Czy mamy na forum, kogoś, kto zetknął się z koronawirusem - sam go przeszedł, lub zna kogoś, komu pomagał w trakcie choroby? Jak to się wszystko odbywa? Nie każdy przecież się testuje, ale może podejrzewać, że ma typowe objawy. Może się taka osoba zadekować w domu, bo może nawet bać się pojechać na test. Jeżeli już ma być test, to jest się w stanie samemu na niego dotrzeć? Warto go w ogóle przechodzić?

Ja jakiś czas temu doświadczyłem dziwnej utraty węchu i smaku na prawie dwa tygodnie...Zaczęło się od lekkiego "drapania" w gardle, co przyjąłem jako wstępniak do czegoś poważniejszego. Po paru dniach rzeczywistoście był katar i kichanie. Nie czułem żeby organizm reagował temperaturą(a może była podwyższona ale nie aż tak żeby było to tak odczuwalne). Odczuwałem natomiast ogólne zmęczenie i potem to... :co: tzn kompletnie nie czułem smaku tego co jadłem i to samo z węchem...Nos udrożniony(po zażyciu odpowiedniej tabletki rekomendowanej przez farmaceutę rodzinnego) więc z oddychaniem tymże nie miałem problemu ale nie czułem żadnego zapachu (nawet jak spsikałem maseczkę perfumem i założyłem na nos i buzie). Nie powiem żebym nie miał cykora ale Bogu dzięki obeszło się bez wizytacji w placówkach zdrowotnych...
No...to takie moje doświadczenie z...tym czymś :|

Ale testow na tego wirusa nie robiles?
Jesli nie robiles, to mogl to byc zwyczajny katar, bo przy silnym katarze wlasnie takie objawy beda, bo wszelkie kubki smakowe i wech zaklejone sa wydzielinami powodowanymi przez katar.

Od którego dnia infekcji (ekspozycji na wirusa) testy wychodzą pozytywnie? U nas w szkołach losowo testują dzieci i czasami wyniki są dodatnie, ale nikt nie może wejść z objawami do szkoły.

Utrata zapachu i smaku to chyba nie tylko przy COVID-19 występuje? Ja przynajmniej przy zwykłych przeziębieniach kiedyś tak miałam i dobrze to pamiętam, ale trwało to krótko - może parę dni.

Sam nie miałem, a przynajmniej nic mi o tym nie wiadomo, ale aktualnie potwierdzonego covida ma mój brat. Siedzi na kwarantannie w domu, więc podrzucam mu zakupy i wynoszę śmieci. Czuje się nieźle, z objawów tylko lekko podwyższona temperatura i uczucie ogólnego "rozbicia", czy zmęczenia. Wyglądało to tak, że dwa tygodnie temu, w piątek poszedł na zwolnienie bo właśnie miał takie objawy przeziębienia. Objawy nie ustały po kilku dniach, a w międzyczasie u jednego z jego współpracowników wykryto koronawirusa. W związku z tym telefon do przychodnii i po konsultacji skierowanie na test (w sumie przy takich objawach pewnie by mu nie zrobili gdyby nie to, że miał kontakt z potwierdzonym przypadkiem). Na test pojechał sam do punktu pobierania wymazów. Test wyszedł pozytywny w zeszłą sobotę (wynik można sprawdzić przez internet), więc już kolejny tydzień siedzi w domu, czując się generalnie coraz lepiej, ale mówił mi, że są dni kiedy dopada go jeszcze takie uczucie zmęczenia. Jeszcze nie wie, czy będzie miał robiony kolejny test, czy po prostu jak mu przejdą objawy, to wróci normalnie do pracy. W poniedziałek będzie się konsultował z lekarzem.

Były jeszcze dwa potwierdzone przypadki w dalszej rodzinie - na szczęście również bez poważnego przebiegu. W otoczeniu w pracy, to mąż i szwagier koleżanki z którą pracuję mieli niedawno typowe objawy - kaszel, wysoka temperatura, utrata węchu i smaku. Ale bez testów, więc to tylko podejrzenie, że mogli to mieć. Koleżanki nic jednak jak dotąd nie złapało.

Przeszedłem już w swoim życiu nie jeden silny katar gdzie nie mogłem oddychać nosem ale przy użyciu kropli czy aerozolu udrażniającego odzyskiwałem na krótko węch i smak. W tym przypadku nie miałem zablokowanego nosa, bo(jak pisałem) oddychałem normalnie, co w moim przypadku oznacza przez nos...

Ja nie znałem i nie znam nikogo kto zachorował na koronawirusa. Nawet nie słyszałem o jakimś dalekim znajomym,może z wyjątkiem jakiegoś wujka kolegi z innego miasta, któremu to wykryto, choć miał tylko chrypę. itd. Sam miałem dwukrotne badania: w szpitalu - raz wynik nierozstrzygający, drugi raz ujemny. Syn ciotecznej siostry był w szpitalu zakaźnym na badaniu - wynik ujemny (miał kaszel, gorączkę itd.)

Mnie bardzo niepokoją testy fałszywie negatywne. Tak było w przypadku Prezydenta Trumpa (jego ekipa stosowała szybkie testy). Osoba jest przekonana, że nie ma wirusa, więc występuje u niej fałszywe poczucie bezpieczeństwa i zaraża innych w najlepsze.

Już gdzieś o tym pisałam - ja znaŁAM osobę chorującą na Covid. Trzy tygodnie choroby. Człowiek owszem starszy, ale nieschorowany, z dużą energią życiową, sporymi siłami. Najpierw było leczenie domowe. Dowiedziałam się po niespełna dwóch tygodniach i wtedy już ta osoba była na OIOMie, pod respiratorem. Bez kontaktu. Organizm nie podejmował samodzielnie oddechu. Po niespełna 10 dniach przyszedł rankiem sms o śmierci. Oniemiałam.
Z sześciu domowników (wszyscy zarażeni) dwóch zmarło. Jedna trzecia! To uczy respektu.

Na początku zeszłego tygodnia zachorował mój przyjaciel. Miał dłuższy kontakt z innymi, już widać chorymi. Konkretnie wie, z kim. Od dwóch dni ma potwierdzenie zakażenia. Serce mi się ścisnęło po świeżym poprzednim doświadczeniu. Jest w domu. Miał wściekłą gorączkę, ma kłopoty z gardłem, zatokami, temperatura teraz ustępuje, jest z kolei sporo poniżej normalnej. Daj Boże, aby się dobrze skończyło.

Niestety, chyba trudno uniknąć zarażenia pomiędzy domownikami. Pewnie trudno zacząć stosować fizyczny dystans wobec bliskich, czy inne środki ostrożności, zanim wirus rozniesie się po wszystkich. Obecnie spotkałam się z ideą, że cytat

Mt 6, 6
Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.


oddaje także tę mądrość, że każdy powinien mieć miejsce, gdzie może się odizolować, nie tylko na czas modlitwy, ale także w takiej sytuacji, gdy istnieje ryzyko łatwego zarażenia się.

Osobiście nie znam nikogo kto by zachorował na korono wirusa. Ale znajomy znajomego kogoś juz zachorował z tego co słyszałem. Ale nie wiele wiem na ten temat. Jedynie ,ze są bez objawowe. W sensie nazywam bez objawowe bo nie potrzebują szpitala do tego.

Powszechne zalecenia aby zmniejszyć możliwość zarażenia się koronawirusem to stosowanie maseczek, dystansu społecznego, mycie i odkażanie rąk. Ponadto zachęcano nas do przyjmowania suplementów witaminy D i cynku i do tego się stosuję. Czy ktoś z Was podejmuje jakieś specjalne, dodatkowe kroki, by być chronić się przed potencjalną infekcją? Przyjmujecie jeszcze jakieś inne suplementy?

U mnie w rodzinie witamina D jest obowiązkowa codziennie plus mikstura z miodu, imbiru i cytryny... :-D

Witamina C ester, D, B12, maski w zamknietych miejscach publicznych ( sklepy ) dystans i oczywiscie ograniczenie spotkan towarzyskich, ktore w ciagu lata odbywalismy na zewnatrz. Zespol witamin bierzemy od lat i wyrugowal on u nas zupelnie coroczne "przeziebienia" ktore przedtem przezywalismy co roku, nawet kilka razy w roku. W ten sam sposob dzialala poprzednio akupunktora, ktora bralismy na przelomie wiekow, ale niestety stracilismy ja.

Mnie uczono, że loteria genetyczna i umiejętność radzenia sobie ze stresem (pogodne usposobienie) to lekarstwo na długie i szczęśliwe życie. Nie zdenerwujesz takiego pogodnego człowieka, bo on zawsze dostrzega w innym dobre intencje, nawet jeśli ktoś palnie głupotę. Tak się te osoby łatwo identyfikuje. W odżywianiu wszystkich organizmów obowiązuje prawo minimum Liebiga. To już cała nauka. Mięsożercy nie potrzebuja suplementacji B12 a spożywający sporo roślin zawierających witaminę C nie potrzebują jej suplementacji, czasem to szkodliwe, bo lenistwo organizmu działa jak działa. U osób skłonnych do kamicy mogą być nawet problemy . W przypadku wirusów znów się to sprawdza, bo koronowirusy znamy, więc zdrowy organizm sobie poradzi. Jeśli jednak spotkają się ukryte wady organizmu z wirusem to organizm może przegrać. Czasem więc należy bardziej dbać o innych niż o siebie.

Osobiście czekam na tego koronawirusa, za tydzień dam znać czy się do mnie dobrał.