Wolność jest stanem ducha i zewnętrzne ograniczenia lub ich brak nie rozstrzygają o wszystkim. Ja myślę że istotne - jeśli nie decydujące - znaczenie ma po prostu poziom dobrobytu i wiążąca się z nim roszczeniowość - wzrost edukacji jest czynnikiem który jej nie musi eliminować, przeciwnie może ją generować. Ja pamiętam niezbyt dobrze czasy PRL bo byłam dzieckiem ale i tak jest różnica między mną a młodszym bratem - choć na inne sposoby zarówno on jak i ja zostaliśmy rozpieszczeni - czasem mi się wydaje że nie jesteśmy z tego samego pokolenia. Nie chodzi o że ja jestem jakoś zniewolona ale o to że mając doświadczenie jakiegoś braku czy ograniczeń zdajesz sobie łatwiej sprawę że nie można mieć wszystkiego. Albo raczej - nie wierzysz tak łatwo że możesz mieć wszystko.

Oczywiście, ale w przedostatnim poście wytłumaczyłem, że przecież nie o takiej wolności w tej chwili rozmawiamy.

Zgadzam się. Brak wolności "zewnętrznej" może rozwinąć tę prawdziwą wolność - wewnętrzną. W podobny sposób cierpienie oraz trudne warunki życia mogą rozwijać świadomość i wrażliwość.
Nie oznacza to jednak, że ktokolwiek ma prawo nam to cierpienie zadawać lub ograniczać naszą wolność (tą "zewnętrzną").

Celowe jest, choć nieświadome.
Co do następnej kwestii, postaram się pamiętać, by odpowiedzieć później. Teraz zbyt senna jestem na filozofię.
Swoją drogą, nadal nie rozumiem. Jeżeli wiem, że ktoś ma większe kompetencje do tego, by ustalić, czym mnie leczyć, czemu ma służyć ustalanie na własną rękę?

Tylko pytanie, czy tak pojmowana wolność jest warta zachodu? (zakładając, że dobrze zrozumiałam to, jakie tu przyjmujesz znaczenie wolności)

Odróżnijmy od siebie dwie rzeczy: robienie głupot oraz prawo do robienia głupot To drugie odróżnia wolnego człowieka od niewolnika.

Dla niektórych tak a dla innych nie. Każdy powinien mieć prawo samemu o tym zadecydować. Podobnie jak np. wykształcenie albo sportowa sylwetka mogą być dla niektórych czymś nie wartym zachodu, ale nikt nie ma prawa decydować o tym za innych.

Dobry wieczór

Ustosunkuję się do wypowiedzi, gdy...wyzdrowieję (rano po napisaniu tego tematu obudziłem się z zapaleniem gardła i później jeszcze zapalenie zatok) eh

Ale tak tylko, to powiem Ci Mareta, że rozśmieszyłaś swoją reakcją:


To miłego i ciepłego wieczoru

Moje jakże długo wyczekiwane (Viridiana tez człowiek i jak temat trudniejszy to długo myśli, nie chce jej się myśleć bądź zapomina ) przemyślenia na razie są takie:
Czy do robienia wszystkich głupot powinniśmy mieć prawo?

A kto i na jakiej podstawie miałby nam ich zabraniać?

Jeśli nie szkodzi to nikomu innemu, zdecydowanie tak.

ŚH widzi w człowieku nieokrzesańca (to niżej go sytuuje niz zwierzęta spoleczne podlegające wychowaniu stadnemu), HJ widzi człowieka, czyli istotę etyczną. Prawo moralne zostało wpisane mu w sumienie. A wyżej to nic innego niż złota reguła etyczna.
No cóż: kto chce być nauczycielem siebie samego, jest uczniem głupca.

Cały czas piszesz jakbyś nie rozumiała różnicy pomiędzy tym co jest dla nas dobre a zmuszaniem kogoś do tego, co według nas jest dla niego dobre. Ja akurat jestem człowiekiem, który chętnie podporządkowuje się osobom, które uważam za autorytety. Jednocześnie uważam, że nikt nie ma prawa prawo narzucać komuś innemu, kto powinien być jego autorytetem. Według Ciebie jest inaczej, ale z jakiegoś powodu nie chcesz tego uzasadnić.

Piszesz już kolejny post unikając odpowiedzi na proste pytanie, które zadałem. Czy szczera odpowiedź stanęłaby w sprzeczności z Twoimi poglądami na temat wszelkiego rodzaju uszczęśliwiania na siłę, więc stosujesz orwellowski "zbrodnioszlaban"? A może po prostu uważasz, że pytanie było głupie lub nielogiczne?
Według mnie jest ono fundamentem do jakiejkolwiek dalszej dyskusji.

Na wszystkie sensowne pytania, a także te głupie ale uruchamiające moją zadziorność odpowiedzialam i zawsze tak czynię. Pozostawiam jedynie to na co nie warto odpowiadać po raz kolejny. Odpuszczam sobie czasem też z innych powodów.
Kto jest autorytetem? Ten, którego sam uznasz za takowy? Znany jest mechanizm doboru ludzi, którym prędzej zaufamy niż innym. To pozarozumowe być może. Nie ma recepty na wybór autorytetu, chyba że zawodowy. Tu też często ufamy innym (polecony lekarz). Wykorzystuje się tę ludzkość skłonność przy zatrudnianiu ludzi na określone stanowiska. Wracamy do ludowej madrości o nauczycielu - głupcu.
Będąc sam dla siebie odniesieniem, ustalasz subiektywnie autorytety. Nikt tego nie zabrania. Tylko nasuwa się pytanie: ile w tym rozsądku? Ile rozsądku w negacji recept na leki? Ignorujesz fakt, że nikt nie naruszy twej wolności i jeśli chcesz możesz nabywać leki bez recepty. Postawa roszczeniowa jest wygodna i niewidoczna. Zbyleś to milczeniem, bo nie pasuje do negacji i roszczeniowości.
Chcesz raju na ziemi a to utopia. Kto ci to obiecał, byś tego wymagał? Kto ci obiecał Bożą sprawiedliwość na ziemi i przestrzeganie Bożych praw? Sam sobie to wymysliłeś, że ziemia to kraina mlekiem i miodem płynąca. Jak sam sobie to wymyśliłeś, problem jest twój.

Ja widzę sensowność recept, bo dostrzegam niebezpieczeństwo ich braku. Nie odczułam zamachu na moja godność udając się do lekarza po receptę na witaminę B1, gdy naciągnełam sobie nerw strzałkowy. Lekarz pierwszego kontaktu mądrze mi tłumaczył co mi się przydarzyło; tyle że źle zdiagnozował. Na tym się akurat nie znał, ale receptę mi przepisał. To bardzo dobry lekarz, ale nie musi się na wszystkim znać.

Edit
Niżej piękna modlitwa na mądre życie. To nie roszczeniowość, że inni mają obowiązki a ja mam prawo wymagać. To zawiera karta Praw Człowieka ale nie Dekalog. Dekalog to powinności, tyle że moje a nie całego świata.

Boże, ześlij na mnie łagodność, bym pogodziła się z tym, czego zmienić nie mogę,
Odwagę do zmieniania tego, co zmienić jestem w stanie,
I mądrość, abym odróżniala jedno od drugiego

Zgłoś się do tych co ludziom gruszki na wierzbie obiecują. Konkretnie powinieneś odnaleźć odpowiedzialnych, by zarzucić im łamanie twoich praw. Jak ci się uda wypracować dla ludzkości raj na ziemi, przejdziesz do historii.

Skoro nie mogę liczyć na odpowiedź, to czy mógłbym prosić przynajmniej o wyjaśnienie dlaczego uważasz moje pytanie za niewarte odpowiedzi? Uważam, że rozpatrując dany dylemat zawsze należy wychodzić od prawd bardziej ogólnych. Dopiero kiedy się je ustali, należy zastanowić się jak się one stosują w konkretnym przypadku. W przeciwnym razie łatwo dojść do hipokryzji i podwójnych standardów. Czy zgadzasz się z tym?
Fundamentalne pytanie w tym przypadku brzmi, czy mamy prawo uszczęśliwiać innych ludzi na siłę. Ja uważam, że nie. Podobna zasada funkcjonowała już w prawie rzymskim - volenti non fit injuria, więc uważam, ze moje zdanie nie jest pozbawione ani sensu ani podstaw.
A co raczej ten, kto zostanie nam narzucony? Myślałem, że to dość oczywiste, że sami wybieramy sobie autorytety. Jeśli znasz jakiś lepszy sposób, to chętnie go poznam.

Jeśli brakuje mi wiedzy na dany temat, to zazwyczaj konsultuję się z kimś mądrzejszym, ale zmuszanie kogoś żeby to robił, to już totalitaryzm.

Piszesz nieprawdę, bo odnosiłem się już do tego argumentu. To że dany towar można kupić nielegalnie, ukraść lub zdobyć w jakikolwiek inny sposób nie oznacza, że ograniczenie prawa do jego zakupu lub sprzedaży, nie jest ograniczaniem wolności.

Proszę, nie wmawiaj mi czego chcę ani co myślę. Uważam tylko, że zacytowana powyżej podstawowa zasada prawa rzymskiego jest jednocześnie jedną z podstawowych zasad prawa naturalnego i zaprzeczanie jej jest główną cechą systemów totalitarnych.

W porządku, ale tonie oznacza, że wszyscy inni muszą myśleć podobnie do Ciebie. Ja nie chcę Ci odbierać możliwości konsultacji z lekarzem. To Ty chcesz mi odebrać (lub ograniczyć) możliwość nie zrobienia tego.

Kłamiesz. Zostaniesz doprowadzony do lekarza tylko w sytuacjach określonych prawem. Ono jest u nas niezwykle liberalne. W każdej innej sytuacji możesz decyzje podejmować samodzielnie. Możesz się samodzielnie leczyć i aplikowac sobie leki. Dostaniesz je w aptekach internetowych. Płatność jednak wynosi 100%.
W prawie rzymskim mamyregułę kolizyjną.

A potem się okazuje, że powstają na Facebooku takie strony jak "Zdelegalizować polski nu metal". Oczywiście to tak tylko na rozluźnienie.
Muszę przyznać, jak dla mnie ten temat jest trudny.

Polecam przeczytać jeszcze raz ostatnie posty i zastanowić się czy naprawdę uważam, że ktoś chce mnie siła zaciągać do lekarza i czy chodzi mi tylko o receptę na leki refundowane. Twój bezpodstawny napastliwy ton jednak odebrał mi ochotę na dalszą rozmowę.

Żeby uchylić normę ogólną należy ją wcześniej sformułować.