A jak to sprawdzisz? Pozwolisz na picie, by się zorientować? To raczej nie jest roztropne. Roztropne jest przyjęcie istnienia choroby przewlekłej.

Sam2. Sprawa mózgu nie dotyczy zaniku samoistnego szlaków neuronalnych. Po dwudziestu latach byli narkomani odczuwali zaniepokojenie w czasie dojrzewania maku. Bodźce wzrokowe wywoływały takie reakcje. Dziś mamy inne odmiany maku, żeby nie było, że ktoś się doczepi do maku.

Drogą dedukcji, a przecież jesteś uczona i do tego o człowieku, i to jeszcze z punktu widzenia katolickiego, to jaki to problem Merss?
Nie bagatelizuję szlaków neuronalnych, ale jak możesz redukować zachowania i decyzje człowieka do szlaków neuronalnych?



Cześć Sam2.

Takze w porazeniu mozgowym, mozna wykozystac istniejace drogi ktore powoduja bolesne skurcze i deformacje konczyn , do naprawienia tego co samo porazenie zmienilo.

Maciek. Kiedy przygotowujesz się do wojny to obliczasz swe siły. To ewangelia. Ona uczy też rozumności, czyli korzystania z osiągnięć nauki: Fides et ratio.
Amputowana noga to brak nogi. Zakłada się protezę. Dlaczego kwestionujesz chorobę alkoholową skoro tu chodzi też o wytworzenie protezy,? Alkohol jest bardzo ważny, tu leży problem. Inaczej byś to przyjął do wiadomości (konwencja a nie ad personam) i nie sprawdzał czy będziesz mógł pić.
Mój organizm nie toleruje alkoholu, bo wątroba nigdy nie nauczyła się pracy z nim. Nie czuję przymusu, by to zmieniać.

Sam2. Wszystko można we własnych marzeniach. Medycyna jednak opiera się o powtarzalne doświadczenia a nie cuda. Pisałam wcześniej, że uszkodzenie mózgu podlega regeneracji lub nie.

Nie ma w tym zadnych cudow, chyba ze nowe metody leczenia uznajesz za cud.
Zreszta, potrzebne jest przekonanie osoby chorej ze to mozliwe, a dopiero wtedy mozna podjac terapie.
Po prostu swiadomosc osoby, czyli takze reakcje mozgu, musza byc podatne, by te polaczeniia mogly przejac inne funkcje.
Mozg po prostu moze sie nauczyc wykozystywac te polaczenia do czego innego, a w tym przypadku do wypelnienia luki brakujacych polaczen dzieki ktorym organiizm funkcjonuje poprawnie. Przy tym moga powstac kompletnie nowe polaczenia, bo mozg ciagle sie rozwija.
Tak samo jak powstaly polaczenia zwiazane z nalogiem, tak samo moga powstac polaczenia nowe, ktorych w takim przypadku brakuje.

Mózgowe porażenie to rodzaj zaburzeń centralnego układu nerwowego, charakteryzujący się różnorodnymi zaburzeniami ruchu i postawy, a także zaburzeniami intelektu. Dotychczas nie opracowano jednolitej definicji określającej schorzenie ze względu na ogromną różnorodność objawów.
Jak podaje Stowarzyszenie Rodziców Dzieci z Porażeniem Mózgowym na świecie liczba osób z porażeniem mózgowym szacowana jest na 17 milionów. W Polsce przybliżona liczba chorych to 20-25 tysięcy.
Osoby z porażeniem mózgowym w naszym kraju stanowią ponad połowę niepełnosprawnych ruchowo. Zaburzeniom ruchowym w porażeniu mózgowym towarzyszą zwykle kłopoty z mową (25 proc. osób z PM nie może mówić), dolegliwości bólowe ( mają je 3 z 4 chorych), niedorozwój umysłowy (połowa osób z porażeniem mózgowym). Napady padaczkowe oraz problemy z kontrolowaniem pęcherza dotykają 1/4 osób cierpiących na PM, a u 70-80 proc. występuje spastyczność mięśni.

Takie problemy; tyle osób, brak jednorodności objawów. Trzeba było opublikować swe rewelacje, jak to leczysz. Wyżej to literatura medyczna. Poza tym ta choroba to żadne uzależnienie. Znów zapominasz o temacie wątku. CEN jest poruszany z uwagi na fizyczne konsekwencje picia. By nad tym zapanować trzeba silnych motywacji, czasem mają charakter religijny. Człowiek rozwija się także w sferze duchowej.

Niestety, można wyjść z uzależnienia tylko w tym sensie, że można nie czynić tego, od czego jesteśmy uzależnieni.
Nie ma żadnej rzekomej "zmiany ścieżek w mózgu na coś innego".
Niestety.

Z wszystkiego mozna wyjsc, trzeba jedynie zmienic percepcje odczuwania i tak jak u masochistow bol staje sie przyjemnoscia, tak i u osob wrazliwych na bol, moze on stac sie znosnym i nie odczuwalnym w takim stopniu jak wczesniej.
Tak samo wszelkie nalogi moga zostac zmienione, lacznie z tym co pisalem o porazeniu mozgowym.
W kazdym przypadku potrzebna jest swiadomosc i wola danej osoby by to zmienic.

Gadać każdy może, czasem lepiej czasem trochę gorzej. Nie o to chodzi jak co komu wychodzi. Ja się po prostu nie chwalę, ja niestety mam talent. Jak człowiek wierzy w siebie to cała reszta to betka. Nie ma takiej rury na świecie, której nie mozna odetkać. Ja głos wydaję z siebie, wszyscy są w siódmym niebie. Nikt mnie tutaj nie kiwnie, bo odczuje to dziwnie.
To tyle widzę...

To tez mozna tak samo zmienic.

Świat nie jest czarno - biały. Im mniej wiedzy szczegółowej tym większa tendencja do przekonania o własnej słuszności, po prostu wiedza o własnej niewiedzy jest niewielka. Człowiek nie widzi niuansów danej sprawy. To, że zadziałal podany przeze mnie przykład alkoholika (było odwołanie się do swych dawno zapomnianych zasad) nie oznacza, że to norma. On sam nie chwalił się tym, ale znał moment, gdy można wejść z pomocą, bo ktoś to usłyszy a nie zracjonalizuje jego słów.
Na szkoleniu 12 kroków wyraźnie nam mówiono o różnych przyczynach alkoholizmu. Najczęściej to ludzie, którzy nie potrafią radzić sobie z rozwiązywaniem problemów na trzeźwo, nie potrafią dystansować się i radzić sobie ze stresem; gdy się nauczą jest im łatwiej, ale nadal pozostaną alkoholikami. Nie można jednak do konkretnej osoby przypisywać statystyki, tak na pewniaka.

Mam ponizej opinie dwóch forumowych lekarzy, którzy zmagali się z problemem alkoholowym. Jeśli wytłuszcza tekst to uznaje go za ważny.
viewtopic.php?p=913001#p913001
viewtopic.php?p=911514#p911514
viewtopic.php?p=911629#p911629

Zgadza sie ze swiat nie jest czarno-bialy bo takim go czlowiek kreuje, ale Prawda jest wyjatkowo czarno biala, bez zadnych innych odcieni.

A co ma piernik do wiatraka? Znów chcesz wyjść na swoje, by nikt się nie zorientował w braku wiedzy tematycznej. Chodzenie w zaparte jest niebezpieczne, bo możesz być coraz bardziej odkrywany. Po co? Prawda nie ma tu zastosowania, bo medycyna to sztuka analizy wielu parametrów. To wiedza doświadczalna i intuicja. Nawet rehabilitacja musi być oparta o rzetelną wiedzę, bo jednej osobie można pomóc a innej z podobnymi objawami zaszkodzi się. Najpierw diagnoza lekarska, potem rehabilitant. Takie więc chlapanie trzy po trzy jest bardzo niebezpieczne, bo chora osoba gotowa jest uwierzyć każdemu szarlatanowi. Nie należy też dawać człowiekowi fałszywych złudzeń, bo czasem najlepszą opcją jest przyjęcie choroby jako stałego towarzysza życia. Nadzieję wypracowuje się w oparciu o prawdę, że alkoholizm to choroba przewlekła i czas smakowania alkoholu to przeszłość. Biologia będzie przypominala o sobie lub nie, ale wyższe władze duszy nalezy umacniać, by mogły sprawować kontrolę i nie doipuściły do żadnego sprawdzania: wrócę do picia czy wyszedłem z tego. Po prostu się nie próbuje, bo to znak że wola słaba i chce znaleźć obejście pod pozorem doświadczenia picia.

A to ma piernik do wiatraka ze jak alkocholik nie zrozumie prawdy o sobie tej czarno bialej, to nic nie zmieni w sobie.
Wejscie do lodowatej wody nie rozni sie od wejscia w pokrzywy, a tylko od nastawienia i rozumienia o co chodzi i nie uzalania sie nad soba mozna to zrobic bez odczuwania z duzym natezeniem zimna czy pokrzyw. To psychika-nastawienie poteguje odczuwanie. Wiekszosc ludzi po prostu rozczula sie nad soba sami potegujac skutki i efekty chorob czy nalogow.
Kazdy to sobie innaczej tlumaczy, jeden bo sie boi zachorowac, inny bo lubi jak mu zawsze cieplutko i wygodnie, a tak naprawde oszukuja samych siebie i coraz bardziej oslabiaja siebie i organizm, robiac sie coraz bardziej ciapciowatym i chorowitym, z coraz wieksza liczba nalogow.

Zrozumienie prawdy o sobie wcale nie prowadzi do naprawy siebie. Nie jest więc czarno - białe. Znów ten sam mechanizm, by odwrócić kota ogonem tak, by się nie wydało, że to kolejny falstart. I znów się nie udało, bo idziesz w zaparte. To utrwalony mechizm reagowania. Nie radzisz sobie. Nie przyznasz się do błędu, chociaż to najmniej ryzykowne zachowanie. Nie można się znać na wszystkim. Czasem brak szczegółów w wiedzy skutkuje błędami. Jeśli to inni uzupełnią to mamy wiedzę zbiorową, można się uczyć.
Poznanie prawdy o sobie (jestem alkoholikiem) prowadzi do kombinowania jak w watku. Bozia pomoże i nagle wszystko bedzie bez skazy. Wszak bozia jest wszechmocna, no nie? To, że łaska buduje na naturze to się ignoruje.

Wykorzystywany seksualnie człowiek wie, że ma skazę psychiczną. Przechodzi w tryb psychologizowania i rozdrapuje jedynie swe rany pod pozorem nauczania i diagnozowania innych. Na każdym kroku widzi krzywdzicieli i nie rozumie dlaczego tak widzi. Nie ruszy się z miejsca o milimetr ze swoim zaburzeniem, mimo że potrafi podać co mu dolega. Zgadza się z diagnozą, którą mu postawiono, ale nie daj boże to ruszyć. Jeśli mu powiesz, że widzisz co uskutecznia, obrazi się. Jest tak zauroczony swoim bólem, że nie widzi ludzi, którzy dobrze problem znają...poucza i ich.
Z mojej EOT, bo nie chce mi się prostować dalej prawd wynikających z ...nieważne.