Połączyłam dwa wątki traktujące o tym samym. Zlewają się nam te dwa światy, nie widać granic. Jak się w tym płynnie poruszać?
_______________________________


Hej ,był juz taki wątek albo i nie.

Mam pytania.

1. Czy wy się jak angażujecie znajomość, to czy druga strona tak samo się angażuje, jak ty ? Czy ty głównie nadajesz tempo grupie albo rozmowy.

2. Czy wy zapraszacie znajomych których znacie czy raczej czekacie az ktos was zaprosi chodzi np o portale społecznościowe albo nawet o aktywność sportową

3. Wiadomo ,ze trzeba zrobić pierwszy krok, bo druga strona np czeka na ten krok, ale co jeśli ta osoba cię spławia choćby w rodzinie albo wśród znajomych ?

Dzięki za odpowiedzi . Potrzebuje po prostu jak to robi druga strona. Trochę innego spojrzenia

Ja mam pod górkę, bo zazwyczaj ja się staram angażować pierwszy. To widać od razu kto kogo lubi. A gdybym się nie angażował to bym w ogóle nie miał znajomych.

Pyta pan o pozyskiwanie "znajomości" w internecie czy w życiu?
Tego nie można mieszać, bo to pierwsze to ułuda a drugie to rzeczywistość.
Więc?

Faktycznie nie doprecyzowałem pytania.Pytam o znajomości w życiu . Bo w internecie to nie

Piotr9000 - jeśli posiadasz numer telefonu do tej osoby to po prostu dzwonisz do niej i mówisz:

"Witaj (imię) - dzisiaj o 20.00 idę się przejść na piwo na miasto. Może chciałbyś do mnie dołączyć?"

Jeśli nie masz numeru telefonu do tej osoby to piszesz to niej tak samo na jednym z komunikatorów społecznościowych które posiadasz.

No cóż jako człowiek ze wsi powiem panu, że jak nie posiejesz to i nie zbierzesz a każdy chłop wie, że by wyjąć trza wpierw włożyć.

To że nikt pana nie "zaznajamia" pierwszy świadczy prawdopodobnie o tym, że nie jest pan ani za specjalnie bogaty, urodziwy ani oryginalny, ale to nie koniec świata, ważne, że jest pan aktywny, bo wielu ludzi jest pasywnych, coś by chciało ale nie ma odwagi albo śmiałości tacy muszą być "zaznajomieni" z zewnątrz.
Ja tego doświadczyłem kiedy przyszło mi współpracować z ludźmi odmiennymi kulturowo, którzy byli bardzo pasywni, ale kilku z nich dało się "zaznajomić", ale bez mojej inicjatywy sami nigdy by nie wyszli.

Zastosuj trick NLP "Czy już zdecydowałaś/eś, że pragniesz się ze mną spotkać dziś wieczorem?" albo "Czy już zaczęłaś/zacząłeś wyobrażać sobie, jak wspaniale będziemy spędzać czas wieczorem?" Nie dość, że wywrzesz presję spotkania, to jeszcze zasugerujesz drugiej stronie, że pragnie się z Tobą spotkać. Sukces murowany. Pod warunkiem, że nie zna NLP.

Pod warunkiem, że ma minimum 180cm wzrostu, jest brunetem i zaczepia ladacznicę udającą porządną dziewczynę a jego cel to "zaruchać", ewentualnie pojechać we dwójkę albo w czwórkę na jakieś wakacje albo wycieczkę.

W pozyskiwaniu znajomych, randkowiczek, itp trzeba być ubranym schludnie, ale nie "modnie", nie strzelać żadnymi żartami, żarcikami na lewo i prawo, nie kogucikować, nie chwalić się, nie przerywać, nie gadać za dużo, ani za długo, dać ludziom przestrzeń i czas. Jeśli jest się katolikiem nie ukrywać, że jest się katolikiem, kiedy przyjdzie próba pytania, a kto tym wszystkim wzgardzi to "wuj" w doopę i kilo szkła.

Bóg naprawdę nie podsyła nam na znajomych osób, z którymi się męczymy i chodzimy na paluszkach, bo odejdą. Bóg nas kojarzy z ludźmi, z którymi czujemy się naturalnie i nie musimy nikogo udawać.

Czyli wniosek, jak się nie zagada pierwszy to nikt do Ciebie nie podejdzie. Tak samo jak ja nie podejde do grupy, kogoś to też mnie oleją. Ale są tacy to co nie trzeba i od razu podchodzą..

Samemu też musisz inicjować spotkania jeśli chcesz mieć znajomych. Jeśli nie będziesz inicjował to mocno zmniejszasz swoje szanse.

A ok. W zasadzie to ktoś musi zrobić pierwszy krok. Szkoda, ze to nie działa w druga strone. ktoś robi pierwszy krok ,ale nie widac zaangażowania tej drugiej strony..

Odpowiem tak. Zaproponowano arcybiskupowi F.Sheen'owi występ telewizyjny. Jego show trwało pół godziny. Celowo umieszczono go w tym samym czasie co program człowieka, którego nazywano 'Pan Telewizja' (Milton Berle). To były inne stacje telewizyjne, ale...Ci, którzy zaprosili abpa Sheena nie sądzili, że poradzi sobie tak dobrze w starciu z Miltonem Berle. Jednak w przeciągu sześciu miesięcy więcej ludzie oglądali program arcybiskupa niż M. Berle przez te pół godziny. Program Berle trwał 1h. Arcybiskup w końcu zyskał sobie około 30 mln widzów. Zdobyl nawet nagrodę Emmy w 1952r. za...najwybitniejszą osobowość telewizyjna.
Na uroczystości wręczenia nagród wielu przed nim dziękowało producentom, reżyserom i autorom scenariuszy. Kiedy arcybiskupowi wręczano nagrodę Emmy zauważył żartobliwie: Chciałbym podziekować moim scenarzystom: Mateuszowi, Markowi, Łukaszowi i Janowi.
Wspominał, że ten półgodzinny występ kosztuje go ok 40h przygotowań. To był jego wkład w dzieła charytatywne, nie zagosodarowywał dla siebie gaży.

Kiedy chcesz, by coś wydało owoc to wkład pracy własnej musi być znaczący. On nie musial pracować nad relacyjnością. Został nazwany przez wielkiego amerykańskiego kaznodzieję B.Grahama wielkim komunikatorem. Pracował jednak nad tym, by każda wypowiedź podana była w formie niezwykle lekkiej. skondensowanej, tak by wysiłek pozostawał ukryty. Był bardzo zdolny, świetnie wykształcony, ale przede wszystkim pracowity. Nigdy nie rezygnował z modlitwy. Miał czas dla Boga i nie liczył na wzajemność i profity.

Nic co wartościowe w życiu nie przychodzi samo. F.Sheen nie stawiał warunków, nie narzekał, że ktoś mu przeszkadza na innym kanale. On się stara, ale złosliwie ktoś mu ustawił niekorzystny czas antenowy. Należy pokazać samemu co się potrafi. Widocznie kiepskie to, więc nie widać zainteresowania innych. Może być źle adresowane, bo źle poczyniono rozpoznanie. Nie zyskasz sobie sympatii narzekając na innych, wchodząc w negatywne oceny. Najpierw należy zainwestować w siebie. Wyjść ze strefy komfortu nicnierobienia.

Hej, Zakładam wątek dotyczy w sumie bardziej internetu i fejsa.

Do czego zmierzam.Jest stwierdzenie ,ze nie dowiem się tego, jeśli nie spróbuje sam. Nie mogę cały czas oczekiwać, że to inni będą pisać pierwsi i wszystko proponować. Tez sie musze liczyc z tym ,ze oni czasu nie mają ?
Ale kurczę ,ale są tacy co się dzieje cały czas. Ja raczej niestety od internetu nie odpoczywam, bo nawet nie mam po czym

To zazdroszczę ludziom ,ze mają tyle odwagi aby zagadać normalnie na fejsie czy nawet w tym realu. Pewnie grzechem jest zazdrość...

Jeszcze jedno pytanie, a spotkaliście się zaproszeniem na wesele lub ślub przez fejsa ? Jak takie coś potraktować ?

Takie problemy trzeciego świata.

Ok, sory, nie napisałem dokładnie o co chodzi.

Czy możecie mi napisać dlaczego nikt do mnie nie napiszę pierwszy, tylko ja muszę ciągle robić ten pierwszy krok ?

plus pytanie: Jeszcze jedno pytanie, a spotkaliście się zaproszeniem na wesele lub ślub przez fejsa ? Jak takie coś potraktować ?

By tak jak inni być aktywnym, odważnym w wymianie poglądów. Krótko wygadanym. A takim się nie jest. To proponował bym formację religijną w jakiejś wspólnocie. Przyuczą do aktywności, pomogą w odwadze, czy to poprzez uktywny udział obsłudze Mszy, czy w inny sposób. To tak skrutowo. Bo nikt nie ma obowiązku ot tak drugiego wciągać w cokwiek. Reguła jest taka, zaczyna ten który czuje potrzebę by mieć z kimś kontakt, nigdy odwrotnie. To po prostu nie miało by sensu. Choć wiem że dla nieśmiałych rozwiązywało by to ich problem.