Za miesiąc skończę 24 lata. Jestem na 1 roku magisterki na kierunku finanse i rachunkowość. Sesja mi nie idzie. Raz już powtarzałem rok i prawdopodobnie tego roku też nie zdam. Uświadomiłem sobie, że kierunek na którym jestem wcale mnie nie interesuje. Dlaczego nie rzuciłem studiów w ciągu tych 4 lat? Po pierwsze dlatego, że nie podejmowałem rozważnych refleksji na temat przyszłości zawodowej, na egzaminach bardzo często ściągałem i to dzięki temu udało mi zajść tak wysoko. Teraz dopiero postanowiłem, że nie będę się dłużej oszukiwać i przestanę ściągać. I tak się stało. W efekcie mam niezdanych 7 egzaminów. Już wcześniej wiedziałem, że te finanse nie są specjalnie ciekawe, ale dopiero teraz w pełni to sobie uświadomiłem i zauważyłem jak bardzo moja wiedza i ekonomiczne myślenie odbiega od standardów.
Nie wiem co robić. Nie mam żadnego planu na przyszłość zawodową. Nie mam żadnych konkretnych pasji - kiedyś bardzo interesowałem się samochodami, ale teraz jakoś to przygasło - odkąd stałem się bardziej "pobożny" i zapatrzony w Boga, wszystkie takie "ziemskie" rzeczy przestały mnie szczególnie interesować. Teraz moją największą pasją jest pomoc drugiemu człowiekowi. Kiedy mogę komuś bezinteresownie pomóc, a tym samym w jakiś sposób zbliżyć się (i jego) do Boga, czuję się szczęśliwy. Bardzo też lubię przyrodę, naturę, dzikość, podróże.
Mam licencjat, ale co z tego, skoro nie mam wiedzy, ani takiej smykałki do finansów. Poza tym mnie to po prostu nudzi i nie daje takiego poczucia, że jestem przydatny - a to jest bardzo ważne. Nie chcę, żeby moja praca polegała tylko na tym, że wejdę do biura, posiedzę 8 godzin i wyjdę. Chcę dawać coś z siebie i jakoś ten świat polepszać, pomagać innym, ułatwiać im życie i czerpać z tego radość. Wiem, że nie rozwiążecie tego problemu za mnie, ale może macie jakieś wskazówki? Choćby najmniejsze.

Przełknąć dumę i zrobić kurs wykończeniówki domów? Od takiej pracy się nie ogonisz a będziesz miał satysfakcję z dzieła i zarobków. Poznasz przez to mnóstwo osób, w tym panien na wydaniu, a jak bedziesz miał na horyzoncie rodzinę, to i cel i radość z życia.

No cóż. Są dwie drogi:
1) praca zarobkowa, 8h/dobę, by sfinansować swoje pasje. Musi być na tyle dobrze płatna i jednocześnie mało absorbująca, by się dało pozostały czas i zaoszczędzone pieniądze przeznaczyć na tę pasję
2) znaleźć taką pracę, która będzie rozwijać Twoje pasje. Może nie być dobrze płatna, ale musi zawierać to coś co Cię interesuje.

Dziękuję.

Jest jeszcze jeden myk w tym wszystkim, te nudne prawo finansowe, statystyka i ksiegowosc ktorych z trudnoscia sie obecnie uczysz moga zaczac przemawiac do ciebie po rozpoczeciu pracy, gdy zobaczysz to wszystko w dzialaniu.
Ja to ku swemu najwiekszemu zdumieniu przezylem.