Każdy człowiek, który coś osiągnął, każdy święty, był skrajny w czymś ważnym. Niech się Pan nie da namówić światu na bycie wyważonym "nice guy'em".
Sól ma mieć wyraźny smak, to ona przyprawia przeciętne potrawy. Takie mantylki są szczyptą soli w nijakości.

Nie no, w warunkach polskich mantylki są przecież egzotyczne. Bo to cześć stroju ludowego w pewnych rejonach Hiszpanii spopularyzowany w XIX w. W warunkach polskich tradycyjne są ludowe chustki - zważywszy że gro współczesnych uczestników Mszy wywodzi się wszak nie z arystokracji - jakieś welony albo czepce. Dzięki mniszku za tą trzeźwą uwagę, bo ja jak nic dałam się wkręcić w jakieś marzenia Wespecjana o koronkach. Tymczasem zanim pójdę na Mszę w starym rycie sprawię sobie strój ludowy

Nie ma za co ; służę na przyszłość

Ja na Msze Święte w klasycznym rycie rzymskim zawsze (w niedzielę) byłem w garniturze i pod krawatem w wyjściowych butach. Po prostu wokoło sami wystrojeni ludzie, więc też chodziłem "bardziej odświętnie". W parafii w garniturze to tylko na największe uroczystości - Boże, Narodzenie, Wielkanoc, Boże Ciało, 15 sierpnia (odpust parafialny, 11 listopada też). No a tak elegancko, ale nie jak do ślubu

Miejsce, specyfika, otoczenie mają ogromne znaczenie. Kiedyś było na Mszy "trydenckiej" nawet całe kazanie poświęcone strojowi w kościele (aż się zdziwiłem). Jak się ubierać itd. i powoływanie się na któregoś z papieży - z końca XIX wieku lub początku XX, ale niestety nie pamiętam. Ksiądz mówił, że na niedzielę też ma oddzielną/inną sutannę niż na co dzień.

Na tygodniu już się tak nie stroiłem na Mszę, choć też nie przyszło mi iść do kościoła "byle jak". Poza tym w pewnym okresie mego życia jako pacjent oddziału chirurgicznego miałem bardzo znikome pole manewru co do stroju...

Co masz na myśli pisząc że katolicka nauka dot ubiorów i obyczajów dość znacznie się zmieniła ?

Sahol odpowiedź ?

A Tybwiesz w ogole że katolik ma obowiązek być posluszny nauczaniu Magisterium?
Do Magisterium nie należą artykuly w gazetach czy prywatne zdanie księzy

Wiem Tyle że chodzi mi bardziej o te przemówienia co też cyttowałem tu ...

Sprawy ubioru pozostawione są sumieniu katolika. To są kwestie najniżej położone i pozostawia się człowiekowi wolność w tym zakresie. Chodzi oczywiście o sumienie moralne, czyli takie, które czyta rzeczywistość i potrafi się w niej odnaleźć. Komisje biblijne zajmują się ważniejszymi problemami i wypracowały metody ich rozwiązywania. To co mówi jakiś ksiądz to jego opinia. Moralne sumienie rozumie sprawę przyzwoitości i dostosowania ubioru do okoliczności. Szczegóły i różnice zdań zawarto w tym wątku. Chyba wszystko zostało już wypowiedziane.
Projektantka mody powie, że leginsy to strój sportowy i noszenie ich na ulicy z krótką bluzką jest nieestetyczne. Zaklada się taką, która przykrywa pośladki.

To niech Pan spróbuje wejść do katedry wawelskiej z odkrytymi ramionami.

Nie znam realiów katedry. Kiedy ją zwiedzałam nikt nie pilnował spraw ubioru, ale to było ładnych lat temu. Wówczas pilnowano cerkwi pod tym kątem, tzn wiedzieliśmy, że tam nie wchodzi się z odkrytymi ramionami. Koleżance podano więc jakąś spódnicę, by sobie ramiona przykryła. To, że się nie wpuszcza nieodpowiednio ubranych ludzi to działanie wychowawcze i ktoś to zarządził. Jest wlaścieleiem, więc ma takie samo prawo jak szef banku. Tak to działa, na określonym terenie. Nie dotyczy z automatu wszystkich świątyń, nawet w Polsce. Kiedy siła Kościoła oslabnie, może się to skończyć. Prawo zastąpi moralność.

I tu wchodzi mantylka, która każda szanująca sie katoliczka powinna mieć w torebce.

Od 1917 do roku 1983 obowiązywało nakrycie głowy. W miastach był to martwy przepis, na wsiach kobiety nosiły chusty, ale na pewno nie dotyczyło to młodych kobiet.

A czy przemowienie nalezy do Magisterium?

https://opoka.org.pl/biblioteka/T/TD/ma ... _ard5.html

Szanująca sie katoliczka powinna mieć tyle rozumu i poczucia estetyki żeby nie odkrywać nadmiernie ciała, zakrytwle ramiona i brak wielkich dekoldów to protip, niestety popkultura namieszała w głowie że chodzenie z odkrytym tylkiem już nikogo nie gorszy.

Pamiętam, że jak w postulacie byliśmy w Krakowie na Bielanach u kamedułów, to przed bramą (furtą) stali młodzi chłopcy (ministranci, lektorzy z jakiejś krakowskiej parafii) i wręczali skąpo ubranym paniom te "okrycia ramion", ale nie wiem czy i czegoś na nogi nie mieli, ale chyba nie. No niektóre panie (wiadomo) w celach turystycznych chciały zwiedzić erem kamedulski (12 razy w roku jest taka okazja), więc co tam mnisi, surowa reguła, sacrum... krótkie spodenki, całe nogi widać, biusty na wierzchu, skąpe podkoszulki. No, ale to był sierpień... dużo ludzi rowerami tam przyjechało, ale w tym jakże wyjątkowym miejscu gdzie każdy kamień jest świadkiem modlitwy pustelników nie powinno się tak przychodzić. Ciekawość pięknego kościoła to za mało... trzeba wczuć się w specyfikę tego miejsca.