_as_

Zignorowałeś moją całą retorykę. Zobaczyłem, że jesteś kobietą. Z tego co wiem kobiety nie powinny nauczać o Piśmie świętym. Tak jest napisane w... Piśmie Świętym.

12 Nauczać zaś kobiecie nie pozwalam ani też przewodzić nad mężem lecz [chcę, by] trwała w cichości. 13 Albowiem Adam został pierwszy ukształtowany, potem - Ewa. 14 I nie Adam został zwiedziony, lecz zwiedziona kobieta popadła w przestępstwo.

1 Tm, 2

Także w duchu chrześcijaństwa jeśli mogę dyskutować to tylko z Twoim mężem. Słabo ufam kobietom od teraz.

Druga sprawa to Mojżesz (ten od "Nie zabijaj"). Tak ten łącznik między Bogiem, a nami. On chyba też nie lubi kobiet. Super wybór Boga, człowiek zaufania jak nic.

"Mojżesz, kapłan Eleazar i wszyscy książęta społeczności wyszli z obozu naprzeciw nich. 14 I rozgniewał się Mojżesz na dowódców wojska, na tysiączników i setników, którzy wracali z wyprawy wojennej. 15 Rzekł do nich: «Jakże mogliście zostawić przy życiu wszystkie kobiety?"
Ks Liczb 31

Takich smaczków jest dużo, ale i tak byś to zignorowała.

A czy jak ktoś powie że Biblia to zbiór legend mitów i bajek to będzie mieć rację?

Zarzucasz coś, udajesz, że szukasz odpowiedzi, a tak naprawde to guzik prawda, tendencyjne posty człowieka obrażonego na Pana Boga i na Kościół

Dziękuje, że zwolniłes mnie tym cytatem z odpowiedzi na dalsze zarzuty

Nie może mieć racji, ponieważ jak ktoś wie jak wygląda MIT, jak czytał dużo mitów, to od razu zorientuje się przy czytaniu Biblii, ze tam są inne gatunki literackie.

Co do legend, to w Biblii jest taki gatunek jak traktat dydaktyczny, lub przypowieść, czy alegoria.
Czyli jakies zdarzenie, które nie musiało się zdarzyć naprawdę, ale ma nieść jakiś przekaz, pouczenie.

Biblia jako całość na pewno nie jest ani mitem ani legendą

Oczywiście, zgodzę się, że trudno.
Dla mnie najprostszym wytłumaczeniem dlaczego NT tak bardzo różni się od ST, jest to co już napisałem. Teraz tylko napiszę to wprost - tego Boga ludzie wymyślili sobie częściowo sami.

Ale jak powie,że w Biblia zawiera wiele mitów i legend to czyż nie miałby racji?
Trochę zmieniłem pytanie.

1. Zarzucam konkretne rzeczy i to Pismu Świętemu, bo na nie się powołujesz. Jak widzisz nie uważam je za źródło prawdy o Bogu i to argumentuje. Dalej uważam, że Bóg nie jest dla nas pojęty.

2. Nie szukam odpowiedzi, jak widzisz swoje stanowisko wyraziłem. Chciałem usłyszeć tylko stanowisko innych i podyskutować.

3. Wierzę w Boga. O kościele nawet słowa nie powiedziałem.

Jakbym nie zwolnił to i tak nie uzyskałbym odpowiedzi na konkretne pytania. Także, nie ma za co.

Czyli Bóg wie lepiej, bo jest wszechmocny i wszechwiedzący?



Zadam Ci proste pytanie: Czy na miejscu Boga zrobiłabyś dokładnie to samo co On?




Chodzi Ci o Jezusa i zbawienie tak? Dla mnie Jezus był mistykiem, który rozbijał ówczesny system wartości i wskazywał nowy sposób zrozumienia Boga i świata. Jego śmierć nie była tutaj aż tak ważna. Ważniejsze było jego przesłanie.

Tak.



Nie stawiam się na miejscu Boga.




Mnie nie interesuje Twoja prywatna interpretacja, tylko fakty z Biblii.

Gdybyś zbadał historię każdego z ludzi Mu wiernych , dostrzegłbyś coś więcej niż tylko to zohydzone cierpienie...

Ateiści się buntują na cierpienie i trudno im się dziwić, wszak dla nich życie, cierpienie, miłość przyjaźń, śmierć, nie mają żadnego, najmniejszego sensu. Śmierć kończy życie i po ptakach.

Chrześcijanie żyją z nadzieją na coś więcej.

Zarzucasz coś "książce"?



Ok , skoro wyraziłes swoje stanowisko, to mozna na tym zakończyć.

quote]3. Wierzę w Boga.(...) [/quote]

Doprawdy?



Trudno się rozmawia z kimś, kto "wszystko wie" a podobno nie szukasz odpowiedzi?

"2. Nie szukam odpowiedzi, jak widzisz swoje stanowisko wyraziłem. "

No nie. Bo w Biblii nie ma mitów.

Wymienię Ci style literackie jakie zawiera Biblia:

- poezja
- narracja historyczna
- pieśń
- utwory miłosne
- traktat dydaktyczny
- osobista korespondencja
- pamiętnik
- satyra
- biografia
- autobiografia
- prawodawstwo
- proroctwo
- przypowieść
- alegoria

http://www.deon.pl/religia/kosciol-i-sw ... gendy.html

Cyt:

Czy Bóg zakładał się z szatanem o życie Hioba? Czy za czasów Sędziów drzewa ze sobą rozmawiały? Czy Jonasz został połknięty przez wielką rybę? Czy rzeczywiście świat wyglądał tak, jak opisuje to Księga Rodzaju? Infantylne podejście do Biblii czyni wielu katolików mało wiarygodnymi świadkami Chrystusa.



Gdy na spotkaniu z młodzieżą otwieram Pismo Święte i mówię, że przeczytam bajkę, rozlega się po sali szmer zdezorientowanych dziewcząt i chłopców. Jak to? Bajkę? Czyżby ksiądz traktował Pismo Święte niepoważnie?


Odnajduję 9. rozdział w Księdze Sędziów i czytam: Zebrały się drzewa, aby namaścić króla nad sobą. Rzekły do oliwki: "Króluj nad nami!" Odpowiedziała im oliwka: "Czyż mam się wyrzec mojej oliwy, która służy czci bogów i ludzi, aby pójść i kołysać się ponad drzewami?" (Sdz 9,8-9). - Czy według was Pismo Święte mówi w tym fragmencie prawdę? - pytam.


To tylko jeden z wielu przykładów niezrozumienia, czym są gatunki literackie w Biblii. Oczywiście, że bajka może mówić prawdę, tylko że przekazuje ją w nieco inny sposób niż kronika historyczna. Mamy w Biblii wiele mitów i legend, których nie należy odczytywać jako relacji z wydarzeń, które miały kiedykolwiek miejsce. Biblia zawiera także utwory poetyckie, mity, formuły liturgiczne, przypowieści i wiele innych utworów.


Opowieść o Hiobie jest starą legendą, mającą na celu wyjaśnienie ludziom ważnej prawdy teologicznej, że cierpienie człowieka nie jest karą za jego grzechy, lecz naturalną częścią ludzkiego życia. Jonasza nigdy ryba nie połknęła, tak jak wilk nigdy nie zjadł czerwonego kapturka, a świat nie wyglądał tak, jak opisują go pierwsze rozdziały Księgi Rodzaju. Aby to wszystko zrozumieć, trzeba przede wszystkim przestać doszukiwać się w Biblii podręcznika naukowego czy kroniki historycznej.

Podaj mi, gdzie w Biblii znajdę mit.

A nawet gdyby się znalazł mit, to nie znaczy że cała Biblią jest mitologią.
Jak juz napisałam Biblia jest zbiorem różnych gatunków literackich. Są też wydarzenia historyczne w niej zawarte. I to nie w małej liczbie.

_as_
Podaj definicję mitu na którą się powołujesz. Bo ta definicja z wikipedii pasuje w 100% do wielu fragmentów biblii.

Druga osoba nie może mówić, co ktoś powinien, a co nie, ale samu sobie, indywidualnie można mówić co się powinno a co nie (czy taka postawa nie prowadzi do ubóstwienia człowieka) ? Bądz konsekwentny, jeśli Boga w żaden sposób wg Ciebie nie można pojąć, to odnalezienie swego powołania czy indywidualnej relacji z Bogiem też jest mrzonką, bo kto zagwarantuje, że właśnie to, a nie inne powołanie jest tym właściwym, czy ta a nie inna relacja z Bogiem jest prawidłowa, Ty ?



Jeśli nie można pojąć Boga, to w jaki sposób pomagać innym ludziom dotrzeć do pełnego uczestnictwa w Bogu, w jaki sposób można doświadczać jego dzieł ? Przed kim się ukorzyć kumu zaufać jeśli nie można pojąć Boga, człowiekowi, jego kolejnym pomysłom ? chyba nie o to tutaj chodzi. Tak więc pycha zalatuje również wtedy, kiedy jest się przekonanym, że nie można pojąć Boga, może nawet bardziej niż wtedy, kiedy próbuje się opisać Jego cechy. Bo skoro Boga nie można pojąć, to nic już nie stoi na przeszkodzie aby na ołtarzu można było posadzić cokolwiek i orzec, że jest „Bogiem”, że to a to prowadzi do pełnego uczestnistwa w Bogu. Sam zresztą kilka pomysłów podałeś, że indywidualna relacja z Bogiem, powołanie.