Wywijasz sie wezowym ruchem.

Diaboliczna pokretnosc.

Lecz ja Ci przypomne O CZYM BYLA MOWA.
Twoje slowa Ci przytocze.


O godzinie 1:29 dzisiaj, 29.11.2014 odpowiedziales Barneyowi.
A Twoja odpowiedz widnieje powyzej.

Wroc wyzej i przeczytaj, sprawdz.

Ja przytocze jej fragment.

Barney zacytowal:

Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane.


(....)

A Ty odpowiedziales:

(..) W kwestii którą podkreśliłeś, to chodzi o przebaczenie swojemu winowajcy. Gdyż w przeciwnym wypadku to Bóg tego też nie zrobi


Sprawdz wyzej, w oryginale!
(Ja tutaj przytaczam bez podkreslenia, o ktorym Ty piszesz, wiec sprawdz powyzej)


Nadal utrzymujesz, ze w tych Slowach Panskich "Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane." chodzi o "przebaczenie swojemu winowajcy"?

A tak sam napisales.
Patrz wyzej.

Rozmowa z wezem jest trudna.
Wywija sie wezowym ruchem.
Przyparty do muru zmienia temat i przekreca.
Udajac, ze "chodzi o cos innego".
"Udajac glupiego", ze "nie o tym mowil".
Weza trzeba wiec systematycznie uderzac palka po glowie.
I ciagle przypominac mu skad wyszedl.

Rozumiem że mówiąc:
J 20:22-23 bt "(22) Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego! (23) Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane." żartował?

Nie w tym fragmencie.
Zresztą - podobno wyznajesz (niebibliną) zasadę "tylko Biblia". Proszę zatem o dowód biblijny na powyższe twierdzenie (ze szczególnym uwzględnieniem owego, tak przez Ciebie eksponowanego "TYLKO").

Czytaj Biblię by czerpać z niej wiedzę, a nie usiłując wpakować w nią swoje pomysły.

" ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi. Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu."
[Dz 1;8-9]

Jak więc należy rozumieć to wytłuszczone we fragmencie cytowanym przez Ciebie, i tym który ja cytuję ?

Cóż za sprzeczność widzisz? Bo ja żadnej.

Zadałem pytanie jak rozumiesz obdarowanie Duchem Świętym, grupę uczniów i wszystkich wierzących. Chcę poznać Twoje zdanie ?

Zraz, zaraz. Te dwa fragmenty mówią o "nieco" innych sprawach. Dz 1,8-9 odnoszą się do zesłania Ducha Świętego, które miało miejsce w Dz 2,1-4, a nie do przekazania Ducha Świętego, którego apostołowie otrzymali od Chrystusa w J 20,21-23.

Sprecyzuj pytanie. W wielu miejscach jest obdarowanie Duchem Świętym różnych ludzi w różnych celach. W tym w który omawiamy, mamy obdarowanie konkretnych ludzi w konkretnym celu. Co wniesie przypinanie na siłę do tego obdarowania wszystkich, obdarowania Maryi, czy obdarowania pogan?
Tutaj Jezus obdarowuje tych konkretnych uczniów z konkretną misją.

Po prostu w wypowiedzi z J 20;22 " Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego!"
Oraz w Dz 1;8 " gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc"

Duch jest jeden. Lecz raz jest powiedziane do apostołów, a drugim razem do wszystkich wierzących. Podobnie sprawa się przedstawia w tych poniższych tekstach.

"I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie."
[Mt 16-19]
Powyżej zagadnienie rozwiązywania i związywania przedstawione jest personalnie do jednego apostoła. Zaś w poniższym zapisie odnośnie tego samego, powiedziane jest już do wszystkich. Czy wszystkich apostołów, czy wszystkich Jego uczniów. To tę kwestię niech każdy rozważy sam w sercu.
"Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane w niebie."
[Mt 18;18]

Uważam że podobnie jest w przypadku grzechów. Bo związywanie to zatrzymanie. A rozwiązywanie to odpuszczanie.

@asertywny - nie możesz sobie dwu zdań wyrywać z różnych miejsc Biblii, mówiących o różnych rzeczach i twierdzić że to to samo. To tak jakbyś wziął
Mt 27:5b bt "[...] poszedł i powiesił się."
Łk 10:37 "Jezus mu rzekł: Idź, i ty czyń podobnie!"
... i wysnuł z tego wniosek, że "Jezus każe nam się wieszać".