[/quote]Co to znaczy świętować dzień "w powiązaniu z kalendarzem"?
Już chyba nie masz do czego się przyczepić.
I co to zmienia?
Nie ma na to żadnych dowodów, ani nawet wiarygodnych przesłanek.
Bzdurzysz po raz kolejny.
To żywcem wyjęte z wypocin ludzi usiłujących udowodnić, że Jezus był kopią Mitry.
Po troszkę wiedzy zapraszam https://www.apologetyka.info/ateizm/kul ... wo,158.htm

I co to zmienia?
A Ty w ogóle go czytałeś, zarozumialy ignorancie?

Gregor,
Jak chcesz kogoś przekonać do swojego rozumienia Twojej wiary, to może spróbuj ze Scottem Hahn'em - byłym protestantem, który nawrócił się na katolicyzm. Mnie nie przekonasz.




Wydaje mi się, że kapłani zachęcają do komunii duchowej głównie tych wiernych, którzy korzystają z transmisji. Przed epidemią COVID-19 prawie mi się nie zdarzało korzystać z transmisji Mszy Świętej, a będąc w kościele, jeśli jestem w stanie łaski uświęcającej, przystępuję do Stołu Pańskiego. Informacje o komunii duchowej dostępne są w internecine i różnych publikacjach. Jeśli Ciebie interesuje, czy niektórzy katolicy faktycznie korzystali z komunii duchowej w poprzednich latach, to najlepiej pytać ludzi, którzy z różnych powodów (często zdrowotnych) nie mogli przybyć na Mszę Świętą do kościoła. Krótkie poszukiwanie na Frum Pomocy obok wskazuje na to, że zadawano pytania dot. komunii duchowej w dalszej przeszłości, więc wydaje mi się, że ludzie pewnie z niej korzystali i przed epidemią.

Serio @Gregor, nie trzeba napełniać się Duchem, bo już jest gotowe, skoro wypowiedziałeś raz jakieś-tam słowa inicjacji?
Święty Paweł zatem dla hecy napisał o napełnianiu się Duchem w sposób ciągły?
Ef 5:18-19 "I nie upijajcie się winem, bo to jest [przyczyną] rozwiązłości, ale napełniajcie się Duchem, przemawiając do siebie wzajemnie psalmami i hymnami, i pieśniami pełnymi ducha, śpiewając i wysławiając Pana w waszych sercach."

Poza tym napełnianie się Duchem, a zalecane przez Chrystusa karmienie się Jego Ciałem to dwie rożne rzeczy. Zabawne: gdybyś na serio czytał Biblię szukając w niej nauki (a nie potwierdzenia tego, co Ci wciśnięto w zborze) to byś o tym wiedział.

To znaczy, że dla chrześcijan nie miało znaczenia co świętują w tym dniu poganie wg swojego kalendarza.

Samo stwierdzenie "czcigodny dzień słońca", które Konstantyn użył w Dekrecie może być przesłanką. Poza tym na niektórych monetach z jego wizerunkiem przedstawiano go w towarzystwie boga Mitry. Tym Dekretem dzień wolny został wprowadzony jako święto Sol Invictus. Miało to guzik wspólnego z tym co świętowali chrześcijanie.

To pokazuje, że zwyczajnie mitologizujesz chrześcijaństwo.

Napełnianie Duchem to zupełnie coś innego niż zapieczętowanie Duchem.
Nie myl tych dwóch rzeczy.
Parafrazując Ciebie:

Ja tylko przytoczyłem to co jest w Biblii nauczaniem apostolskim. Jeśli ono Cię nie przekonuje to ok. - przyjmuję do wiadomości.

Skoro komunia duchowa jest równoważna z tą w formie przyjęcia hostii, to czy Katolik ma prawo wyboru co do formy?
Czyli: w najbliższą niedzielę pójdę do kościoła i przystąpię do komunii, a za 2 tygodnie przyjmę duchowo?
Możecie tak decydować i praktykować?

Zwłaszcza, że niczego nie świętowali.
Nic podobnego.
Czy gdy czytasz, że w Wielkiej Brytanii wolny jest dzień Sunday ( niedziela, a językowo "dzień Słońca" to powiesz, że brytyjczycy świętują w tym dniu Słońce?)
Bzdura.
Dzień wolny nie został wprowadzony jako "święto Sol Invictus", ani nawet nie "święto Słońca" tylko w dniu nazywanym w Cesarstwie Rzymskim "dniem Słońca". Mówi o tym jasno dekret Konstantyna (który podobno czytałeś...) powołując się również na Opatrzność (pojęcie nie znane w pogaństwie):


To pokazuje, że rzucasz zarzuty plotąc byle co
Pisałeś w polemice o napełnianiu, więc nie ściemniaj po raz kolejny.

Chyba żartujesz tym rozumowaniem?
Nie chodzi o dziś co świętują tylko o historyczną tradycję dnia wolnego, wywodzącą się z Dekretu.

Opatrzność to termin wieloznaczny i bezosobowy.
Znów mitologizujesz chrześcijaństwo.
Zastanów się z jakiego powodu ustanowiono dzień wolny w Dies Solis? Dla ułatwienia: chrześcijanie nie czcili Słońca.

Pisałem o:

O tym pisałem, więc Ty nie ściemniaj koleżko sympatyczny.

A tak przy okazji może wskaż mi nauczanie apostolskie, które mówi o napełnianiu się przez wierzących Duchem Św.?
Zaskocz mnie kreatywną interpretacją wersetów.
Pomijam Dz. Ap., bo tam inicjatywa i działanie leżało po stronie Pana Boga.

Jest akurat odwrotnie - to dekret wywodził się ze świętowania niedzieli. Żaden z kultów pogańskich - wbrew temu co się Ci wydaje - nie święcił wówczas niedzieli.
Co właściwie kończy sprawę Twoich imaginacji.
Przeciwnie, to termin chrześcijański. Źródła mówią, że w chrześcijaństwie Konstantyna najbardziej zadziwiała koncepcja, ze Bóg widzi wszystko i wie o wszystkim.
Nie. W przeciwieństwie do Ciebie po prostu znam historię tego okresu i to nieźle (potrzebowałem tego do książki.
To bardzo proste: Ponieważ to był edykt państwowy, a w cesarstwie dniem Słońca nazywano niedzielę. Nie było innej nazwy.
OK, masz rację, sorry, pisałeś o zapieczętowaniu.

[/quote]Inicjatywa zawsze pochodzi od Boga. A cytat już podawałem:
Ef 5:18-19 ""I nie upijajcie się winem, bo to jest [przyczyną] rozwiązłości, ale napełniajcie się Duchem, przemawiając do siebie wzajemnie psalmami i hymnami, i pieśniami pełnymi ducha, śpiewając i wysławiając Pana w waszych sercach."
[/color]

Może za wyjątkiem kultu Mitry - boga solarnego.
Poza tym "czcigodny dzień Słońca" to nie jest termin chrześcijański odnoszący się do zmartwychwstania.
To w zasadzie kończy sprawę Twojego mitologizowania chrześcijaństwa.
Jednak rzeczywiście nie ma tu o co kruszyć kopii.

To zależy z jakich źródeł korzystałeś.
Wszystko zależy tu od interpretacji gdyż historia nie jest nauką ścisłą.

To nie zmienia faktu, że mógł bezosobowy termin "opatrzności" odnieść do czczonego przez siebie Mitry. Mitra jako władca ładu, panował nad zmianami kosmicznymi, strzegł porządku społecznego, chronił majestat królewski i występował jako sędzia w zaświatach. Czyli de facto widział wszystko i czuwał nad porządkiem. Wypisz, wymaluj - opatrzność.

Konstantyn jako Pontifex maximus sprawował pieczę nad wszystkimi religiami/kultami w cesarstwie i zależało mu na spokoju wewnętrznym państwa. Dekret tak został napisany, że pasował poganom i chrześcijanom - ot polityka.

Nie. Bez tego wyjątku.
Nie. To po prostu nazwa niedzieli w państwie, w którym dekret został wydany.
Ze źródeł z epoki. Które zresztą cytuję w swojej książce.
I nie, nie wszystko zależy od interpretacji. Więcej zależy od faktów, o których najwyraźniej nie masz pojęcia.
Jaaasne. Albo do Manitou. Albo do Allacha. Nie ośmieszaj się.
Zresztą w chwili wydania dekretu dawno kult Mitry miał już za sobą. Jesli interesują Cię szczegóły, zapraszam: http://analizy.biz/marek1962/konstantyn.pdf
Konfabulujesz. Nie używano tego terminu w kulcie Mitry. Co więcej, Mitra nie był wszechwiedzący, więc związek z Opatrznością żaden.

To prawda.Nie. Nie było wówczas kultu pogańskiego świętującego niedzielę.

Tak więc ustanowienie dnia wolnego nie było w żaden sposób powiązane z chrześcijaństwem. Dobrze, że do tego doszedłeś.

Z tego w jakim zakresie sprawował rządy można wyciągnąć inny wniosek.

Po co te głupie sztuczki, mające coś mi wmówić?
Oczywiście, że było związane z chrześcijaństwem i było realizacją tego, co robili chrześcijanie. Nikt inny nie świętował wówczas niedzieli.
Kto sprawował rządy? Mitra? Co ty pleciesz?

No proszę Cię...
Dekret ustanawia dniem wolnym Dies Solis i tu nie ma żadnego odniesienia do tego co w tym dniu czynili chrześcijanie - wyznawcy jednej z wielu religii cesarstwa.
dekret sprytnie zadowala i pogan i chrześcijan - to zwykły zabieg polityczny.
Mitologizujesz i interpretujesz fakty z Dekretu.

No to zacytuję co napisałem w kwestii rządów rządów:

A czemu miałoby być? To dokument państwowy.
A w jaki sposób "zadowala pogan", skoro poganie NIE święcili wówczas niedzieli?

Wybacz, ale nawet nie skomentuję - albo jesteś ignorantem, albo piszesz w złej woli.
"Bogowie" pogańscy nie byli wszechwiedzący - to elementarz.

Powtórzę tylko - sformułowanie "Opatrzność", użyte w dekrecie, jest terminem chrześcijańskim.

W nim jednak pojawia się bezosobowy termin religijny - "opatrzność" ponoć ściągnięty od chrześcijaństwa. Czy jednak rzeczywiście? O tym za chwilę.
Skoro, jak twierdzisz, na ustanowienie dnia wolnego miało wpływ to, co świętowało chrześcijaństwo, to Konstantym mógł swobodnie użyć równolegle obok Dies Solis terminu Dies Dominica (Dzień Pański).
Nic jednak takiego nie miało miejsca co kolejny raz wskazuje, że na ustanowienie dnia wolnego nie miało chrześcijaństwo wpływu - co tak bardzo Ci nie pasuje.

W taki, że Dekret nie faworyzował żadnej religii i wszyscy bez względu na to w co wierzyli po równo dostali dzień wolny.
Nastąpiła tu przy okazji korelacja między świętowaniem chrześcijan, świętowaniem wyznawców Mitry a decyzją Dekretu.

Nie byli bo nikt tak tego wprost nie stwierdził?
Owszem niektórzy mieli wąskie specjalizacje.
Wystarczy jednak trochę pomyśleć Barney.
Skoro Mitra miał takie atrybuty jak:
- władza nad kosmosem
- władza nad porządkiem społecznym
- ochrona majestatu królewskiego
- sprawowanie sądu w zaświatach
to z nich jasno wyłania się potrzeba posiadanie wszechwiedzy i mocy w tych obszarach czyli w istocie nad każdą sferą istnienia.
Proste? - proste.

No cóż, jak widzę to czas na zdemitologizowanie Twojego przekonania.
Może trochę informacji w tej kwestii dla Ciebie.

W starożytności greckie zagadnienie opatrzności należało do sfery
religii i wiązane było z zawartym w mitologii przekonaniem o opiece bóstw
nad światem, człowiekiem i państwami. W każdym przypadku była ona jednak ograniczona przez konieczność ([móira]) konkretnego działania.
Źródła filozoficznego namysłu nad opatrznością Bożą widać w myśli Sokratesa, który podkreślał opiekę bogów nad człowiekiem. Kwestie te podjęli też Ksenofont i Platon.
U Platona, który posługiwał się już terminem [gr. prónoia ], opatrzność związana została z opieką, jaką nad rzeczywistością roztacza Demiurg, wprowadzając porządek w chaos materii.
W myśli hellenistycznej opatrzność odnoszona była głównie do relacji, jaka
istnieje między Bytem Pierwszym a światem.

Jak widzisz chrześcijaństwo nie było pierwsze w tej kwestii.
Byłeś więc aż do dziś w błędzie, ale teraz wiedzę masz uzupełnioną.

Poza tym "opatrzność" to termin na tyle bezosobowy, że można to sformułowanie przypiąć do Mitry ze względu na jego atrybuty, co Konstantym mógł skwapliwie wykorzystać w Dekrecie, bo termin pasował wszystkim.
Polityka wymaga sprytu.