Gdyby Bóg dawał nam to co wydaje nam się, że jest potrzebne do szczęścia, kończylibyśmy najczęściej w rękach u Złego.

W sensie modlisz się o ładną a być może dostaniesz brzydką a pobożną?

Może czasem nawet było by to konieczne, aby człowiek naprawdę zweryfikował swe pragnienia oraz poznał ich konsekwencje. Może to również działać w drugą stronę, długotrwałe oczekiwanie na zamierzone efekty, może spowodować frustrację a w konsekwencji odejście od Boga.

Nie.Mi bardziej chodzi o charakter/osobowość. Natomiast samo piękno zależy od oczu patrzącego. (banał) Mnie np. w liceum brano za geja tylko, dlatego że nie chciało mi się podrywać do dziewczyny, która mi się przyglądała(niezwykle urodziwej) tzn. zawszę sądziłem, że „Miłość nie polega na tym, aby wzajemnie sobie się przyglądać, lecz aby patrzeć razem w tym samym kierunku.” No to chyba tyle. xD

Skoro Bóg daje tylko rzeczy dobre to jak mógłby Ci dać coś odwrotnego?



Słuchaj, ale Ty nawet nie dałeś jej szansy aby patrzeć w jednym kierunku. Nie było z Twojej strony żadnego gestu inicjatywy i w sumie nawet nie poznałeś tej dziewczyny. To do Ciebie należało aby rozwinąć znajomość i wtedy przekonałbyś się poznając ją czy bylibyście w stanie patrzeć w jednym kierunku. Najpierw trzeba się poznać aby to stwierdzić, a aby się poznać lepiej to trzeba zrobić jakiś krok. A jak Tobie się nie chce to cóż, dziewczyna miała księcia podrywać? Kobieta może dać sygnały, reszta należy do faceta.

Nie jestem pewien czy Bóg daje tylko dobre rzeczy skoro ludzie w małżeństwach się rozchodzą, (co w zasadzie również podkreślasz w swoich postach).

Zwykle mówię na tyle dużo(w danej grupie osób), że gdyby dana dziewczyna chciała pogłębić znajomość to by to zrobiła (nawet nieśmiałe osoby potrafią reagować na bodźce zewnętrzne).

Teraz dopiero (w porównaniu z tym co było przed laty) doceniam dopiero takie rzeczy jak trud czy cierpienie. Przedtem może było to spowodowane moim czymś w rodzaju Aspergera, bo traktowałem Boga raczej jako superkomputer, gdzie naciska się guzik i dostajemy wynik. Po pierwszym nawróceniu miałem pokusę traktować Go jak jakiegoś dżinna na usługi.
Tak samo kiedyś oburzałem się na cierpienie człowieka czy zwierzaczka a byłem całkiem głuchy na cierpienie Boga, bo był "czymś" w rodzaju superkomputera.

Mogę zauważyć na przykład na tym forum, że gdy ktoś coś piszę, to pierwsza myśl jest by coś odpisać, potem jest inna by odpisać inaczej. A tymczasem okazuje się często najlepiej gdy na coś nie odpisuję, a gdy już "muszę" to na przykład dobre jest skrócenie z dwóch zdań do jednego zdania.
Mowa jest srebrem a milczenie złotem.

Milczeniem to się żony nie znajdzie. W relacjach damsko męskich wygrywają ci co klepią jęzorem.

Ale muszą mieć coś konkretnego do powiedzenia, bo takie paplanie jęzorem to na dłuższą i krótszą metę jest bezsensowne. Mogłabym porozmawiać o splątaniu kwantowym lub technologii przyszłości i tym facet mógłby mnie ująć. Ale takie szmery bajery to... lepiej milczeć.



Nie jest jednak pewne czy modlili się o dobrą żonę / męża i czy ogólnie modlili się najpiej wspólnie o dobro swojego małżeństwa. Tak czy inaczej, zdarza się że ludzie się rozchodzą. Ale przecież tego Bóg nie chce, to ludzie dokonują wyborów, nie zawsze trafnych.

W praktyce to jednak na początku znajomości wygrywają ci co bajerują dziewczyny gadając o niczym. Tak jak psy szczekają, jak koty miauczą, tak ludzie bajerują. Bardzo zazdroszczę im tej umiejętności.

Ludziku, przyjmij radę kogoś, kto ma już swój wiek, nie jest (ani nigdy nie był) szczególnie przystojny, a (uwaga: brak skromności) nigdy nie miał kłopotów w nawiązaniu kontaktu z dziewczyną (a w końcu wybrał najlepszą, jaką można sobie wyobrazić i Ona uczyniła mu ten zaszczyt, że została jego Żoną).

Nie znajdziesz (w każdym razie dobrej) dziewczyny ze swoim podejściem: to jest z zapatrzeniem w siebie, w swoje rzekomo nieodparte "potrzeby" itd.
Nie znajdziesz jej, póki nie zrozumiesz, że to wcale nie polega na tym, że ktoś ma lepszą gadkę, albo coś tam innego.
To wszytko oczywiście ułatwia, ale kluczem jest to, że nawiązujesz relację. Nie relację z kimkolwiek, byle mógł CIę zaspokoić (fizycznie czy emocjonalnie) ale z drugą osobą.
Drugą osobą, która chce być przez Ciebie traktowana jako osoba, a nie jako obiekt seksualny czy nawet "dziewczyna do poderwania".
Nie może być też tak, że pojdziesz w kogokolwiek, kto tylko zechce zwrócić na Ciebie uwagę.
Ta osoba chce być dla Ciebie jedyna, nie jako ta, co "się dała poderwać" albo "się nawinęła", na którą zwróciłeś uwagę bo "masz potrzeby".

Oderwij się od zapatrzenia we własne potrzeby. Trochę empatii. Zaciekaw się innymi osobami, słuchaj ich, spróbuj je zrozumieć.
I nie tylko po to, by potem poderwać.
Być może się zakochasz, być może "zaiskrzy" z drugiej strony. A może nie.
Ta osoba tez ma prawo CIę nie chcieć,. Ale może będzie chciała, jesli dasz jej szansę, traktując ją jako człowieka, a nie "obiekt o przeciwnej płci".

Barney, Twoja porada jest dla kogoś kto ma jakieś relacje z dziewczynami, a nie dla kogoś kto tych relacji nie ma w ogóle.

Realia są takie, że jak nie jesteś atrakcyjny dla dziewczyny (jak nie po wyglądzie to właśnie po bajerze i pewności siebie) to nie będzie chciała Cię poznać i żadnej relacji nie będzie.

A mnie takie coś by zirytowało raczej.


P.S. Barney dobrze prawi.

Tutaj akurat Ludzik-troll ma rację, bo relacja to drugi etap znajomości, więc porady jak podtrzymywać ogień są nieprzydatne dla kogoś kto go nie potrafi go rozpalić.