Przyznam, że dziwny temat. Kojarzy mi się z graniem w trzy kubki w kościele, ale to mój osobisty odbiór. Nie wyobrażam sobie w żaden sposób wizerunku Chrystusa, nie jest mi to do niczego potrzebne. Równie dobrze mogę zastanawiać się jaki ma głos. Jezusa widzę w twarzach innych ludzi. Szczególnie zapadł mi w pamięci jeden człowiek, zakonnik. Zawsze o nim mówiłam, że miał "Jezusowe" oczy- takie, jakby ktoś miodu w nie nalał. Czasem ten miód był nieco wzburzony. Jezusa widzę w różnych obliczach: emanujących dobrem, cierpiących. Taki wizerunek Chrystusa mam przed oczami.

Mówi się, że oczy są zwierciadłem duszy