W związku z epidemią koronawirusa i licznymi komentarzami na ten temat pojawiła się mi się taka rozkmina:

Zwolennicy zachowania "zimnej krwi" podkreślają, że panika w związku z epidemią jest nieuzasadniona, bo prawdopodobieństwo śmierci z powodu koronawirusa jest znacznie mniejsze niż prawdopodobieństwo śmierci w wyniku wypadku samochodowego albo udaru.

Pamiętam, że swego czasu, jak mocno nagłaśniano zamachy terrorystyczne, pojawiała się dokładnie ta sama argumentacja. Nie ma co panikować, to irracjonalne, bo prawdopodobieństwo, statystyki i te sprawy mówią same za siebie.

A jednak ludzie się bardziej boją terrorystów i koronawirusa niż przechodzenia przez ulice.

Dlaczego? Czy naprawdę chodzi tylko o to, że coś jest sztucznie rozdmuchiwane, czy jednak da się to jakoś wytłumaczyć naturą ludzką?

W takich przypadkach ja bym był za tym. Że ludzie wiedzą że to efekt propagandy. Co prawda tej w pozytywną stronę. Jednak każdy wolał by jednak przyjmować coś, na zasadzie informacji wprost. Bo te są postrzegane bardziej pozytywnie. Jako informację wprost. Ubarwianie informacji, choć obecne na trwałe w przekazach. Jest intuicyjnie odrzucane. Więc lekceważenie na ogół. Ja przyznam że nie rozumię, tej poprawności przekazu pozytywnego. Jeśli chodzi o sens jej stosowania. Bo same takie informacje nie robią na mnie wrażenia, typu niepokoju, czy ulgi.

Moja interpretacja idzie w tym kierunku, że najbardziej boimy się tego, czemu przypisujemy największą sprawczość.

To właśnie łączy inwazję koronawirusa z zamachami terrorystycznymi.

Np. jak ktoś zginie w wypadku, to myślimy o tym właśnie jak o wypadku, zbiegu okoliczności. Jak ktoś umrze na udar to również uznajemy to za efekt wielu przyczyn, również takich, na które nie mamy wpływu. Nawet jak ktoś umrze na grypę, to sądzimy, że musiał być naprawdę w kiepskiej kondycji, skoro grypcia go położyła.

Natomiast zamachy terrorystyczne są czymś całkowicie uzależnionym od woli terrorystów. Jak masz pecha, to leżysz. I dokładnie to samo ludzie przypisują koronawirusowi. Dopiero zapewnienia różnych ekspertów, że w grupie ryzyka są tylko osoby starsze lub przewlekle chore wielu uspokoił, ale jeszcze nie na większą skalę, bo za mało o tym wirusie wiemy, cały czas postrzegamy go jako wirusa o dużym sprawstwie.

A statystki, prawdopodobieństwo nie odgrywają żadnej roli, bo przyczyna lęku leży zupełnie gdzie indziej - w poczuciu, że nie mamy na coś żadnego wpływu. Dlatego ludzie na potęgę kupują zapasy masek, płynów do dezynfekcji, robią zapasy żywności itd. Dzięki temu zyskują poczucie, ze mają jakiś wpływ.

To prawda że boimy się tego, na co wpływu nie mamy. Wspomniałeś o wirusie i terroryzmie. Sęk w tym że, wirus ma taką samą rolę co terrorysta. Nic też nie jest wykluczone, że wirusem posłużyli się tetroryści. Nawet jeśli to nie ci sami, co czynią jawny teroryzm.
Ja bym na twoim miejscu nie prowokował losu. Nie wywoływał wilka z lasu. Nie starał się zbyt wiele zrozumieć na tym świecie. Nie jesteśmy panami tego świata. I nie zanosi się na co innego. Lepiej by było by to Bóg nas wyzwolił swym sposobem, a nie naszym. Widzę że łyknęłaś sporo wiedzy o tym świecie. Wierz mi, nic bardziej zgubnego. To wiedzący siebie wzajemnie zabijają. Wierzący im nie szkodzą. Choć służą im jako przykrywka do swego pojmowania świata. Tego lepiej byś dokładnie nie wiedziała, a mniej będzie lęku.

Hmm.. No i właśnie tu jest jakiś paradoks. Bo ów koronawirus co prawda może jest innej budowy niż owa "grypcia", ale działa (o ile mi wiadomo) dokładnie tak samo. Sposoby jego unikania są też takie same jak przy grypie, czy innych grypopodobnych chorobach. To tak jakby panicznie bać się samochodów w kolorze zielonym, z z żółtym pasem na drzwiach i włazić pod koła wszystkich innych aut..

Cała Twoja wypowiedź jest utrzymana w paniczno-spiskowym tonie, co raczej przemawia na niekorzyść wiary wobec wiedzy jeśli chodzi o wpływ na poziom lęku. Strach ma wielkie oczy, witoldm. Czasem warto wywołać wilka z lasu, żeby się dowiedzieć, że w lesie mieszka miły piesek i na zawsze przestać się bać tego urojonego wilka. Jak będziesz taki wystraszony na zapas, nigdy nie zweryfikujesz swoich obaw z rzeczywistością, nigdy nie zburzysz fundamentu, na którym opiera się Twój lęk. To błędne koło.

______________________

Może to kwestia oswojenia. Grypa już stała się integralną częścią naszego chorobowego krajobrazu, na nikim nie robi wrażenia, a koronawirus jest obcy, a to co obce wzbudza lęk.

Boimy się panicznie koronawirusa, bo jesteśmy ksenofobami

Ja nie widzę na ulicach tego strachu. Tylko w mediach, telewizorze, internetach. Co rusz jakieś idiotyzmy. Co bardziej przedsiębiorczy rodacy szukają frajerów gotowych płacić absurdalne pieniądze za różnego rodzaju maseczki.

PS
"Ekolodzy" powinni sikać w majty ze szczęścia. Z obserwacji NASA podobno wynika że w Chinach spadło zanieczyszczenia powietrza, zwłaszcza w prowincji Wuhan.

Pelikan
No dobra chcesz powalczyć, masz do tego podstawy, nie lękasz się. Twój wybór, nic mi do tego. Pisałaś temat irracjonalny strach, więc z czegoś on wynika. Zwykle dobrze go można poznać, gdy ktoś jemu ulega. Bez brania tego pod uwagę, o strachu wiemy tylko ze swych wyobrażeń, bądź z obserwacji ludzi panikujących. Jeśli o mnie chodzi, to nie lękam się terroryzmu. Do wirusów mam respekt, po niezliczonej ilości zachorowań na grypę. Ten respekt, pozwala mi już drugi rok nie odczuwać objaw grypy. Co uważam za mój sukces. Bo np. moja żona już wiele razy w tym czasie walczyła z grypą. Że mi się upieka, to tym większy sukces. Nie wpadam w samozachwyt, bo zawsze może pójść coś nie tak. A co do mej wiary, osądza ją Bóg.

Ludzki mozg nie ewoluowal w globalnej wiosce, tylko w stu kilkudziesiecioosobowych grupach. Nauczyl sie wtedy, ze jesli slyszy o jakims nowym zagrozeniu, to raczej nie dotyczy ono innego konca swiata, tylko bezposredniego otoczenia. Nasza intuicja szacuje prawdopodobienstwo, a nie oblicza, i robi to na podstawie sytuacji, ktorymi byla karmiona przez tysiaclecia.
Jesli ktos poza intuicja posiada takze umysl racjonalny, to potrafi zweryfikowac jej szacunki. Jesli go nie posiada, to panikuje.

Panika w związku z koronawirusem w Europie się nasiliła w momencie, jak ten wirus się z wydostał z Azji, wiec akurat ludzie reagują paniką na zagrożenie, które jest blisko. Np. analizując nagłówki prasowe można zauwazyć, ze najbardziej chwytliwy jest "Kornawirus już w Polsce?". A już w największą panikę ludzie wpadają, kiedy się okazuje, że koronawirus jest w ich mieście.

Nie jestem pewna, czy wystarczy mieć umysł racjonalny, zeby nie panikować. Znam osoby, które w innych kontekstach posługują się umysłem racjonalnym, a jak przychodzi do epidemii koronawirusa, wpadają w panikę.

Wszystko zalezy od tego, czemu człowiek w danej chwili da posluch - tej racjonalnej czy tej irracjonalnej części.

No tak, wiec powiedzmy ze nauczyl sie interpretowac nowe zagrozenia tak, jakby mialy miejsce w jego kilkudziesiecio lub kilkusetosobowej spolecznosci.

To prawda, ale wystarczy racjonalnego umyslu nie miec, aby wpadac w panke prawie na pewno.