Witam,

By założyć ten post, specjalnie się zarejestrowałem, bo gdzie znajdę odpowiedz na moje pytanie, jak nie tutaj-
mianowicie wychowałem się w rozbitej rodzinie ateistów, jednakże bardzo chciałbym znaleźć w sobie mocną wiarę, tak mocną, jak u części moich znajomych, którzy na pytanie czy wierzą w istnienie Boga odpowiadają "nie, ja wiem, że istnieje."

Jak znaleźć w sobie wiarę by wrócić do Kościoła, poczuć obecność Boga w swoim życiu?
Czy pi prostu żyć, a to samo się pojawi?

Witam na forum.
Problemy w rodzinach wyzwalają poszukiwanie Boga. No bo któż jak Bóg w tym pomoże wytrwać. Silna wiara nawet wiedza, pojawiają się samoczynnie jako wynik tych poszukiwań. Tego nie da się wykształcić przez studiowanie. Czy przez tak zwane jakieś sposoby, metody. To następuje niepostrzeżenie. Rzeczywiście puźniej człowiek jest zachartowany. Nie reaguje w sposób taki na nieszczęścia, że świat jemu się wali za każdym razem na głowę. To jest lepsze życie, aniżeli takie w ciągłym lęku i przeżywaniu nieszczęść. One były są i będą, lecz co z tego? Przecież to tylko oczywista informacja, że nie wszystko możemy. To ta świadomość wyzwala pewność. Czego tobie też życzę.

Po prostu jej szukaj, staraj się zadawać pytania na jej temat, rozmyślaj, czytaj Pismo, przychodź do Kościoła, może z czasem uda ci się ją odnaleźć czego ci życzę.

Najlepsze co możesz zrobić do wziąć do ręki Katechizm Kościoła Katolickiego i Pismo Święte. Przeczytaj Katechizm od dechy do dechy, bo czytając tylko Pismo Święte bardzo trudno będzie Ci zrozumieć wiarę. Sam jestem tego przykładem. Czytaj też książki pogłębiające i wzmacniające wiarę a szczególnie takie, w których teksty odnoszą się do Pisma Świętego. Kościołowi często zarzuca się nauczanie niezgodne z Biblią i dlatego powstają różne odłamy religijne poczynając od tych bezpiecznych a kończąc na sektach. Więc musisz uważać. Sam czekam z niecierpliwością na książkę "Dlaczego ufam Kościołowi?", którą napisał jeden z naszych kolegów z forum. Zamówienie złożyłem we wtorek w Klubie Książki Katolickiej przez Internet. Książka przyszła z Krakowa i jest już w Warszawie. Tak bynajmniej mówi strona Poczty Polskiej na której można śledzić przesyłki. Nie mogę się doczekać.

Ja wierzę w Boga, ponieważ wierzę w Ostateczną Sprawiedliwość (tak to nazywam). Straciłem w swoim życiu dużo osób - z najbliższej rodziny również. Nie chcę wierzyć w to, że to już koniec i po śmierci nic nas nie czeka. Nie chcę wierzyć w to, że jak małe niewinne dzieci umierają, to na tym kończy się ich byt. Dla mnie to byłoby bez sensu. Ja też w swoim życiu byłem ateistą. Ateista przestrzega tylko prawa ludzkiego. Jeżeli coś nie jest zabronione prawem ludzkim, to można to robić. Życie zweryfikowało, że to tak nie działa. Nie będę wchodził w szczegóły, bo to zbyt osobiste. Musisz mi uwierzyć na słowo, że tak jest. Żołnierze, którzy zginęli w Katyniu nie skończyli swojego życia dostając kulkę w głowę. Nie chcę wierzyć w to, że taki jest koniec człowieka. Małe dzieci na Wołyniu, nad którymi znęcały się bandy UPA też nie skończyły swojego żywota przybite gwoździami językiem do stołu. Chcesz wierzyć, że to wszystko? Że taki może być koniec życia ludzkiego? Ja dziękuję za coś takiego. Jeżeli tak jest, jeżeli jest zbrodnia bez kary, to po co być w ogóle dobrym? Jeżeli prawo ludzkie nie zabrania mi korzystania z usług prostytutek, to czemu w takim razie mam z tego nie korzystać, jeżeli i tak nie będę po śmierci ukarany za takie postępowanie? Ateista zrani swoją kobietę, bo nie ma zasad które jak złamie, to zostanie za nie ukarany. Mąż zdradzi żonę. Nikt się o tym nie dowie. Tak myśli mąż ateista. Nie będzie miał wyrzutów sumienia, bo nie będzie uważał że zostanie za to ukarany jak nie za życia na Ziemi to po śmierci. Choć w głębi wie, że zrobił źle, bo żona byłaby zła gdyby się o tym dowiedziała. Byłaby zraniona. No ale skoro prawo ludzkie mi tego nie zabrania, to hulaj dusza piekła nie ma. O to w tym wszystkim chodzi. Ludzie wierzący w Ostateczną Sprawiedliwość mają kręgosłup moralny wynikający z ich człowieczeństwa. Największymi mordercami w historii byli ateiści - Hitler, Stalin, Mao, Pot. Gdyby naprawdę wierzyli w Boga, to nie zrobiliby tego, co zrobili.

Prawdziwa wiara jest darem od Boga. Nie możesz sam w sobie jej wzbudzić.
Weź do ręki Nowy Testament i czytaj, bo to w nim pada poniższe stwierdzenie [Rzym.10.17]:Wiara tedy jest ze słuchania, a słuchanie przez Słowo Chrystusowe.
To Słowo masz w całym Nowym Testamencie. Ono ma moc wzbudzania wiary.
Owocnej lektury życzę.

Ja polecam "Poemat Boga-Czlowieka" Marii Valtorty. A pozniej Katechizm lub Pismo Sw.

Samo się raczej nie pojawi. Trzeba trochę popracować nad powrotem do Kościoła, odpowiedzieć na to pragnienie.

Z cała pewnością nie chodzi tylko o czytanie. Samodzielne czytanie Biblii może zresztą zawieść na manowce osobę, która nie ma przygotowania, nie korzysta z dobrych komentarzy itd.
Wiara nie jest tylko intelektualnym poznawaniem lub jego efektem.

A czy uczestniczyłeś w katechizacji kiedykolwiek?

1. Spróbuj się po trochu, ale systematycznie modlić. Pogadać z Panem Bogiem. Pobyć z Nim.

2. Zacznij systematycznie, w niedziele i święta, uczestniczyć we mszy św. Wybierz sobie koscioł, który Ci odpowiada (żeby Cie np. nie katował organista, zeby kazania byłay sesnowne) - nie musi być parafialny.
Możesz przed msza przeczytac chocny w necie czytania liturgiczne na dany dzien i komentarz do nich. Będziesz więcej rozumieć, tekst Ci tak łatwo nie ucieknie.

3. Zakładam, że jesteś ochrzczony. Byłeś u pierwszej Komunii św.? U spowiedzi?
To powoli trzeba byloby wrócić do sakramentów. Jeśli nie umiesz sam sie przygotowa, to poczytaj albo poproś wybranego księdza, by Ci pomógł sie przygotować. Nie wybierak czasu z kolejką przy konfesjonale, tylko jakiś spokojny dyżur albo się nawet umów na rozmowę, potem na spowiedź.
A jesli nie jesteś ochrzczony itd., to daj znać, napiszemy, jak się ewentualnie przygotować.

I na koniec, pytasz, "jak poczuć obecność Boga w swoim życiu". Wiesz, wiara niekoniecznie polega na czuciu, na odczuwaniu. Czasem tak, a czasem wcale nie.

dla tych, którzy chcą wierzyć żadne tłumaczenie nie jest już więcej potrzebne, dla tych, którzy nie chcą wierzyć - żadne już nie jest możliwe”.

http://www.wiara.us/strona_g%C5%82%C3%B3wna

Po pierwsze to już ją znalazłeś, chociaż jest ona bardzo malutka. Gdyby było inaczej i nie uwierzył byś znajomym, to byś tutaj nie pisał. Po drugie, trzymaj się blisko tych, dzięki którym zrodziło się to małe "coś". W ten sposób będzie rosło. Pytaj ich o wszystko. Niech ci mówią swoje świadectwa z życia, cuda jakich Bóg dokonał w ich życiu,jak się modlą, a przede wszystkim wszystko o Jezusie. Bądź blisko tych ludzi. W pewnym momencie pojawi się w tobie pragnienie i wewnętrzny przymus modlitwy i rozmowy z Bogiem. I dalej, On sam już ci powie co masz robić.