"Lepiej zapobiegać niż leczyć (zwalczać skutki szkody)."
Jeśli tak, to lepiej zapobiegać niż doprowadzić do szkody.
Jeśli tak, to lepiej wiedzieć, co jest szkodliwe.
Jeśli tak, to lepiej stwierdzić szkodliwość.

Na czym polega ten paradoks?
Żeby stwierdzić, ze coś jest szkodliwe, trzeba złamać zasadę "lepiej zapobiegać niż leczyć", ponieważ szkodliwość diagnozuje się "w praniu".
Żeby w ogóle zapobiegać, trzeba dopuścić do powstania szkody.

A więc: jeśli lepiej zapobiegać niż leczyć, to lepiej leczyć niż zapobiegać

Mam rację czy błądzę rozumem?

Chyba nie tyle błądzisz, co się błąkasz. Nie potrzeba łamać zasad, ponieważ zapobieganie szkodliwości wynika nie z łamania zasad, lecz empiryczności. Jeśli mi uszy na mrozie zmarzną, to w ramach empirycznego zapobiegania założę na przyszłość nauszniki.

No tak, czyli żeby zapobiec zamarznięciu uszu, trzeba w ogóle kiedykolwiek je wystawić na mróz, dać im zamarznąć. Nie trzeba tego zrobić osobiście, można uwierzyć babci na słowo, ale babcia to zapewne wie, bo sama wystawiła uszy na zamarznięcie albo tak jej powiedziała mama itd.

Niekoniecznie, wystarczy być raz trochę na mrozie. (pomijam ostatnie cieple zimy)

Jak trochę, to nie zamarzną, tylko zmarzną.

Można przecież uczyć się na szkodzie innych lub własnych popełnionych niechcący. Można też w kontrolowanych warunkach wywołać podobną ale nieszkodliwą sytuację i wyciągnąć wnioski przez analogię, np. crash testy z manekinami.

Na to, myślę, że już odpowiedziałam:


Żeby w kontrolowanych warunkach wywołać podobną sytuację, trzeba najpierw poznać oryginalną sytuacją, bo przecież te crash testy z manekinami się robo z inspiracji prawdziwymi wypadkami. Najpierw trzeba się w ogóle dowiedzieć, co może stanowić niebezpieczeństwo i pod jakim kątem testować samochody.

No tak. Ale skoro ustaliliśmy, że nie trzeba celowo łamać żadnej zasady, tylko można się uczyć z już i tak popełnionych błędów, to w zasadzie o czym ma być dyskusja?

No właśnie ja stoję na stanowisku, że żeby uczyć się z popełnionych błędów, trzeba je popełniać, a więc żeby prawdą było "lepiej zapobiegać niż leczyć", prawdą musi być "lepiej leczyć niż zapobiegać". A celem tego wątku miała być weryfikacja, czy mam rację.

Nie rozumiem. Zgadzasz się, że nie trzeba ich popełniać ani celowo ani osobiście, prawda?

Tak, ale nie o tym jest ten temat.

To niestety ja nie czaję o czym.

Po prostu dyskutuję tutaj z zasadą "lepiej zapobiegać niż leczyć" na poziomie ogólnym, nie dotyczy to ani konkretnej szkody, której mielibyśmy zapobiec, ani konkretnej osoby.

Możliwość zapobiegania szkodom w ogóle zawdzięczamy temu, że ktoś szkody ponosi, a Twój przykład z crash testami tylko potwierdził moją tezę. Dobrze, że nie wiedziałeś, czego dotyczy temat, bo zupełnie bezinteresownie przyznałeś mi rację.

Nie rozumiem dlaczego fakt, że aby zapobieganie było możliwe, ktoś musiał wcześniej popełnić błąd, miałoby falsyfikować zdanie: "lepiej zapobiegać niż leczyć".
Może podasz jakiś przykład kiedy lepiej jest leczyć niż zapobiegać choć zapobieganie jest możliwe?

Marek zderzył się samochodem z reniferem, uszkadzając w poważny sposób samochód w jakimś obszarze jego funkcjonalności. Mógł temu zapobiec, nie wybierając się na przejażdżkę na trasie, gdzie grasują renifery, ale dzięki temu, że doświadczył zderzenia z reniferem, na przyszłość nie wybierał się w trasę z reniferami, nie mając odpowiedniego auta a producenci samochodów wymyślili crash test, w którym badają w warunkach kontrolnych jak samochód reaguje na zderzenie z reniferem.