Adamus, najwyraźniej żyjesz w swoim świecie z którego nie bardzo jest dokąd wyjść. Rozwiązanie tego problemu jest banalnie proste.

Zaczynij robić coś dla innych, tak by dać coś z siebie.

Pomoc innym, starcie się z ich problemami uzmysłowi tobie miejsce problemów własnych, ukaże ich rzeczywistą skale ważności.

Nie oczekuj natychmiastowych pochwał, aprobaty. W Kościele lub gdzie indziej znajdziesz zawsze pole do działania. Pewnego rodzaju poświęcenie w imię miłości bliźniego zawsze przynosi korzyści, po prostu uszlachetnia ducha.

Popieram - Robura, zainwestuj siebie w innych, daj im coś od siebie za darmo. Bądź nawet w tym inwestowaniu rozrzutny. A zobaczysz wtedy że ktoś to zauważy i postara się do ciebie zbliżyć. Dalszy ciąg sam będzie łatwiejszym dla ciebie. Tyle mogę tobie na ten moment podpowiedzieć.