Wybrana jak zwykle rozrzuca ten sam post po wielu forach (to raczej propaganda niż dyskusja). Wybrana jak zwykle przemyca w listach promowanie antykatolickich stron.
A na to samo pytanie jest ta sama odpowiedź:


Tekstw linku jest nierówny (choć znając tę witrynę to oznacza, że jak na nią jest wspaniały - przeważnie są na niej teksty skrajnie nierzetelne. Ten jest fałszywy tylko w jakichś - na oko - 60 procentach ).


Ale najpierw pochwała. Autor słusznie napisał:


Niestety poza tym mnóstwo nieprawdziwych pomysłów:

• "Piekło zostało stworzone dla szatana" (przygotowanie i stworzenie to nie to samo)
• jednoznaczne utożsamianie piekła z szeolem
• bajanie o raju otaczającym szeol
• twierdzenie, że Jezus zstąpił po śmierci do piekła (pokłosie błędnego utożsamienia piekła i szeolu)
• twierdzenie, że po śmierci na krzyżu Jezus udał się do piekła na okres trzech dni i trzech nocy(jak wyżej - pokłosie błędnego utożsamienia piekła i szeolu)
• twierdzenie Raj był tym bezpiecznym miejscem w piekle (szeolu)
• branie literalnie określenia o piekle jako miejscu gdzie "Dusze będą płonąć tam na wieki nie mogąc uciec;" (autor twierdzi nawet, że "piekło i ogień piekielny to rzeczywistość, a każdy, kto mówi inaczej tkwi w błędzie i promuje fałszywą doktrynę.")

Ukazany przez Księgę Rodzaju ogród-raj opisuje nie tyle jakieś konkretne miejsce na ziemi lub poza nią, ile stan człowieka przed upadkiem, określany jako świętość i sprawiedliwość pierwotna. Gdy Chrystus na górze Przemienienia pokazał część swojego Królestwa wybranym uczniom, zobaczyli w nim Mojżesza i Eliasza. Więc to co napisane w tym artykule ze wszyscy starotestamentowi święci począwszy od Abrahama znajdowali się w jakimś raju pod ziemią, to sa zwyczajne bzdury.



J 13:1 uczy, że śmierć Pana była „godziną przejścia z tego świata do Ojca”. Potwierdza to Łk 23:46 w słowach: „Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mego”. Po trzech dniach nastąpiło zmartwychwstanie Chrystusa. Uzupełnia to wszystko tekst Hbr 12:22n., pouczając nas o egzystencji (po zmartwychwstaniu Jezusa) wraz z Panem pewnych osób: „Wy natomiast przystąpiliście (...) do duchów sprawiedliwych, które już doszły do celu”; por. Ap 6:9n., 14:13, Flp 1:21-24, 1Tes 5:10. Widać więc, że Chrystus „swe królestwo”, które przygotował „od założenia świata” (Mt 25:34), osiągnął dużo wcześniej, a nie dopiero po 40 dniach, Łotr (jego dusza) zaś był jednym z tych, którzy doszli do celu w chwili śmierci.



Raj, św. Paweł i identyfikuje z niebem. Mówi on, że „został porwany aż do trzeciego nieba (...) został porwany do raju” 2Kor 12:2. Po raz drugi raj utożsamia z niebem Jan (wypowiedź Chrystusa). Pisze On: „Zwycięzcy dam spożywać owoc z drzewa życia, które jest w raju Boga” Ap 2:7. Ci zwycięzcy przebywają na pewno w niebie, bo tekst Ap 3:21 uzupełnia, że „Zwycięzcy dam zasiąść ze Mną na moim tronie”. Gdzie jest Chrystusowy tron nikt chyba nie ma wątpliwości. Powyższe chyba wyjaśnia czym jest raj i kiedy znalazła się w nim dusza łotra.

Piekło istnieje... Paręnaście lat temu przyśnił mi się Pan Jezus Miłosierny i powiedział: "Ja cię od piekła uratuję". Dla mnie piekło jest oczywiste. Powiem więcej... Doświadczam działania szatana w moim życiu i dawałem mu szansę, by się nawrócił, ale on tak mną wtedy władał, że całkowite nienawracalne zło z tego wychodziło, także odgrodziłem się od niego całkowicie i nie chcę mieć z nim nic wspólnego. Od razu mówię egzorcyzm wierząc, że święty Michał Archanioł jakoś pomoże...
Z tym piekłem to mam taką wiarę, że tam są szatani, którzy zbuntowali się nie mając żadnych wątpliwości co do swej decyzji. Pozostali szatani, którzy zbuntowali się i mieli jakieś wątpliwości, kuszą nas na Ziemi... i dlatego mamy taki przechlapany los.

Szatani, jako duchy, nie mają wątpoliwości, bo się co do siebie nie mylą (nie zmieniają zdania itd). Dlatego nigdy się nie nawrócą.

No nie bardzo tu cokolwiek wyjaśniłeś.
Jezus powiedział Łotrowi - jeszcze dziś będziesz ze mną w raju.
Jezus trzeciego dnia zmartwychwstał. Najpierw wstąpił do piekieł.
Więc jeśli raj byłby niebem, to Łotr nie mógłby jeszcze dziś być z Jezusem w niebie.

Terminem Raj określa miesce przebywania sprawiedliwych.które było znane jako „Łono Abrahama”.Aż do czasu śmierci Jezusa, Raj był Łonem Abrahama.
Po wstąpieniu Jezusa do Nieba, Łono Abrachanowe zostało usunięte. Wierzący nie wstępują już na Łono Abrachamowe, lecz idą bezpoiśrednio do Nieba. Dziś, wierzący przebywają w Niebie, zatem teraz Raj jest w Niebie.
Fragment z Obj. 2:7 mówi o przyszłości, gdy Raj będzie w nowym Jeruzalem, co oznacza, że miejsce przebywania Raju znowu się zmieni. Skoro Nowe Jeruzalem na Nowej Ziemi będzie miejscem przebywanie wszystkich wierzących, to również Raj będzieznajdował się w Nowym Jeruzalem.
Od Adama aż do wniebowstąpienia Jezusa, Raj był w Łonie Abrahama. Od
wniebowstąpienia Jezusa, aż do końca tysiącletniego Królestwa, Raj jest w Niebie. Po zakończeniu królestwa na wieki Raj będzie w Nowym Jeruzalem na Nowej Ziemi.

Odnośnie obu Twoich listów, wybrana; nie jesteśmy sobie w stanie wyobrazić zaświatów, ale zawsze zdumiewa mnie jak prymitywne obrazy malują w tym celu różni entuzjaści; w Twojej wizji Jezus nie może jednocześnie być w szeolu i w Niebie. Tak jakby Niebo nie było stanem relacji z Bogiem, tylko Kozią Wólką, a szeol np. Pruszkowem

Wierząca...nie wiem czy dociera do ciebie fakt, że miejsce, to określenie rzeczywistości czasoprzestrzennej, a owi sprawiedliwi, to istoty duchowe..
Wyjaśnij co to wg ciebie oznacza, że zostało usunięte, a najlepiej przytocz jakiś fragment Biblii, który by to potwierdzał...

Szkoda ze nie zauważyłaś tego co jest napisane powyżej w tym samym poście. A jest napisane że: J 13:1 uczy, że śmierć Pana była „godziną przejścia z tego świata do Ojca”. Potwierdza to Łk 23:46 w słowach: „Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mego. Piszesz po ciele, ale co z duchem ? Czyżbyś zapomniała o słowach Pana Jezusa: „Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą” (Mt 10:28) Słowa Łotra skierowane do Pana Jezusa brzmiały: („Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa” Łk 23:42), Pan Jezus dał obietnicę łotrowi że : („Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju”). To Według Ciebie królestwo Chrystusa , znajdowało się pod ziemią? No bo przecież Łotr prosi żeby Zbawiciel pamiętał o nim gdy przyjdzie do swego królestwa, a Pan Jezus wyraźnie mówi że dziś będziesz ze Mną w raju. Pan Jezus wyraźnie daje do zrozumienia ze Jego królestwo znajduje się w raju.

@lajkonik.2
Moje pytanie do ciebie
1. Jesteś chrześcijaninem?
2. Modlisz się?
3. Znasz słowa modlitwy - Wierzę w Boga?
Wypowiedz tą modlitwę i zwróć uwagę na to, jakie słowa wypowiadasz.
Czy ci się to podoba, czy nie, Jezus pierwsze wstąpił do piekieł.
Po co? bo miał cel - jaki - poczytaj sobie na ten temat, to znajdziesz odpowiedź.
Ja ci podałam odpowiedz w linku, który jest ujęty w pierwszym poście tego tematu.
Nie będę cytowała z niego tu cytatów, bo jak raz zacytowałam, to moderator Robur od razu dał mi ostrzeżenie- że cytuje.
W pierwszym poście masz wszytko dokładne wyjaśnione.

Nie ma nic "po pierwsze". Jezus "zstąpił do piekieł" (czyli Szeolu) ale nie ma tam nic o tym, jakoby nie był w relacji z Ojcem (czyli w Niebie, bo na tym Niebo polega).
Więcej - gdyby nie był, nie mógłby nikogo z szeolu "wyprowadzić".

@@@ Wybrana. Moja odpowiedź. Nie tylko się modle, ale i czytam Ewangelię , listy Apostolskie , Stary Testament, i Katechizm KK. Wybrana czy ci się to podoba czy nie, to Pan Jezus najpierw oddał swojego ducha ręce swojego Ojca. Bóg jest w tym samym czasie wszędzie, gdzie chce. Jezus od momentu, gdy wypowiedział słowa „Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mego” (Łk 23:46), również wchodzi w nową rzeczywistość. Nie ogranicza Go czas i miejsce. Chrystus może być z jednymi, jak i z drugimi, jak sam powiedział: „Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich” (Mt 18:20); „A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28:20). A co do składu Apostolskiego to Chrystus nie wstąpił do piekieł, tylko zstąpił. Zstąpić a wstąpić to jest zasadnicza różnica. To tak jakby ktoś zszedł na strych a wszedł do piwnicy. Jezus Chrystus zstąpił do piekieł, a potępiony zstępuje do piekła. Te dwa wyrażenia określają dwa różne czyny. I zakładają dwie różne sytuacje . Bramy piekielne przez które zstępował Chrystus otworzyły się same, by pozwolić wyjść pozostającym tam w więzieniach, tymczasem piekło do którego zstąpił potępiony,zamyka się za nim na zawsze.

Ja mam takie pytanie,w tym artykule napisane jest, że Jezus zasiada po prawicy ojca i sądzi umarłych czyli jest wyżej w hierarchii nad zwykłymi ludźmi? Wynikało by z tego, że w niebie są kręgi, czy Jezus jest jakoś szczęśliwy z tego powodu, że sądzi umarłych?

Jezus jest Bogiem, więc jak myślisz?

Św. Paweł stwierdza: Ten, który zstąpił, jest i Tym, który wstąpił ponad wszystkie Niebiosa, aby wszystko napełnić (Ef 4,10). Dowiadujemy się, że Zbawiciel, zanim zasiadł po prawicy Boga, przeszedł „wszystkie Niebiosa”, aby zająć to najzaszczytniejsze miejsce. A zatem poszedł do Nieba najwyższego. To pozwala wytłumaczyć pozorną sprzeczność miedzy J 3,13 I nikt nie wstąpił do Nieba, oprócz Tego, który z Nieba zstąpił - Syna Człowieczego .oraz 2 Krl 2,11(Eliasz wśród wichru wstąpił do Niebios). Eliasz został zabrany ognistym rydwanem do Nieba, ale nigdzie nie jest powiedziane, że do Nieba najwyższego.


Św. Paweł miał też takie widzenie, i pisze tak: „Znam człowieka w Chrystusie, który przed czternastu laty ‒ czy w ciele ‒ nie wiem, czy poza ciałem ‒ też nie wiem, Bóg to wie ‒ został porwany aż do trzeciego Nieba (tritos ouranos). I wiem, że ten człowiek ‒ czy w ciele, nie wiem, czy poza ciałem, Bóg to wie ‒ został porwany do Raju (paradeisos) i słyszał tajemne słowa, których się nie godzi człowiekowi powtarzać” (2 Kor 12,2). W świetle tych słów powinniśmy uznać, że gdzieś w sferze duchowej istnieje kilka poziomów Nieba (co najmniej trzy). Niektórzy uważali, że pierwsze Niebo to po prostu nasza atmosfera (sfera powietrza i chmur), drugie Niebo to przestrzeń kosmiczna (słońce i fi rmament gwiazd), a trzecie Niebo to mieszkanie Boga i jego aniołów ponad fi rmamentem. Raj, o którym pisze apostoł Paweł, znajdował się ‒ według niego ‒ w trzecim Niebie, a zatem w tym ujęciu ‒ w Niebie najwyższym.