Niby oczywiste stwierdzenie jednak nie spodziewam się popularności wątku tak sformułowanego. Bo gdybym tu napisała wyższoś grzeszników nad cnotliwymi to napewno byłyby rozważania i dowody na prawdziwość tezy. Cnotliwość zawsze była nudna. Czy chcielibyście przebywać częściej z grzesznikami czy z cnotliwymi i dlaczego?

Muzułmańscy mężczyźni na ten przykład, marzą o przebywaniu z cnotliwymi. Zresztą tak wyobrażają sobie raj.

Z ludźmi dobrymi, zwłaszcza nie lubię znajomości z wilkami w owczej skórze.
feelek, mógłbyś sobie darować.

Najgorsze jest to że np. chciałabym z dziećmi jak najwięcej przebywać póki jeszcze są niewinne żeby docenić tą niewinność żeby one wiedziały jak jest cenne to że narazie nie grzeszą. Żeby znały tą swoją wartość. Tak bym je wychowała to potem one same z siebie ceniłyby dobro. To z jakichś powodów interesuję się co kto złego zrobił lub w ogóle obcymi ludźmi innymi tematami itp. I to jest niestety niezdrowa choroba i nie wiem jak z tego wyjść a tak chciałabym postępować inaczej. Zmarnowałam tak już dużo czasu.

Problem podstawowy: każdy czlowiek jest grzesznikiem, kropka.
Spod tego prawa, grzeszności, wyjęci są: Pan Jezus i Jego Matka.
Poza tym nie mam, Ty też - jeśli chodzi o ludzi - możliwości przebywania z nie-grzesznikami.


Problem drugi: co to znaczy: człowiek cnotliwy?
Czym jest dla Ciebie cnota?

Po trzecie: Kimkolwiek są cnotliwi, to i tak są oni grzesznikami...
Lubczyku, ja się gubię. O co Ci chodzi?

Może to wulgaryzacja, ale moim zdaniem jest tak:
ludzie dzielą się na dobrych i złych. Dobrzy mogą postępować też źle co ich unieszczęśliwia, bo jest niezgodne z ich naturą. Źli postępują tylko źle, choć mogą udawać dobrych przed ludźmi.
Na szczęście dobrych ludzi jak mi się zdaje, jest więcej, często to szarzy, nie wyróżniający się z tłumu.


----------------------------------------------------

Zdaję sobie sprawę że to uproszczenie, może ktoś naprostuje według Biblii.

Cnotliwy to dla mnie tęskniący do cnót (np. wstrzemięźliwość, cichość, pokora, czystość, łagodność i te wszystkie owoce Ducha) nie do grzechów.To wystarczy.
Ja nie wiem wielu rzeczy, wątek jest otwarty żeby wspólnie dojść co sprawia że choć tęsknimy do ludzi o cechach jak wyżej to co nami powoduje że gniemy się przed złem, wybieramy źle czyniących, bronimy ich, dajemy im pierwszeństwo i jak zahipnotyzowani ulegamy złu. Sama jestem ciekawa z czego to wynika że zło jest takie atrakcyjne. Pomijam natomiast przypadki gdy ludzie lubią czynić zło bo to już faktycznie ludzie źli.

Cnoty są trudne, wszystko co ma wartość jest trudne.
A wady/grzechy często podniecają.


Jeśli pominiemy naprawdę złych ludzi, z którymi lepiej nie mieć kontaktu, to moim zdaniem nie powinniśmy pomijać ludzi ze względu na ich wady.
Bo bliźni ma akurat taki zestaw wad, który pomaga Ci w uzyskaniu świętości.
(chodzi o cierpliwe znoszenie tych wad a nawet grzechów)

No ale co podnieca nas w człowieku np. wulgarnym, cwaniaku, rozwiązłym, pijaku, hazardziście, uwodzicielu żeby nie można było zapragnąć towarzystwa np. cichego spokojnego staruszka w rodzinie czy dobrego ale trochę nudnego człowieka.

Jak w takim razie pomaga w uzyskaniu świętości przykładowo znoszenie grzechów pijaka jeśli co poniektórzy piją razem z nim.

Szustak - [NV#236] Dlaczego kobiety wolą dupków?
https://www.youtube.com/watch?v=iA7H-5s0CKE
Nie zawsze zgadzam się z Szustakiem , ale tu mówi do rzeczy, o ile wezmę poprawkę że jestem w temacie związkowym zielony.


Chodziło mi o przykład Sokrates i jego żona, albo święta Monika modląca się za męża i syna.
Znoszenie czyichś grzechów nie znaczy dokładania się do nich.
A i Twoje wady muszą znosić inni.

Gdy się znosi grzeszników poświęca im czas ciągle o nich myśli zgrzeszy czy nie to tracą na tym i są pomijani ci którzy nie grzeszą i można wyciągnąć wniosek że być bez grzechu się nie opłaca skoro wszystko kręci się wokół grzesznika a cnota jest nic nie warta.
A tak na marginesie czytałam kiedyś że św. Monika miała ciągoty do wina. Jak była mała to poszła do piwnicy i nalała do kubka wina i piła ale złapała ją służąca i tak ją zganiła i upokorzyła że raz na zawsze jej się odechciało a potem to wspominała jako zbawienne napomnienie od Boga.

Dobry przykład z winem, bo miłość wobec grzesznika musi być twarda i wymagająca. Żona pijaka która żąda separacji, jednocześnie nie układając sobie życia z kimś innym na kocią łapę. Czasem jest to nawet wyrzucenie z domu syna narkomana (niektórzy radzą nawet tak zrobić z homoseksualistami)
Ja bym raczej nie radził zamykać się w kręgu rzekomo bezgrzesznych, bo z tego powstanie towarzystwo wzajemnej adoracji.

Andy, słuchałeś dzisiejszego czytania? Chyba akurat pasuje do Twego postu.

"Idźcie! Oto posyłam was jak owce między wilki."(Łk 10, 1-12)