Ale to była szuka dla sztuki, czy w jakimś konkretnym celu? Co Cię pchnęło do takiego projektu? Mam takie wspomnienie, że mój dziadek potrafił wyrabiać rękawice i kapcie z wełny grubym drewnianym szydełkiem zwanym kulką i faktycznie te wyroby były potem wykorzystywane przez domowników.



Co do swobody wyboru tkaniny, to może w Polsce tak jest, że jest on w praktyce nieskrępowany. Tutaj gdzie mieszkam, po paru wyprawach do sklepów z tkaninami, i poszukiwaniach w sklepach internetowych, stwierdziłam, że raczej sprzedaje się tkaniny do użytku domowego a nie na ubrania.

Pomijając aspekt ekonomiczny, myślę że można mieć ogromną satysfakcję z samodzielnego szycia ubrań.

Brandi, po prostu fajnie móc zrobić dziewczynie buty takie jakie chce.  Człowiek powinien chodzić w ładnym i wygodnym. Poza tym dobra umiejętność, gdy chce się mieć dużo dzieci.
Największe problemy mogą być z kopytem na którym tworzy się but, ale drewniane kopyto można zamówić u specjalisty. Wysyłasz zdjęcie przykładowych butów, podajesz wymiary stóp w różnych punktach i zlecasz. Na dostarczonym kopycie projektujesz trzewiki (naklejasz taśmę papierową na kopyto, rysujesz wzór buta, odklejasz taśmę z rysunkiem i masz wykrój cholewki. Skóra na podeszwy do kupienia bez większego problemu) i wykonujesz (krew, pot i łzy).
 Super dziadka masz!  Zdolny! Wiem co to za trudność, bo kiedyś miałem zapał na druty, ale jak dla mnie za trudne (nie poddaję się, może kiedyś). Chociaż nie widzę potrzeby, bo mama robi mi cudo swetry  

Z tkaninami w Polsce też tak nie jest, że co tam sobie zażyczysz to kupisz, ale gdy konkretnie się poszuka, to można znaleźć coś wartego. 
Ale Brandisbluesky, tkaninę przecież też można zrobić Modlitwa przed przedsięwzięciem, chęć stworzenia czegoś pięknego, wyrobienie umiejętności, nitki, krosno,cierpliwość, czas... 

A Ty Brandi szyjesz?

Ostatnio szyłam maseczki na twarz. W Polsce zdarzało mi się uszyć to i owo do noszenia. Obecnie to raczej tylko przeróbki albo naprawa ubrań ze sklepu, ewentualnie coś na wyposażenie domu, jeśli czuję, że jest taka potrzeba.

Tak myślałem, że znasz się na rzeczy.

Jeśli można wiedzieć, to dlaczego nie szyjesz już ubrań?

Po prostu nie opłaca mi się z różnych względów. Obecnie też nie czuję potrzeby, by mieć coś oryginalnego, dobrze dopasowanego, itd.

Chyba wyczerpaliśmy temat? Brandeisbluesky dziękuję za rozmowę.

To może jeszcze nawiązując do tematu dodam, że niewątpliwie obecnie tęczowe kolory w ubraniach odbierane są jako promocja LGBT, ale kiedyś tak nie było. Tęcza oznaczała tęczę i tyle. Nieważne, że jest różnica w ilości kolorów, bo większość ludzi tego nie wyłapuje. Bardzo chciałabym, by tęcza znowu była tylko tęczą i można było nałożyć coś tęczowego i nie być posądzanym o sympatyzowanie z kimkolwiek.