A "Litania ku czci P.T. Matrony krakowskiej" jego autorstwa ?

Jak widzę Robur znasz Boya na wyrywki, tekst satyryczny ale również jest aktualny dzisiaj.
Jeśli były by problemy z interpretacją to może pomogła by lektura Zapolskiej "Moralność Pani Dulskiej".

Ładnego sobie nauczyciela znalazłaś...

Najpierw w dwudziestoleciu międzywojennym, (podobnie jak lewica na całym świecie - ale Boy był w tym przodujący, z wyjątkiem może Hitlera, który wprowadził w życie wszystkie jej założenia) skupił się na eugenice.

Polscy eugenicy (Boy zakłądał ich stowarzyszenie) domagali się m.in.sterylizacji chorych umysłowo, przedstawicieli marginesu społecznego i kryminalistów, zakazu małżeństw przedstawicieli marginesu społecznego.Boy innych polskich eugeników i socjalistów potępiał za brak zaangażowania w walkę o aborcje.
W 1935 roku Boy Żeleński zainspirował powstanie Ligi Reformy Obyczajów oddziału światowej Ligi Reformy Seksualności. Liga Reformy Obyczajów miała na celu m.in.: legalizacje aborcji, reglamentowaną prostytucje, drastyczne ograniczenie przyrostu naturalnego, wprowadzenie przepisów realizujących założenia eugeniki. Sam Boy Nazywali to... "podniesieniem kultury seksualnej w Polsce"


Boy Żeleński mimo, że popierał mordowanie nienarodzonych dzieci, uważał się za oświeconego humanitarystę. Popierał też: sterylizacje głuchoniemych żeby nie płodzili "zwyrodniałych dzieci", wychowywanie dzieci przez państwo, sterylizacje chorych, aborcje dzieci chorych lub zabijanie ich po porodzie za zgodą komisji lekarskiej.

II WOJNA ŚWIATOWA
W czasach, gdy najwyżsi rangą Sowieciarze publicznie głosili swą radość z powodu zniszczenia „Polski – tego pokracznego bękarta”, kiedy ich podwładni strzelali w tył głowy naszym oficerom w Katyniu, Miednoje i Charkowie, gdy wywożone na wschód w bydlęcych wagonach maleńkie dzieci umierały hurtowo z zimna i głodu – wówczas Tadeusz Boy-Żeleński łasił się do komunistów, przyjmował od nich stanowiska i zaszczyty, w zamian publikując haniebne wypociny na cześć okupanta (np. „…w wyborach radzieckich triumfuje przyjaźń narodów, która pod opiekuńczym skrzydłem władzy radzieckiej przestaje być snem i marzeniem – jest rzeczywistością”).
W okresie pierwszej okupacji sowieckiej Lwowa i panującego wtedy straszliwego terroru, należał, obok Wandy Wasilewskiej, do najczęściej drukowanych pisarzy w prasie sowieckiej. Brał też udział w konkursach i uroczystościach związanych z datą 17 września, która Polaków była datą wejścia bolszewików na Kresy, a dla komunistów – uroczystą datą wyzwolenia Lwowa i Kresów spod panowania polskiego. Był też Boy aktywnie działającym członkiem prezydium Związku Pisarzy Radzieckich we Lwowie.
Dnia 26 listopada 1940 roku Boy, przewodnicząc sowieckim obchodom osiemdziesiątej piątej rocznicy śmierci Adama Mickiewicza, powiedział, że „radziecki Mickiewicz opowiedziałby się przy „<Czerwonym Sztandarze>”.

W czasie, gdy we Lwowie szalał sowiecki terror, Boy-Żeleński otrzymał nagrodę pięciu tysięcy rubli, wręczoną mu przez naczelnika Obkomu.
W okupowanym Lwowie Boy-Żeleński wiąże się z grupą Wandy Wasilewskiej i idzie na współpracę ze wschodnim agresorem.
Publikuje nie tylko w najbardziej szmatławej gadzinówce jaką był "Czerwony Sztandar", ale niebawem wejdzie w skład kolegium redakcyjnego sowieckiej gazety polsko języchnej "Nowe Widnokręgi" drukowanej w Moskwie będącej jeszcze gorszą odmianą prasy gadzinowej gorszą nawet od "Czerwonego Sztandaru".

Miał możliwość wyjazdu do Paryża, ale wolał przyjąć - przypominam, w okresie czystek etnicznych - katedrę na Uniwersytecie Lwowskim.
W styczniu 1940 wszedł w skład 16 osobowej brygady autorów, powołanej za zgodą Ministerstwa Oświaty Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej dla zredagowania 3-tomowego podręcznika historii literatury polskiej (muszę pisać, jaka to była "historia"?)

Robur,



Szczerze mówiąc zbiłeś mnie z pantałyku wstawiając ten cytat z mojej wypowiedzi w aktualnościach ni z gruszki ni z pietruszki. Sprawdziłam sobie, kiedy napisałam (i w jakim kontekście) przytoczone słowa. 28 wrzesień, trochę czasu minęło, no ale nie ma terminu, do którego do czyichś słów można się odnieść. Nie bardzo rozumiem, dlaczego o Litanię mnie pytasz, czy mam ocenić tekst pod kątem literackim, czy też wypowiedzieć się o jego aktualności.
(Dziękuję przy okazji za odświeżenie tego tytułu dla mojej pamięci, zapomniałam, że takie dzieło istnieje).
Jest to tekst satyryczny, jak napisał kiedyś art-33. Powstał w 1908 roku, w konkretnym środowisku. Btw, jeśli ktoś chce sobie poszerzyć wiedzę o tych (i późniejszych) czasach czytając zbeletryzowane wspomnienia, polecam Magdaleny Samozwaniec "Zalotnica Niebieska" i "Maria Magdalena". Obie książki świetne, zachęcam do czytania.
Wracając do Litanii: tak, nadal jest czy może być aktualna, zwłaszcza w polskich realiach.
Nie wiem czy o to Ci chodziło, jeśli chciałeś odpowiedzi na jakieś inne pytanie, to je zadaj, proszę.

Barney,

Nie wiem co robi wycinek (bardzo stronniczy wycinek) życiorysu Boya w dziale aktualności. Chyba lepiej byłoby założyć w Hyde Parku temat, np. Nieświęci pisarze.
Jeśli chcesz podawać jakieś fakty, to dobrze byłoby sięgnąć do jakiegoś uczciwego, bezstronnego źródła, nie http://www.patriota.pl/index.php/kultur ... 17-wrzenia

Tytuł tego opracowania to:
Grafomańskim piórem czcząc czerwoną hołotę, czyli inteligent jako dziejowa szmata

Moim zdaniem uczciwy człowiek nie szuka wiedzy w takich miejscach, ale najwyraźniej tu się różnimy poglądami. I do uczciwości jeszcze: kopiując skądś, podajemy źródło. Inaczej nie wypada.

I kończąc ten w całości offtopowy w dziale aktualności wątek literaturo-czerwonohołotowy:
Uważam Boya za świetnego pisarza, poetę, tłumacza. I za działacza społecznego, z którego częścią działalności (całej nie znam, więc mówię o tym wycinku, które dane mi było poznać) się zgadzam.

Ważne co jest faktem, a nie gdzie ten fakt znalazłem. Wyobraź sobie, że czasem nawet Gazeta Wyborcza napisze jakąś prawdę, z której skorzystam.

Jesli chcesz "dementować" informacje jakie podałem, odnieś się do nich - a nie wybrzydzaj na źródła.

BTW - bardzo polecam artykuł, do którego link podałaś. Rzetelnie, choć ostro, napisany i otwiera oczy na wiele "karier literackich" - niektórych trwających do dzią.

Bo to widzisz Barney, sa otoz rowni i rowniejsi.

Boya tykac 'nie lzja' bo 'nasz'. Znaczy 'ich'.

Dziekuje za przypomnienie caloksztaltu jakze swoiscie interesujacego zyciorysu tej kanalii.

I widac jak na dloni dzisiejsza kontynuacje tych idei ktorym sluzyl Boy.

Tak to historia z aktualnoscia sie splata.

Poza tym widze tu samozwanczych (domoroslych) adminow i mentorow. Co tez typowe dla tej opcji ideologicznej, by tak to nazwac.

Założyłem osobny temat o Boyu.

Nieprzypadkowo wyciągnąłem ten post, ponieważ powoływanie się na Boya (np Piekło kobiet) jest przykładem jak instrumentalnie traktuje się te sprawy w czym przodował Boy. Podobnie czyni sie in teraz.

Jeśliby uznać "Litania ku czci P.T. Matrony krakowskiej za satyrę, tak samo trzeba by uznać słowa Sylwana wobec znaLezczyni za żart. Język, znaczenie słów zmieniło się przez ten wiek, lecz nie aż tak bardzo. Raczej mamy pamflet pisany z elementami ostrej satyry w określonym kontekście.
Skąd takie dwubiegunowe podejście?
Boy jest tutaj wybiórczy (jak wybiórcza w swych tekstach ), dzieli co nie jest czymś nowym na te młodsze uciskane i postępowe oraz na starsze będące czynnikami "zacofania" i ucisku młodszych. Pomyślunek, że młodsze będą później w sytuacji starszych nie za bardzo dociera do niego. To efekt skupiania się na idei, chęci rozbicia określonych stosunków społecznych, a nie autentycznemu dobru kobiet.

Robur,



Ech, Robur.
I co ja Ci mam napisać?
Jak się odnieść do zdania: Jeśliby uznać itd.?

Tu nie ma żadnego jeśli. Utwory Boya są wpisane w dorobek literatury polskiej i część z nich została zaklasyfikowana jako utwory satyryczne. Możesz - jeśli jesteś polonistą, językoznawcą itd. - założyć wraz z innymi znawcami literatury (wykształconymi w tym kierunku, nie amatorami) grupę kontestującą dotychczasowy podział literatury bądź domagającą się utworzenia innej definicji satyry. Możesz Boya nie lubić, może Ci się nie podobać to, co napisał albo dlaczego to napisał. Może Ci się nie podobać to co robił. Masz prawo lubić coś bądź nie lubić - prywatnie, jako osoba. Ale odmawiać nazwy satyra satyrze dlatego, że nie podoba Ci się działalność jej autora - to imo niepoważne.
I żeby uzmysłowić Ci, że to działa w dwie strony, podam inny przykład.
Jest współcześnie żyjący popularny autor fantastyki. Jego poglądy są faszytowskie. Nie kupię jego książki (a w każdym razie nie nowej, żeby nie miał z tego zarobku), ale nie wypowiadam się o jego twórczości. Nie mam prawa swojej niechęci do autora przerzucać na jego twórczość. To byłoby nie tylko niesprawiedliwe. To byłoby po prostu niemądre. Jeśli będę miała okazję jakąś jego książkę pożyczyć bądź kupić z drugiej ręki, być może to zrobię. I opinia o tej książce będzie wyłącznie moją opinią o książce, nie będzie w niej przefiltrowanej niechęci do autora. Swoją drogą, zważywszy na jego popularność, przypuszczam, że pisarzem jest co najmniej niezłym. Talent nie jest zależny od poglądów politycznych.


A teraz do Twojej drugiej części. Zestawiasz satyryczny utwór poetycki, który w literaturze trwa już ponad sto lat z jednozdaniowym napisaniem komuś, że się puszcza za pieniądze. No cóż - masz prawo zestawiać, co chcesz, ale mam nadzieję, że błyska Ci gdzieś świadomość, jakie to niedorzeczne.

Robur, teraz będzie całkowicie subiektywna uwaga dotycząca mojego wrażenia (napiszę, jak to dla mnie wygląda, biorąc pod uwagę oczywiście, że mogę się mylić).
Otóż - na wielki plus dla Ciebie, reagujesz zazwyczaj, kiedy ktoś przekracza granice chamstwa.
Na (znacznie mniejszy, ale jednak minus) inaczej reagujesz, kiedy chamski jest ktoś, z czyimi poglądami się zgadzasz. Tj. dodajesz komentarz w stylu: to jest woda na młyn dla przeciwników albo później piszesz, że to co było przyczyną ostrzeżenia może zostać uznane za żart.
Otóż nie, Robur. Chamstwo użytkowników (tych kilku, których w ten sposób upominałeś) to nie jest żadna woda na młyn. To po prostu chamstwo, brak kultury, brak umiejętności panowania nad agresją, traktowanie forum jako miejsca, gdzie można przyjść i komuś dokopać, bo się nie podoba to, co druga osoba napisała.

Jeśli zostanie zmieniony regulamin forum i będzie to miejsce wyłącznie dla osób o konserwatywnych poglądach, a wyrażanie innych będzie niezgodne z regulaminem lub jeśli osoba o konserwatywnych poglądach będzie miała prawo wyzywać kogo mu/jej się sposoba od puszczalskich, zdrajców, złodziei itd. przestanę odwiedzać to miejsce, bo nie będzie ono w żaden sposób adresowane do mnie.
Póki jednak regulamin zabrania agresji, wyzywania, personalnych chamskich przytyków - będę prosiła Cię od czasu do czasu (jeśli takowe się zdarzą, oczywiście) o interwencję. Jak przypuszczam zauważyłeś, ja nikogo nie wyzywam. Nie wdaję się w pyskówki, nie nakręcam cudzej agresji wdając się w bezsensowne sprzeczki. Jeśli chodzi o zachowanie, można byłoby powiedzieć, że jestem modelową użytkowniczką. Przestrzegam zasad.
Dlatego nie podoba mi się, że piszesz: jeśliby (coś tam, np. Litanię uznać za satyrę), napisanie że jestem puszczalska (za kasę) można uznać za żart. Otóż nie można. Możemy przejść przez "jeśli" z Boyem i jego poprzednikami, Kochanowskim, Rejem, Krasickim, Fredro - i to nadal nie będzie żart.

A co do tematu - imo bez sensu temat o Boyu zakładać. Ja wiem o nim za mało, żeby dyskutować, a obawiam się (proszę mi wybaczyć, że to może zabrzmieć zarozumiale), że pozostali wypowiadający się tu wiedzą znacznie mniej niż ja.

Nie idzie o Boy-a jako o pisarza (choć umówmy się, że jego utwory to przeciętny poziom kabaretowy, został wyniesiony na piedestał wraz z Putramentami i innymi działaczami "inżynierii społecznej") - ale kwestia "dobry czy zły pisarz" mnie nie interesuje.

Idzie o Boy-a jakiego chciałabyś tu zaprezentować - rzekomego moralistę czy "autorytet moralny". A do tego mało kto nadaje się mniej, niż on.

Może jednak oddzielmy pisanie przez Boya tekstów kabaretowych od poważniejszych pozycji.
Rozróżnić Boja satyryka od Boya lekarza i publicysty.

Tak mało napisałem, a tak długa odpowiedź tylko nie o tym co najistotniesze. Otóż znaLezczyni w zasadzie wszystko sprowadza sie do tego com napisał:

Boy jest tutaj wybiórczy (jak wybiórcza w swych tekstach ), dzieli co nie jest czymś nowym na te młodsze uciskane i postępowe oraz na starsze będące czynnikami "zacofania" i ucisku młodszych. Pomyślunek, że młodsze będą później w sytuacji starszych nie za bardzo dociera do niego. To efekt skupiania się na idei, chęci rozbicia określonych stosunków społecznych, a nie autentycznemu dobru kobiet.

Każdy ma tu, czy tam jakieś racje, nawet Hitler miał pewne racje zgodne z prawdą, a w Litanii możne znaleźć też kilka słusznych obserwacji życiowych. Niestety racje widziane tu i tam dość wybiórczo, odwołujące się do emocji nie mogą prowadzić do czegoś naprawdę dobrego, ze względu na instrumentalne wykorzystywanie. Podobnie jak postępował Boy-Żeleński postępuje sie obecnie ukazując blaski jednostronnie. To trochę jak z gejami, widać medialnie z reguły "pięknych i młodych", a gdzie ci starsi zadowoleni z życia.....? No, chyba, że ma sie tyle pieniędzy co Elton John.
To co tak nie podobało sie Boyowi w matronach, jest naturalnym etapem życia ludzkiego, który należy przyjąć z szacunkiem i godnością. Boy to przykład tylko pewnego podejścia pomijającego to co naturalne, a eksponujące to co słuszne ideologiczne i przeciwne naturze.

Robur,

być może nie jest to dla Ciebie oczywiste, więc napiszę
to nie jest satyra na starzejące się ludzkie (w tym przypadku kobiece) ciało.
To nie jest nawet satyra na konserwatyzm.
To jest satyra na krakowskie drobnomieszczaństwo (i średniomieszczaństwo też)- ciasne, duszne, filisterskie. To satyryczna wersja "Moralności pani Dulskiej". Nie pisałam o tym wcześniej, bo uznałam za rzecz pewną, że masz tego świadomość.

Oczywiście że satyra.

Skoro nie dostrzegasz tam czegoś więcej, to nie. Klasyk.

To spowodowałoby jeszcze niższą ocenę Boya. Jako kabareciarz przynajmniej nie był szkodliwy. I jako kabareciarz nie był jeszcze zdrajcą.

Otoz to.
Ze ktos o pogladach z ktorymi sie nie zgadzamy moglby tworzyc dobra literature? Jakos watpie akurat w przypadku Boya. Przenosi on bowiem do swych wytworow swoje poglady.