Który z tych sposobów czytania jest najlepszy na początek?:
-Według daty spisania ksiąg
-Chronologicznie według wydarzeń
-Najpierw Nowy Testament a później stary
Czy może jakiś inny?

Polecam to http://mateusz.pl/duchowosc/wobi/plan/

A czy ten plan jest dobry do czytania?http://www.nspjmyslowice.pl/index.php/dzialalnosc/rozwazania-parafian/518-podejmij-wyzwanie-biblia-w-rok.html

de gustibus non est disputandum, jednak przyznam że mi się za bardzo nie podoba: jest "utylitarny" (przeczytać Biblię w rok). Nawet nie wchodząc, czy rok to dość na uważną lekturę. Wydaje się, ze chce objąć dużo, ale... za dużo.
Tradycyjny schemat to jednak najpierw NT (Łk, Dzieje, potem reszta) i dopiero potem ST.
Jak ja czytałem? Mniej więcej tak jak w tym schemacie, który krytykuję

Ważne by czytać.

http://mateusz.pl/duchowosc/wobi/plan/ zaczyna od Starego Testamentu czy jest jakiś plan zaczynający od Nowego?

Też od starego

Czyli są 4 cykle po pól roku?


A co zrobić gdy wyjeżdżam na kilka dni i nie będę miał czasu?
Raczej to nie powinno nastąpić, bo zawsze można wydrukować sobie zakres i zabrać ze sobą Biblię, a nawet tylko wydrukować fragmenty do czytania.

Czytać nie będziesz miał czasu?

Polecam na telefon
http://www.pismo.swiete.pl

Biblię przez rozważane słowo, wprowadza się w życie. Można przeczytać Biblię nie mając nic wspólnego z Bogiem , który przez słowo natchnione przemawia do ludzkiego serca. Duchu Święty przyjdź i prowadź tych którzy pragną słowa życia.

Myślę, że nie ma znaczenia, czy zaczynamy od Starego Testamentu, czy od Nowego Testamentu. Ważne jest jednak to, aby czytanie Biblii nie było traktowane jak czytanie zwykłej książki. Mianowicie, czytanie Biblii należy traktować jak modlitwę.

Na rozkładzie jest Nowy Testament dopiero od 18 tygodnia.
Jest
1szy tydzień
1/ Rdz 1,1 - 2,4a
2/ Rdz 2,4b - 3,24
3/ Rdz 4,1 - 6,2.4.3
4/ Rdz 6,5 - 7,24
5/ Rdz 8,1 - 9,17
6/ Rdz 9,18 - 11,32
Czyli czytamy zaledwie po 1-2 rozdziałach dziennie? czy to nie za mało?

Czytam drugi dzień i zastanawiam się, do tej pory myślałem że było kłamstwem szatan gdy mówi on o Drzewie Dobrego i Złego w środku ogrodu, bo
Biblia Tysiąclecia ma:
(9) Na rozkaz Pana Boga wyrosły z gleby wszelkie drzewa miłe z wyglądu i smaczny owoc rodzące oraz drzewo życia w środku tego ogrodu i drzewo poznania dobra i zła.
Ale w Edycji św. Pawła, bardziej poprawnej jest:
PAN Bóg sprawił, że wyrosły z gleby wszelkie drzewa i pięknym wyglądzie, których owoce nadawały się do jedzenia. W środku ogrodu natomiast rosło drzewo życia oraz drzewo poznania dobra i zła.

Czyli okazuje się że Drzewo Dobra i Zła było jednak w środku ogrodu?

Tak jak w tytule. Niestety nie czytam zbyt często Pisma Św., ale gdy już to robię to, nie zawsze, ale często po prostu łzy same mi lecą, wzrusza mnie dobroć Boga, czuję, że nie robię tego "ja", na siłę, by pokazać sobie samej, jaka to nie jestem wrażliwa, to się dzieje jakby samo, i też nie uważam, że jest to jakieś wyjątkowe, w tym sensie, że jestem lepsza od innych, pokornie to przyjmuję (kiedyś się w tym pławiłam sama przed sobą - "jaka jestem super"). Nie wiem, czy wiecie o czym mówię?
Boję się tylko, że to może nie jest "dobre"? Może to nie pochodzi od Pana? Mam mętlik.
Też tak macie? Co sądzić?

Normalnie, to świadczy o tym, że masz duży talent w wychwalaniu Boga. Nie wiadomo tylko, czy zawsze wzruszasz się podobnie na tych samych fragmentach, czy dlatego, że znajdujesz w nich coś, co wcześniej było przed Tobą zakryte? To świadczyłoby i postępach w życiu Twojej duszy.
A więc, jeśli sama radość, wzruszenie Jego dobrem rozpromienia Cię, to gdy ochłoniesz z tego, oddaj to Panu Bogu, by nie kusił Cie szatan natrętnymi myślami o Twojej "fajności". Każdy talent Bóg daje, po to, by się z niego rozliczyć i najlepiej, jak przynosi zysk. Jeśli jednak ów talent zechcesz zatrzymać w sobie zbyt długo, zatruje Cię.