Znane stwierdzenie, które tak naprawdę jest rdzeniem wielu doktryn i nauczania katolickiego. Z tego można wyprowadzić wiele wniosków i praktycznych zastosowaniań.

Oto niektóre z nich:
-jak się nie weźmiesz do roboty modlitwa nic ci nie da
-ta sama łaska, ale różne efekty u różnych ludzi
-sakramenty bez wiary nie działają
-Boska beznyna tylko dla silników benzynowych
-ewolucja a nie rewolucja
-nie dostaniesz pereł jako wieprz

Ktoś coś dorzuci albo wykluczy?

Nie rozumiem tego o ewolucji. Reszta to moim zdaniem kwintesencja katolickiej wiary.
Dorzuciłbym jeszcze:
Jezus cierpiał, bo nas kochał.
Przeszedł przez piekło, a teraz jest w Niebie.
Nie bójmy się cierpieć. Umiejmy kochać.

Czy to nie zbyt ryzykowne stwierdzenie z punktu widzenia tradycji nauczania rzymskokatolickiego?
Sakramenty działają ex opera operato, a od wiary zależą owoce tego działania w człowieku?
Czy nie tak to jest u Was?

Rewolucja jest raczej wykluczona, bo oznaczało by to radykalną przebudowę, a to sprzeczne z "łaska buduje na naturze", bo podstwa nie może ulec wielkiem skokowemu przeobrażeniu z powodu łaski, tylko stopniowej dobudowie. Taki procent składany. Dlatego ksiażki protestanckich pastorów w rodzaju "Jezus zmieni cię w 30 dni" to z punktu widzenia katolika oderwane od rzeczywistości (pobożne) marzenia.


Życie i Jezus przez siostrę Faustynę pokazuje, że nie działają z automatu same przez się.

to 'działanie' to zależy od definicji zgodnie z definicją Kościoła działają - bo to Bóg działa w swoich Sakramentach. Natomiast czy doświadczamy owoców tego działania zależy od wiary do Sakramentu przystępującego (bo Bóg nie działa 'na siłę', ale tylko na tyle na ile Mu wolną wolą człowiek pozwoli).

Natomiast w rozumieniu potocznym można powiedzieć że nie działają - bo nie widzimy owoców.

Graficzna ilutracja "łaska buduje na naturze" dla dzieci:

dla dzieci powiadasz... no ja tego nie rozumiem... to może wyjaśnij jak dorosłemu chłopu na miedzy, tylko bez takich trudnych słów jak kapitalizacja czy bazalny...

Napisałem "dla dzieci" by się zabezpieczyć przed ewentualnym zarzutem, że piszę oczywistości Z dwojga złego lepiej być dopytanym, niż skrytykowanym za wygadywanie truizmów i przynudzanie

Ogólnie kajam się, bo jeśli obrazek jest niezrozumiały to ZAWSZE wina autora obrazka a nie czytelnika, bo to zadaniem autora jest tak narysować, by sens był chwytany bez wyjaśnienia.

Do rzeczy, w odpowiedzi:
1) "Bazalny" czyli podstawowy a dokładniej "wyjściowy" to określenie natury z jaką człowiek wychodzi naprzeciw łaski Bożej. Na naturę składa się wiele rzeczy: i talenta od Boga, i dotychczasowe ludzkie błędy i ułomności i historia życia i sukcesy i porażki.
2)Bóg daje tylko tyle łaski - ile dana natura człowieka wytrzyma. Nie leje się benzyny lotniczej do dwusuwowego trabanta.
3)Wobec powyższego, siła łaski - to funkcja natury. Dostaniesz (po spełnieniu określonych warunków [nawrócenie, spowiedź, pokuta, rzeczywsita walka o poprawę]) niewielki dodatek byś sobie dobudował łaskę do natury. I tak, przykładowo, jeśli twoja natura w jakieś dziedzinie to "100", dostaniesz łaski powiedzmy +5 i jak ją sobie uwewnetrznisz żyjąc i działając jak Adonai chce w twoim interesie, to nastapi po pewnym czasie "kapitalizacja" łaski (termin zapożyczony z finansów z tzw procentu składanego), czyli jej wcielenie do twojej natury i twoja natura ze "100" zamieni się w "105". I do tych "105" Bóg znowu doda 5% do całości - byś w końcu doszedł do takiego "spuchnięcia" nautury w danej dziedzinie, że osiągniesz cnotę.

ok, piszesz o dwóch sprzecznych z sobą "definicjach". Jedna ("definicja Kościoła") mówi że sakramenty działają ex opere operato, niezależnie od wiary przyjmującego - natomiast owoce ich działania czy też wzrost tych owoców zależą od wiary przyjmującego, ex opere operantis.
Druga ("definicja potoczna") wyraża myśl przeciwną - sakaramenty nie działają skoro nie ma owoców, zależnych od wiary przyjmującego.

Wespecjan pisze o aforyzmie gratia supponit naturam jako zasadzie "nauczania katolickiego", więc raczej wniosek, który z niej wyciąga jest ryzykowny.

Poza tym IMHO unikałbym absolutyzowania tego powiedzenia, warto pamiętać o obecnym w Waszym nauczaniu gratia gratis data, o rozróżnieniu łaski na uczynkową i uświęcająca czy stworzoną i niestworzoną itd. Oczywiście, myślę, że można jak najbardziej zrozumieć to, co pisze Werspascjan "po rzymskokatolicku", ale jest to na tyle niejasne i nieścisłe, że może znaczyć dokładnie co innego.

Wiara i Słowo Boże dają zbawienie, ale w inny sposób. Na pewno do zbawienia nie wystarczy sola fide (sama wiara). Pozdrawiam

Zatem pierwsze działanie było by tzw działaniem bezobjawowym, czyli bezowocnym. A drugi przypadek to po prostu brak działania.

Jak jest dokładnie to nie wiem. Parę razy na spowiedzi ksiądz na moje zapytanie czy jest sens czestego przyjmowania Komunii, gdy nie widze jej efektów stwierdził, że efekty mogą być w miejscach gdzie nie widzę (i tutaj mój już przykład: niejako łaska Najświetszego Sakramentu tuneluje sobie drogę tam gdzie może, na wzór strumyczka wody wybierającego sobie trasę). To było by 3 rozwiązanie.

Ale to i tak nie zmienia mojego stwierdzenia, że do skaramentów potrzebna jest odpowiednia natura (wiara w nie), bo bez niej nie ma żadnego skutku nigdzie, bo łaska jest tylko promotorem a natura induktorem.

Przy tej okazji teraz zaryzykuje brawurową i nieco bezczelną definicję talentu, którą być może poźniej rozwinę graficznie.

Mianowicie talent, to wybrany aspekt natury człowieka, który do rozwoju nie potrzebuje łaski Bożej.

Wiecie, dzięki rozmyślaniu nad superpotężnym w wartości poznawczej stwierdzeniem "łaska buduje na naturze" wreszcie zrozumiałem te trudne do zrozumienia dla mnie stwierdzenie Chrystusa:
"Bo kto ma, temu będzie dodane, i nadmiar mieć będzie; kto zaś nie ma, temu zabiorą również to, co ma" Mt 13,12

Jak można zabrać coś czego się nie ma?

Otóż, to coś "co się ma" zawsze, to podstawowa, bazalna natura, do której i na której łaska dobudowywuje następne warstwy w kierunku cnoty (jeśli dopuszczamy i pracujemy z nią) - jak to przedstawiłem na tej grafice wyżej.
Z tej natury jednak można zabrać, pomniejszając i kurcząc tą podstwę, za karę, że posiadając wyjściowy materiał natury, nie dopuszczało się do niej łaski, by natura puchła w kierunku jakiejś cnoty.

Tak, że parafrazując Chrystusa: masz człowieku zawsze pewną naturę od Boga jako blok startowy. Jak będziesz pracował i dopuszczał łaskę Boga to będzie ona rosła, poprzez dodatki z tej łaski. Ale jeśli nie bedziesz pracował z tym materiałem wyjściowym, to nie dość, że nic ci nie dorośnie do niego, to jeszcze ci ten podstawowy, wyjściowy materiał zmniejszymy. Nawet jak się nawrócisz to zaczniesz z mniejszym materiałem do obróbki.