Widzę że jesteś zwolennikiem "złamania trzciny nadłamanej" i "zgaszenia tlącego się knotka"... Czy aby na pewno to jest słuszne? O sianiu zgorszenia słyszałeś, a czy nie należy czasem przestrzegać przed zgorszeniem? *)
Skoro widzisz kłamstwo, które może uwieść właśnie takich niepewnych, mając ku temu możliwość nie zareagujesz? Wybacz ale w tym Twoim cytacie, to się właśnie umieszczasz na pozycji tego "letniego".

*) Zgorszeniem wcale nie jest "a fuj.. jak on wygląda, zachowuje się, pokazuje", tylko wmówienie komuś słabemu w swojej wierze, w wiedzy że złe jest dobre i na odwrót.

Czyli nie zrozumiałeś.. Za to moje grabulacje za poparcie od strony Świadka, mój Ty Tradycyjny Katoliku. To się nawet ładnie komponuje z Twoimi tezami na temat Kościoła Posoborowego.. Tak jakoś... Wyszło Ci chyba na odwrót..

Prawda jest tym, co po jej poznaniu, ma wyzwolić. Uczynić wolnym. Rozmowa jest też tym, co jest w stanie wyzwolić człowieka. Wymaga jednak słuchacza. Wielokrotnie stawianych starszym zboru [episkops] trzeźwości umysłu.1 Tym.3:3. To jest stanu wolnego od uśpienia i otępienia. W praktyce oznacza obiektywizm. A stawianie wymogów w rozmowie to cenzura, która potrafi zamknąć usta, i nie pozwala na swobodę mowy, i przez to na chęć otwartości, a nawet możliwości otwartości. Powiedzenia, czy napisania wszystkiego, w granicach kultury. Naszym obowiązkiem jest wysłuchania cudzych zarzutów i odpowiedzenia na nie. W tym i moich odnośnie ciebie, czy twojej społeczności, waszych wierzeń itd. Nic nie zmieni wypowiedzi z 1 Pt 3:15-16. Jak napisał w swoim komentarzu ks. Stanisław Hałas SCJ
"Gotowi zawsze do odpowiedzi..." Szczera i autentyczna świętość chrześcijan, osadzona w głębi ludzkiego serca, uzdalnia ich także do dawania świadectwa tym, którzy tego zażądają. Będzie ono polegało przede wszystkim na obronie (gr.apologia) i udzielania potrzebnych wyjaśnień wszystkim, którzy pozostają na zewnątrz wspólnoty kościelnej i stawiają zarzuty..." Przy czy w podanym wersecie zaznaczono o "stałej gotowości do udzielania potrzebnych wyjaśnień (gr. hetoimoi aei + gotowi zawsze). I ja zawsze jestem gotowy do udzielania potrzebnych wyjaśnień. I taka potrzeba wynika z podanego wersetu. Przy czym warto zapamiętać, co uzdalnia do dawania świadectwa tym, którzy się tego domagają!

Ja nie popieram Towarzystwa Strażnica, ani ich wiary, popieram jednak dyskusję, z różnymi ludźmi i wyznaniami, ale nie na zasadzie "dialogu", ale na zasadzie apologetycznej, w której dopiero może wykuć się coś konstruktywnego. Człowiek rozwija się, w tym swoją wiarę w konfrontacji z problemami a nie uciekaniu od nich.

Jeśli tak dbacie o słabe owieczki w kościele posoborowym to rozumiem, że potępicie episkopat polski za organizowanie "dni i tygodni judaizmu i islamu w Kościele katolickim w Polsce"?

Przecież to są dopiero wpuszczania wilków do stada. Tam na tych dniach nie stosuje się absolutnie żadnej apologetyki, jak właśnie ja proponuję, tylko rodzaj przyjmowania argumentów tamtych stron za dobra monetę bez cienia krytycyzmu. To jest dopiero destrukcja katolicyzmu.

Czego wy chcecie, by po śmierci wielu "katolików", którzy sami nie wiedzą kim są i jaka jest ich wiara, bo nikt ich nigdy nie skonfrontował z tym w co wierzą, bo żyli pod dozorem "strażników bram" takich jak wy, skończyli jak ten gość weselny z przypowieści Pana Jezusa?

"Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka, nie ubranego w strój weselny. Rzekł do niego: "Przyjacielu, jakże tu wszedłeś nie mając stroju weselnego?" Lecz on oniemiał. Wtedy król rzekł sługom: "Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów""

Tak kończą ludzie "ciepli".

Wyjaśnialam, ze nie rozumiesz tego. Przyczyny choroby tkwią w zupełnie innym miejscu. tam jednak nie sięga twoja wiedza. Gdy widzisz chorobę to istniejąc procedury, by się jej nie poddać. Jeśli nie znasz przyczyn, nie poznasz też sposobu pozostania zdrowym. Sądząc, że pozostajesz w 'reszcie' będziesz w chorobie zamknięty w kapliczce. Inni będą zamknięci w Kościele bez soli.

Misją Kościoła, jest prowadzić owieczki do Boga, w tym i pociąganie za sobą tych co nie za bardzo do końca wiedzą, wierzą. Ty za to jesteś jak widać zwolennikiem pozostawiania takich na łup dla wilków. Nie zauważasz tego że Świadkowie są mocno szkoleni w technikach manipulacyjnych, to nie jest taki sobie niewinny przeciwnik. Masz z resztą tu całkiem namacalny przykład. Jak trzeba wyciągną pozycje napisane przez katolickiego księdza, jak trzeba może nawet coś zacytują z jakiejś Encykliki, tak by wyszło że to oni mają rację, a już z pewnością myślą tak samo.
Słabego należy chronić, a nie pozostawiać na żer. Bo słaby się nie obroni właśnie dlatego że jest słaby i pójdzie na zatracenie. Ciekawe jak tam u Ciebie rozumienie przykazania Miłości do bliźniego?

W słowniku Wespecjana nie istnieje takie pojęcie jak miłość bliźniego.Misja Wespecjana jak wynika z jego postów jest atakować Kościół i zwodzenie słabych.

Pięknie, Wespecjan, ale - bo nie śledzę wątków ze Świadkami - dyskutujesz ty regularnie z nimi na zasadzie apologetycznej, hartujesz w tym ogniu swoją wiarę, konfrontujesz ich gorliwość ze zdrową nauką Kościoła katolickiego? Bo jeśli raczej zostawiasz tych gorliwych interpretatorów Biblii innym to sorry, ale trochę to wszystko nieuczciwe. To trochę tak jakby podrzucić innym kukułcze jajo i niech się martwią.

A czym się różnią Świadkowie Jehowy od innych denominacji protestanckich z którymi Franciszek świętuje 500 lecie "reformacji" albo od wyznawców judaizmu rabinicznego i muzułmanów, których fetuje polski episkopat na wspomnianych "dniach"?

Dlaczego nie może być dni "Towarzystwa Strażnica w Kościele katolickim" skoro są dni judaizmu i islamu? Wszyscy te grupy zaprzeczają bóstwu Chrystusa, więc nawet by pasowało. O co chodzi, dlaczego Świadkowie mają być jedynymi demonami?

Co ja proponuję, to nie to co robi episkopat, czyli właśnie pranie mózgów owieczkom na owych "dniach", że dialogujemy, bo w sumie każda religia prowadzi do Boga, tylko interakcje z innymi religiami na zasadzie apologetyki.
Ale by uprawiać apologetykę trzeba mieć stronę przeciwną. Apologetyka służy nie tylko do obrony wiary, ale do wzrastania w wierze, bo człowiek jest zmuszony wtedy do uczenia się nowych rzeczy.

Wy proponujecie dzielić katolików na kastę rozumiejącą, która coś może i której coś wolno i ciemny lud, którego trzeba izolować od świata bo jest za głupi albo za naiwny by sobie poradzić w konfrontacji z innymi denominacjami czy wyznaniami. Czytaliście podstawówkowe lektury "Janko Muzykant" H. Sienkiewicza i "Antek" B. Prusa? Tam "panowie" gardziło polskimi, wiejskimi dziećmi, a okazywało się że w tym "ciemnym ludzie" są niezwykłe talenty.
Sporo talentów i potrzeb jest warunkowa, tzn nie ujawniają się dopóki nie nastąpi sytuacji, warunki które coś wymuszają.
Może Bóg posyła komuś Świadka, by się obudził z letargu i nominalnego katolicyzmu.

To z ludu musi wyjść apologetyka, bo na niegdyś zawodowców (Jezuici, Dominikanie) dziś absolutnie nie ma co liczyć, te zakony są najmocniej uwikłane w i stręczą najgorszy, najbardziej plugawy modernizm. Są do natychmiastowej likwidacji.

Nie, ja postuluje by ludzie którzy mienią się katolikami, pobudzili się do studiowania własnej wiary. To się dzieje tylko kiedy są skonfrontowani z jakimś problemem.

Pan Jezus nakazał by chwast rósł razem z pszenicą. Dlaczego? Długo się and tym zastanawiałem i doszedłem do zrozumienia, że pszenica tylko dlatego wie, że jest pszenicą, kiedy ma obok kąkol. Jest to co prawda tożsamość negatywna, tzn "Jestem pszenicą bo nie jestem chabrem, czy wiechą", ale to dobry początek, by poznać swoje fundamenty i dlaczego ja to ja a on to on.

A może wkładasz na ludzi ciężary nie do uniesienia (dyskusje ze Świadkami), a sami jednym palcem ciężarów tych nie dotykasz?

Możliwe, że ktoś może nie unieść. Ale wierzę w ludzi, i na pewno wiem, że ja zacząłem rozwijać i poznawać katolicyzm kiedy zacząłem żyć pomiędzy innowiercami. Ktoś rozwija katolicyzm i wiarę bo mu się nieszczęść w życiu nazbierało albo jedno duże, a ktoś bo konfrontuje się z niechrześcijanami albo ateistami.

"Żyć" to słowo klucz. Forum to nie realne życie i nie ma przymusu wejścia w dyskusję z kimkolwiek, zwłaszcza jeśli trzeba się przy okazji trochę natrudzić. Fakt zdarza się że ktoś szuka na forum argumentów do rozmów. Do rozmów w realu. Kto z katolików na forum do tej pory zwykle poczuwa się do dyskusji ze Świadkami? W istocie ci co dopiero katolicyzm poznają i rozwiewają swoje wątpliwości?