Jestem sobie w kościele katolickim na mszy. I słucham sobie czytań. Wyznaję, iż ich treść mnie zdziwiła...

Pwt 4, 2

Nic nie dodacie, mówi Biblia. No ale przecież Kościół dodał przykazania kościelne, zakaz jedzenia mięsa w piątki...

Kościół oprócz Biblii uznaje jeszcze Tradycję. Jakoś mam tu skojarzenia z faryzeuszami... Albowiem, jeśli wierzyć Wikipedii, to:



I, oczywiście, jeśli dobrze rozumiem, faryzeusze uważali siebie za depozytariuszy tejże tradycji.

Kościół Katolicki Tradycję rozumie tak:



Źródło: Konstytucja dogmatyczna Dei Verbum 9

Wydaje mi się, że istnieją wyraźne podobieństwa między obiema doktrynami? Faryzeusze / hierarchowie Kościoła katolickiego nauczają, że Słowo Boże zostało przekazane nie tylko na piśmie pod postacią Tory / Starego i Nowego Testamentu. Jest też t(T)radycja: przekaz Słowa Bożego od Mojżesza / Apostołów, przekazywany ich następcom: starszym / biskupom w pierwszych wiekach Kościoła, i tak ten przekaz dochodzi aż do nas: faryzeuszy / hierarchów Kościoła, i w związku z tym to my jesteśmy depozytariuszami tego przekazu, i w związku z tym my posiadamy / dajemy sobie prawo do wygłaszania rozstrzygnięć wiążących dla ogółu wiernych.

Obie argumentacje wydają mi się być bardzo podobne. Być może oznacza to, że nie rozumiem doktryny Kościoła. Czego więc nie rozumiem?

Interesujący jest stosunek Jezusa do tradycji faryzeuszy. No bo z jednej strony mamy Mt 23, 2n:



A z drugiej strony w obecnym czytaniu słyszymy, że uczniowie Jezusa ignorowali przepis obmywania rąk. Mk 7, 1-5:



Mało, Jezus zdaje się podważać prawomocność tradycji faryzeuszy. Mk 7, 7-13:



"którąście sobie przekazali". "ludzkiej tradycji". "zasad podanych przez ludzi".

Jeśli dobrze rozumiem, Jezus uważa, że tradycja faryzeuszy pochodzi od początku do końca od ludzi i od ludzi tylko: nie pochodzi ona natomiast, jak chcieli faryzeusze, od Słowa Bożego przekazanego mojżeszowi.

Interesujący jest też przypis, jaki tysiąclatka daje Mt 23, 3a ("Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą") - oni tzn. faryzeusze i uczeni w Piśmie.

Oto przypis:



Hmm. Czy mam rozumieć, że wierni z czasów faryzeuszy mieli prawo rozstrzygania, czy dany element nauczania faryzejskiego pochodzi od Boga, czy też stanowi dodatek wymyślony przez faryzeuszy? Wierni Kościoła Katolickiego (co zrozumiałe) muszą słuchać wszystkich jego rozstrzygnięć, nie mogą wybierać sobie, co im się podoba, a co nie.

Moja wątpliwość polega na tym: Faryzeusze uznawali siebie za depozytariuszy tradycji i uważali tę tradycję za wiążącą; Jezus, jak rozumiem, zaprzeczał prawomocności tej tradycji, i tak nauczanie Jezusa zdaje się rozumieć Kościół Katolicki; Ale wydaje mi się, że dostrzegam podobieństwa między faryzejskim rozumieniem tradycji, a katolickim; czemu zatem katolicka tradycja, w opozycji do faryzejskiej, ma być prawomocna?

Na czym zasadza się różnica między katolicyzmem a faryzeizmem, że jedna tradycja jest prawomocna, a druga nie?

Nie zrozumcie mnie źle - to jest jeden z tych wątków, gdzie bardzo bym chciał, by ktoś mi wykazał, jak bardzo się mylę - pomimo, że przyjmuję trochę rolę "adwokata diabła".

Dlatego pozwolę sobie zakończyć nieco prowokacyjnie: czy gdyby Jezus dzisiaj chodził po ziemi, to jego uczniowie jedliby mięso w piątek?

Ale pomieszałeś!

Po pierwsze, mowa o dodawaniu do tego, co Bóg nakazuje. Czyli problem byłby wówczas, gdyby Kościół coś dodał od siebie i próbował to wpisać w Biblię.


Po drugie, Jezus dał prawo Kościołowi do ustanawiania (w swoim Imieniu!) pewnych rzeczy:
Mt 18:18 bt4 "Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane w niebie."

Po trzecie, Biblia mówi o dwu różnych tradycjach - jedną odrzuca, drugiej każe się trzymać.

Odrzuca "tradycje" wymyślane zupełnie ni z gruchy ni z pietruchy, w sensie "zwyczaju":

„Dlaczego Twoi uczniowie postępują wbrew tradycji starszych? Bo nie myją sobie rąk przed jedzeniem. On im odpowiedział: Dlaczego i wy przestępujecie przykazanie Boże dla waszej tradycji? Bóg przecież powiedział: Czcij ojca i matkę oraz: Kto złorzeczy ojcu lub matce, niech śmierć poniesie. Wy zaś mówicie: Kto by oświadczył ojcu lub matce: Darem [złożonym w ofierze] jest to, co dla ciebie miało być wsparciem ode mnie, ten nie potrzebuje czcić swego ojca ni matki. I tak ze względu na waszą tradycję znieśliście przykazanie Boże.”/Mt 15,2-6 – patrz też Mk 7,3-13/

„Baczcie, aby kto was nie zagarnął w niewolę przez tę filozofię będącą czczym oszustwem, opartą na ludzkiej tylko tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie.”/ Kol 2,8/

Natomiast Biblia każe się trzymać Tradycji apostolskiej (czyli rozumianej jako gr.Paradosisprzekaz, tradycja, łac tradicio - po łacinie kryterium)

„Przeto, bracia, stójcie niewzruszenie i trzymajcie się tradycji, o których zostaliście pouczeni bądź żywym słowem, bądź za pośrednictwem naszego listu.”(2 Tes 2,15)
(Jak widzisz, bynajmniej nie "tylko Pismo")

„Nakazujemy wam, bracia, w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa, abyście stronili od każdego brata, który postępuje wbrew porządkowi, a nie według tradycji, którą przejęliście od nas.”(2 Tes 3,6)

1Kor 11:2 bt4 "Pochwalam was, bracia, za to, że we wszystkim pomni na mnie jesteście i że tak, jak wam przekazałem, zachowujecie tradycję."

„Kto was słucha, Mnie słucha, a kto wami gardzi, Mną gardzi; lecz kto Mną gardzi, gardzi Tym, który Mnie posłał.”/Łk 10,16/

Nie jedzenie mięsa w piątek, nie ma nic wspolnego ani z nakazem Boga, ani z Tradycją. To po prostu wewnętrzna norma Kościoła, abyśmy razem coś robili w jeden dzień w tygodniu.
To nie dotyczy prawd wiary, tylko jest regulacją postępowania w Kościele przez przełożonych, według danych im poleceń:
„Bądźcie posłuszni waszym przełożonym i bądźcie im ulegli, ponieważ oni czuwają nad duszami waszymi i muszą zdać sprawę z tego”/Hbr 13,17a/

Szerzej sprawę sola scriptura opisałem tu http://analizy.biz/marek1962/solascriptura.pdf od strony 35

Chcialbym dodac ze podstwa jest posluszenstwo Kosciolowi bez wzgledu na to co przedstwiciele tego kosciola sami czynia w mysl sloow " badzcie im posluszni lecz ich postepowania nie nasladujcie".
Wlasnie dla tego ze sa oni ludzmi jak kazdy inny ii skllonni do grzzesznych czyniw, wiec tychh czyniiw nie nalezy nasladowac, bo oni nie sa swieci, tylko tacy jak my. Natomiast to czego nauczaja jest wplywem Ducha Sw. i tego nalezy sluchac, choc oni sami czesto tego nie sluchaja co sami nauczaja, bo satacy jak my-grzeszni.

Jezus nic mógł promować Sola Scriptura ponieważ nic nie pisał. Pisali jedynie Apostołowie Pozdrawiam serdecznie

A przede wszystkim gdyby promował to by zesłał gotową księgę z nieba a nie fatygował się osobiście

Tak. A Apostołowie nauczali, a nie rozrzucali Nowy Testament gdzie popadnie, choć znajomość Pisma Św. jest bardzo pożyteczna Pozdrawiam

Przede wszystkim nie mógł promować bo sola scriptura to wiek XVI po Chrystusie. Hipoteza podroży w czasie nie jest jakos przekonująca.
Co najwyżej "sola scriptura" promuje Jezusa - i tylko wówczas jest do przyjęcia.
Co do "scriptura" to była i jest przede wszystkim przepowiadaniem i słuchaniem, Jezus nic nie musial pisac aby przepowiadać wypelnienie sie Pisma, nie "ksiażki". Też pisałem już o tym


Zresztą już kilkakrotnie na forum wyjaśniałem, czym są "sola" w protestanckim nurcie reformacji.

Hm... Bardzo ciekawy artykuł na temat sola scriptura został opublikowany w ostatnim Gościu Niedzielnym. Polecam wszystkim.

Może przedstawisz streszczenie, najważniejsze punkty, które według ciebie są ciekawe? Bo:

https://www.gosc.pl/doc/4991021.Tylko-Biblia
DOSTĘPNE JEST 9% TREŚCI. CHCESZ WIĘCEJ?

WYKUP DOSTĘPU DO CAŁEGO ARTYKUŁU. CENA 1,23 ZŁ.

KUP WYDANIE PAPIEROWE LUB NAJNOWSZE E-WYDANIE.

Jeżeli zajawka artykułu wskazuje na jego treść, to obawiam się, że to garść rzymskokatolickich stereptypów.

Znaczy, prawdę pisze...

Może. Nie wiem, nie czytałem, nie mam dostępu. Tylko o zajawce się wypowiadałem

No właśnie. XVI wiek i wtedy powstała ta zasada. Ale czy jest ona słuszna i zasadna?
"U swego początku Kościół nie żył i nie mógł żyć wokół Nowego Testamentu – jego księgi nie zostały jeszcze ani spisane, ani tym bardziej zebrane w jeden obowiązujący kanon. Chrześcijanie pierwotnej wspólnoty „trwali w nauce Apostołów” (Dz 2,42), czyli wokół apostolskiego Przekazu Jezusowego orędzia, podawanego w różnych formach, i to najpierw nie pisemnie, lecz ustnie. Ów apostolski Przekaz o Jezusie był dla pierwotnego chrześcijaństwa miarą, oparciem i punktem odniesienia, do niego odwoływał się i św. Paweł, i Ojcowie Kościoła, pasterze i nauczyciele wspólnot pierwszych wieków. Paweł podkreśla to wyraźnie, gdy poleca Tesaloniczanom niewzruszenie stać i trzymać się tych „przekazów”, o których zostali pouczeni „bądź żywym słowem, bądź za pośrednictwem naszego listu” (2 Tes 2,15; por. 1 Kor 11,2; 15,3; 2 Kor 2,17). Apostoł podkreśla przede wszystkim wierność Przekazowi, drugorzędny jest dla niego sposób jego wyrażania i zachowania, czy to przez spisane listy, czy to przez „żywe słowo”. To Pawłowe stwierdzenie jest chyba najlepszym biblijnym dowodem na to, że pierwotny Kościół nie uznawał zasady „tylko Pismo”.
Wierzę Kościołowi
Kościół nie zrodził się więc z Nowego Testamentu; to raczej Nowy Testament narodził się w łonie Kościoła – co wcale nie znaczy z niego. U początku chrześcijaństwa nie stoi Księga (nie ma się z czego cieszyć, gdy muzułmanie błędnie nazywają nas „Ludem Księgi”), nie jakiś Galilejski Klub Czytelnika, do którego Piotr i Andrzej raczej nie mieliby ochoty się zapisać, lecz życie Pana Jezusa, Jego słowa i czyny. Nie było przy nim kronikarza, który na bieżąco rejestrowałby bieg wydarzeń, byli przy Nim jednak Apostołowie – ich Przekaz stał się później jedyną miarą prawdziwej wiary. Dlatego pod koniec II w. św. Ireneusz z Lyonu pisał wprost, że Kościół zasadniczo bez poszczególnych pism sobie poradzi, ale nie może żyć bez Przekazu. Potem zaś właśnie od „apostolskości” danej księgi, od jej zgodności z apostolską wiarą Kościoła zależało to, czy mogła ona stać się częścią Nowego Testamentu; stąd stwierdzenie św. Augustyna: „Nie uwierzyłbym Ewangeliom, gdyby nie autorytet Kościoła”. Czy nie jest znaczące, że w wielkim wyznaniu wiary od wieków mówimy: Credo Ecclesiam – wierzę Kościołowi?

Jak oznajmia które Pismo?
Jeśli zaś pierwsze wspólnoty odwoływały się do Pisma, to czyniły to wobec „Prawa i Proroków”, czyli ksiąg Starego Testamentu. Czyni to często św. Paweł, gdy pisząc choćby o powstaniu z martwych Pana Jezusa, wielokrotnie podkreśla, że stało się tak, jak zapowiadało Pismo (por. 1 Kor 15); tak pisze autor Listu do Hebrajczyków; do proroctw ciągle odwoływali się Ewangeliści, ukazując Pana Jezusa jako zapowiedzianego Mesjasza; w końcu sam Pan nieustannie czerpał ze świętych pism Izraela, odkrywając ich prawdziwy sens, jak w Kazaniu na Górze, gdy mówił: „Słyszeliście, że powiedziano – a Ja wam powiadam” (por. Mt 5). Jego Osoba jest więc ostatecznym sensem Prawa i Proroków – znowu zatem wracamy do stwierdzenia, jak decydujący był apostolski Przekaz o Nim.
Długie lata bez Kanonu
Dla pierwszych pokoleń chrześcijan Ewangelia nie oznaczała jeszcze konkretnej księgi, lecz w ogóle całą Dobrą Nowinę Pana Jezusa. Z czasem powstawały kolejne pisma, lecz ciągle nie był to jeden zbiór. Do ok. 150 r. nie było jasne, czym jest Kanon Nowego Testamentu. Zasadnicza część kanonu pojawia się pod koniec II w. (świadectwem tego jest tzw. kanon Muratoriego powstały w Rzymie ok. 180 r.), dopiero w IV i V w. proces ten został zamknięty (na północnoafrykańskich synodach w Hipponie w roku 393 i w Kartaginie w 397 i 419 r.), a ostatecznie potwierdzony przez Kościół na Soborze Trydenckim w 1556 r.
Chrześcijanie pierwszych wspólnot nie kojarzyli więc Przekazu (który my z języka łacińskiego nazywamy Tradycją) z jakąś konkurencyjną wobec Pisma Świętego prawdą, i to raczej mniej ważną. Jak pisał św. Paweł, Dobra Nowina żyła dla nich i w „żywym słowie” Kościoła, i zapisanych listach czy „Pamiętnikach Apostołów”, jak nazywano Ewangelie. Czy dziś powinno być inaczej? Wcale nie – i jest to bardzo biblijne stwierdzenie.

http://www.nowezycie.archidiecezja.wroc ... lko-pismo/

Z Panem Bogiem!

@MK
Całkowicie się podpisuje. Co to to ma do nauczania, które streszczają szesnastowieczne "sola"?
Wyjaśniałem już kilka razy znaczenie reformacyjnych "sola", w wyszukiwarce można znaleźć.

Lepiej wyjaśnij dlaczego czepiacie się Kościoła katolickiego, że naucza rzeczy, których nie ma w Biblii, a sami stosujecie zasadę, której... nie ma w Biblii?