Po pierwsze - dziesięcina może być przeznaczona na różne cele. Po drugie - w tym ćwiczeniu nie chodzi o dawanie, ale o oddawanie. Różni ludzie werbalnie deklarują przywiązanie do różnych wartości - ale gdy trzeba je wspomóc finansowo, to często jest "chwila prawdy" (przede wszystkim wobec siebie)

Może tak być. Ale może być też ciągłą pogonią za "mnożeniem zer" na koncie, często bez korzystania z bogactwa.
Tak, może tak być. Ale to nie jedyna możliwośćMożna dyskutować, ale precyzyjnie patrząc ważniejsze jest co innego:
1Tm 6:10 bt "Albowiem korzeniem wszelkiego zła jest chciwość pieniędzy. Za nimi to uganiając się, niektórzy zbłądzili z dala od wiary i sobie samym zadali wiele cierpień."
(Niektóre tłumaczenia mówią wprost o "pożądaniu pieniędzy".)
Inna rzecz, że werset ten bywa alibi dla nadmiernego bogactwa.

Ideałem jest chyba postawa Pawła
Flp 4:12 bt "Umiem cierpieć biedę, umiem też korzystać z obfitości. Do wszystkich w ogóle warunków jestem zaprawiony: i być sytym, i głód cierpieć, korzystać z obfitości i doznawać niedostatku."

Jest to jedna z mozliwych (i chyba najskuteczniejsza) terapia
To już głebsza dyskusja. Zależy co znaczy "powinien" zależy co oznacza "wyzbyć się tych wygód" (zdaje się że już tu zwrócono uwagę na ten aspekt - czy ciepła woda to już taka wygoda?). I zależy od stanu (co innego zakonnik, co innego ojciec rodziny.

Bogactwo o które tak się spieracie, wcale nie jest wygodą, jest trudem. Złem jest nieuczciwe bogactwo, finansowane przez innych zwłaszcza najbiedniejszych. Jeśli ktoś umie i daje radę sam w nim trwać, czynić z niego pożytek, to jest w prządku. Lecz zwykle jest z tym źle, podam własny przykład. Będąc zarejestrowany na bezrobotnym, szukając na różnych forach pracy. Spotkałem się z ofertą wykorzystania mojego konta w banku, do transferu, najpierw 16mln. dolarów, za 30% prowizji. Zaskoczony, lecz wietrzący przekręt, przeszukałem internet, z danymi faceta, który tą ofertę przysłał. Zachęta była duża, opisana pięknymi słowami o wielkim zaufaniu do mnie. Rzeczywiście taką sumę, na wiarę w moją dobroć? Tylko że facet był ścigany, niemal przez cały świat listem gończym. Narobił całą masę, różnych szwindli, oszukując, rządy, szejków, królów, znanych i mniej znanych ludzi z całego świata. I to w tak perfidny sposób, że robił co chciał i jak chciał, podmieniając internetem dane. To samo zrobił by ze mną, a ja zamiast zysku, miałbym służbę bezpieczeństwa na karku. Ten facet wiedział o mnie co trzeba, skąd? Jeśli mieszka w innej części świata. Drugi taki przykład wiedzącego wiele o mnie, to pewien bankier od Arabów. Zaproponował mi bym podał się za rodzinę, jego klienta, o zbliżonym nazwisku, byle by on mógł rozporządzić, jego kontem, on chciał za to pobrać 30% tego konta. Widzicie więc, jak perfidnie oszukiwany jest cały świat przez takich cwaniaków. Zło przybrało już tak wielką skalę, że te nasze bardziej dostatnie życie, czy tylko chęć takiego życia, to pikuś w porównaniu z nim. Tu leży gigantyczny problem, z którym do końca nie radzą sobie nawet najsilniejsze państwa. Pomaga temu złu jako narzędzie internet. Bo łatwo obejść zabezpieczenia i wykraść dane. Nawet ten-Katolik jest szpiegowany dosyć mocno, wykazują to niektóre programy anty-szpiegowskie. Ja sam często mam zawieszenia kompa, po wejściu na tą stronę. Nie licząc już ile razy, musiałem stawiać na nowo system, ile już informacji straciłem bezpowrotnie. Patrząc na to wszystko, to albo to runie, rozwiązując problemy, albo tylko przyjście Boga, postawi tamę złu.

Czy wiary nie blokuje właśnie zbytnie przywiązanie do życia doczesnego?
Życia komfortowego i wygodnego? Czy wyzbycie się tego chociażby w niewielkim stopniu nie umocni człowieka w wierze? Nie umożliwi mu udowodnienia samemu sobie co jest dla niego najważniejszą wartością?

-------------


W 100% się z Tobą zgadzam.

c
Tej postawy akurat nie potrafię zrozumieć.
Czerpać satysfakcję z samego posiadania pieniędzy, bez zamiaru skorzystania z nich ? Mnie osobiście jakoś to nie kręci...


A jakby to odwrócić?
Tzn. przywiązanie do wygodnego życia jest jednocześnie przywiązaniem do "bogactwa".


Myślę, że to ciągle oznacza brak przywiązania do wygód.


Taa, no właśnie. A jednak tak ciężko to ludziom przychodzi.
Tym bardziej dziwi mnie postawa katolików, bo chyba ich celem życiowym powinno być osiągnięcia zbawienia.
Czy nie przybliżają się do zbawienia w ten sposób?


Zawsze jest coś z czego można zrezygnować.
Mnie np. poruszyłby fakt, że jakiś człowiek zdecydowałby się np. przekazać pieniądze, gromadzone przez wiele lat w celu np. zakupu lepszej jakości samochodu, potrzebującym (nie wgłębiając się w szczegóły). Przekonał by mnie w ten sposób, że jego wiara jest autentyczna, ważna dla niego. Wg mnie taki człowiek poświęcił więcej dla swojej wiary niż ktoś modlący się codziennie, czy latający co niedzielę do kościoła...

--------------------------------


Może... Może uczyniłoby Cię to szczęśliwszym człowiekiem?
Może ograniczyło pokusy?

Nie bardzo rozumiem czemu wymagasz od innych czegoś, czego sam nie chcesz zrobić. Oczywiście to dość typowa postawa, ale sądziłem ze chcesz wyciągnąć z tej rozmowy coś więcej niż... no własnie.

Ten trud dość łatwo można przekazać innym, chętnych nie brakuje w Polsce nie mówiąc o innych krajach. Znalazłoby się miejsce nawet we własnym mieście. Nie jest to jakieś specjalnie skomplikowane

No własnie niemożliwe...
Święci Kościoła Katolickiego, jak sama nazwa wskazuje, należą do tejże wspólnoty i to nie tylko z nazwy ale całym życiem.
Niewierzący człowiek już przez sam fakt odrzucania Boga, nie może być wzorem dla wierzących...
Sam pomysł, jest bez sensu...
Skoro ktoś porównuje wiare w Boga do wiary w krasnoludki... to co by zmienilo w życiu innych niewierzących wyniesienie jakiegoś niewierzącego na ołtarze?

Masz rację, bez sensu jest promować rzeczy oczywiste wśród jakichkolwiek ortodoksów, jeśli nie wymyślił tego ich szaman, albo nie zostało napisane w ich księdze.
Pozdrawiam.

Przykro mi, że tego nie rozumiesz. Ale nie ma się co obrażac na rzeczywistość
Zawsze możesz się nawrócić i wtedy będzisz mial szansę na zostanie świętym Kościoła Katolickiego - to bardzo pieknie, że masz takie pragnienia
Pozdrawiam również.

Ależ ja przecież niczego od nikogo nie wymagam. Ja po prostu pytam, z ciekawości.
Interesuje mnie stosunek katolików do tej kwestii właśnie.
Nie bez powodu nazwałem temat: "Chrześcijaństwo, a "wygodne" życie."