia świata niewidzialne Jego przymioty - wiekuista Jego potęga i bóstwo - stają się widzialne dla umysłu przez Jego dzieła”.

Dlatego w oddawaniu czci Bogu niezbędne jest posługiwanie się rzeczami cielesnymi jako, pewnymi znakami, pobudzającymi umysł ludzki do czynności duchowych, jednoczących nas z Bogiem.

Dlatego w religijności czynności wewnętrzne są pierwszorzędne oraz istotne dla niej;
natomiast czynności zewnętrzne są jakby drugorzędne i podporządkowane czynnościom wewnętrznym.

™™™™™™™

Religia wyraża się dwojakimi czynnościami:
właściwymi i bezpośrednimi,
które z siebie wyłania,
zwracając człowieka do samego Boga,
jak składanie ofiar, uwielbienie itp.;
oraz takimi; jakie wytwarza za pośrednictwem innych cnót, którym rozkazuje zwracając je ku oddawaniu czci Bogu.

Ta bowiem cnota,
która odnosi się do celu,
rozkazuje cnotom,
których przedmiotem są
środki do celu.

Z tego względu „opieka nad sierotami i wdowami w ich utrapieniach”, będąca czynnością wypływającą bezpośrednia z cnoty miłosierdzia, jest równocześnie czynnością nakazani przez cnotę religijności, podobnie jak „zachowanie siebie od zmazy tego świata” jest bezpośrednio aktem umiarkowania lub innej podobnej mu cnoty, nakazanym przez religię.

™™™™™™™

Rzeczy zewnętrzne
składamy Bogu
nie dlatego, by ich potrzebował.
„Izali będę jadł mięso wołowe, albo krew kozłową będę pił?” pyta sam Bóg (Ps 49, 13).
Składamy je dlatego, że są znakiem wewnętrznych i duchowych czynności, które same przez się są miłe Bogu. Dlatego powiada św. Augustyn, że ofiary widzialne są symbolem, czyli świętym znakiem rzeczy niewidzialnych.

Bałwochwalcy zostali wyśmiani
dlatego, że bóstwu oddawali ta,
co jest stosowne dla ludzi,
nie dlatego by to pobudzało ich da działań duchowych,
ale dlatego że myśleli, iż to samo przez się jest miłe bóstwu, a jeszcze więcej dlatego że chodziło tu o rzeczy próżne i brzydkie.

™™™™™™™



A prosisz Boga Najwyższego będącego Pierwszą Przyczyną?



Izajasz 66
1 Tak mówi Pan:
«Niebiosa są moim tronem,
a ziemia podnóżkiem nóg moich.
Jakiż to dom możecie Mi wystawić
i jakież miejsce dać Mi na mieszkanie?
2 Przecież moja ręka to wszystko uczyniła
i do Mnie należy to wszystko
- wyrocznia Pana.

Ezechiela 18
4 Oto wszystkie osoby są moje:
tak osoba ojca,
jak osoba syna.
Są moje.
Umrze tylko ta osoba,
która zgrzeszyła.

Na czym polega "władza nad duszą"?



Czyli Szatan ma moc sprzeciwić się Bogu Wszechmogącemu
bez Bożego pozwolenia na ten sprzeciw?

Skąd czerpie tą moc?
Jest jakieś inne źródło mocy
poza Bogiem Wszechmogącym będącym Pierwszą Przyczyną?



Zasadnicze pytanie:
Po co mu zwodzić dusze, władza nad ludźmi?
Po co to robi?
Czemu to służy?

Bóg daje miłość i pragnie miłości. Każdemu stworzeniu dał wolną wolę.
Szatan chce, by ludzie byli jego niewolnikami i jemu oddawali cześć.
Chce zarządzać ludzkimi duszami i mieć nad nimi władzę.
Sprzeciwił się jako anioł prawom Bożym.
Jest przedstawiciel zła i chaosu. Jest przyczyną zła I chaosu na ziemi.
Zależy mu, by ludzie nie przesterzegali praw Bożych - praw miłości i dobrą.
Wszelkie wojny są z jego incjatywy.
Im ludziom gorzej tym bardziej się cieszy i podpowiada duszą, by o to zło oskarżali Boga Ojca. Wmawia, że wszystko dzieje się z woli Bożej. Przejmuje dusze ludzkie w swoje władanie i jego Duch nimi zarządza dając złe podszepty i zwodzenie.
Szczególnie ma upodobanie w władzach światowych ludzi. Ludzie pod jego wpływem wybierają władzę. Może niekoniecznie wszystkie uda mu się wybrać ale większość tak i dlatego jest tyle wzajemnie sobie czynionego zła.
Są ludzie, co trwają w wierze Chrystusowej i wtedy Duch Chrystusowy ich prowadzi i chroni swoją opatrznością.
Chrystus pokonał szatana i my idąc drogą wyzwolenia spod jego zarządzania, również musimy toczyć bój duchowy - każdego dnia I w każdej chwili swojego życia.

Wybrana,



Np. temu stworzeniu dał wolną wolę?





Mówisz CO chce robić Twoim zdaniem.
A ja pytam DLACZEGO, na co nie udzielasz odpowiedzi?
Umiesz udzielić odpowiedź na pytanie "DLACZEGO Szatan tego chce"?
Jaka jest PRZYCZYNA tego chcenia?

Rozróżniasz pytanie CO od DLACZEGO?



Twoim zdaniem:
Co to jest "zło"?
Co to jest "chaos"?
Kto je stworzył?

™™™™™™™

27. LIST LEONA WIELKIEGO
QUAM LAUDABILITER
DO BISKUPA TURRIBIUSZA Z ASTORGII,
447 r.

Natura diabła
84 (Rozdz. 6). Szósta uwaga wskazuje na
tych, którzy mówią, że
diabeł nigdy nie był dobry
i że jego natura nie jest dziełem Boga,
lecz wyłonił się on z chaosu i ciemności;
ponieważ nie ma żadnego sprawcy siebie,
lecz sam jest początkiem i substancją wszelkiego zła;

natomiast prawdziwa wiara [...] wyznaje, że
substancja wszystkich stworzeń, czy to duchowych, czy to cielesnych, jest dobra, i że nie ma żadnej natury zła, ponieważ Bóg, który jest Stworzycielem całego stworzenia, nie uczynił niczego, co nie jest dobre.
Stąd i diabeł byłby dobry, jeśliby nie trwało to, co uczynił.
Ale ponieważ źle wykorzystał swoją naturalną doskonałość „i nie wytrwał w prawdzie" (J 8, 44),
nie przeszedł do przeciwnej substancji,
lecz odpadł od najwyższego dobra,
z którym powinien być zjednoczony,

jak także ci, którzy tak twierdzą,
odpadają od prawdy do fałszu
i oskarżają naturę w tym,
w czym dobrowolnie dopuszczają się przestępstwa
i za swoją dobrowolną przewrotność są skazani.
To zło rzeczywiście będzie w nich samych
i samo zło nie będzie substancją,
lecz karą dla substancji.

™™™™™™™

Tomasz z Akwinu:

Zło działa mocą dobra, któremu czegoś brak.
Jeśliby bowiem jakaś rzecz nie miała w sobie w ogóle dobra,
nie mogłaby ani być ani działać.
Jeśliby zaś niczego jej nie brakowało, nie byłaby zła.
Dlatego też czynność dokonana wskutek braku jakiegoś dobra,
które dany byt powinien mieć,
jest pod pewnym względem dobra,
ale zasadniczo zła.

™™™™™™™

Otóż opatrzność Boska
w dwojaki sposób dba o dobro człowieka:
pierwsze wprost, gdy kogoś prowadzi do dobrego, a odciąga od złego;
i - jak wypada - dzieje się to przez dobrych aniołów;

drugie nie wprost,
gdy ktoś bywa ćwiczony, napastowany, zwalcza przeciwności;
wypadało, żeby staranie o to dobro człowieka działo się przez złych duchów: by po grzechu nie wyłączyli się całkowicie i nie byli bez pożytku dla porządku naturalnego.

Tak więc szatanom winno się przyznać dwa miejsca kaźni: jedno ze względu na ich winę - jest nim piekło;
drugie ze względu na ćwiczenie ludzi - a tym jest ciemne powietrze.

Troska o zbawienie ludzi trwa aż do dnia sądu;
do tego też czasu trwać będzie posługa aniołów
i napastliwość szatanów;
no i do tego czasu są i będą do nas posyłani zarówno
dobrzy aniołowie,
jak i szatani:
w ukryciu ciemności otaczającej nas atmosfery
będą nas doświadczać.

™™™™™™™



To jak "przejmuje w swoje władanie i zarządza", to jak mają Wolną Wolę?

™™™™™™™

Tomasz z Akwinu:

Diabeł własną mocą,
jeśli Bóg nie powstrzymuje go
może zmusić człowieka do wykonania jakiejś czynności,
która rodzajowo (czyli z natury swej) jest grzechem,
ale nie może zmusić człowieka do zgrzeszenia,
a to dlatego, że
człowiek może przeciwstawić się pokusie do grzechu
jedynie przy pomocy rozumu,
diabeł zaś może człowieka pozbawić używania rozumu
przez zaburzenie wyobraźni oraz popędów zmysłowych,
- i to nawet całkowicie, jak bywa u opętanych.

Ale wtedy gdy rozum zostanie w ten sposób związany,
cokolwiek by człowiek uczynił, nie poczytuje się mu tego za grzech.

Jeśli natomiast rozum nie jest całkowicie związany,
w miarę jak zachowuje wolność,
może oprzeć się grzechowi,
jak to widzieliśmy poprzednio.

Jasne więc, że diabeł
w żaden sposób
nie potrafi zmusić człowieka do grzechu.

Rozwiązanie trudności.
1. Nie każda moc wyższa od człowieka
może poruszyć jego wolę,
ale tylko Bóg.

™™™™™™™

Diabeł
przygodnie i nie wprost
jest przyczyną wszystkich naszych grzechów w tym znaczeniu,
że skusił do grzechu pierwszego człowieka,
a wskutek tego grzechu skażona została natura ludzka,
tak że wszyscy jesteśmy skłonni do grzechu.

Podobnie można by powiedzieć,
że przyczyną spalenia się drzew
było ich wysuszenie,
wskutek którego
stały się łatwopalne.

Diabeł natomiast nie jest wprost
przyczyną wszystkich grzechów ludzkich,
jakoby do każdego z nich namawiał,

™™™™™™™

Ale z drugiej strony św. Grzegorz mówi,
że niektóre grzechy są
karą za grzech.

Odpowiedź.
W grzechu można wyróżnić to, co jest w nim samo przez się oraz
to, co jest w nim przygodne.

Otóż ze względu na to, co jest w nim samo przez się,
grzech nie może być karą za grzech,
gdyż to, co w grzechu jest samo przez się (zamierzone),
pochodzi od woli, i wskutek tego nie może być karą za grzech,
gdyż, że niektóre grzechy są karą za
kara jest wbrew woli człowieka,
który popełnia grzech.

Przygodnie zaś grzech może być karą za grzech w trojaki sposób:
1. Jako przyczyna usunięcia hamulców, chroniących przed grzechami.
Grzech bowiem pozbawia człowieka pomocy łaski Bożej,
powstrzymującej go przed grzechem pod wpływem naporu uczuć czy pokus diabelskich lub tym podobnych podniet.
Ponieważ zaś utrata łaski jest karą za grzech, wymierzoną przez Boga, można powiedzieć, że także grzech, który pochodzi z utraty łaski Bożej, jest karą za grzech.

W tym znaczeniu Apostoł powiedział o grzesznikach
(Rzym 1, 24): „Bóg poddał ich pożądliwościom ich serca”.
Pożądliwości oznaczają tu uczucia, które zwyciężają człowieka, gdy ten straci pomoc łaski Bożej. W tym znaczeniu każdy następny grzech można uważać za karę z powodu poprzedniego grzechu.

2. Grzech jest przyczyną utrapienia tak wewnętrznego, np. w gniewie czy w
zazdrości, jak i zewnętrznego, np. u ludzi, którzy wiele się trudzą i wielkie szkody ponoszą, by wykonać czynność grzeszną. Toteż w usta ich Pismo św. (Mądr 5,7) wkłada następujące słowa: „Napracowaliśmy się na drodze nieprawości i zatracenia”.

3. Grzech może być przyczyną kary ze względu na swe skutki (np. gdy ktoś
wskutek opilstwa czy obżarstwa rozchoruje się). W dwu ostatnich wypadkach grzech jest nie tylko karą za poprzedni grzech, ale także karą za siebie samego.

Rozwiązanie trudności. 1. Nawet ta kara Boża, która polega na tym, że Bóg nie
powstrzymuje niektórych ludzi przed upadkiem w grzech,
ma na celu dobro cnoty - i to niekiedy dobro samych grzeszników, by stali się w przyszłości bardziej ostrożni i pokorni,
niekiedy zaś innych ludzi, by widząc jak niektórzy popadają z grzechu w grzech, sami więcej bali się grzechu.

Kiedy zaś grzech jest karą za inne grzechy dlatego, że powoduje utrapienia czy nieszczęścia, wówczas jest rzeczą oczywistą, że kara ta ma na celu poprawę człowieka, gdyż utrapienia doznawane w samym grzechu oraz nieszczęścia będące jego skutkiem, są zdolne powstrzymywać ludzi od grzechu.

™™™™™™™



Upodobanie?
Czyli to daje mu szczęście?



Ale nie udzielisz odpowiedzi jak rozpoznać
która to jest "wiara Chrystusowa"
i jak rozpoznać "Ducha Chrystusowego"
choćbym o to spytał 77 razy?
Która książka to opisuje?



Na czym polega to zwycięstwo?

&&&&&&&

Dlaczego Szatan chce władzy?
Po co mu ona?

TS7, wybacz ale twoja wydatna twórczość do mnie nie przemawia, bo widać wyraźny trolling.

Wybrana,



Za co przepraszasz?



Już raz pytałem bez odzewu, na czym polega ten "trolling"?
Ale regularnie stwierdzasz, a dowodów nie planujesz chyba dostarczać.
Rozumiesz w ogóle co to słowo oznacza?
Czy używasz słów, których nie rozumiesz?

Tomasz z Akwinu i Leon Wielki "trollują"?





Nie zgadzasz się z tym co napisali?

wybrana daj spokój.
Jak sama widzisz TS7 rozwinął się tylko w zadawaniu pytań.
Zobacz jego wpisy lub wątki, które zakładał.
To zbiór zdań pytających. No zdarzają się zdania oznajmujące, ale w zasadzie tam gdzie kogoś cytuje.
Nie podyskutujesz z nim.

Ja to sobie odpuściłem - szkoda palić naftę.

Masz rację. Z jego strony to wygląda jak pewien rodzaj happeningu.
To zresztą nie pierwszy raz taką taktykę prowadzi, dlatego już wielokrotnie się wycofywałem z rozmowy z nim.

To może mnie odpowiesz odnośnie jednego z tych twoich pouczeń, tzn(cyt):
" Królestwo moje jest w Niebie, bo tam dusze należą do mnie."
Jak to jest, że w Piśmie mamy zapisane, że Pan Jezus powiedział do swoich uczniów/wyznawców, że Jego królestwo jest spośród nich na Ziemi, a ty piszesz pouczenie, że gdzie indziej...

Nie cytuj wybiórczo.
W moim poście były ujęte takie słowa:

"Królestwo moje jest w Niebie, bo tam dusze należą do mnie.
Królestwo szatana jest na ziemi, bo większość dusz jest w jego władaniu.
Nikt mu tej władzy nie nadał. On ją przejął poprzez zwiedzenie dusz"

Większość dusz uległy zwiedzeniu ale nie wszystkie.
Królestwe Boże jest w duszach trwających w Jezusie.

Ok...zatem gdzie w tych następujących po cytowanych przeze mnie słowach tego pouczenia jest napisane to, co nie jest pouczeniem od ducha tylko twoim, tzn że Królestwo Boże jest w duszach trwających w Jezusie...?

Skoro jest mowa o duszach, to uważasz, że wczym może być?
Jeżeli myślisz inaczej, to napisz w czym?

W Starym Testamencie też sporo jest mowy o duszach ale nikt o zdrowych zmysłach nie postrzega/umiejscawia tychże w Niebie z tego powodu...Zaczekam aż ty się odniesiesz do tego co napisałem wyżej, tzn jak to jest, że w Piśmie mamy zapisane, że Pan Jezus powiedział do swoich uczniów/wyznawców, że Jego królestwo jest pośród nich(czyli na Ziemi), a ty piszesz pouczenie, że gdzie indziej...

Erystyczne zagrywki i kontynuowanie offtopu. Zakaz pisania w wątku dla wybranej (merss)