Już wiem. Nikt cię nie nauczył kultury.

A co do Biblii to zapoznaj się z nauczaniem Kościoła na ten temat. Dowiesz się że nie można traktować w sposób dosłowny.

No cóż, hen, skoro nas nie szanujesz, to ja nie będę tracił na rozmowy z Tobą.

To napisz chociaż tak:
„mnie wydaje się, że należy to odcztywać symbolicznie,
ale to tylko moje przemyślenia” (hi, hi)

Kościół tak mówi a Kościół ma prawo do takich stwierdzeń.

To znaczy do jakich stwierdzeń?
Bo nigdy nie słyszałem w Kościele, że należy to rozumieć symbolicznie.

Ale nie o tym chciałem pisać,
interesuje mnie, jak to jest możliwe,
że dwie strony opierając się na Biblii,
doliczyły się takich rozbierzności.
ostatnio słyszałem, że ktoś postawił teze,
że jakoby do naszego kalędarza dołożono około 300 lat.
Może o tym ktoś słyszał?

Pytaj tych, którzy liczą te lata.

A jakie dokumenty Kościoła na ten temat przeczytałeś?

Nigdy nie słyszałeś o Encyklice Piusa XII, Humani generis ?

Polecam szczególnie rozdział:

Historia i Biblia

38. Jak w naukach biologicznych i antropologicznych, podobnie i historycznych przekracza się zuchwałe granice i zastrzeżenia ustalone przez Kościół. W szczególny zaś sposób należy ubolewać nad pewną zbyt swobodną interpretacją Ksiąg historycznych Starego Testamentu, której zwolennicy, broniąc swych zapatrywań, powołują się bezpodstawnie na list nie tak dawno temu skierowany przez Papieską Komisję Biblijną do Arcybiskupa Paryża (z dnia 16 stycznia 1948: ASS, t. XL, str. 45 – 48). Tymczasem list ten wyraźnie przypomina, że [b]jedenaście pierwszych rozdziałów Księgi Rodzaju nie odpowiada całkowicie metodom pisarstwa historycznego używanym przez naczelnych historiografów greckich i łacińskich, lub historyków naszych czasów, należą mimo to jednak do rodzaju literackiego historycznego w pewnym sensie, który zresztą egzegeci powinni głębiej zbadać i określić. Rozdziały te, w stylu prostym i obrazowym, przystosowanym do umysłowości narodu, stojącego jeszcze na niskim stopniu cywilizacji, podają zasadnicze prawdy, na których się opierają nasze możliwości zdobycia zabawienia wiecznego, jak również zawierają popularny opis początków rodzaju ludzkiego i narodu wybranego. Jeśli się można zgodzić, że owi starożytni autorzy natchnieni czerpali z tradycji ludowych, nigdy nie wolno zapominać, że przy pomocy łaski Boskiego natchnienia byli oni zabezpieczeni i wolni od jakiegokolwiek błędu w doborze i ocenie tych źródeł.