Nie chodzi o to, czy masz rację, czy nie. Nie chodzi o to, co jest prawdą, tylko co widzisz. Dopiero potem się można zająć dywagacjami, na ile to jest prawda, a na ile własne zdanie. Chodzi o formę w jakiej swoje zdanie podajesz.

Mógłbyś to zobaczyć, pod warunkiem, że wszedłbyś w moją skórę i przeczytał swoje posty. Jeśli oczywiście potrafisz to zrobić... Jeśli się
nie boisz...

A co do Biblii, to ona tak sobie się nie rozeszła na cały świat. Pismo Święte jest tak właśnie zaprojektowane. To, że pisma rybaków ze starożytnej Palestyny czyta cały świat już samo w sobie jest cudem.

"To, że pisma rybaków ze starożytnej Palestyny czyta cały świat już samo w sobie jest cudem." - Wyrazy wielkiego uznania, od siebie przekazuję.

No więc może wskażesz lub wyjasnisz mi w którym miejscu ja lubię bawić się w chirurga, który wycina nowotwory, tzn te nowe komórki w Kościele...?

Cóż, dziękuję.

Mówię Ci raz jeszcze. Nie chodzi o prawdę, nie od razu przynajmniej. Chodzi o postrzeganie. A dopiero potem można się zastanawiać na ile to jest prawdziwe. I znowu nie chodzi o miejsce, czy konkretne zdanie, chodzi o "ogólną melodię".

Jeśli kogoś krytykuję, to ta osoba musi to odebrać jako personalny atak.
Ja mogę mieć jak najlepsze intencje, to nic nie zmieni.

Kolejna sprawa z Biblią, człowiek zobaczy w niej siebie, a ewentualne wady przypisze Bogu. Jeśli chcesz zobaczyć siebie, to czytaj Biblię. Tylko właśnie bez interpretacji. Bo to zepsuje cały efekt "lustra".

Cytat Pwt 13,02
Jeśli powstanie u ciebie prorok, lub wyjaśniacz snów, i zapowie znak lub cud,
i spełni się znak albo cud, jak ci zapowiedział, a potem ci powie: ”Chodźmy
do bogów obcych - których nie znałeś - i służmy im”,
nie usłuchasz słów tego proroka, albo wyjaśniacza snów. Gdyż Pan, Bóg twój,
doświadcza cię, chcąc poznać, czy miłujesz Pana, Boga swego, z całego swego
serca i z całej duszy.
koniec cytatu.

Jeśli w temacie "Jednośc chrześcijan" tobie nie chodzi o prawde(nie od razu przynajmniej-jak piszesz) ale o postrzeganie(czego...moich/twoich wpisów jako personalne ataki ?), to powiem ci, że ja twoich postów tak nie postrzegam.
Mnie chodzi o prawdę, tzn o uzasadnienie tezy, iż to katolicy powinni interpretacje Biblii zostawić protestantom, której to tezy nie poparłeś żadnym wiarygodnym dowodem, że interpretacja protestancka(wg zasady albo się widzi co tam jest, albo nie) jest właściwa...wręcz przeciwnie zauważyłeś zgodnie z prawdą, że protestancka interpretacja prowadzi do coraz większych podziałów i wykluczania...
Jeśli krytykujesz osobę, a nie poglądy z którymi się nie zgadzasz, to masz rację...osoba krytykowana może(nie musi) to odebrać jako atak ad personam, dlatego własnie chodzi o weryfikowalną prawdę, a nie o subiektywne postrzeganie...
Jak możesz kolego proponować czytanie Biblii bez interpretacji jeśli literalnie czytane Pismo jest martwe, pozbawione Ducha z natchnienia którego zostało napisane...? Czy ty mając świadomość iż twoje oko, język czy inna część ciała dopuszcza się grzechu postępujesz wg litery Pisma, tzn pozbywasz się grzeszących części ciała poprzez odcięcie i odrzucenie ich od siebie, czy jednak pozwalasz sobie na interpretacje tego fragmentu zgodną z Duchem Świętym...?

Ja wiem, że Ci chodzi o prawdę. Mnie również. Co jeśli dany człowiek widzi tylko część prawdy? Hmm?
Ktoś zobaczy las, ktoś inny drzewa, ktoś jeszcze inny drewno, przyjdzie czwarta osoba i zobaczy krajobraz. Kto tu ma rację?

Mnie chodzi o prawdę, natomiast uważam, że nie da się do niej dojść na hurra i natychmiast.

A co jeśli człowiek uważa że jest swoimi poglądami, albo stanem, w którym się obecnie znajduje?

Normalnie. Próbowałeś kiedyś? Po prostu czytasz i obserwujesz jak reaguje na to Twój umysł. To jest proste jak drut.

Wielu katolików, gdy zobaczy fragment, który działa na nich przykro, jest niefajny, pomyśli sobie: "Niee, to na pewno nie znaczy, to co tam jest napisane. To znaczy dokładnie to, co nie znaczy", nie pozwalają sobie na ekspresje uczuć.

Jedna pannica tutaj napisała, po przeczytaniu paru fragmentów taki post, jakby miała ochotę wrzeszczeć. Zobaczyła w Biblii siebie, to, co ma w sercu, a przypisała cechy Bogu. Tyle że jej cechy jeszcze nie miały okazji się pokazać... Ale w próbie to by z niej wyszło.

A jaka to jest interpretacja zgodna z Duchem Świętym? Tego fragmentu o wyłupywaniu oka i odrzucaniu ich? Pytam bo nie jestem do końca pewien, co to znaczy. Jeśli mi wyjaśnisz będę wdzięczny. Mówię serio.

Jak to co...nie udawać, że część prawdy jest Prawdą tylko sięgać do komentarzy(pism)
Ojców Apostolskich i od nich uczyć się Prawdy gdyż to oni byli świadkami apostołów i to oni otrzymali przez nich poznanie zgodne z natchnieniem Ducha Świętego...
Jeśli ci chodzi o prawdę, to nie pisz, że(cyt): Nie chodzi o prawdę, nie od razu przynajmniej. Chodzi o postrzeganie, i zastanawianie się na ile owo postrzeganie jest prawdziwe...
Prawdę albo się przyjmuje, albo ją odrzuca dlatego ci, co odrzucają realną obecność Chrystusa Jezusa w Eucharystii odrzucają Prawdę i tutaj nie ma co się rozdrabniać tylko mówić jak jest...
Takiego człowieka należy otoczyć opieka specjalistyczną(psychiatryczną)...
Nigdy nie czytam Pisma św. bez świadomości, że każde słowo które czytam w swoim języku jest interpretacją wielu tłumaczy(egzegetów) znających kulturę semicką, obyczaje, kontekst historyczny i wiele, wiele innych kwesti które złożyły się na taki, a nie inny przekład tego, co czytam...
Taka, której skutkiem nie jest samookaleczanie gdyż to jest wbrew przykazaniu miłości Boga, i bliźniego jak siebie samego...
ps...a jak potrzebujesz egzegezy specjalistów z tej dziedziny, to wpisz sobie ten cytat w wyszukiwarkę...

Ech.

To jak z dwoma dentystami. Przychodzi facet z ubytkiem w zębie do stomatologa. Ten mu mówi "panie, tu już po ptokach, trzeba rwać". Idzie do drugiego, ten mu mówi "panie, dej pan spokój, nic się nie dzieje". Nie wiadomo, który gorszy.

Ekumenizm zaś zaczyna się od dołu, nie od góry. Jedność buduje się na wzajemnym zrozumieniu i poszanowaniu. Trzeba poznawać ludzi, poznawać ich wiarę, poznawać ich zwyczaje.

I faktycznie niemało osób z każdego Kościoła tak sądzi, każde z nich przydając katolicyzmowi inny desygnat - przy okazji myląc monolog z dialogiem. I poniekąd mają rację, jak to z półprawdami bywa.

A ekumenizm dla mnie jest tym, co napisałem wyżej.

Bo działali z natchnienia Ducha Świętego, a nie swojego...
Prawdę o człowieku zna tylko jeden Bóg, natomiast Prawdę(Słowo Boże) można poznać poprzez otwarcie się na nauczanie Kościoła, gdyż Chrystus obecny jest w i przez Kościół, a wiara bierze się ze słuchania tego, co się głosi w Kościele...
Masz jakiś dziwny sposób postrzegania czym jest przynależność do Kościoła...wybacz ale pozostawię to bez komentarza, bo nie potrafię "wejść" w twoje rozumowanie...
Moje zdanie na temat Biblii oparte jest na wiedzy, która jest ogólnie dostępna dla wszystkich...
Już napisałem...

Potrafisz, tylko nie chcesz. Z jakiegoś powodu...
Wiedz, że od tego zdanie człowieka nie ulega zmianie. Zasadniczo

Nie mówiłem o przynależności do Kościoła, równie dobrze słowo "katolik" mógłbym zastąpić "forumowiczem", "kucharzem" itd. Chodziło mi o kwestie identyfikowania się ze swoim stanem, przekonaniami, emocjami itd. Tego typu rzeczy, a nie o samą przynależność czy o czepianie się słówek.

Napisałeś czym wspominany fragment Biblii nie jest według Ciebie, czy jakie nie jest jego znaczenie, a nie czym jest i co znaczy. Ale dobrze, nie naciskam.

Może warto zacząć używać nowego słowa w miejsce ekumenizmu? Do tego przylgnęło negatywnie odbierane znaczenie. Ciekawe, czy hierarchia na to wpadnie... Czy w ogóle się zainteresuje...