Pytałeś o zazdrość. To, ża Japończycy uwielbiają Chopina nie oznacza chyba zazdrości. Zazdrość pojawia się, gdy zaczynają się spory kim był: Francuzem, czy Polakiem. To jednak spór stron a nie wszystkich. Nie zazdroszczę Niemcom ich wspanialej kultury, zdyscyplinowania, bo wierność zasadom niesie za sobą częsty brak ich rozumienia. W Polakach jest dużo wolności, co też niesie za sobą czasem perturbacje, bo odzywa się ułańska fantazja, nie zawsze na miejscu.
W opisie wyjścia masz nakaz, by Izraelici pożyczyli sobie od Egipcjan złoto i srebro. Chyba tak na to spoglądam. Widzę kogoś mądrzejszego od siebie, korzystam. Nie klasyfikuję ani po narodowości ani religii.
Od ciebie też skorzystałam i to nie raz. Nie zazdrość, bo ona prowadzi do konfliktów.

Wobec tego przypomnę Ci jeszcze jedną rzecz:

Siedem grzechów głównych

1. Pycha
2. Chciwość
3. Nieczystość
4. Zazdrość
5. Nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu
6. Gniew
7. Lenistwo

Kiedyś - gdy wykonywałam swój stary zawód - to prawie zazdrościłam Niemcom że ichniejszy Jugendamt z zasady opowiada się po stronie swoich obywateli (albo cudzoziemców którzy pozostają na ich terytorium) i ich wspiera w sporach dotyczących dzieci z mieszanych związków. Co do polskich urzędników to jeśli nie dowalili "swojemu" to już był raczej powód do radości. A potem lament jaki to Jugendamt straszny. Bardziej ogólnie to chyba imponuje mi w Niemcach skuteczność.

Rozśmieszyło mnie to na samym początku. Jak tu wpleść zazdrość? Prawa do posiadania broni nie mają w Polsce jedyni ci, którzy mają problemy psychiczne i podbije to psychiatra. Pewnie się nic ostatnio nie zmieniło w tej materii, ale mam dostęp do informacji. Reszta może mieć broń lepszą od sąsiada. Eleganckie stroje to sprawa gustu. Po prostu Wespecjanowi podobają się kobiety tak a nie inaczej ubrane i w UK spotkał ich więcej. To jego wrażenia. Faceci są wzrokowcami i zawieszają wzrok na pięknie. Ono jest jednak subiektywne.

U Niemców podobała mi się czystość i porządek w ogródkach w małych miasteczkach.


Czytasz tylko nagłówki gazet? Wróć do mojego postu otwierającego i nie wygłupiaj się.

A Ty wróć do przemyślenia powiedzenia: Cudze chwalicie, swego nie znacie.

Ta, spróbuj będąc niekaranym, zdrowym na ciele i psychice mężczyzną czy kobietą, dostać pozwolenie na broń palną w Polsce. Jest to niewykonalne. Chyba, że udowodnisz, że miałeś 7 zamachów na swoje życie i masz 100% dowody, że pojutrze będzie 8.
To nie tylko była moja opinia na temat elegancji i kobiecości ubioru wielu brytyjek, ale też innych znajomych Polaków, więc przynajmenij nie jestem w tym "subiektywiźnie" odosobniony.

Mnie to też mnie ujęło - wszystko wygrabione, wręcz wydrapane, wystrzyrzone. Gdy poszłam pierwszy raz na cmentarz - taki mały, przy kościele chyba ewangelickim - to szczeka prawie mi opadła na widok ścieżek między grobami zagrabionych tak by nie było widać śladów stóp a jedynie równe prążki.

Jestem przekonany, że estetyka i piękno oddziaływuje na ludzką psychikę silnie-protwórczo i pro-motywacyjnie.

Idąc za ciosem jeszcze powiem że podoba mi się kultura picia alkoholu przez Duńczyków - spożywają jeśli nie więcej niż Polacy, to z pewnością nie mniej, ale nie upijają się. W Polsce (i dalej na wschód) raczej nierzadko ideał jest taki jak już pić to aż się upić.

No to myślę, że Polacy w kulturze picia szczęśliwie mieszczą się gdzieś pomiedzy Duńczykami a Brytyjczykami. Ci ostatni, w standardzie piątkowych i sobotnich nocy mają picie na umór, spożywanie pokolorowanej taniej wódki, wymiociny i szkło na ulicach, kobiety leżace na ulicy w podartych rajstopach. Czegoś takiego w Polsce nie widziałem.

Po to jest prawo nie tylko do posiadania, ale i noszenia broni:
https://twitter.com/OliverMcGee/status/ ... 7493634048

Nie strzelisz do drugiego człowieka. To blokada biologiczna. Trzeba ją złamać lub wystrzelisz z powodów emocjonalnych. Nie wolno chodzić z odblokowaną bronią a jej załadowanie to trening.
Zdarzyło w pewnym amerykańskim domu. Mężczyzna usłyszał podejrzane hałasy i poszedł na piętro. Było ciemno. Kiedy otworzył drzwi pokoju córki, ona wyskoczyła z szafy chcąc przestraszyć ojca. On wystrzelił wcześniej. Kiedy indziej mężczyzna zauważył na słupie energetycznym, który prowadził do jego domu kogoś tam majstrującego. Zawołał, by zszedł,. nie było reakcji i strzelił celnie. Potem musial się długo tłumaczyć (wydatki na adwokata), że to była obrona konieczna. Ktoś inny strzelał do dzika, a to był czlowiek ukryty w zaroślach. Kiedyś wydano pozwolenie na broń na podstawie zaświadczenia psychiatry osobie niezrównoważonej psychicznie. Użyła broni ze skutkiem śmiertelnym. Psychiatry nie pociągnięto do odpowiedzialności, bo umarł. Wydawał zaświadczenia zaocznie.
Patrzę więc trochę inaczej na posiadanie broni. Znajomy, który mieszka w lesie - las się sam stał twierdzi, że tam bezpieczniej niż w mieście.

Co ma wisieć nie utonie, czyli scenariusz na życie powinien być tylko odczytywany. Jeśli ktoś ma mnie zabić to i tak się to stanie. Jakaś taka pogodzona z tym światem jestem i chyba dobrze, że różne nacje są różne.

O broni to chyba jest odrębny wątek gdzieś na forum.

Ale ja nie jestem ani pacyfistą, ani deterministą, dlatego zazdroszczę tego Amerykanom.

To jeszcze Włochom kuchni, piłki i podejścia do życia... ;