To chyba raczej nie jest kwestia zewnętrznych przeszkód Mówiąc wprost, padający deszcz odgrywa w tych scenach rolę symbolicznej erekcji (deszcz ma zresztą w tradycji wiele znaczeń związanych z płodnością i seksualnością - wspomnij np. na mit o Danae zapłodnionej przez Zeusa, który - aby posiąść pilnie strzeżoną pannę - przyjął postać złotego deszczu), przez co tworzy zmysłowe, seksualne tło wzmagające namiętność tych scen.

To pytanie kojarzy mi się pewną z wypowiedzią Kota Rabina (jeśli ktoś nie zna - to genialny komiks Joanna Sfara o pewnym gadającym kocie). Kiedy zwierzątko dowiaduje się, że jego pani wyjdzie za mąż, a Rabin (ojciec szczerze zakochanej w narzecznonym dziewczyny) udzielił swogo pozwolenia, kwituje to słowami: Zabierze ci córkę i będziesz stary, a ona będzie w ciąży i będzie stara, i będzie miała dzieci, które będą stare i wszyscy umrą.

Heh ... inaczej. Kwestia "deszczu" to jeden temat a "zewnętrzne przeszkody" to odrębny temat.

Chodziło o to, że wszystkim wielkim miłościom zawsze stawały na drodze jakieś przeszkody. Romeo i Julia musieli mierzyć się ze zwaśnionymi rodzinami; Tristan i Izolda z królem Markiem; ci mili państwo z Titanica mierzyli się najpierw ze społecznym podziałem a potem z siłami natury ... tak można by długo wymieniać. Grunt, że dzisiaj już nie sposób sobie wyobrazić miłości, której wszystko by sprzyjało. Miłość, która nie chartowała się w ogniu walki nie zachowuje blizn, które świadczyłyby o wyjątkowości tego uczucia. Okazuje się więc, że prawdziwa miłość potrzebuje konfrontacji z czymś zewnętrznym.

Czy możliwe jest, że podświadomie ludzi, pragnący potwierdzenia wyjątkowości uczucia sami będą nakręcać spiralę kłopotów przeciwko własnej miłości?


Erekcji czy też ejakulacji? Może w filmach są na tyle bystrzy ludzie, że potrafią wpisać fabułę w symboliczny kontekst, ale przecież takie sceny powielają się często w realu. Chyba, że chodziło Ci o jakąś psychoanalityczną symbolikę, coś w stylu jungowskiego archetypu ... wtedy może ... sam nie wiem.

Nie potrzebuje. Tylko prawdziwa miłość, gdzie wszystko idzie jak po maśle jest wielce niewidowiskowa. Zastnowić więc się trzeba, nie nad powodem dla którego takie tylko kłopoty są uwieczniane, ale czemu takie właśnie kłopoty chętniej oglądamy.
Ech... fizjologia, psychitria. A może taki pocałunek w tak niesprzyjających warunkach wyraża głębsze uczucie niż taki ofiarowany w ciepełku itd. Poza tym , tak mi się wydaje, pocałunek w sutuacji nie sprzyjającej kopulacji jest niejako "czystszy".

Na początek pardon za wyjątkowo kobylasty post - po prostu obserwowałem wątek od jakiegoś czasu, ale dopiero teraz zmobilizowałem się na tyle żeby coś napisać. (disclaimer;)

Sugeruję trywialny. Unika się maski pretensjonalnego bubka, a i o rozstrzygnięcie o niebo łatwiej.

;)

Ja mam inną metodę od jakiegoś czasu. Nie prowadzę po prostu jakiegoś notatnika, a umawiam się na mnóstwo spraw do załawienia. Mi adrenaliny dostarcza zastanawianie się na co ja się następnego dnia poumawiałem i czy przypadkiem się te rzeczy nie pokrywają.

A wiesz, że ta magia działa i poza filmem? Nigdy mnie tak nie nosi względem płci przeciwnej jak trudnych warunkach atmosferycznych. Stąd też pewne upodobaniedo dzikości przyrody. Ogólnie zgadzam się tu z Mają.

To co do tej pory, kręcą następne filmy. ;)

Powiedział tak, bo sam był stary.

Myślę, że nie. Raczej w tej materii stawiałbym na tych co do tej pory: scenarzystów, literatów.

Mój dylemat, a ściślej pytanie jakie zadawał sobie mój ojciec w analogicznym wieku będąc: dlaczego nie miał bym żyć wiecznie?

I drugi dylemat, czy w tym pytaniu nie miałbym czy nie miał bym, czy może nie?

Jeżeli dla Ciebie twórczość Barona to myśli niepowiązane, to są dwie możliwości: 1. nie czytałeś nigdy niczego 2. czytałeś, ale nic nie zrozumiałeś. W obu przypadkach przyjmij moje najszczersze wyrazy współczucia.

Recht, przestań się tak nadymać bo jeszcze gazów popuścisz. Zreleksuj się i przyłącz do zabawy w "myśli niepowiązane".

Przydało by ci się Recht troszkę sympatii dla ludzi.

Recht zachowuje się tutaj jak dziecko w piaskownicy co się samo bawi gdzieś w kącie, a na prośby innych dzieci o możliwość pobawnienia się jego zabawkami, odpowiada : "nie dam ci bo jesteś gupi"

Czytałe ale widocznie nie zrozumiałem. Za wyrazy współczucia dziękuję. Krzysztofa Kononowicza też ciężko zrozumieć. Ale jest o niebo zabawniejszy od Evoli.

Ejakulacji naturalnie... ("Editio" resturanda est!). A poza tym chodzi tu nie tyle o archetyp, co raczej o nieco bardziej ogólny element Jungowskiej zbiorowej nieświadomości (archetypy - mimo że nie dają się w pełni zwerbalizować - są jednak czymś bardziej konkretnym). Chociaż czy rzeczywiście do końca podświadomy? W wielu pieśniach ludowych woda w sposób bardzo widoczny ma znaczenia związane z seksualnością (np. rzucanie wianka na rzekę to alegoria oddawania przez dziewczynę dziewictwa mężczyźnie), a w moich kochanych filmach made in Bollywood, gdzie działa bardzo ostra cenzura obyczajowa (np. aktorzy nie mogą całować się w usta), żadna scena miłosna nie może się obejść bez wody w postaci np. rzeki, wodospadu czy deszczu - znaczenie żywiołu jest przy tym często aż nazbyt wyraźnie uwypuklane. Tak więc woda jako symbol seksualności w nieświadomości zbiorowej jest przez filmowców wykorzystywana cokolwiek świadomie, nawet jeśli widzowie tak bezpośrednio już tego nie odbierają.

A co do Rechta, który zaczyna być moim ulubieńcem, odnoszę wrażenie, że kwiatuszek jest po prostu na co dzień niedoceniany i niedopieszczany. Jedyne więc, co mu pozostaje, to prowokować userów na katoliku, aby przynajmniej tu być w centrum uwagi, na co w pełni wszak zasługuje.

Ad Spectator
Podobny do Twojego sposób na adrenalinkę realizuję ostatnio, czy chcę, czy nie chcę, choć w innej postaci. Szef dał mi trzy cholernie pilne zlecenia i ciężko mu się zdecydować, które jest naprawdę najpilniejsze... a każdy z autorów tekstów (którzy mają na mnie namiary) ma na ten temat wyrobione zdanie...

http://film.onet.pl/0,0,1434181,wiadomosci.html


Aaaaa ... nie będzie Q ani Miss Moneyprnny, cóż za niepowetowana strata. Przecież to są sybole serii. Cóż znaczą przygody Bonda bez tych postaci. Jeśli dowiem się, że "Bond, James Bond" nie poprosi o wódkę z martini, wstrząśniętą - nie mieszaną, to nie będę miał po co iść w ogóle do kina.

Widzę, że niestety dylematy tylko dla wybranych. ;/

Czyta się ..... . Może zamiast burczeć, lepiej nie zastanowić się czy, aby ciut, ciut nie ma on racji.

Choćby z tego prostego powodu, że życiu wiecznemu w tradyjnej definijci tego słowa przeczy biologia. Ja tak naprawdę nie wiem czym jest wieczność. Mogę sobie wyobrazić jakieś przeciągającą się nieustannie aktualizację słowa "teraz" w odniesieniu do mojego bytu. Jakąś nieustanną aktualizację i pobudzanie mej świadomości. Jednak nie wiem, czy perspektywa taka byłaby mi tak napradę miłą. Chciałbyś żyć wiecznie? Po co?


Tego nie rozumiem. Chodzi ci o pisownię słowa "miałbym"?


Ciut, ciut prawdy można znaleźć w każdym tekście. Co się tyczy jednak Rechta, to on zaczął burczenie i marudzenie.

Żyć wiecznie? Mnie by się raczej znudziło po pewnym czasie... Poza tym życie byłoby pozbawione tej szczypty paniki związanej z pytaniem: "Co po śmierci?", która ponoć zbawiennie wpływa na smak ziemskiego istnienia

Robur, nikt tu nikogo nie zmusza do czytania czegokolwiek. Jeśli mojemu kwiatuszkowi (o, pardon, Rechtowi) nie podoba się powyższy wątek, to zawsze może odreagować stres związany z czytaniem naszych wypocin, udowadniając w innych tematach wyższość niemieckiego faszyzmu nad radzieckim komunizmem, Hitlera nad Stalinem czy też pepsi nad coca-colą.