W konkretnej sytuacji zawsze można zapytać swojego spowiednika i rozwiać wątpliwości. Polecam Kłania się wnuczka mężczyzny, od którego w noc poślubną uciekła świeżo poślubiona 'żona', a uciekła do mężczyzny, którego naprawdę kochała, ale zdaje się, że okoliczności (może rodzina?) skłoniła ją do ożenku z najbardziej 'odpowiednim' partnerem. Ten niefortunny ślub uznano za zawarty nieważnie.

Ale to nadal przykład kompletnie innej sytuacji, gdzie mamy niefortunny związek poczyniony za sprawą niemal przymusu. Tymczasem rozpatrujemy moralny aspekt dylematu autora który chce odbijać zajęte dziewczyny, bowiem uważa je za ładne, a nie może sobie takiej znaleźć wolnej, tym samym daje sobie przyzwolenie na odbijanie dziewczyn innym chłopakom.

Chyba nie bardzo podobałaby Ci się sytuacja gdzie jakaś dziewczyna uparła się aby odbić twojego narzeczonego, bowiem uważa że jest po prostu przystojny i fajnie byłoby mieć takiego faceta. Tym samym zaczyna go podchodzić i bajerować, uwodzić. Jak Ci się podoba ta sytuacja, czy nie cierpisz? Każdy byłby zaniepokojony, czy to w narzeczeństwie czy to w małżeństwie, a niechlubna odbijaczka mogłaby zyskać równie niechlubne miano - zdzira.

Jeśli ktoś jest katolikiem to powinien uznawać nadrzędność katolicyzmu nad biologizmem. Wiara w to że "jak się nie dobierzesz charkaterami to i sakrament nie pomoże" to czysty biologizm, ale przecież ten sakrament chyba po coś jest i wydaje mi się, że jest to kanał nadzwyczajnej łaski Bożej, w przypadku nie do końca kompatybilnych ludzkich par.

Nawet po ślubie prędzej czy później ludzie spotykają na swojej drodze osobę lepszą, lepiej pasującą do nich od obecnego współmałżonka. I tylko uczciwość wobec współmałżonka, sakrament i zobowiązania wobec rodziny nie popychają ich w nowy związek - a nie fakt, że współmałżonek to był najlepszy z najlepszych wyborów.

Wyrywanie komuś narzeczonej dla mnie niczym się nie różni od wyrywania komuś żony w tym sensie, że może bazować na tej zasadzie: "słuchaj może jestem lepszą opcją" - bo to może być prawda. Przysięga małżeńska w zasadzie jest obietnicą do korzystania z sakramentu przy pokusie odejścia do lepszego/lepszej a nie aktem notarialnym stwierdzającym wybranie najlepszego współmałżonka.

Nie wiem, w jakich relacjach f.kos jest z tymi pięknymi dziewczynami, bo nic nie pisze na ten temat. To takie, co widzi pierwszy raz na ulicy ze swoimi narzeczonymi, czy wieloletnie znajome, z którymi jego też łączy jakaś historia? Mówię, żeby w konkretnej sytuacji porozmawiać ze spowiednikiem, i chyba tyle mam do powiedzenia. Tutaj nie ma jakiegoś algorytmu, który można dostosować do każdej sytuacji. Nieraz się zdarza, że w parach jedna osoba jest dominująca i tłamsi myślenie drugiej. A myśleć trzeba za siebie samą/samego, a innym pozwolić, by myśleli za siebie, zwłaszcza, gdy na szali waży się reszta życia.

Myślę ze katolik powinien myśleć innymi kategoriami, bardziej z innej perspektywy widzieć dane sytuacje. Po cóż pchać się pomiędzy dwoje ludzi, nawet jeśli taki związek startuje, może w taki sposób, poprzez intencję odbicia danej osoby zniszczy się związek który rokowałby jako udane małżeństwo w przyszłości i tym samym niejako zniszczy się przyszłość tych dwojga?

Poza tym, narzeczeństwo już do czegoś zobowiązuje, niegdyś mówiło się że są po słowie i traktuje się taką relację jako poważną, bo oto tych dwoje wybrało siebie aby spędzić ze sobą resztę życia jako małżeństwo. Po cóż to psuć?

Załóżmy że jakaś para jest ze sobą kilka lat, są zaręczeni, łączy ich wiele wspólnych sytuacji, trudów, a nagle wchodzi w ten związek ktoś trzeci i zaburza to co istnieje pomiędzy tymi dwojga narzeczonymi, a nawet odbija dziewczynę bo bajer się udał, co taka osoba może zaoferować? Może znudzić się tą dziewczyną po jakimś czasie, stwierdzając że jednak to nie jest to, ale tamten związek jest już zniszczony.

I tak jak pisze Wespecjan, także w czasie narzeczeństwa lub małżeństwa można spotkać kogoś z naszych snów, bardziej atrakcyjnego, fajniejszego pod każdym względem, ale czy to oznacza że należy zerwać zaręczyny czy małżeństwo aby próbować związać się z tą osobą? Przecież narzeczeństwo zakłada danie słowa danej osobie, ktoś powiedział - tak, zadeklarował się.

Gdyby tak było to trzeba by zrywać co jakiś czas związki, narzeczeństwo, małżeństwo, bo oto ktoś spotkał kogoś fajniejszego, ładniejszego. Bo z żoną / mężem kolegi / koleżanki to mamy wspólne pasje i jest atrakcyjniejsza/y to znaczy że trzeba iść w romans i zaprzepaścić małżeństwo?

Poza tym, f.kos szuka tylko pięknej żony? A nie takiej która byłaby jego najlepszym przyjacielem i dzieliłaby z nim pasje, byłaby interesująca osobą pod względem osobowości? Tylko piękna aby sobie popatrzeć i pochwalić się przed kumplami jak trofeum? A jak szybko straci urodę to co zostanie?

Nic takiego nie powiedziałe, że szukam tylko pięknej żony żeby sobie popatrzeć, szukam żony także takiej jak piszesz, o niezwykłej osobowości ale pieknej, to często idzie w parze.

Co do mojego tematu to akurat mówię tak ogulnie, że większość ładnych kobiet jest zajęta i nie trzeba sprawzać czy ma chłopaka bo wystarczy popatrzeć na urodę i wiadomo, że ma jak jest piękna...

Za bardzo ubóstwiasz kobiety, bo ich nie znasz. Jeśli ci się wydaje, że każda kobieta to kopia Najświetszej Panienki, bo tak je przedstawiaja księża na konferencjach, a tylko mężczyźni nie dorastają do ich przrodzonej anielskości, to się srogo zawiedziesz...

Jest coś niewymownie żałosnego w pytaniu w naglówku wątku. Doprawdy, może lepiej postarać sie być bardziej mężczyzną w zachowaniu (podpowiadam: płacze, że "nie mogę znaleźć dziewczyny" do takich zachowań NIE należą) - a reszta przyjdzie sama.

Ok. Żeby nie zakładać nowego tematu pisze tutaj.

Jak weszłam na portale biur matrymonialnych to zobaczyłem dużo ogłoszeń młodych i pięknych dziewczyn, jak to możliwe, że piękne kobiety nie mają facetów i na dodatek szukają chłopaka na portalu randkowym? Chyba, że to tylko tak na zdjęciu wyglądały a w rzeczywistości są brzydkie albo ładne albo z jakimiś problemami... sam już nie wiem.
Co o tym myślicie?

To chyba oczywiste, mężczyźni, którzy się wokół nich kręcą, nie spełniają ich wymagań. Piękna kobieta przyciąga do siebie wielu mężczyzn, a jak jest ich wielu, to zidentyfikowanie wartościowego egzemplarza jest jak szukanie igły w stogu siana. Na portalu randkowym taka kobieta będzie mogła dokonać wstępnej oceny na chłodno, zanim się z kandydatem umówi.

Właśnie jak jest ich wielu to w końcu znajdzie sobie tego właściwego, ma wybór... A jak dziewczyny sprawdzają przez portale randkowe czy facet jest ok, umawiają się na spotkanie?

Ma wybór, ale za duży i zbyt "zaśmiecony" bezwartościowymi egzemplarzami. W kontakcie na żywo nie ma czasu na weryfikacje. A podejrzewam, że taka kobieta już się wielokrotnie przejechała na takich uganiających się za nią mężczyznach, więc woli pierwsze kontakty przesiewać przez Internet.



No chyba taki jest cel. Oczywiście, być może część z nich tylko się zabawia. Jednak zakładam, że przynajmniej część z nich korzysta z tej opcji na sero, chce najpierw porozmawiać z kandydatem, zanim dojdzie do randki. Myślę, że taka internetowo zawarta znajomość ma wolniejsze tempo rozwoju.

Randkowanie przez internet ssie.

Co ssie?