Pomijam kwestie decyzji przy rozpatrywaniu problemu naukowego (np, rozwiązywanie zadania matematycznego) bo to oczywiste. Ale wg mnie umysł podejmuje "ciężkie" i szybkie decyzje. I jeśli są złe, to mamy później wyrzuty sumienia - dusza się z tym męczy

A wierzysz, że każdy człowiek posiada dusze, która kiedyś
będzie osądzona ?

Uważam, że człowiek jako całość będzie wtedy osądzony (a że po śmierci zostanie tylko dusza, to spadnie to na nią)

Czyli coś jest w przekonaniach ateistów.

To gdzie tu sprawiedliwość. Dusza działała wespół z ciałem i umysłem, a dostaje ona jedna i to za trzech. Od razu przypomina mi się odpowiedzialność zbiorowa za grzech Adama i Ewy.

Całkiem logicznie to opisałaś, a to znaczy, że zrozumiałaś.
Tu nie ma sprawiedliwości, tam trzeba jej chyba szukać u Boga...

Myślę,że sprawiedliwie było by, aby każdego z nas po śmierci
spotkało to, w co wierzy, czyli kto wieży w życie wieczne-życie wieczne,
kto w nic nie wierzy-nic.

Dlatego uważam, że dusza uczestniczy i odpowiada za każdą
sekundę naszego życia.

Skoro za wszystko odpowiada dusza, to po co Ci rozum? Wiesz ile energii marnotrawisz?

Odpowiada, nie znaczy decyduje.

To rozumiem, że odpowiada, bo sam o tym pisałem. Ale to jest tak logiczne jak to, że ktoś powinien odpowiadać za to, że jego brat zdecydował kogoś zabić, mimo, że sam starał się go powstrzymać przed zabijaniem.

Nie Ty napisałeś
"Umysł, albo dusza. Zależy od sytuacji."

Ja napisałem. Niczego to jednak wg mnie nie zmienia.

Bez sensu. Jak można odpowiadać za coś na co nie miało się większego wpływu?

Oczywiście, że można, chyba nie znasz polskich
realiów.

Celowo zapomniales o katolickich realiach?

Joannabw napisała: (Poznanie)
To gdzie tu sprawiedliwość. Dusza działała wespół z ciałem i umysłem, a dostaje ona jedna i to za trzech. Od razu przypomina mi się odpowiedzialność zbiorowa za grzech Adama i Ewy.

*******************************************************

Ta odpowiedzialność zbiorowa jest trochę inna.
Weź na przykład dwoje ludzi, którzy lekkomyślnie
dają się wciągnąć znajomemu koledze w alkoholizm.
Po jakimś czasie rodzi im się dziecko.
To dziecko nie jest winne temu,
że rodzice są uzależnieni,
ale musi żyć z nimi i ponosić konsekwencje ich postępowania.