1) A po przeczytaniu dowolnej innej książki z motywami magii nie może?
2) Może się nie znam, ale nie wydaje mi się, żeby prawdziwa magia polegała na mordowaniu nietoperzy Nie sądzę też, żeby były na ten temat łatwo dostępne i rzeczywiście niebezpieczne książki.

Też kiedyś szukałem tego typu książek. Nie pociągał mnie satanizm, ale byłem zwyczajnie ciekawy o co chodzi. Zacząłem czytać Biblię Szatana spodziewając się czegoś grubego, tymczasem okazała się ona grafomańskim bełkotem człowieka o zbyt przerośniętym ego.

Bo ten satanizm to właściwie po prostu hedonistyczne podejście dio życia

W ankiecie jestem w większości Też uważam Harry'ego Pottera za literacką fikcję i nic tam demonicznego się nie dopatrzyłem. Czytałem wiele razy, oglądałem filmy i jakoś "daję radę"

Żaden ksiądz mnie nigdy nie straszył chłopcem z blizną na czole świetnie latającym na miotle, duchowni z mojej parafii jak i innych kościołów nie poruszali tej kwestii. Ot, bajka jak Kopciuszek i nic poza tym.

Te listy przedstawione wcześniej można w sumie do każdej innej książki odnieść.

"Mugole"... Hagrid to był taki gbur, prostak bez wykształcenia, który i do czarodziejów nie zawsze kulturalnie się odnosił. Poza tym mugol = niemagiczny gość. Niektóre rodziny kochały i szanowały niemagicznych ludzi, byli nimi zachwyceni ------> Artur Weasley (ojciec najlepszego przyjaciela Harry'ego) był największym fanem wszystkiego co tylko mugolskie czyli niemagiczne (pociągi, telefony, barierki na dworcach, samochody).

Inna kwestia to sama autorka. Niestety, ale Rowling to lewicowa i liberalna osoba - tzn. wszystko co konserwatywne jest dla nie złe.

Swego czasu bardzo mocno wspierała napływ imigrantów islamskich, Donalda Trumpa przyrównała do Lorda Voldemorta (ten super zły z serii HP, czarnoksiężnik i morderca).

O czym w końcu jest HP? Bo nie czytałem.
Czy Harry Potter to świetna bajka, która rozwija poczucie przynależności, przyjaźń, poczucie sprawiedliwości, wiarę w dobro, wiarę w siebie i jeszcze mnóstwo innych dobrych cech
czy
o tajnym stowarzyszeniu jak Masoneria,którego członkowie wywyższają się ponad niemagicznych gości?

To może pora przeczytać i samemu sprawdzić?

Dlatego się pytam, by nie było "nie czytałem, to się wypowiem"
Ale racja, więcej słuchać, mniej mówić, więcej czytać, mniej pisać.
HP to gruba lektura, a od dawna mam zamiar zabrać się za Władcę Pierścieni, a nawet nie zacząłem...

Poza tym niektóre na pewno złe pozycje sa bardzo sugestywne: kiedyś zabrałem się za Samolubny gen, aby poznać tę absurdalną teorię, a potem przez jakiś czas myśłałem Dawkinsem
albo kiedyś upadła jeszcze bardziej wiara po przeczytaniu Kołakowskiego.

Genialna książka (jak wszystkie książki Dawkinsa), którą powinien przeczytać każdy aby choć w przybliżeniu rozumieć jak działa świat. Teoria "samolubnego genu" jest w biologii tym, czym w fizyce od dawna poszukiwana ogólna teoria wszystkiego. Dzięki niej wszystko ma sens i jesteśmy w stanie wyjaśnić każde zjawisko.

Nie żadna naukowa ale filozoficzna.
Trucizna duchowa, przypuszczam że gorsza niż ta o Bogu, której nie czytałem.
Spojrzenie na człowieka od strony genu (można np. spojrzeć na człowieka jako nocisiela atomów)
jak się zabierałem, to była chęc zapoznania sie z absurdalnym spojrzeniem,
potem :
- zacząłem uważać że kobiety są najpiękniejsze i najlepiej się z nimi rozmawaia w płodnym okresie cyklu miesięczkowego - czyli kobiety to takie maszyny

- jedyną drogą do spełnienia w życiu jest poważny związek z kobietą i spłodzenie dzieci - bo tak każe samolubny gen!

Dopiero wyzwoliłem się z myśłenia Dawkinsem, gdy zobaczyłem że niektórzy ludzie jak święci potrafią przezwyciężyć biologizm

Lepiej nie truć umysłu tym szajsem

Ja jednak uważam, że z rzeczywistością lepiej się zmierzyć niż przed nią uciekać i udawać, że jest inna.

Jaką rzeczywistością?? jedynie interpretacją! Jak na stole stoi laptop to jest laptop a można go interpretować jako deskę do uderzania kogoś po głowie

Interpretacją dzięki której lepiej rozumiemy otaczającą nas rzeczywistość. Samolubny gen nie wprowadza niczego odkrywczego, ale bardzo dobrze porządkuje wiedzę na temat ewolucji.

Geny służą do budowy ciała. Gen nie posiada człowieka, to człowiek posiada geny.
Z filozofii Dawkinsa wychodzi że:
- kobiety są maszynami
- mężczyżni są maszynami
- ja jestem maszyną
Mnie to nie cieszy

Samolubny gen powstał 44 lata temu. To w nauce np. genetyce, biologii molekularnej inna epoka. Koncepcja ta nie uwzględnia choćby epigenetyki i nie jest w stanie wyjasnić wielu zjawisk np. pochodzenie rozmnażania płciowego, j.komórkowego itd

Człowiekt z pewnego punktu widzenia jest maszyną. Z innego istotą duchową, a z jeszcze innego zwierzęciem. Czyż nie?

Została napisana dawno, ale przekazana w niej myśl jest ponadczasowa. Nowe odkrycia w dziedzinie biologii mogą jedynie skorygować lub dodać pewne szczegóły. Natomiast pochodzenie rozmnażania płciowego jest w niej akurat dosyć dokładnie omówione.

Tylko Dawkinsowi nie chodzi o to, że mięśnie człowieka, ścięgna, układ kostny to świetnie zaprojektowana maszyna
tylko
zanegował wolną wolę i rozum
Człowiek ma być maszyną zbudowaną do tego by przesłać gen dalej.