Cześć! Byłem wczoraj u dermatologa z problemem wypadających włosów (mam 23 lata). Pani przepisała mi lek hormonalny - Nezyr. Uprzedziła, że mogą występować po tym jakieś problemy intymne (zmniejszenie libido, zaburzenia erekcji, a na ulotce przeczytałem, że nawet bezpłodność) ale, że szanse są niewielkie. Jednak mimo wszystko chciałbym jeszcze popytać o te skutki uboczne specjalisty w tej dziedzinie. I zastanawiam się do jakiego lekarza powinienem się udać. Endokrynolog, czy urolog? A może jakiś inny?

Po pierwsze: czy musisz? Ja akurat mam bujną czuprynę, w wieku 46 lat nic się nie zmniejszyła, jest czasem strzechą. Jednocześnie akurat do tego nie przywiązuję uwagi. Jak w kościele widzę starszych mężczyzn, którzy puste placki zaczesują tapetkami zamiast je zostawiać, to myślę że efekt jest odwrotny - widać że łysieją i że się tego wstydzą. Mniejszy obciach jest gdy ktoś kto mam placek goli wszystkie włosy na łyso.
Powiedzmy sobie: kobiecie włosy są bardzo potrzebne, natomiast łysizna u mężczyzn oznacza tylko więcej testosteronu, więc kobietom może się nawet podobać (można zapuścić za to brodę).
Bez włosów się całkiem dobrze wygląda : https://android.com.pl/artykuly/14947-educativo-to-prosty-sposob-na-nauke-programowania-androida/
Natomiast skutki uboczne jak widzę są bardzo poważne, ja częściowo mam takie skutki po lekach , ale ja muszę je przyjmować, inaczej bym nie funkcjonował.
A czy dbanie o młodzieńczy wygląd dla faceta to nie próżność: dawno temu jak zauważyłem że powstały u mnie zmarszczki pod oczami z powodu wystawienia na niską temperaturę i zimny wiatr twarzy, to chciałem jest smarować maścią. Obecnie nie przywiązuję do tego żadnej wagi.
Jedyne co, to to że te skutki uboczne są bardzo rzadkie, gdyby był cień że mogą wystąpić, to gorąco namawiam na niestosowanie leków.

Po pierwsze: nie muszę. Gdybym miał 46 lat i już dawno żonę i dzieci to pewnie by mi to już nie robiło, ale mam 23 lata i nie mam jeszcze dziewczyny.
Powiedzmy sobie: łysina - tak, ale nie każdemu pasuje. Ja mam akurat taki kształt głowy, że bym się totalnie w tym nie widział. Brody niestety też nie mam zbyt bujnej - jedynie klata i ...

Omówiłem to z moim kierownikiem duchowym. Okazuje się, że w moim przypadku dbanie o młodzieńczy wygląd będzie wręcz wskazane.

PS Nie uzyskałem odpowiedzi na pytanie

Doktor Google podaje endokrynolog i androlog. Tylko zamiast leczenie się Googlem najlepiej było by pójść do lekarza rodzinnego, który już by wiedział.

Działania substancji czynnej tego leku opisuje się w czasopismach dermatologicznych. Konkretnie to Przegląd Dermatologiczny 1/2018. Również dermatolodzy powinni mieć wiedzę dotyczącą współdziałania tego leku z innymi, które pacjent przyjmuje.

Na ulotkach zawsze podaje się możliwe działania niepożądane.

Nie ma lekarstwa na lysienie i warto sie z tym pogodzic i dostosowac, tak jak nie ma lekarstwa na starosc czy wiele wystepujacych obecnie chorob.
Na wlasnym przykladzie wiem ze najlepiej wowczas nosic b.krotkie wlosy.

A dlaczego kobiecie są tak potrzebne włosy?



A czy to nie jest hipokryzja aby żądać od kobiet wiecznie młodego wyglądu a mężczyzn to ma nie obowiązywać, facet może się zapuścić i tyle?

Są inne priorytety: ona piękna i zdobywana , on mężny i zdobywa

Nie gadajcie. Włosy to ozdoba człowieka. Kiedy byłam młoda i głupiutka, spodobał mi się wysoki chłopak z burzą czarnych loków o wiecznie uśmiechniętej facjacie. Czy on uczesany, czy też nie, zawsze wygląda tak samo.

Niech sobie bierze ten lek, może mu pomoże.

Badacze z Uniwersytetu w Edynburgu przeanalizowali dane genetyczne ponad 50 tys. mężczyzn i zidentyfikowali blisko 300 obszarów genetycznych, które odpowiadają za utratę włosów przez mężczyzn. Wiele z tych obszarów związanych jest ze strukturą i rozwojem włosów.

Badania nad strukturą włosów mogą przyczynić się do wynalezienia w przyszłości leków przeciwdziałających łysieniu. – Badacze koncertowali się nad wzorem utraty włosów u pacjentów, a nie na ich wieku, jeśli uda nam się uzyskać silniejsze genetyczne związki, to będziemy mogli przewidywać utratę włosów we wcześniejszej fazie- powiedział dr David Hill, genetyk z Uniwersytetu w Edunburgu.
________________________

Źródło: Physician Briefing|20.02.2017

Idź do rodzinnego, niech on decyduje. Pani dermatolog leczy objaw, jak widać, nie wiadomo, czy samą chorobę i czy ją w ogóle rozpoznała. Ja bym na początek porobiła podstawowe badania, dopiero potem zaczęłabym przyjmować lek hormonalny, nigdy na odwrót.

Z tego co wiem, to leczenie łysienia wszelkimi cudownymi szamponami, wcierkami, suplementami, czy nawet lekami wzmacniającymi włosy rzeczywiście nie przynosi znaczących efektów o ile w ogóle je przynosi, ale lek, który przepisała mi pani dermatolog to lek hormonalny - działa on na zupełnie innej zasadzie niż te wszystkie cudowne środki. I choć na 99% nie przywróci mi włosów do stanu jaki miałem zanim zaczęły mi wypadać, to na pewno może znacznie spowolnić proces wypadania włosów, zwiększyć ich gęstość i z tego co słyszałem nawet przywrócić gdzie niegdzie utracony włos.

Zdaję sobie sprawę z tego, że wygląd nie jest rzeczą najważniejszą. Ale czy to oznacza, że mamy przestać dbać o to jak wyglądamy? Czy katolik ma być zawsze kojarzony z sandałkami, sweterkiem i dziewiczym wąsikiem (bez urazy, szanuję tych co mają taki styl )? Przecież Bóg stworzył nie tylko duszę, ale i ciało. O duszę dbamy przyjmując sakramenty, a o ciała chodząc na siłownię, do fryzjera i do sklepów z odzieżą i kosmetykami. Uważam, że Bóg nie tylko stworzył nas pięknymi, ale także dał nam predyspozycje do rozwijania tego piękna. Oczywiście wszystko ma swoje granice.
Nie uważacie tak?

To była odpowiedź do equuleuss, która napisała że kobieta nie musi dbać o wygląd (poza tym liczy się piękno duchowe).
A jeśli chodzi o odpowiedź dla Ciebie - to napisałem o lekarzu rodzinnym, który mógł by skierować do odpowiedniego specjalisty.

Rozumiem ze utrata wlosow w mlodym wieku jest pewnym szokiem, ja pierwsza "wizje" utraty wlosow mialem w wieku 21 lat.
Powoli sie do tego przyzwyczailem.
Bralem rowniez leki hormonalne i nie polecam, skutki moga byc zupelnie nieprzewidywalne.

Nie jest szokiem, ale dyskomfortem. Świat się nie zawali z powodu łysiny, ale jeśli jest możliwość leczenia tego, to dlaczego miałbym się nie podjąć. Oczywiście przy zachowaniu środków ostrożności, czyli tak jak napisała mareta - pierw zrobić badania, dopiero potem zabierać się za lek, a przy tym być pod kontrolą lekarza.
Jakie leki brałeś, Adam?

Przejrzałem ten "Przegląd Dermatologiczny 1/2018", o którym wspomniała merss. W sumie to nie jest źle.


Finasteryd – działania niepożądane

Finasteryd jest lekiem dobrze tolerowanym przez większość pacjentów.
Opisywano przypadki zaburzeń funkcji seksualnych (zaburzenia wzwodu, ejakulacji, zmniejszenie ilości nasienia, zmniejszenie libido). Częstość występowania tego objawu niepożądanego u mężczyzn szacowano na ok. 0,8–6%, czyli na nieco wyższą niż w zdrowej populacji mężczyzn nieleczonych finasterydem.
W ostatnich latach pojawiły się, głównie w mediach niemedycznych, informacje na temat tzw. zespołu pofinasterydowego (post-finasteride syndrome), czyli zespołu zaburzeń, które mogą utrzymywać się długo po zakończeniu leczenia. Istnienie tego zespołu jest podważane przez większość ekspertów, według których nie ma merytorycznych, opartych na dowodach przesłanek wskazujących na jego istnienie [32]. Ostatnio do ulotki preparatów wpisano ten zespół jako możliwe działanie niepożądane, o nieudowodnionym związku z leczeniem.
Opublikowano nieliczne doniesienia dotyczące możliwości pojawienia się zaburzeń nastroju u mężczyzn leczonych finasterydem [33, 34], jednak nie można na podstawie dostępnych badań oszacować częstości występowania tego zaburzenia (prawdopodobnie bardzo niska). Do innych rzadkich działań niepożądanych zalicza się: ginekomastię, ból jąder, reakcje nadwrażliwości.
Finasteryd redukuje ryzyko zachorowania na raka gruczołu krokowego o 30%, natomiast nie ma wpływu na przeżywalność pacjentów, którzy zachorowali na raka prostaty [35, 36]. Uważa się, że opisywane przypadki raka sutka u pacjentów leczonych finasterydem to przypadkowa koincydencja.