W pewnym mieście żył sędzia, który Boga się nie bał i nie liczył się z ludźmi. W tym samym mieście żyła wdowa, która przychodziła do niego z prośbą: Obroń mnie przed moim przeciwnikiem. Przez pewien czas nie chciał; lecz potem rzekł do siebie: Chociaż Boga się nie boję ani z ludźmi się nie liczę, to jednak, ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, wezmę ją w obronę, żeby nie przychodziła bez końca i nie zadręczała mnie. I Pan dodał: Słuchajcie, co ten niesprawiedliwy sędzia mówi. A Bóg, czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie? Powiadam wam, że prędko weźmie ich w obronę. Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?

Już kiedyś pisałem, że pisywała do mnie pewna wdowa z prośba o wsparcie, choć nie było dowodów, że to co pisze jest prawdą.
Dawałem jej jakieś niewielkie sumy (40 zł) ciągle. Raz dałem jej naprawdę dużo, wtedy gdy prosiłem Boga że dam 10% na biednych, gdy mi się uda odzyskać sumę wpłąconą na "inwestycję giełdową" a nie mogłem jej odzyskać. Gdy odzyskałem, wpłaciłem nawet 15% czyli 750 zł. Wdowa pisała że popłakała się ze wzruszenia, ale za jakiś czas znowu coś chciała, Wtedy zrozumiałem że jest worek bez dna i przestałem jej dawać jałmużnę.
Choc coraz rzadziej, to wciąż pisuje że potrzebuje na leki, moje myśłi że wtedy gdy jej dawałem po 40 zł to lepiej duchowo się czułęm , bo pisała że pamięta mnie w modlitwie. Ciągle pisze że potrzebuje na leki.
Wiem , że teraz nie moge nic jej dać, bo ona wciąż ma nadzieję, jeden gest dałby jej nową nadzieję, tak że albo juz musiałbym ciągle je dawać, albo już nigdy nie pogodziłaby się z tym że bym znowu przestał.

Ubiłeś z Bogiem interes, ale kiepski, bo ciągnie się roszczeniowy ogon. To taki typ ludzi i lepiej z dala od nich, bo uczepia się jak pijawki. Co ciebie obchodzi co ona myśl? Ignorujesz i nie zajmujesz się tą sprawą. Jest cierpliwa i tyle.

Przypominam sobie że jeszcze gdy mieszkałem w Warszawie (czyli okołoo roku 2000) kiedyś poszedłem do pustego kościoła się pomodlić, i tam spotkała mnie "panda", czyli kobieta wołajaca "pan da". NIe zadowalało ją byle 2 zł, które innego by zadowoliło, tylko nadal "pan da", chodziło jej o 10 zł.
To pomyślałem, że nie jest tak uboga, w ciągu dnia moze zarobić w ten sposób więcej niż ktoś w pracy na etacie! Działała na zasadzie "tu idę się modlić a tu będę odmawiał jałmużny?"
Dodam, że gdy na studiach próbowałem pracę jako akwizytor, to za dzień łażenia po mięście i wmuszania towaru, na czysto wyszło mi 10 zl.

__________________________________________________________

To mnie oduczyło, bo poczułem się sobą zdegustowany, jak w kawale : "Boże, jak wygram w lotto główną wygraną to wpłacę 10% na biednych, ale wiesz, może lepiej od razu Ty mi daj tę 10% wygraną mniejszą".
czasem wysłuchana modlitwa, (czy też wydarzenie skorelowane z modlitwą) może być niedobre. Tak jak kiedyś modliłem się o wygraną Trumpa i akurat Trump wygral wybory, to przez pewien czas miałem wrażenie "sprawstwa", które zwalczałem.
A poza tym modlitwy mogą być niebezpieczne: pisałem o tym, ze na przełomie 1999/2000 prosiłem Boga o listę próśb, które zostały wysłuchane i spełnione na odwrót, 1999 był bardzo dobry, od 2000 juz było niefajnie.

@Andy

Ten werset z Pisma, który przytoczyłeś pokazuje wagę wytrwałości w modlitwie.Pytanie czym jest dla nas wytrwałość w modlitwie tj. jak długo mamy się modlić i nie zniechęcać się. Dużo na to pytanie odpowiada i daje do myślenia przykład Św. Moniki, a my się tak łatwo zniechęcamy.

Czyli wieloletnia modlitwa wytrwała to najlepszy sposób modlitwy.
Ja mam 47 lat i wciąz się nie zmienia. Bóg mógłby powiedzieć: Andy, masz przecież jeszcze 53 lata do setki.

Nie wiem jak to przełożyć na Twoją osobistą sytuację, wiem tylko, że przykład Św. Moniki daje taką wymowną wskazówkę , co to znaczy wytrwałość w modlitwie i owoce tejże.